Γράφει ο Παντελής Σαββίδης
Όσοι ξένοι αξιωματούχοι επισκέπτονται την Τουρκία, επιστρέφουν με έκθαμβη απορία. Η χώρα βρίσκεται σε έναν υπόκωφο εμφύλιο ο οποίος είναι θέμα χρόνου να εκδηλωθεί δημοσίως. Ο αδελφός δεν μιλά και δεν εμπιστεύεται τον αδελφό. Κάτι θυμίζει αυτό στους παλαιότερους Έλληνες. Τη γενιά του Εμφυλίου, ή ακόμη και τη μεταπολεμική γενιά.Ο Τούρκος πρόεδρος, για τους παρατηρητές από το εξωτερικό, φαίνεται να ελέγχει την κατάσταση, αλλά αυτό δεν επιβεβαιώνεται από ανθρώπους που επισκέπτονται τη χώρα.
Βεβαίως, ο Ερντογάν έχει εξοπλίσει, όπως επιβεβαιώνουν συγκλίνουσες πληροφορίες, πιστούς οπαδούς του για την αντίδρασή τους στην περίπτωση ενός νέου πραξικοπήματος, αλλά αν η αντίδραση στις μεθοδεύσεις του θα είναι μαζική και θα έχει την υποστήριξη τμημάτων του στρατού, τα πράγματα αυτήν τη φορά δεν θα εξελιχθούν όπως τον περασμένο Ιούλιο.
Άγνωστο αν το αντιλαμβάνεται ή όχι, ο Ερντογάν εξωθείται από διεθνείς δυνάμεις σε παράτολμες κινήσεις που ενδεχομένως να αποτελέσουν και την αφορμή για την αποπομπή του, και η επίθεση κατά του κουρδικού καντονιού του Αφρίν δεν αποκλείεται να είναι μία από αυτές.
Θα δούμε τις επόμενες ημέρες ποια θέση θα πάρουν και πως θα αντιδράσουν οι ΗΠΑ.
Η Ουάσινγκτον δείχνει μια εξαιρετική υποτονικότητα στη συμπεριφορά της στη Συρία και γενικότερα στην ευρύτερη Μέση Ανατολή, αλλά όσοι γνωρίζουν τα πράγματα πίσω από το παραβάν, λένε πως προετοιμάζεται.
Πληροφορίες από τις Βρυξέλλες φέρουν το ΝΑΤΟ να σχεδιάζει ραγδαίες αλλαγές στη δραστηριότητά του που θα ξεκινούν από την ένταξη του κυβερνοπολέμου στους σχεδιασμούς του μέχρι την επιστράτευση ολόκληρων πληθυσμών αν παραστεί ανάγκη. Η αρχική επιφυλακτικότητα του Αμερικανού προέδρου Ντόναλντ Τραμπ έχει υποχωρήσει, και τη διαμόρφωση και υλοποίηση της αμερικανικής πολιτικής έχουν αναλάβει δυνάμεις που γνωρίζουν τι επιδιώκουν.
Κατά τις ίδιες πληροφορίες από τις Βρυξέλλες, η Ουάσινγκτον είναι πολύ ενοχλημένη από την παρουσία και τη δραστηριότητα της Ρωσίας στη Συρία και τη Λιβύη και η κατάσταση αυτή δεν θα αφεθεί να εξελιχθεί όπως σήμερα.
Το μεσανατολικό έχει ακόμη πολύ δρόμο να διανύσει, και η επαναχάραξη του χάρτη της περιοχής δεν έχει ακόμη αποφασιστεί. Να περιμένουμε αλλαγές.
Ενδεχομένως, έχοντας υπόψη όλα αυτά, η Ρωσία να είναι διατεθειμένη να πωλήσει πυραύλους S-400 στην Τουρκία για να διχάσει το ΝΑΤΟ, αυτό όμως θα επιβαρύνει ακόμη περισσότερο τη θέση του Ερντογάν. Οι πηγές από τις Βρυξέλλες υπενθυμίζουν πως μόλις άρχισαν να αναπτύσσονται οι αμερικανικές δυνάμεις στον δεύτερο πόλεμο κατά του Ιράκ, ο Σαντάμ Χουσεΐν ζήτησε συμβιβασμό με τις Ηνωμένες Πολιτείες αλλά συνάντησε την άρνησή τους. Σ’ αυτήν την κατάσταση βρίσκεται και το καθεστώς Ερντογάν. Ο Τούρκος πρόεδρος είναι προγραμμένος από τις ΗΠΑ αλλά και από τη Δύση. Η Γερμανία δεν του επέτρεψε να μιλήσει σε συγκέντρωση Τούρκων στο έδαφός της κατά την παρουσία του εκεί με αφορμή τη Σύνοδο του G-20, και η Γαλλία εκφράζει, δοθείσης ευκαιρίας, τις επιφυλάξεις της στην πολιτική του Τούρκου προέδρου.
