ΔΙΤΤΟΤΗΤΑ και Ο ΧΡΟΝΟΣ… αυτός ο άτιμος…. Φίλος…!

Σύμφωνα με το λεξικό της Οξφόρδης… με τον όρο «χρόνος» εννοείται… «η ακαθόριστη κίνηση της ύπαρξης και των γεγονότων στο παρελθόν, το παρόν και το μέλλον, θεωρούμενη ως ένα σύνολο». Οι Πρόγονοί μας… μας έδωσαν και μας μετέφεραν τον όρο αυτό… μέσω των τριών Μοιρών. 

ΟΙ ΤΡΕΙΣ ΜΟΙΡΕΣ ΕΙΝΑΙ: 

Η Κλωθώ… δηλαδή αυτή που γνέθει κατασκευάζουσα το ένδυμα του σώματος, έτσι και ο Άνθρωπος… γνέθει με τις πράξεις του τα συμβαίνοντα και τα μέλλοντα να συμβούν στη ζωή του… (οπότε ο Άνθρωπος είναι υπεύθυνος της Μοίρας του). 

Η Λάχεσις… δηλαδή ο Άνθρωπος πρέπει να «λαγχάνει», να λαμβάνει ως μερίδιο το ορισθέν σ’ αυτόν υπό των θεών ή εν ισοτιμία δια του Κλήρου των Θνητών Ανθρώπων. 

Η Άτροπος… δηλαδή τους αμετάτρεπτους φυσικούς Νόμους… ο Άνθρωπος μπορεί να καταπολεμεί, αλλά δεν είναι ποτέ βέβαιον ότι θα καταφέρει να τους αποτρέψει… όπου αυτά τα άτροπα ανήκουν στην Ανθρώπινη Μοίρα.

Κατά αρχάς… να αρχίσω με το ερώτημα… ΥΠΑΡΧΕΙ ή ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΧΡΟΝΟΣ;

 Είναι μήπως ένα «κατασκεύασμα» του Ανθρώπου; 

Σίγουρα… θα μπορούσα να βάλω κι άλλα ερωτήματα… τα οποία οι απαντήσεις τους ίσως να μας έφερναν σε άλλα αδιέξοδα… και περαιτέρω προβληματισμούς. Εκείνος που κατέχει τέτοιου είδους «ΓΝΩΣΗ»… σίγουρα αντιμετωπίζει και διαφορετικά τη ζωή του… την ΥΠΑΡΞΗ ή την μη ΥΠΑΡΞΗ της υφής του «Χρόνου».

 Μία τέτοια διαπίστωση που μπορούμε να κάνουμε είναι ότι… χωρίς τον παρατηρητή, ο Χώρος δεν υπάρχει και με την κίνηση στον χώρο σε σχέση με τον παρατηρητή, ο Χρόνος δεν υπάρχει. Όλοι οι παρατηρητές, που ανήκουν σ’ αυτόν… (ας τον ονομάσω « Χρονικό Ορίζοντα»), πρέπει να αντιλαμβάνονται όλες τις πληροφορίες, ταυτόχρονα, για να είναι μέρος της ίδιας παρούσας πραγματικότητας. 

Αυτός ο παρατηρητικός συγχρονισμός… ίσως να απαιτείται, ώστε οι διάφοροι παρατηρητές να μπορούν να μοιράζονται ένα κοινό παρόν, ενώ υπάρχουν στον ίδιο ορίζοντα και στον ίδιο χρόνο. Όλες οι ιδιότητες (του Χρόνου) καθιστούν δυνατή τις [πραγματικότητες] (παρελθόν, παρόν και μέλλον), ώστε ταυτόχρονα να συνυπάρχουν, αν και δεν αντιλαμβάνονται η μία την άλλη, και εξαρτώνται από τις τρεις ταχύτητες και τις τρεις διπλασιαστικές ενέργειες.

Για να κατανοήσουμε τις τρεις αυτές πραγματικότητες (παρελθόν-παρόν, μέλλον) ας υποθέσουμε ότι ο χρονικός διπλασιασμός (του χρόνου) παρουσιάζεται σε κύκλους , όπου μας επιτρέπεται να υπολογίσουμε αυτούς τους κύκλους. 

