ΤΟ ΒΑΔΙΣΜΑ ΤΗΣ ΠΡΟΣΟΧΗΣ

 Ο κόσμος αρχίζει σιγά σιγά  να βγαίνει έξω για να περπατήσει στη φύση …..

Να διοργανώνει εκδρομές  στα δάση και στις παραλίες , στα βουνά και στα φαράγγια , αλλά και μέσα στις πόλεις…….

 Παντού υπάρχει χώρος για περπάτημα, αρκεί να θέλουμε να περπατήσουμε.

Όλοι ξέρουμε πως το περπάτημα είναι μια πολύτιμη άσκηση η οποία συνεισφέρει στην καλή υγεία .

Όμως αυτό που δεν είναι ευρύτερα γνωστό είναι πως προσθέτοντας ορισμένα ειδικά στοιχεία , μπορούμε να μετατρέψουμε ένα απλό περίπατο σε έναν περίπατο προσοχής. .[ και επίγνωσης ]

Σε αυτό το άρθρο αναφέρω  ένα  μικρό κομμάτι από το βιβλίο του Victor Sanhiez …..[Οι διδασκαλίες του Δον Κάρλος ]…..

O  V.S. σύμφωνα με τα γραφόμενα του φενετε  ότι έχει βιώσει την άσκηση αυτή  του περπατήματος  για τα καλά , παρέα με ινδιάνους στις ερήμους της Αμερικής.

 Και εμπνευσμένος φυσικά και από τα γραπτά του Καρλος Καστανεντα .

Πιστεύω ότι είναι ένας εξαιρετικός  οδηγός, απαραίτητος,   για τον περιπατητή και πεζοπόρο  ο οποίος  αναζητά και ψάχνει  το κάτι παραπάνω.

…………………………………………………………………………………………..

<< Αν και φαινομενικά , όλοι «’γνωρίζουν « Πώς να περπατούν , το γεγονός είναι ότι οι σύγχρονοι άνθρωποι πρέπει να διδαχθούν πώς να περπατούν σωστά και πώς να έχουν από το περπάτημα αυτό…………..ειδικά αποτελέσματα .

Οι αδιαμφισβήτητοι δάσκαλοι του περπατήματος είναι αυτοί οι οποίοι επί αιώνες περπατούν ακούραστοι πάνω στο πρόσωπο της γης , πάνω στο πρόσωπο του όντος που αγαπούν ….Οι ινδιάνοι !!!

Από αυτούς μπορούμε να διδαχτούμε το σωστό περπάτημα …

Το βάδισμα της προσοχής είναι μια εξαιρετική άσκηση για το σταμάτημα του εσωτερικού διαλόγου [ διανοητική φλυαρία].
Η συχνή πρακτική σίγουρα θα προκαλέσει μια κατάσταση ...σιωπής ! >>

[όσοι περπατούν και αγαπούν αυτή την άσκηση ακόμα και αν δεν το κάνουν σωστά δηλώνουν πάντα την ικανοποίηση τους ή την θετική  αλλαγή που αισθάνονται στο σώμα αλλά  και στην ψυχολογία τους]

Ορισμένα από τα βασικά στοιχεία αυτής της άσκησης  σύμφωνα με τον V.S. είναι τα παρακάτω .

 <<   . Η προσοχή σας να είναι στραμμένη όχι στις σκέψεις…… αλλά στο ίδιο το περπάτημα και στα στοιχεία της προσοχής .

. Να περπατάτε απόλυτα σιωπηλοί . αν παραστεί ανάγκη να μιλήσετε , σταματήστε για μια στιγμή και πείτε όσα  χρειάζεται να πείτε πριν συνεχίσετε .

. Μην προσπαθήσετε να σταματήσετε τις σκέψεις σας με την βία. Απλώς αφήστε τες να κυλήσουν , ακούγοντας τες λες και είναι ένας ακόμη φυσικός ήχος .

