Η “λάμψη θανάτου” των ανθρώπινων κυττάρων

Από τον Αντώνη Κυριαζή

Είναι η συνείδηση ένα ηλεκτρομαγνητικό πεδίο που μπορεί να επιβιώσει μετά θάνατον; Ναι, απαντούν οι φυσικοί.

Σε μια συστάδα λαμπερών ανθρώπινων βλαστικών κυττάρων, μια κυψέλη χωρίζεται. Η κυτταρική μεμβράνη έχει πορφυρό χρώμα, ενώ το DNA στον διαχωριστικό πυρήνα είναι γαλάζιο. Οι λευκές ίνες που συνδέουν τον πυρήνα είναι άτρακτοι, οι οποίοι βοηθούν στην κυτταρική διαίρεση. Photo: Allen Institute For Cell Science. Πηγή: Supplied 

Ο ΠΟΛΩΝΟΣ φυσικός Γιάνους Σλαβίνσκι πιστεύει ότι η ανθρώπινη συνείδηση είναι ένα ηλεκτρομαγνητικό πεδίο που επιβιώνει μετά τον φυσικό θάνατο.

Την άποψή του αυτή τη βασίζει σε ένα πραγματικό φαινόμενο, γνωστό σαν «λάμψη θανάτου», κατά το οποίο ένας πληθυσμός κυττάρων τη στιγμή του θανάτου, εκπέμπει μια ριπή ηλεκτρομαγνητικής ακτινοβολίας.

Μέχρι τώρα οι επιστήμονες πίστευαν ότι η «λάμψη θανάτου» προκαλείται από το σπάσιμο της μοριακής δομής των κυττάρων. Ωστόσο, ύστερα από έρευνες, ο δρ. Σλαβίνσκι υποστηρίζει ότι αυτή η ριπή ακτινοβολίας αρκετά ισχυρή ώστε να κωδικοποιήσει μια σωρεία περίπλοκων πληροφοριών ενός μεγάλου μέρους της ανθρώπινης μνήμης, καθώς και την ίδια τη συνείδηση.

Η «λάμψη θανάτου», λέει ο καθηγητής Σλαβίνσκι, μπορεί για λίγο να προβληθεί ακόμη κι όταν ο άνθρωπος είναι εν ζωή, προκαλώντας τις γνωστές εξωσωματικές εμπειρίες.

Ίσως αυτό το φαινόμενο, που συνοδεύει την προθανάτια εμπειρία, να είναι απλώς ο αποχωρισμός της συνείδησης από το φυσικό σώμα, καθώς αυτό πεθαίνει.

«Αν και δεν μπορούμε να αναπαράγουμε και να μετρήσουμε τα ηλεκτρομαγνητικά αυτά πεδία», λέει ο Πολωνός καθηγητής, «ταξιδεύοντας με την ταχύτητα του φωτός μπορεί να μεταφέρουν τη συνείδηση σε μια διάσταση πέραν του χωροχρονικού συνεχούς».

Το ενεργειακό πεδίο είναι ένα πεδίο φωτός που περιβάλλει το φυσικό σώμα, κατασκευασμένο από ενέργειες συναφείς με την ποιότητα των σκέψεων, των συναισθημάτων και των προτύπων δραστηριότητάς μας. Το ενεργειακό σώμα, που αποτυπώνεται στις φωτογραφίες Κίρλιαν, δεν πρέπει να συγχέεται με το αιθερικό σώμα, το οποίο αν και υλικός παράγοντας, δεν έχει ακόμη ανιχνευθεί από την επιστήμη. Το αιθερικό σώμα αποτελεί την ενέργεια που αντηχεί σε κάθε τσάκρα του σώματος. Image: Supplied

Όπως και να ’χει, η έρευνα για τις ακτινοβολίες έμβιων συστημάτων παρέχει μια ρεαλιστική βάση για τη μελέτη του προβλήματος της μεταθανάτιας ύπαρξης, ενώ παράλληλα βοηθά στην προσωπική και κοινωνική μεταμόρφωση προς μια πιο δημιουργική και αποδοτική ζωή.

Γιατί εάν μεγάλο μέρος της μνήμης μας επιβιώνει, το ίδιο και η συνείδησή μας, δηλαδή αυτό που οι αρχαίοι Έλληνες αποκαλούσαν «ψυχή», τότε έχουν πολύ μεγάλη σημασία η καλλιέργεια και η ανάπτυξη του εσωτερικού μας κόσμου, αφού όταν πεθαίνουμε, αποσυρόμαστε στον εσωτερικό εαυτό μας κι όχι σε κάποιον άλλο εξωτερικό κόσμο.

Γι’ αυτό οι παλιοί έδιναν τόση σημασία στην εσωτερική καλλιέργεια, στο βάθος και την ποιότητα του εσωτερικού κόσμου. Η εσωτερική ποιότητα αντανακλάται στις εξωτερικές πράξεις. Διάγοντας μια ζωή με πράξεις άσχημες, δημιουργώ μια κόλαση μέσα στην οποία εγκλωβίζομαι να ζήσω από εδώ και πέρα.

Από την άλλη πλευρά, αν ο θάνατος είναι απαλλαγή από τα πάντα, τότε δεν χρειάζεται να ανησυχούμε. Δεν είναι αναγκαία καμία φροντίδα ψυχής ούτε άλλου είδους προσπάθεια για να γίνουμε καλύτεροι, αλλά μπορούμε να συνεχίσουμε να είμαστε ανόητοι και κακοί, αφού πεθαίνοντας, ταυτόχρονα με το σώμα, απαλλασσόμαστε κι από την κακία και την ανοησία που μας χαρακτηρίζουν.

 Youmagazine

Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