Το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον, διακρίνονται από έναν μοναδικό αρχικό χρόνο σε 12 περιόδους των 2.070 ετών, που συνθέτουν το συνολικό κύκλο των 24. 840 ετών. Ο κύκλος λοιπόν έχει μια μεταβατική περίοδο 1.080 χρόνων (δηλαδή 9 x 12) και διαρκεί έτσι 25. 920 χρόνια.

 Αυτό φαίνεται ότι αντιστοιχεί στην Μετάπτωση των Ισημεριών, που παρατηρήθηκε όλα αυτά τα χρόνια, αλλά ποτέ δεν εξηγήθηκε πλήρως. Αξίζει επίσης να σημειώσουμε, ότι αυτός ο χρονικός διαχωρισμός, ισούται με 100 περιστροφές του Πλούτωνα… γύρω από τον Ήλιο.

 Οι ΠΡΟΓΟΝΟΙ μας καθόριζαν τις 12 περιόδους χρησιμοποιώντας τους 12 αστερισμούς, στον ορίζοντα της Γήινης εκλειπτικής. Τώρα στο ότι οι στιγμιαίες ανταλλαγές πληροφοριών στα χρονικά ανοίγματα χρησιμοποιούσαν 12 κλειστές διαδρομές πληροφοριών, που έχουν δωδεκαεδρική συμμετρία (12 πεντάγωνες επιφάνειες) συμβαίνει κι αυτές να είναι συνδεδεμένες σε ζεύγη, όπως και οι κινήσεις των Πλανητών μας στο Ηλιακό μας σύστημα… που στην ουσία ανοίγουν αυτές τις διαδρομές.

Η σύγχρονη Αστροφυσική έως τώρα μας απέδειξε (πολύ πρόσφατα), την δωδεκαεδρική συμμετρία της ακτινοβολίας υποβάθρου… το λεγόμενο (residual radiation)… που υποδηλώνει τη Μεγάλη Έκρηξη. Στην οποία φαίνεται να είναι μια πραγματικότητα ανάμεσα στην ανταλλαγή των πληροφοριών… μεταξύ του παρελθόντος, του παρόντος και του μέλλοντος, αναγκαία φυσικά στο τέλος ενός κύκλου και στο τέλος του διπλασιασμού των παρατηρητών. Μέσω της Κβαντομηχανικής όμως… έχουμε κάνει μία διαπίστωση που μας δείχνει, ότι… ο παρατηρητής σε ένα πείραμα είναι πάντα ένας συμμετέχων. Το ίδιο φυσικά ισχύει και για απείρου μεγέθους Μηχανική (τη παγκόσμια Μηχανική).

 Έτσι λοιπόν διαπιστώνουμε ότι ο Χρόνος είναι κατά κάποιο «τρόπο» παρατηρήσιμος και μετρήσιμος μέσω της σύγκρισης χωροταξικών κινήσεων. Κατά συνέπεια λοιπόν, είναι συνεχής. Η διαφοροποίηση λοιπόν του Χρόνου σε… (ας τα ονομάσω) «Χρονικά Ανοίγματα»… είναι το ίδιο με τη διαφοροποίηση της παρατήρησης μιας κίνησης και συνεπώς, με τη διαφοροποίηση της αντίληψης του ίδιου του παρατηρητή, που είναι και ο «Ορίζοντας» του σωματιδίου και το σωματίδιο στον Ορίζοντά του.

Ο Άνθρωπος λοιπόν… είναι συνδεδεμένος με τον Κύκλο της Ηλιακής δραστηριότητας και μια ουσιώδη ιδιότητα του χρόνου, όπως είχε αναφέρει κι ο ΠΛΑΤΩΝ, μία «Διττότητα»… που τον κάνει να ζει σε δύο διαφορετικούς χρόνους δίνοντας με αυτόν του τρόπο τη δυνατότητα να προλαμβάνει το καλύτερο μέλλον του και να διαλέγει τις πιο ευνοϊκές στιγμές για κάθε μια από τις πράξεις του.» 

Η Επιστήμη σήμερα… έχει (παρατηρήσει), ότι όταν δύο ηλεκτρόνια εξέρχονται από το άτομο σε κενό χρόνου, απομακρύνονται από τον πυρήνα με την ταχύτητα του φωτός. Έτσι ότι πληροφορίες έπαιρνε το ένα, ακαριαία τις μετέδιδε και στο άλλο… αν και αγνοούσε όμως την ύπαρξη του. Έτσι… κατά τον ίδιο τρόπο θάλεγα, το ίδιο φαινόμενο παρατηρείται και στον Άνθρωπο, στο Ηλιακό μας σύστημα, στον Ζωδιακό μας και τους Γαλαξίες μας εν γένει.

