Όλοι είδαμε αυτό το ντροπιαστικό, για το ανθρώπινο είδος, βίντεο που γρήγορα έγινε viral με τον αχαρακτήριστο σύζυγο που ξέσπασε τα νεύρα του δέρνοντας τη γυναίκα του μπροστά σε χιλιάδες κόσμου στο Καλλιμάρμαρο, στη συναυλία του «Όλοι μαζί μπορούμε». Ντροπή, θυμός, αγανάκτηση, θλίψη. Αλλά και μια ανεξήγητη διάθεση να βλέπουμε το βίντεο ξανά και ξανά, να παρακολουθούμε όλες του τις λεπτομέρειες, σα να βάλαμε το μάτι μας στην κλειδαρότρυπα του σπιτιού αυτής της οικογένειας, όχι κρυφά, αλλά προσκεκλημένοι. Σαν την αιμοδιψή ρωμαϊκή αυλή στο Κολοσσαίο που με πρωτόγονη ηδονή απολάμβανε τα λιοντάρια να κατασπαράζουν τους ανθρώπους. Εποχή της ρωμαϊκής παρακμής, τότε. Παρακμή και τώρα.
Γιατί όση ντροπή προκάλεσε ο αχαρακτήριστος θύτης, άλλη τόση ντροπή προκάλεσαν, φαντάζομαι όχι μόνο σ’ εμένα, και οι πρώτες αντιδράσεις σε social media και διάφορα site που αναπαρήγαγαν το επίμαχο βίντεο με την κακοποίηση μιας γυναίκας-θύματος.
Παραθέτω μερικά από τα σχόλια
– Ο κρυφός θαυμαστής του νταή: «Μα δεν μπορεί, κάτι θα του έκανε κι αυτή που τον εκνεύρισε σε τέτοιο βαθμό και γι’ αυτό τις έφαγε». (Ασχολίαστο).
– Ο συνήγορος του θύματος αλλά κυρίως κρυφός θαυμαστής του θύτη: «Καλά της έκανε της χαζής, αφού τον ξέρει πόσο οξύθυμος είναι γιατί πάει και μπλέκεται στους τσακωμούς του;» (Επίσης ασχολίαστο).
– Ο υπέρμαχος της αυτοδικίας: «Μα δεν βρέθηκε ένας από το πλήθος να τον κάνει μαύρο στο ξύλο να μάθει ο αλήτης να χτυπάει τη γυναίκα του;» (Όσο και να μας τρώει το χέρι μας να του δώσουμε μερικές ως φυσική αντίδραση στον κρετινισμό του, με την αυτοδικία δεν λύνεται το πρόβλημα της ενδοοικογενειακής βίας).
– Η πάντα «έχω τη λύση»: «Μα κι αυτή η γυναίκα, πώς του επιτρέπει να τη δέρνει και μάλιστα μπροστά σε τόσο κόσμο; Δεν σέβεται τον εαυτό της; Φταίει κι αυτή.» (Αυτός είναι ο φαύλος κύκλος της κακοποίησης που περιγράφει τη σχέση θύματος-θύτη).
– Ο κολλητός του νταή: «Ήταν βλακεία του που βάρεσε τη γυναίκα του, έπρεπε να βαρούσε τις δύο άλλες που τον ειρωνεύτηκαν επειδή δεν ήθελε να τους παραχωρήσει τη θέση του. Λεκτική βία δεν είναι η ειρωνεία; Ισότητα δεν θέλετε; Ε, βία στη βία». (Δεν περιγράφω άλλο).
– Ο τύπος «όλα-είναι-πολιτική»: «Δηλαδή τώρα αυτός ο αγροίκος ψηφίζει;» (Κατανοώ το point, αλλά στις Δημοκρατίες όλοι οι άνω των 18 έχουν το δικαίωμα ψήφου είτε μας αρέσει, είτε όχι. Εκτός από εκείνους στους οποίους έχει επιβληθεί η ποινή της στέρησης των πολιτικών δικαιωμάτων).
– Ο «ξέρω εγώ καλύτερα»: Ο τύπος σίγουρα ψηφίζει ΣΥΡΙΖΑ/ ΝΔ/ Χρυσή Αυγή/ Πράσινες Πάπιες και Μαύρες Χήνες. (Αφού μάντεψες τι ψηφίζει, να μας πεις και 5+1 νούμερα του τζόκερ να λύσουμε το βιοποριστικό μας).
Στη διάρκεια της ζωής μας, έχουμε γίνει όλοι λίγο ως πολύ μάρτυρες περιστατικών κακοποίησης γυναικών από τους συντρόφους τους. Αυτή η χαρακτηριστική περίπτωση κακοποίησης γυναίκας από άντρα και μάλιστα σε κοινή θέα, μας κάνει να σκεφτούμε με θλίψη τις σκηνές βίας που θα ξεσπούν σε ημερήσια βάση στο σπίτι αυτής της οικογένειας με τα έντονα σημάδια παθολογίας. Ο άνδρας-θύτης που είναι παράλληλα θύμα της κακής εικόνας που έχει για τον εαυτό του, αλλά και η γυναίκα-θύμα που είτε μοιάζει να πιάνεται από τα μαλλιά της για να σωθεί, είτε αποστρέφει το βλέμμα της από όσα της συμβαίνουν.
Χαρακτηριστικά άνδρα που κακοποιεί:
– Έχει χαμηλή αυτοεκτίμηση.
