Κι ὅ,τι μᾶς καθιστᾶ μαλθακοὺς μᾶς σκοτώνει.

Ἡ συνεχὴς ἐνασχόλησις μὲ κάτι μᾶς κάνει νὰ διατηροῦμε τὸ μυαλό μας ζωντανό.
Ἡ ἀδράνεια τοῦ σώματος ὁδηγεῖ σταδιακῶς στὴν ἀδράνεια καὶ τοῦ μυαλοῦ καὶ τελικῶς τῆς νοήσεως.

Δὲν χρειάζεται νὰ μᾶς ὑποχρεώνουν  οἱ συνθῆκες νὰ εἴμαστε διαρκῶς σὲ ἐγρήγορσιν. 
Πρέπει νὰ ἐπιζητοῦμε τὴν ἐγρήγορσιν.

Ὁ κόπος, ἡ ἄσκησις, ἡ κινητικότης εἶναι αὐτὰ ποὺ διατηροῦν τὸν ἄνθρωπο ζωντανὸ καὶ δὲν τὸν ἀφήνουν νὰ «βαλτώνῃ» καὶ τελικῶς νὰ ἀργοπεθαίνῃ. Πρὸς τοῦτο καὶ μόνον αὐτοὶ ποὺ ἔχουν πολλὰ ἐνδιαφέροντα, ἀνεξαρτήτως τῆς ἡλικίας τους, μποροῦν καὶ ζοῦν πραγματικὰ τὴν ζωή τους.

Φιλονόη

φωτογραφία

arxisame

Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