 Ίσως… οι τρεις πραγματικότητες (Μοίρες) που μας αφορούν, (το παρελθόν, το παρόν, το μέλλον) που εκδηλώνονται φυσικά με διαφορετικές ταχύτητες… μη αντιληπτές στον Άνθρωπο, αλλά είναι όμως αντιληπτές μόνο από τον παρατηρητή που βρίσκεται έξω από τον «Ορίζοντα» των δικών μας πραγματικοτήτων, δηλαδή… έξω από τις δικές μας διαστάσεις…! 

Τελικά ποιος ξέρει… μήπως υπάρχει τελικώς επικοινωνία μεταξύ (παρελθόντος - παρόντος- μέλλοντος), μεταξύ της υλικής μας διάστασης στο παρόν και του άλλου Εαυτού μας, που υπάρχει σε μια άλλη διάταση χρόνου; Εκείνο που γνωρίζουμε έως τώρα είναι… ότι τα (πάντα) στο Σύμπαν, από τα στοιχειώδη σωμάτια, μέχρι τους Ήλιους και τους Γαλαξίες είναι «διττά»… δηλαδή… ζούμε σε δύο διαφορετικές ροές χρόνου.

Ως Επιστήμη… έχουμε διαπιστώσει σήμερα ότι υπάρχουν τρία όρια ταχυτήτων: 

Η ταχύτητα του φωτός 300.000 km/sec, στο παρόν και δύο άλλες πολύ μεγαλύτερες, εκ των οποίων η ταχύτερη είναι του μέλλοντος 2.850.000 φορές μεγαλύτερη από την ταχύτητα του φωτός. 

Η ταχύτητα αυτή πληροφόρησης, που ισχύει για το Ηλιακό μας σύστημα είναι η ταχύτητα του Φωτός, μεταξύ των ηλιακών συστημάτων πολύ μεγαλύτερη και επίσης μεταξύ Γαλαξιών η ταχύτητα είναι 2.850.000 φορές μεγαλύτερη από την ταχύτητα του φωτός. 

Μετά όμως και τον υπολογισμό των τριών αυτών ταχυτήτων, όπως ξέρουμε αναπτύχθηκε το θεώρημα των τριών ενεργειών (υπεύθυνων του φαινομένου), που αποδεικνύει την ύπαρξη αντι-βαρυτικής ενέργειας (66,6%) συνδεδεμένης με την βαρυτική ενέργεια (33,3%), που ολοκληρώνει την ανταλλαγή ενέργειας ( 0,01%). 

Ποιος ξέρει όμως… ίσως, το «διττό» μας σώμα, να ταξιδεύει με μεγάλη ταχύτητα μεταξύ των τριών χρόνων, ερευνώντας… για ζωτικές πληροφορίες…! 

Η τεράστια επιτάχυνση των χρονικών στιγμών σε αυτό που αποκαλούμε μέλλον, επιτρέπει στον «διττό» εαυτό μας να ελέγξει τις επιπτώσεις των πράξεων μας… πριν καν τις ζήσουμε στο παρόν μας, όπως ακριβώς κάνουν οι Ηλεκτρονικοί Υπολογιστές… και προβλέπουν την κακοκαιρία, πριν αυτή φτάσει σε εμάς. Στην αργή ροή λοιπόν, που εμείς ονομάζουμε Παρελθόν, ίσως να υπάρχει η [Πληροφορία]=(Πλήρης φορά) σύνθεσης για όλα αυτά που είναι αρμονικά για μας, ενώ στην τάχιστη ροή, που ονομάζουμε Μέλλον, παρατηρεί τις επιπτώσεις των πράξεων και Σκέψεων μας.

Κατά καιρούς… στον Πλανήτη Γαία… έχουμε διαπιστώσει ισχυρότατες ηλεκτρομαγνητικές θύελλες (και δεν εννοώ τις εκρήξεις στον Ήλιο), όπου μια τέτοια θύελλα έγινε (χρονικά) το έτος 1899 και η πιο πρόσφατη το 1990. Οι εκρήξεις αυτές ίσως δημιουργούν κάποια «ρήγματα» στον δικό μας χρόνο… μέσα από τα οποία γίνεται ακαριαία μετάδοση πληροφοριών από και προς το Σύμπαν, καθώς και η διέλευση «Οντοτήτων»… οι οποίες αντιλαμβάνονται τα ρήγματα αυτά…!

