Μούτζι: Εμείς είμαστε ο πλούτος που ψάχνουμε σε όλη μας τη ζωή

Δυστυχώς δεν μαθαίνουμε στη ζωή μας να δίνουμε σημασία στις εμπειρίες πνευματικής φύσης.

Μας λένε από παιδιά ότι πρέπει να αποκτούμε πράγματα, να συλλέγουμε, να αναπτυσσόμαστε, να παίρνουμε, να φτιάχνουμε, να ψάχνουμε, να βρίσκουμε, και κανείς δεν δίνει αξία στο να στρέφουμε την προσοχή μας σ' αυτό που είμαστε.

Κανένας δεν δίνει αξία στο γεγονός ότι είσαι ήδη ένας μεγάλος πλούτος. Μαθαίνουμε ότι ο πλούτος βρίσκεται στα νεκρά αντικείμενα: στα αυτοκίνητα, στα σπίτια, στα χρήματα και σε άλλα τέτοια.  Έτσι υποτιμάμε τον εαυτό μας και ο νους αρχίζει να φοβάται να ανακαλύψει κάτι μέσα μας. Όλα πρέπει να βρίσκονται έξω από εμάς.

Όλα όσα μπορούμε να αντιληφθούμε με τις αισθήσεις μας είναι παροδικά και ανήκουν στο χρόνο. Κι όμως στο μεγαλύτερο μέρος της ζωής μας κυνηγάμε αυτά τα φθαρτά αντικείμενα. Κυνηγάμε αυτά που αλλάζουν συνεχώς. Ένα πολύ μικρό κομμάτι από την αναζήτηση σε όλη μας τη ζωή στρέφεται προς τα μέσα.

Όταν κοιτάμε έξω βλέπουμε τον κόσμο των ονομάτων, των μορφών, της ποικιλομορφίας και της αλλαγής. Αλλά όταν κλείνεις τα μάτια σου και κοιτάς μέσα, τι βλέπεις; Βλέπεις τα όργανα του σώματος; Όχι. Όταν κλείνεις τα μάτια σου βιώνεις μια αίσθηση χώρου, κάτι που δεν έχει όρια. Νιώθεις μια σιωπή, κάτι που δεν ανήκει στο χρόνο και είναι γαλήνιο.

Ας προσπαθήσουμε να δούμε τι είναι αυτό που παρατηρεί τον κόσμο και παρατηρεί ακόμα και τη λειτουργία της παρατήρησης και των αισθήσεων της αντίληψης.

*Από μαγνητοσκοπημένη ομιλία του Μούτζι

Μετάφραση: Νίκος Μπάτρας

aytepignosi

Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