. Διατηρείτε έναν σταθερό ρυθμό καθώς περπατάτε , αν και η ταχύτητα δεν έχει σημασία .

. Συγχρονίστε την αναπνοή σας με την ταχύτητα σας.>> 

[ αν και αυτό  ρυθμίζετε σε μεγάλο βαθμό από μόνο του αφού και η λειτουργία της κίνησης του σώματος που αφορά το κινητικό κέντρο   και της αναπνοής που αφορά το ένστικτο κέντρο έχουν σαν έδρα τον ίδιο  τρίτο εγκέφαλο  εδώ !! ] 

<<. Συγκεντρωθείτε στην αναπνοή για να κάνετε ευκολότερη την εστίαση της προσοχής σας επάνω της .

. Διατηρήστε σταθερά την προσοχή σας στο γύρω χώρο και στα συναισθήματα που σας προκαλεί αλλά αγνοείστε της σκέψης που σας έρχονται σχετικά με αυτά.

. Δώστε προσοχή στο πως νιώθει το σώμα σας , ειδικά στο υπογάστριο .

[ περιοχή του ομφαλού ,  είναι σημαντικό σημείο εισόδου ενεργειών και αποθήκευσης αυτών κοντά στο  ταν ντιεν για όσους ασχολούνται με ται τσι , τσι κονγ ] 

Επίσης τα ίδια αποτελέσματα μπορεί να έχει κάποιος όταν εστιάζει την προσοχή του στην περιοχή της καρδιάς προσωπικά προτιμώ να εστιάζω την προσοχή μου στην καρδιά,  αλλά αυτό είναι η δική μου άποψη.
 Προτιμητέο είναι αυτό που ταιριάζει στον κάθε ένα καλύτερα .

. Εστιάστε την προσοχή σας στους  ήχους.

[ Η εστίαση της προσοχής στους ήχους είναι αρχικά  μόνο,  λίγο δύσκολο η λίγο παράξενο  αφού μεγαλώσαμε μαθαίνοντας να εστιάζουμε περισσότερο σε αυτά που βλέπουμε

  αλλά  καταλήγει ……πολύ πολύ  ενδιαφέρουσα εμπειρία .  ]

Μην κρατάτε τίποτα στα χέρια – για να μεταφέρετε κάτι χρησιμοποιείτε σακίδιο πλάτης .

Παρατείνετε την άσκηση μέχρι να φτάσετε σε μια κατάσταση ξεχωριστής προσοχής .

Όταν την επιτύχετε , μπορείτε να την συνεχίσετε επ αοριστον .>>

[Η διατήρηση της προσοχής πάνω σε όλα τα στοιχεία που αναφέρονται  ταυτόχρονα ακούγεται ίσως  δύσκολο στο νου μας  η αλήθεια είναι ότι   χρειάζεται μια περίοδο εξάσκησης η οποία όμως είναι ευχάριστη . ]

Γεγονός είναι ότι  όλα αυτά τα στοιχεία καταλήγουν να είναι ...ΕΝΑ.... στην πορεία

Και κατά την διάρκεια …..προκαλούνται πολλές αλλαγμένες καταστάσεις της συνείδησης  με διαφορετικά επίπεδα [ αυξημένη αντίληψη, επίγνωση, συνειδητοτητα ]….και όσο ποιο προσεκτικό και παρατεταμένο είναι το περπάτημα , τόσο πιο έντονο θα είναι το αποτέλεσμα της οξυμένης αντίληψης . 

 κάνοντας το μια φορά θα μπορείτε να το κάνετε μετά….. όποτε θέλετε.

Και όπως λεει ο V.S. ………… τότε θα ξέρετε πώς να περπατάτε .

<<Η συχνή επανάληψη έχει άμεση επίδραση στα αποτελέσματα που επιτυγχάνονται .