Η Ελληνική μας Γλώσσα… φέρνει τα σημάδια της θεωρίας της «Διττότητας» μέσω του Πλάτωνα… [«Τιμαίος Πλάτων»] και έχει γίνει η Κωδικοποίηση στο Αλφάβητο μας. 

Σίγουρα ακόμη και στα υπάρχοντα Αρχαία Ελληνικά Κείμενα μας υπάρχουν ακόμη κάποια κρυμμένα… «Μυστικά»…. πριν καν υπάρξουν οι άλλες γλώσσες στον κόσμο. 

Απλό παράδειγμα είναι η λέξη : (Ώρα) που επιτρέπει σε ένα δημιούργημα να μεγαλώσει στο μέλλον (αρΩ), ένας διαχωρισμός που ονομαζόταν από τους Προγόνους μας -Έλληνες-… η «Αρχή του Άλφα και του Ωμέγα», του πρώτου (Α = 1) και του τελευταίου (Ω = 800).

 Οι Πρόγονοί μας… γνώριζαν πολύ καλά… τη χρήση του φιδιού στη θεωρία της «Διττότητας»… (Πύθιος Απόλλων) και προέβλεπαν (Πυθία)… τους κινδύνους και έτσι τους απότρεπαν, αντί να τους περιμένουν μοιρολατρικά. 

Όπως λοιπόν τότε οι Πρόγονοί μας -Έλληνες-… έτσι ακριβώς κι εμείς σήμερα ως Νέο-Έλληνες, είναι να μπορέσουμε ξανά… να χρησιμοποιήσουμε την (ασυνέχεια) του Χρόνου, για να μας τροφοδοτεί με συνεχείς πληροφορίες μέσα από τα ανεπαίσθητα ανοίγματά του, με την μορφή διαισθήσεων και προμηνυμάτων ή μηνυμάτων και όχι «μαϊμούδων»… που παρουσιάζουν και παρουσιάζονται κάποιοι και κάποιες … ως δήθεν ΕΝΔΙΑΜΕΣΑ…! 

Αν ανατρέξουμε για λίγο… στα Χρυσά Έπη… μπορούμε κάλλιστα να διαβάσουμε… πως καθημερινά εφάρμοζαν την αρχή αυτή στη ζωή τους οι Πυθαγόρειοι, (κάτι ίσως να ήξεραν….!). 

Φυσικά ας μην ξεχνάμε και το Κηρύκειον επίσης, σύμβολο της μαντείας του Ερμή, χρησιμοποιεί την διπλή Έλικα της «Διττότητας». Αυτός λοιπόν ο ελικοειδής δεσμός, που παρουσιάζεται ως φίδι, ενώνει τους διάφορους Χρόνους… επιτρέποντας τις προβλέψεις που ονομάζονται στην σημερινή θεωρία… «Προβλεπτικές Πληροφορίες».

 Χάρη λοιπόν στη θεωρία της «Διττότητας» του Πλάτωνα… είναι σήμερα πλέον δυνατόν να κατανοήσουμε την πρωταρχική σημασία της Ελληνικής Γλώσσης και του Αλφαβήτου της, που κωδικοποιούν στην εντέλεια τις αυστηρές επιστημονικές έννοιες αυτής της (νέας) εποχής… που έρχεται …! 

Πάντως έως τώρα ξέρουμε ότι τα γράμματα της Ελληνικής αλφαβήτου είναι ένα -πέρασμα- του χρόνου που διαγράφουν τα άτομα, τα Αστέρια και οι Γαλαξίες….!

Ποιος όμως να ξέρει… μπορεί στις παλαιότερες εποχές οι Άνθρωποι… να επικοινωνούσαν μεταξύ τους μόνον με την ΣΚΕΨΗ και όταν σε κάποια στιγμή έπρεπε να (κρύψουν)… την αλήθεια να εφήρμοσαν εναλλακτικά και την «γραφή»… κι εμείς ακόμη… «ψαχνόμαστε»… να δούμε το τι έγινε…!!!

ΠΕΡΙ ΔΙΤΤΟΤΗΤΑΣ (ΣΧΕΔΙΑ)

ΕΛΛΑΝΙΟΣ ΙΦΙΓΕΝΗΣ (E.I.)

Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