Σάββατο 9 Σεπτεμβρίου 2017

Να εκτιμάς λίγο παραπάνω εκείνους που σε αγαπούν με πράξεις!




Γράφει η Στέλλα Γρηγοροπούλου

Λόγια λόγια λόγια ψεύτικα όπως λέει και ένα αγαπημένο τραγούδι!
Ακούσαμε πολλά και θα ακούσουμε και άλλα.
Από αυτά που δεν έχουν καμία αλήθεια μέσα τους. Χορτάσαμε πια από δαύτα.
Πράξεις! Αναρωτιέσαι τι είναι αυτό ε;
Δεν είμαι καλά, μου λείπεις, θέλω να σε δω, σε έχω ανάγκη και απάντηση μια και μοναδική, έρχομαι. Δεν χωράει άλλη…
Αυτό λέγεται πράξη. ‘Θα’ δεν χωράνε.

Είδα αυτό και σε σκέφτηκα και το πήρα για εσένα. Ας είναι και οι αγαπημένες μου τσίχλες. Ναι τσίχλες! Ποιος είπε πως μετράνε τα πολλά στην σκέψη; Η σκέψη είναι πάντα η πρώτη μας για τους αγαπημένους της ζωής μας. Ξέρουμε τι τους κάνει ευτυχισμένους και το κάνουμε πράξη, χωρίς δεύτερη σκέψη.

Τι μας νοιάζει αν όταν σου λέμε το πρόβλημά μας κάνεις τον λυπημένο. 

Λυπημένο είναι και το σκυλάκι μας αλλά κάνει πράξη. Έρχεται κοντά και μας χαϊδεύει με τον τρόπο του. Και τα αρκουδάκια την ίδια δουλειά κάνουν αν δεν το ξέρεις. Τα παίρνεις αγκαλιά κλαις και απλά ρουφάνε τα δάκρυά. Και αυτό πράξη λέγεται.

Τα ‘θα’ σε κάνω εγώ καλά. Τα ‘θα’ χαρώ με τη χαρά σου και όλα αυτά δεν χωράνε. Πράξεις αγαπητέ μου!


Δεν μιλάμε που λένε πως σε αγαπούν και ζηλεύουν αν συμβεί κάτι καλό στη ζωή σου. Μια προαγωγή στη δουλειά σου ας πούμε. Ένας έρωτας που σε κάνει να πετάς στα σύννεφα και θέλεις να το φωνάξεις να σε ακούσει όλος ο πλανήτης. Το να σε δουν ευτυχισμένο για το οτιδήποτε σου έχει συμβεί.

Ξέρεις τι σημαίνει αγάπη;

Αγάπη σημαίνει δίνω χωρίς να περιμένω να πάρω και χαίρομαι  με τη χαρά σου! Είμαι εκεί κοντά σου σε ότι συμβεί. Ας είσαι και στην άλλη άκρη της γης. Η αγάπη πάντα βρίσκει τρόπο να μας φέρει κοντά.

Κάνω πράξεις τα λόγια μου.

Αν είναι να κάνεις κάτι κάνε το χωρίς καν να το πεις. Θα το δει ο αγαπημένος σου και θα χαρεί ακόμα πιο πολύ.

Δεν κάνουμε πράγματα για εκείνους που αγαπάμε για να δειχθούμε. Μάλλον λάθος στα έχουν μάθει. Κάνουμε πράξεις χωρίς να δει κανένας. Στα κρυφά! Και στο τέλος το βλέπει μόνο εκείνος που θέλουμε εμείς.

Η αγάπη θέλει πράξεις χειροπιαστές. Από αυτές που φωνάζουν αγάπη χωρίς να ακούγεται ούτε ένα ίχνος λέξης. Χωρίς να χρειαστεί να ανοιγοκλείσεις το στόμα σου.

Η αγάπη θυσιάζεται στο βωμό της και κάνει τα αδύνατα δυνατά. Χωρίς φαμφάρες και περιτυλίγματα. Τα απέξω είναι για εκείνους που απλά λένε λόγια και θέλουν να ακουστούν για να κλέψουν τις εντυπώσεις. Από ποιους θα μου πεις. Δεν έχει σημασία για αυτούς. Αρκεί να δειχθούν.

Έλα αγαπητέ μου. Μεγαλώσαμε πια και μπορούμε να ξεχωρίσουμε τα λογία από τις πράξεις. Μα ακόμα και ένα παιδί το καταλαβαίνει.

Μάθε να κάνεις αυτά που πρέπει για εκείνους που αγαπάς.

Ξέρεις τις περισσότερες φορές παίρνουμε χαρά μόνο και μόνο από αυτά που δίνουμε. Ένα χαμογελαστό πρόσωπο σε κάνει ευτυχισμένο. Το χαμόγελο του αγαπημένου σου σε κάνει ευτυχισμένο.

Μα υπάρχει μεγαλύτερη χαρά από ένα πρόσωπο με γουρλωμένα μάτια και δυο χείλι με ένα χαμόγελο πλατύ; Δεν υπάρχει λέω εγώ.

Πόσο ακόμα όταν είναι εκείνο το μοναδικό πρόσωπό; Εκείνο το ένα!
Πράξεις λοιπόν.

Πράξεις και χαμόγελα!


Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Επειδη Η Ανθρωπινη Ιστορια Δεν Εχει Ειπωθει Ποτε.....Ειπαμε κι εμεις να βαλουμε το χερακι μας!

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.