Όλα αυτά σας επιτρέπουν να πετύχετε καταστάσεις ασυνήθιστης αντίληψης και ευαισθησίας μέσα στις οποίες η δυνατότητα της σιωπηρής γνώσης γίνεται εφικτή .>>

<< Το περπάτημα σε ινδιάνικη φάλαγγα  μοιάζει με την προηγούμενη άσκηση  με τη διαφορά πως γίνεται από πολλά άτομα ταυτόχρονα .

Επιτρέπει το μοίρασμα πολλών μαγικών στιγμών με άλλους, και κάνει δυνατή τη συνένωση των ενεργειών και της προσοχής όσων συμμετέχουν , ξεπερνώντας το απλό άθροισμα των μερών τους .

Η ινδιάνικη φάλαγγα αποτελείτε από τα εξής στοιχεία…

.  Πρέπει να υπάρχει ένας οδηγός ο οποίος μπορεί να αναλάβει την ευθύνη για την καθοδήγηση της ομάδας στο πιο κατάλληλο μονοπάτι , σύμφωνα με τις συνθήκες .

. Περπάτημα εφ ενός ζυγού . αυτό έχει μεγάλη σημασία . ο κάθε συμμετέχων θα πρέπει να παραμένει πίσω από τον μπροστινό του όλη την ώρα .

. διατηρείτε μια σταθερή απόσταση ανάμεσα στους συμμετέχοντες , μια απόσταση περίπου όσο αυτή ενός τεντωμένου μπράτσου . η απόσταση αυτή θα πρέπει να διατηρείτε κάθε στιγμή , ανεξάρτητα από τις αλλαγές του εδάφους .

Έχετε την προσοχή σας στραμμένη προς το έδαφος πάνω στο βήμα το οποίο κάνετε……χωρίς να κοιτάτε μπροστά ή στο πλάι * , [όσο υπάρχει κάποιος υπεύθυνος οδηγός μπροστά δεν  υπάρχει κάποιος λόγος ανησυχίας ] 

στην πραγματικότητα , η όραση έχει δευτερεύουσα σημασία σε αυτή την άσκηση. Έχει σημασία να αντιλαμβάνεστε το γεγονός με ολόκληρο το σώμα σας.

.Δημιουργήστε κάποιο είδος ρυθμού- συγχρονισμένο  με τον βηματισμό ή την αναπνοή.

.Αποφύγετε να σκέφτεστε την άφιξη , όπως και να κοιτάτε μπροστά για να δείτε πόσο δρόμο έχετε ακόμα .

Για αυτήν την άσκηση απαιτούνται το ελάχιστο δυο άνθρωποι.

Ένα από τα στοιχεία κλειδιά σε αυτήν την άσκηση είναι η διατήρηση ενός αισθήματος ενότητας που επιτρέπει τη σύνδεση της προσοχής  και της ενέργειας όλων των συμμετεχόντων .

Αυτή η ενότητα επιτυγχάνεται με δυο τρόπους …..

Πρέπει να διατηρείται συνεχώς η ίδια απόσταση από τον μπροστινό μας , και πρέπει να υπάρχει ένας σταθερός ρυθμός για όλους τους συμμετέχοντες. 

     Αν κάποιος δεν μπορεί να διατηρήσει την απόσταση , είναι αφηρημένος  ή χάνει τον ρυθμό, η αλυσίδα σπάζει και οι  υπόλοιποι της ομάδας δεν μπορούν να αποκομίσουν τα οφέλη του ΟΜΑΔΙΚΟΥ περπατήματος .>>

<<Η δυτική στάση συνήθως θεωρεί πως οποιοδήποτε ταξίδι αποτελείτε από δυο κύρια σημεία ,

 την εκκίνηση και την άφιξη .

Έτσι σε οποιοδήποτε ταξίδι , είτε αυτό γίνετε με τα πόδια είτε με κάποιο όχημα , αυτό που μας περιμένει στο δρόμο έχει μικρή μόνο σημασία .

