Είναι καλύτερο το στραβό παπούτσι στο στραβό πόδι. Το χέρι του φτωχού πρέπει να είναι διαρκώς στην πόρτα.

"...Τα μάτια αυτών που βρίσκονται στα τελευταία στάδια, εξαιτίας της αδυναμίας τους, δεν μπορούν ν' αντέξουν το φως αυτών που βρίσκονται στα πρώτα στάδια.

Κι αυτοί που βρίσκονται στα πρώτα στάδια, από την αδυναμία των ματιών τους, δεν μπορούν να αντέξουν τη λάμψη αυτών που βρίσκονται στα ανώτατα στάδια.

Αλλά ο στραβισμός μειώνεται σταδιακά, όταν η γη διαπεράσει το πέπλο, γίνει θάλασσα και πάει.

Η φωτιά μαλακώνει το σίδερο, που καθαρίζει και προσφέρει διαύγεια στο χρυσό, είναι ποτέ δυνατό να ωφελησει το φρέσκο μήλο, το κυδώνι;

Μπορεί το κυδώνι, το μήλο να είναι λίγο άγουρο, αλλά δε χρειάζεται τη φωτιά που λιώνει το σίδερο για να ωριμάσει. Αρκεί λίγη θερμότητα.

Ενώ για το σίδερο δε φτάνει αυτή η λίγη θερμότητα, αυτή η μικρή φλόγα. Γιατί το σίδερο έλκει τη φλόγα του τέρατος.

Ο σίδηρος είναι ο φτωχός, που υπομένει δυσκολίες. Κάτω από τον άκμονα, μέσα στη φωτιά, το δέρμα του είναι κατακόκκινο και βρίσκεται σε μια ευχάριστη κατάσταση.

Εκείνος ανοίγει και κλείνει την αυλαία της φωτιάς, χωρίς καμμιά μεσολάβηση. Μπαίνει μόνος μέσα στη φωτιά χωρίς να συνδέεται με κανένα δεσμό.


Μερικοί όμως δεν μπορούν να ωριμάσουν μέσω της φωτιάς, ούτε να συνομιλήσουν μαζί της, εάν δεν μεσολαβήσουν ανάμεσά τους πέπλα νερού ή από ένα είδος νερού.

Όπως τα πόδια χρειάζονται παπούτσια, για να περπατήσουν, έτσι και γι' αυτούς χρειάζεται ένας τέντζερης ή ένα τηγάνι.

Ή χρειάζεται ένας ενδιάμεσος χώρος, για να ζεσταθεί ο αέρας και να θερμάνει το νερό για μας.

Κατά συνέπεια, ενδεής, ανύπαρκτος, λέγεται ο άνθρωπος που η ύπαρξή του έχει δεσμούς, διασυνδέεται με τις φλόγες χωρίς καμία διαμεσολάβηση.

Έτσι η ψυχή του κόσμου είναι εκείνος ο μύστης, γιατί το κορμί εργάζεται, φανερώνει τα προτερήματα μέσω αυτής της ψυχής.

Εάν δεν υπάρχει ψυχή, πώς θα μάθει το κορμί να μιλάει; Εάν δεν αναζητάει η ψυχή, πώς θα αντιληφθεί το κορμί αυτή την αναζήτηση;

Τελικά, ο χώρος, όπου φαίνονται οι φλόγες, είναι εκείνο το σίδερο. Έτσι η ψυχή κι όχι το κορμί ευτύχησε να γνωρίσει την ενόραση του Θεού.

Αυτά τα μόρια των ψυχών μοιάζουν με τα κορμιά έναντι του Κυρίου της Ψυχής, που είναι η αληθινή πηγή.

Τα λόγια αυτά χρειάζονται παραδείγματα, πρέπει να εξηγηθούν λεπτομερέστατα. Αλλά φοβάμαι από αδικαιολόγητα ολισθήματα φόβου.

Έτσι, για να μη μεταβληθεί η καλοσύνη μας σε κακία και, λέγοντας ότι θα κάνουμε το καλό, να μην κάνουμε το κακό. Άλλωστε, αυτά τα λίγα που είπα, τα είπα χωρίς να το επιθυμώ, δηλαδή είμαι εκτός εαυτού και γι' αυτό τα είπα.

Είναι καλύτερο το στραβό παπούτσι στο στραβό πόδι. Το χέρι του φτωχού πρέπει να είναι διαρκώς στην πόρτα."

Τζελαλεντίν Ρουμί
Μεσνεβί, τομ.:2ος, στιχ.:825-844

Τζελαλεντιν ΡΟΥΜΙ

Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