– Πιστεύει όλους τους μύθους σχετικά με τις σχέσεις κακοποίησης.
– Έχει μία παραδοσιακή εικόνα για την αντρική ανωτερότητα και το στερεότυπο του αντρικού ρόλου στην οικογένεια. Πολλοί, ως παιδιά, υπήρξαν μάρτυρες άσκησης βίας, του πατέρα τους προς τη μητέρα τους ή είχαν κακοποιηθεί οι ίδιοι από τους γονείς τους.
– Κατηγορεί τους άλλους για τις πράξεις του.
– Ζηλεύει παθολογικά.
– Έχει έντονες αντιδράσεις άγχους, στη διάρκεια των οποίων, συχνά χρησιμοποιεί το αλκοόλ ή την κακοποίηση της γυναίκας του προκειμένου να εκτονωθεί.
– Συχνά χρησιμοποιεί την ερωτική επαφή σαν πράξη επιθετικότητας προκειμένου να τονώσει την αυτοπεποίθηση και τον ανδρισμό του.
– Δε θεωρεί ότι η βίαιη συμπεριφορά του μπορεί να έχει αρνητικές επιπτώσεις.
Χαρακτηριστικά γυναίκας που κακοποιείται:
– Έχει χαμηλή αυτοεκτίμηση και υποτιμά την ικανότητά της στο να επιτυγχάνει σε οτιδήποτε μπορεί να αναλάβει.
– Πιστεύει όλους τους μύθους σχετικά με τις σχέσεις κακοποίησης.
– Έχει μία παραδοσιακή αντίληψη για το ρόλο της στο σπίτι, βλέπει το σύζυγο σαν τον αρχηγό της οικογένειας, ενώ πιστεύει απόλυτα στην εικόνα της ενωμένης οικογένειας και στο στερεότυπο του γυναικείου ρόλου τον οποίο έχει διδαχθεί και σύμφωνα με τον οποίο, η ίδια είναι ανίκανη να φροντίσει τον εαυτό της και πρέπει να εξαρτάται πάντα από έναν άντρα.
– Πιστεύει ότι μπορεί να συγκρατήσει το θύτη από το να χάσει τον έλεγχο και αποδέχεται εκείνη την ευθύνη για τις δικές του πράξεις.
– Υποφέρει από ενοχές, αλλά αρνείται τον τρόμο και το θυμό που νιώθει.
– Έχει έντονες αντιδράσεις άγχους με ψυχοφυσιολογικά συμπτώματα.
– Χρησιμοποιεί την ερωτική επαφή σα μέθοδο για να εδραιώσει την καλή σχέση με το σύζυγο.
– Πιστεύει ότι κανείς δε θα μπορούσε να τη βοηθήσει να βγει από την άσχημη κατάσταση στην οποία βρίσκεται, εκτός από τον ίδιο της τον εαυτό.
– Έχει μία μη ρεαλιστική ελπίδα ότι η αλλαγή «θα έρθει» και πιστεύει στις «υποσχέσεις» του συντρόφου της.
Γι’ αυτό και δεν βοηθάει να κουνάμε το δάχτυλο στη γυναίκα-θύμα. Δεν βοηθάει να απαντήσουμε στον θύτη με το ίδιο νόμισμα. Δεν βοηθάει να βγάζουμε βιαστικά συμπεράσματα, να ρίχνουμε ανάθεμα ή να επιθυμούμε διακαώς την εξόντωσή του. Δεν είναι βέβαιο ότι η γυναίκα-θύμα θα μπορέσει ποτέ να αντικρίσει το πρόβλημά της, να αναζητήσει βοήθεια και να αρχίσει τις αλλαγές που απαιτούνται. Γιατί το να αφήσει μία γυναίκα το θύτη σύντροφό της είναι μία αργή και σταδιακή διαδικασία που συμπεριλαμβάνει διάφορα στάδια αλλαγής στη ζωή του γυναίκας. Στη διάρκεια της διαδικασίας αλλαγής, το θύμα μπορεί να φύγει και να επιστρέψει στο θύτη σύντροφό του αρκετές φορές μέχρι να τερματίσει οριστικά αυτή τη σχέση. Και αυτό θεωρείται ένα φυσιολογικό κομμάτι της διαδικασίας.
Η κακοποιημένη γυναίκα, τα μόνα μοτίβα συμπεριφοράς και πρότυπα που έχει μάθει μέσα στη χρόνια σχέση κακοποίησης, είναι αυτά της αδυναμίας, της αμφιθυμίας και της αδράνειας. Και είναι δύσκολο, όμως όχι ακατόρθωτο να βρει τη δύναμη να σπάσει τη σιωπή της, να εμπιστευθεί τους ανθρώπους και τους φορείς που μπορούν πραγματικά να τη βοηθήσουν. Να πιστέψει στον εαυτό της γιατί κανένας άνθρωπος δεν είναι χαζός, άχρηστος ή ανίκανος. Γιατί της αξίζει μία καλύτερη, αξιοπρεπής ζωή μα και γιατί πρέπει να μάθει ότι προϋπόθεση της αγάπης είναι η εκτίμηση και ο σεβασμός.
Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Επειδη Η Ανθρωπινη Ιστορια Δεν Εχει Ειπωθει Ποτε.....Ειπαμε κι εμεις να βαλουμε το χερακι μας!
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.