Όπως κάθε κύμα, αν ήταν συνειδητό, θα ένιωθε τον ωκεανό κάτω απ’ αυτό, έτσι και κάθε απελευθερωμένο ον νιώθει ολόκληρη τη Θάλασσα του Πνεύματος πίσω από την αντίληψή του. Όπως ο ωκεανός φαίνεται κατά ένα τμήμα του και μετά σε μεγαλύτερο τμήμα και τελικά στην απεραντοσύνη του καθώς κάποιος τον βλέπει πρώτα από την ακτή και μετά από ένα αεροπλάνο, έτσι και οι άγιοι με διάφορες διαισθητικές δυνάμεις έχουν μικρότερες ή μεγαλύτερες συνειδητοποιήσεις του Πνεύματος.
Οι πλήρως απελευθερωμένες ψυχές όμως, όπως ο Κρίσνα, ο Ιησούς Χριστός, ο Μπάμπατζι, ο Λαχίρι Μαχασάγια, ο Σρι Γιουκτέσβαρτζι και πολλοί άλλοι, είναι οι ίδιοι πλήρεις εκδηλώσεις του Θεού.
Το ερώτημα είναι: Μπορεί ο Θεός να ενσαρκωθεί ποτέ σε ανθρώπινο ον? Με το να πούμε ότι ο Θεός δεν μπορεί να κάνει κάτι, Τον περιορίζουμε. Υπάρχουν όμως πάρα πολλά πράγματα που μπορεί να κάνει ο Θεός και δεν τα κάνει – τουλάχιστον όχι με τον τρόπο που προσδοκούν τα ανθρώπινα όντα. Απ’ όσο είναι γνωστό, ο Θεός ποτέ δεν πήρε μια ανθρώπινη μορφή που να αποκλήθηκε «Θεός» και να έζησε σ’ αυτήν ανάμεσα στους ανθρώπους.
Ο Κύριος ωστόσο έχει ευδοκήσει πολλές φορές να εκδηλωθεί μέσω της ενσάρκωσης ενός πλήρως απελευθερωμένου όντος που κάποτε ήταν ένα συνηθισμένο ανθρώπινο ον και έγινε μια αληθινή αντανάκλαση ή «γιος του Θεού». Ο Θεός, που είναι παντοδύναμος και μπορεί να κάνει τα πάντα, φανερώνει έτσι την Παντογνωσία Του μέσω του ανθρώπινου σώματος ενός αβατάρ. Όπως ο ωκεανός της Συμπαντικής Συνειδητότητας έχει επίγνωση του κύματος μιας ψυχής που εκδηλώνεται στην επιφάνειά του, έτσι και το κύμα της ψυχής ενός αβατάρ έχει επίγνωση του ωκεανού της Συμπαντικής Συνειδητότητας που εκδηλώνεται μέσω της μορφής του.
Ο Θεός προτιμά να εφαρμόζει τον νόμο του περιορισμού, της σχετικότητας, που ο Ίδιος δημιούργησε, όταν εμφανίζεται ως ανθρώπινο ον. Επιλέγει να ενσαρκώνεται στα σώματα των απελευθερωμένων Δασκάλων. Μ’ αυτόν τον τρόπο εμφανίζεται με διάφορες αμφιέσεις σάρκας σύμφωνα με τις επιθυμίες και τις ανάγκες των πιστών Του κατά τους αιώνες. Για παράδειγμα, ως Ιησούς ή Ράμα ή Κρίσνα ή Μπάμπατζι, κλπ., γεννήθηκε σε διαφορετικές μορφές για να βοηθήσει την ανάπτυξη της αρετής και τη διάλυση της αχρειότητας στον κόσμο. Ο Θεός, καθώς είναι Άπειρος, μπορεί να υλοποιήσει ξανά μια μορφή, και το κάνει μερικές φορές. Ποτέ όμως δεν επιτρέπει σε μια θεϊκά εκδηλωμένη μορφή όπως ο Ιησούς ή ο Κρίσνα να υπάρχουν ορατά στο βλέμμα των αδαών ανθρώπων για πολύ καιρό. Γι’ αυτό ο αθάνατος Μπάμπατζι, που τώρα έχει μια ανθρώπινη μορφή, μένει σε πλήρη μυστικότητα στα βόρεια Ιμαλάια κοντά στο Μπαντριναραγιάν.