Ο κύριος σκοπός [ του σύγχρονου τρόπου αντίληψης ] είναι να φτάσει κανείς στον προορισμό του , και μάλιστα όσο το δυνατόν πιο γρήγορα .

Το περπάτημα  δηλαδή εξυπηρετεί μόνο ως μέσο για την άφιξη , άρα η στάση η οποία κυριαρχεί μέσα μας είναι εκείνη της ανυπομονησίας μέχρις να φτάσουμε ή το αντίθετο , της αγωνίας για αυτό που αφήνουμε πίσω μας .

Είναι γεγονός πως οι σύγχρονοι δυτικοί έχουν πολύ σοβαρό πρόβλημα να τοποθετήσουν τους εαυτούς τους εκεί που βρίσκεται η πραγματικότητα …στο εδώ και στο τώρα .

Συνήθως , όταν περπατάμε έχουμε την τάση να σκεφτόμαστε αυτό που αφήσαμε πίσω μας [ παρελθόν] ή να φανταζόμαστε αυτό που μας περιμένει [ μέλλον] , αλλά είναι δύσκολο να τοποθετηθούμε μέσα στην πραγματικότητα [το παρόν].

Οι γηγενής λαοί  [ ινδιάνοι ιθαγενείς  κλπ ] από την άλλη μεριά , μετά από αιώνες περπατήματος , γνωρίζουν πως το βάδισμα δεν εξυπηρετεί μόνο στη μεταφορά μας από το ένα σημείο στο άλλο , αλλά είναι και ο τρόπος με τον οποίο κάποιος μπορεί να νιώσει το εδώ και τώρα .  

Γνωρίζουν πως είναι όχι απλά δυνατόν , αλλά και ευεργετικό να περπατά κανείς για χάρη του περπατήματος και μόνο, για χάρη της καθαρής απόλαυσης της κίνησης .

Όταν οι ινδιάνοι πηγαίνουν κάπου , ξέρουν πως το περπάτημα , σύντομο ή μακρύ , αποτελείτε από ένα βήμα κάθε φορά .

Εντοπίζουν τον εαυτό τους στο παρόν και δεν ανησυχούν για το μέλλον , εκτός και αν πρέπει να σχεδιάσουν κάποια …στρατηγική.

[ Τα οφέλη από αυτή την άσκηση του βαδίσματος σε συνδυασμό με την  εξάσκηση  της προσοχής  στο εδώ και τώρα είναι πολλά .]

Αν διακρίνουμε τα πράγματα όπως πράγματι είναι , είτε αυτά είναι άνθρωποι , καταστάσεις , γεγονότα,  ή οι ίδιοι οι εαυτοί μας ,

θα βρισκόμαστε σε πλεονεκτικότερη θέση από κάποιον ο οποίος αντικαθιστά την πραγματικότητα  με σκέψεις [και φαντασίες] .>>

…………………………………………..

Όταν ενεργούμε  σύμφωνα με την πραγματικότητα ,
 απολαμβάνουμε 

 το να ζούμε από στιγμή σε στιγμή αποκομίζοντας αληθινή γνώση  και εμπειρία .

<< Δεν υπάρχουν μονοπάτια …τα μονοπάτια φτιάχνονται με το περπάτημα>> 

                                                                                                                                                                    [Avorigine]


* ……. Tο να έχει κάποιος στραμμένη την προσοχή του στο έδαφος και να μην κοιτάζει στο πλάι κλπ ακούγετε ίσως περίεργο ,     αφορά όμως την συγκεκριμένη άσκηση έτσι όπως την πειραματίστηκε ο V.S.

Όταν επιτευχθεί μια διαφορετική κατάσταση συνείδησης ..μόνο τότε καταλαβαίνουμε και την σημασία της .

Ο κάθε ένας πάντα μπορεί να πειραματίζεται όπως θέλει και να κάνει τις δικές του επιλογές πάνω στην άσκηση .    

atheatos

Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