Μέσα σ’ αυτό το κλίμα είναι αφέλεια να πιστεύει κανείς πως η κυβέρνηση Ερντογάν θα συγκατανεύσει σε λύση στο Κυπριακό, κάτι που με σαφήνεια υποστήριξε ο πρωθυπουργός της χώρας Μπιναλί Γιλντιρίμ κατά την επίσκεψή του στην Αθήνα. Φοβάται, είπε, πραξικόπημα. Αυτός ο φόβος είναι διάχυτος στην τουρκική κυβέρνηση, και όχι βεβαίως για το Κυπριακό. Πάντως, οι διαπιστώσεις αυτές πρέπει να καθησυχάζουν όλους όσοι θεωρούν άκαιρη τη στιγμή για συνομιλίες στο Κυπριακό από το φόβο νέων υποχωρήσεων του Ν. Αναστασιάδη. Παρόλο που ο Ερντογάν διέθεσε 2,5 δισ. δολάρια για τη διαμόρφωση ενός νέου λόμπι στις ΗΠΑ, το κλίμα σε βάρος του δεν αλλάζει. Ούτε μπορεί να πείσει, όπως παλαιότερα, ότι έχει δίκαιο στο Κυπριακό.
Παράλογη θα πρέπει να θεωρείται και κάποια στρατιωτική κίνηση της Τουρκίας, με απόφαση του Ερντογάν, ανοικτά της Κύπρου. Ίσως αποτελέσει το τέλος του, όχι την αρχή του τέλους του.
Όλες αυτές οι διαφαινόμενες ανακατατάξεις έχουν, βεβαίως, τη γεωπολιτική σημασία τους, αλλά περιλαμβάνουν και την οικονομική και γεωοικονομική.
Οι αλλαγές στη Συμμαχία θα απαιτήσουν νέα όπλα τα οποία θα δώσουν ώθηση στην αμερικανική οικονομία, η οποία αναμένεται να περάσει μια νέα ύφεση. Αυτήν τη θύελλα ετοιμάζονται να αντιμετωπίσουν οι ΗΠΑ. Οικονομικοί αναλυτές εκτιμούν πως ακόμη και αν η συρρίκνωση της αμερικανικής οικονομίας θα είναι ιδιαίτερα κακή, η διαφορετικότητα της οικονομία της χώρας και η σχετική ανεξαρτησία της από τις εξαγωγές θα μετριάσουν τις επιπτώσεις της ύφεσης.
Οι καιροί θα είναι σκληροί, αλλά δεν θα απειλήσουν τη θέση της Ουάσινγκτον στην κορυφή της παγκόσμιας τάξης Το ίδιο δεν μπορεί να ειπωθεί για τις χώρες που χρειάζονται τις Ηνωμένες Πολιτείες για να πραγματοποιήσουν τις εξαγωγές τους, όπως η Γερμανία και η Κίνα.
Η Γερμανία το 2016 εξήγαγε εμπορεύματα αξίας 107 δισ. ευρώ (119 δισ. δολάρια) στις Ηνωμένες Πολιτείες, που αντιπροσωπεύουν το 8,8% των συνολικών εξαγωγών της και 3,4% του ακαθάριστου εγχώριου προϊόντος της. Σε ό,τι αφορά την Κίνα, το 4% του συνόλου του ΑΕΠ της βρίσκεται στα χέρια των Αμερικανών καταναλωτών.
Οι οικονομικές σχέσεις των ΗΠΑ και η επίδραση που θα έχει μια νέα ύφεση σε μεγάλους εξαγωγείς, όπως οι χώρες που προαναφέρθηκαν, θα επηρεάσουν και τις γεωπολιτικές εξελίξεις.
