Ἡ ἀπάτη τοῦ χρόνου;

Πολλὲς φορὲς ἀναρωτιέμαι γιὰ τὸ τὶ σημαίνει χρόνος.
Πασχίζω νὰ συνειδητοποιήσω τὸ τὶ ἀκριβῶς ἔχω ἀφίσῃ ἐγὼ πίσω μου, κατὰ τὴν διάρκεια τῆς διαβιώσεώς μου ἐπὶ τοῦ πλανήτου…
Καὶ τὸ μόνον ποὺ θυμᾶμαι εἶναι ἐκεῖνες οἱ λιγοστὲς στιγμές, διότι λιγοστὲς εἶναι γιὰ ὅλους μας, ποὺ ἔζησα ἤ ποὺ ζῶ!!!
Καὶ εἶναι λιγοστὲς διότι μέσα στὸ πλῆθος τῶν στιγμῶν μας εἶναι ἐλάχιστες αὐτὲς ποὺ ἀπολαμβάνουμε ἀπόλυτα, ἔως τὰ βάθη τοῦ εἶναι μας…

Ἄρα;

Τί εἶναι ὁ χρόνος γιά ἐμᾶς τούς θνητούς;
Πότε ἀκριβῶς καταλάβαμε τό τί μᾶς συνδέει μέ τό ἐδῶ καί τώρα;
Ὅταν ζοῦμε ἤ ὅταν περνᾶμε ἔτσι, σάν ἀέρας;
Κι ὅταν ζοῦμε, αὐτό εἶναι διαρκές ἤ ἐπαναλαμβάνεται μόνον ὅταν ἔχουμε …παραδοθῇ στήν στιγμή;

Εἶναι λοιπόν ὁ χρόνος ἀπάτη, σέ σχέσιν πάντα μέ αὐτό πού ἐμεῖς εἴμαστε ἤ ὄχι;

Φιλονόη

φωτογραφία

arxisame

Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