Ωστόσο, οποιοδήποτε απελευθερωμένο ον μπορεί ακαριαία να υλοποιηθεί μπροστά σ’ έναν προχωρημένο άγιο ή ακόμα (για ειδικούς σκοπούς) και σε μια ομάδα συνηθισμένων ανθρώπων, όπως έκανε ο Ιησούς και ο Μπάμπατζι.
Γιατί ο Θεός προτιμά να εκδηλώνεται μέσω μερικώς απελευθερωμένων και πλήρως απελευθερωμένων όντων, τα οποία στέλνει να μετενσαρκωθούν στη γη (με «άσπιλη» ή με συνηθισμένη σεξουαλική δημιουργία) για να επισπεύσει την εξέλιξη των ενάρετων και να διαλύσει την αχρειότητα των άθλιων όντων? Επειδή τέτοιες προχωρημένες ψυχές ήταν κάποτε συνηθισμένα ανθρώπινα όντα, υποκείμενα σε όλους τους πειρασμούς και τις αυταπάτες της Συμπαντικής Φύσης. Τέτοιοι θεϊκοί αντιπρόσωποι έχουν συμπόνια, ευθυμία και κατανόηση. Μπορούν να πουν στους συνανθρώπους τους: «Κοιτάξτε, ήμασταν κάποτε δεμένοι με τη σάρκα, όπως εσείς τώρα! Χάρη στον αυτοέλεγχο, τη διάκριση, τον διαλογισμό και τον πνευματικό μόχθο, θερίσαμε την άφθονη σοδειά του πανταχού παρόντος Πνεύματος. Αν εμείς το κάναμε αυτό, τότε μπορείτε κι εσείς να υπερνικήσετε την αδύναμη, δύσκολη σάρκα με μια διαρκή διεύρυνση της συνειδητότητας και ενδυνάμωση του Πνεύματος που είναι και μέσα σε σας!».
Ο Θεός θα μπορούσε να δημιουργήσει Χριστούς και Μπάμπατζι κατά χιλιάδες με άμεση υλοποίηση ή μέσω της συνηθισμένης εμβρυϊκής δημιουργίας, και θα μπορούσε να τους βάλει να ζουν τις ιερές ζωές τους σαν θεϊκές μαριονέττες. Θα μπορούσαν όμως τέτοια όντα, χωρίς να έχουν προηγούμενη προσωπική εμπειρία των περίπλοκων εξαναγκασμών των αισθητήριων πειρασμών, να αποτελέσουν ρεαλιστικά υποδείγματα που να διδάξουν στα ανθρώπινα όντα την τέχνη της υπερνίκησης των θελγήτρων της σάρκας με φυσικές ανθρώπινες μεθόδους αυτοελέγχου?
Οι πιστοί θαυμάζουν τον Χριστό γιατί ήρθε ανάμεσα στους ανθρώπους ως ένας απ’ αυτούς. Μπήκε στον ανθρώπινο πειρασμό και υπέφερε στα χέρια των διωκτών του. Αλλά υπερνίκησε όλους τους ανθρώπινους βασανισμούς με θέληση, προσπάθεια και αγάπη για το Θεό!
Μια ιερή μαριονέτα, που θα υποδυόταν ένα θεϊκό θεατρικό έργο πειρασμού και νίκης, θα ήταν απλώς ένας ψεύτικος ηθοποιός στη σκηνή της ζωής. Ένα ανθρώπινο ον όμως που γίνεται Δάσκαλος, είναι ένας πνευματικός καλλιτέχνης που μπορεί να δείξει στους συνανθρώπους του πώς να καταστρέψουν το φαύλο και να γίνουν θεϊκοί.
– Παραμαχάνσα Γιογκανάντα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Επειδη Η Ανθρωπινη Ιστορια Δεν Εχει Ειπωθει Ποτε.....Ειπαμε κι εμεις να βαλουμε το χερακι μας!
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.