Τα Καλά των Μνημονίων

Ένα μεγάλο Ευχαριστώ

Είναι σημαντικό να ’χουμε Θετική Σκέψη, να μην είμαστε γκρινιάρηδες και αχάριστοι σε τελική ανάλυση, ενώ τόσα καλά προέκυψαν αυτά τα 7 χρόνια της Κρίσης…

Το ποτήρι δεν είναι μισοάδειο τελικά, αλλά γεμάτο με οφέλη που ΔΕΝ αναγνωρίσαμε ποτέ σ’ όλους αυτούς που μας έφεραν σ’ αυτήν την κατάσταση, και εξηγούμαι αμέσως:

• Έκοψα κάθετα τα περίεργα γκουρμέ αλλαντικά και τα ψαγμένα τυριά στα οποία ενέδιδα, με άμεσο και εντυπωσιακό αποτέλεσμα στις αιματολογικές μου = Χαίρω άκρας υγείας, με κάτι δείκτες που έχουν μόνο 18άρηδες.
• Έχασα κιλά απ’ το καθημερινό τρέξιμο σαν άλλος Θου Βου για να τα καταφέρω με τα χαράτσια = Έγινα σαφώς πιο αθλητικός και συρρικνώθηκε το στομαχάκι που πρόδιδε τα πακέτα Ντελόρ…
• Προσέχω την Υγεία μου γενικότερα με μεγάλη επιμέλεια γιατί ξέρω τι με περιμένει αν καταλήξω σε Νοσοκομείο σε εφημερία =Έγινα πιο προνοητικός, δεν ζω επικίνδυνα…
• Έχοντας χάσει τη δουλειά μου πλέον, απολαμβάνω κάποιες πολυτέλειες = Πήρα αυτό που πάντα έψαχνα, δηλαδή ποιοτικό χρόνο με τους δικούς μου ανθρώπους…
• Γλίτωσα απ’ τον κομματικό φανατισμό, καθώς πλέον είμαι σίγουρος ότι όλοι κάνουν τα ίδια, ακόμα και οι υποτιθέμενοι αγωνιστές = Έγινα πιο φιλοσοφημένος σε τελική ανάλυση…
• Απέκτησα μια σιγουριά πως ό,τι κι αν γίνει ένα συσσίτιο θα βρεθεί και για μένα ως ισοδύναμο...
• Γλίτωσα απ’ τους κινδύνους της παρατεταμένης έκθεσης στον Ήλιο, τώρα που έκοψα τις διακοπές το καλοκαίρι. Δεν είναι να παίζεις με τα δερματικά…
• Αγάπησα τους γείτονες μου, μιας και τώρα δε σκοτωνόμαστε για άσκοπες ανακαινίσεις...
• Λάτρεψα την αξία της ξυλόσομπας που τόσο μοσχοβολάει και χτύπησα και το καρτέλ του πετρελαίου, αφού δεν την παλεύω να γεμίζω το ντεπόζιτο για όλο τον χειμώνα = Ουσιαστικά με κάνανε ενεργό πολίτη, κάτι σαν ακτιβιστή…
• Έγινα πιο υπομονετικός = Αποφάσισα μάλιστα να τους τιμωρήσω με την υπομονή μου, πράγματα που τα διδάσκουν και στην Ινδία, εκεί που κάνουν κόλπα ζόρικα…
• Εφάρμοσα το «Δεν πληρώνω Διόδια» στην πράξη. Δεν ξοδεύομαι σε ρυπογόνο βενζίνη και ίσως μοσχοπουλήσω και το - ομολογουμένως ακριβό - αμαξάκι μου. Τί νόημα έχουν όλα αυτά; Προς τί η βιασύνη;
• Εκτίμησα τον αξία ενός μακρού και ατελείωτου καφέ το Σαββατοκύριακο = Είναι εκπληκτικό το πόσο χρόνο αγοράζεις με 3,5 ευρώ…
• Για το τσιγάρο δε δεν χρειάζεται να σχολιάσω = Έμαθα να σνιφάρω τον καπνό απ' τα διπλανά τραπέζια και έτσι ανέστησα τον Τζάμπα που υποτίθεται ότι είχε πεθάνει...
• Έγινα πιο ταπεινός μετά από τόσο ξεφτίλισμα και καρπαζιά. Σε τελική ανάλυση, είμαι εγώ καλύτερος απ’ όλους αυτούς τους μορφωμένους ανθρώπους που εκπροσώπησαν τη χώρα αυτά τα 7 χρόνια; Είμαι εγώ πιο ξεχωριστός όταν τόσοι και τόσοι πριν από μένα γίνανε τόσο ρόμπα για να μου εξασφαλίσουν τη σταθερότητα; Ποιός είμαι εγώ που θέλω να ’χω τόσο μυγιάγγιχτη αξιοπρέπεια;

Είναι μεγάλη αρετή η ταπείνωση και ΕΜΠΡΑΚΤΑ διδάσκεται απ’ τους πολυχρονεμένους μας εκπροσώπους = Αυτήν την πνευματική μου ολοκλήρωση δε θα την αρνηθώ...

• Και τέλος, είδα διαφορετικά το μέλλον μου. Δε με αγχώνει πλέον γιατί ξέρω πως εγώ, τα παιδιά μου και τα εγγόνια μου θα πληρώνουν ένα συγκεκριμένο ποσό με συνέπεια, τιμώντας τις υπογραφές των πεφωτισμένων ηγετών μου = Πλήρης εκμηδένιση της Αβεβαιότητας, καθώς εξοβέλισα αυτό το αρρωστημένο άγχος για το κάτι καλύτερο που μου έτρωγε τα σωθικά…

Να ’στε καλά όλοι εσείς που φροντίσατε για μένα χωρίς εμένα...

Χίλια καλά μου κάνατε και εγώ μονάχα ένα, τότε που σας ψήφισα...

Χρόνια να μου κόβει ο θεός ... να σας τα δίνει απλόχερα ... ό,τι ακουμπάτε Χρέος να γίνεται…

Στρατιώτη για το Χρέος μου προς την Πατρίδα με κάνατε, κομάντο πραγματικό για το καλό μου…

Τελικά αυτό εννοούσαν στο σχολείο για το Χρέος μας προς την Πατρίδα! = Το ’χω, ΟΚ !...

Θετική σκέψη πάνω απ’ όλα και όλα θα πάνε καλά...

Κανείς δε χάνεται, θα ’ρθουν και καλύτερες μέρες, ακόμη πιο μεστές σε νοήματα και διδαχές…

macroskopio

Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