Ο κόσμος δεν σταθεροποιείται σε ένα νέο σημείο ισορροπίας μετά το χάος στο οποίο εισήλθε εδώ και καιρό. Χρειάζεται ακόμη χρόνος. Και προσοχή από την Ελλάδα.
pontos- news + geopolitics
Όσοι ξένοι αξιωματούχοι επισκέπτονται την Τουρκία, επιστρέφουν με έκθαμβη απορία. Η χώρα βρίσκεται σε έναν υπόκωφο εμφύλιο ο οποίος είναι θέμα χρόνου να εκδηλωθεί δημοσίως. Ο αδελφός δεν μιλά και δεν εμπιστεύεται τον αδελφό. Κάτι θυμίζει αυτό στους παλαιότερους Έλληνες. Τη γενιά του Εμφυλίου, ή ακόμη και τη μεταπολεμική γενιά.Ο Τούρκος πρόεδρος, για τους παρατηρητές από το εξωτερικό, φαίνεται να ελέγχει την κατάσταση, αλλά αυτό δεν επιβεβαιώνεται από ανθρώπους που επισκέπτονται τη χώρα.
Βεβαίως, ο Ερντογάν έχει εξοπλίσει, όπως επιβεβαιώνουν συγκλίνουσες πληροφορίες, πιστούς οπαδούς του για την αντίδρασή τους στην περίπτωση ενός νέου πραξικοπήματος, αλλά αν η αντίδραση στις μεθοδεύσεις του θα είναι μαζική και θα έχει την υποστήριξη τμημάτων του στρατού, τα πράγματα αυτήν τη φορά δεν θα εξελιχθούν όπως τον περασμένο Ιούλιο.
Άγνωστο αν το αντιλαμβάνεται ή όχι, ο Ερντογάν εξωθείται από διεθνείς δυνάμεις σε παράτολμες κινήσεις που ενδεχομένως να αποτελέσουν και την αφορμή για την αποπομπή του, και η επίθεση κατά του κουρδικού καντονιού του Αφρίν δεν αποκλείεται να είναι μία από αυτές.
Θα δούμε τις επόμενες ημέρες ποια θέση θα πάρουν και πως θα αντιδράσουν οι ΗΠΑ.
Η Ουάσινγκτον δείχνει μια εξαιρετική υποτονικότητα στη συμπεριφορά της στη Συρία και γενικότερα στην ευρύτερη Μέση Ανατολή, αλλά όσοι γνωρίζουν τα πράγματα πίσω από το παραβάν, λένε πως προετοιμάζεται.
Πληροφορίες από τις Βρυξέλλες φέρουν το ΝΑΤΟ να σχεδιάζει ραγδαίες αλλαγές στη δραστηριότητά του που θα ξεκινούν από την ένταξη του κυβερνοπολέμου στους σχεδιασμούς του μέχρι την επιστράτευση ολόκληρων πληθυσμών αν παραστεί ανάγκη. Η αρχική επιφυλακτικότητα του Αμερικανού προέδρου Ντόναλντ Τραμπ έχει υποχωρήσει, και τη διαμόρφωση και υλοποίηση της αμερικανικής πολιτικής έχουν αναλάβει δυνάμεις που γνωρίζουν τι επιδιώκουν.
Κατά τις ίδιες πληροφορίες από τις Βρυξέλλες, η Ουάσινγκτον είναι πολύ ενοχλημένη από την παρουσία και τη δραστηριότητα της Ρωσίας στη Συρία και τη Λιβύη και η κατάσταση αυτή δεν θα αφεθεί να εξελιχθεί όπως σήμερα.
Το μεσανατολικό έχει ακόμη πολύ δρόμο να διανύσει, και η επαναχάραξη του χάρτη της περιοχής δεν έχει ακόμη αποφασιστεί. Να περιμένουμε αλλαγές.
Ενδεχομένως, έχοντας υπόψη όλα αυτά, η Ρωσία να είναι διατεθειμένη να πωλήσει πυραύλους S-400 στην Τουρκία για να διχάσει το ΝΑΤΟ, αυτό όμως θα επιβαρύνει ακόμη περισσότερο τη θέση του Ερντογάν. Οι πηγές από τις Βρυξέλλες υπενθυμίζουν πως μόλις άρχισαν να αναπτύσσονται οι αμερικανικές δυνάμεις στον δεύτερο πόλεμο κατά του Ιράκ, ο Σαντάμ Χουσεΐν ζήτησε συμβιβασμό με τις Ηνωμένες Πολιτείες αλλά συνάντησε την άρνησή τους. Σ’ αυτήν την κατάσταση βρίσκεται και το καθεστώς Ερντογάν. Ο Τούρκος πρόεδρος είναι προγραμμένος από τις ΗΠΑ αλλά και από τη Δύση. Η Γερμανία δεν του επέτρεψε να μιλήσει σε συγκέντρωση Τούρκων στο έδαφός της κατά την παρουσία του εκεί με αφορμή τη Σύνοδο του G-20, και η Γαλλία εκφράζει, δοθείσης ευκαιρίας, τις επιφυλάξεις της στην πολιτική του Τούρκου προέδρου.
Μέσα σ’ αυτό το κλίμα είναι αφέλεια να πιστεύει κανείς πως η κυβέρνηση Ερντογάν θα συγκατανεύσει σε λύση στο Κυπριακό, κάτι που με σαφήνεια υποστήριξε ο πρωθυπουργός της χώρας Μπιναλί Γιλντιρίμ κατά την επίσκεψή του στην Αθήνα. Φοβάται, είπε, πραξικόπημα. Αυτός ο φόβος είναι διάχυτος στην τουρκική κυβέρνηση, και όχι βεβαίως για το Κυπριακό. Πάντως, οι διαπιστώσεις αυτές πρέπει να καθησυχάζουν όλους όσοι θεωρούν άκαιρη τη στιγμή για συνομιλίες στο Κυπριακό από το φόβο νέων υποχωρήσεων του Ν. Αναστασιάδη. Παρόλο που ο Ερντογάν διέθεσε 2,5 δισ. δολάρια για τη διαμόρφωση ενός νέου λόμπι στις ΗΠΑ, το κλίμα σε βάρος του δεν αλλάζει. Ούτε μπορεί να πείσει, όπως παλαιότερα, ότι έχει δίκαιο στο Κυπριακό.
Παράλογη θα πρέπει να θεωρείται και κάποια στρατιωτική κίνηση της Τουρκίας, με απόφαση του Ερντογάν, ανοικτά της Κύπρου. Ίσως αποτελέσει το τέλος του, όχι την αρχή του τέλους του.
Όλες αυτές οι διαφαινόμενες ανακατατάξεις έχουν, βεβαίως, τη γεωπολιτική σημασία τους, αλλά περιλαμβάνουν και την οικονομική και γεωοικονομική.
Οι αλλαγές στη Συμμαχία θα απαιτήσουν νέα όπλα τα οποία θα δώσουν ώθηση στην αμερικανική οικονομία, η οποία αναμένεται να περάσει μια νέα ύφεση. Αυτήν τη θύελλα ετοιμάζονται να αντιμετωπίσουν οι ΗΠΑ. Οικονομικοί αναλυτές εκτιμούν πως ακόμη και αν η συρρίκνωση της αμερικανικής οικονομίας θα είναι ιδιαίτερα κακή, η διαφορετικότητα της οικονομία της χώρας και η σχετική ανεξαρτησία της από τις εξαγωγές θα μετριάσουν τις επιπτώσεις της ύφεσης.
Οι καιροί θα είναι σκληροί, αλλά δεν θα απειλήσουν τη θέση της Ουάσινγκτον στην κορυφή της παγκόσμιας τάξης Το ίδιο δεν μπορεί να ειπωθεί για τις χώρες που χρειάζονται τις Ηνωμένες Πολιτείες για να πραγματοποιήσουν τις εξαγωγές τους, όπως η Γερμανία και η Κίνα.
Η Γερμανία το 2016 εξήγαγε εμπορεύματα αξίας 107 δισ. ευρώ (119 δισ. δολάρια) στις Ηνωμένες Πολιτείες, που αντιπροσωπεύουν το 8,8% των συνολικών εξαγωγών της και 3,4% του ακαθάριστου εγχώριου προϊόντος της. Σε ό,τι αφορά την Κίνα, το 4% του συνόλου του ΑΕΠ της βρίσκεται στα χέρια των Αμερικανών καταναλωτών.
Οι οικονομικές σχέσεις των ΗΠΑ και η επίδραση που θα έχει μια νέα ύφεση σε μεγάλους εξαγωγείς, όπως οι χώρες που προαναφέρθηκαν, θα επηρεάσουν και τις γεωπολιτικές εξελίξεις.
Ο κόσμος δεν σταθεροποιείται σε ένα νέο σημείο ισορροπίας μετά το χάος στο οποίο εισήλθε εδώ και καιρό. Χρειάζεται ακόμη χρόνος. Και προσοχή από την Ελλάδα.
pontos- news + geopolitics
Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Επειδη Η Ανθρωπινη Ιστορια Δεν Εχει Ειπωθει Ποτε.....Ειπαμε κι εμεις να βαλουμε το χερακι μας!
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.