Κάθε ημέρα που περνά, ο εγκέφαλος μας επηρεάζεται από τους άλλους με τρόπους που τις περισσότερες φορές δεν έχουμε επίγνωση. Ακόμα και από άτομα που ούτε καν ξέρουμε.
Παρόλο λοιπόν που υπάρχει περίπτωση να έχουμε την αντίληψη πως η σκέψη μας είναι ανεξάρτητη από τους άλλους, ο εγκέφαλος μας έχει εντελώς διαφορετική άποψη.
Τελευταίες έρευνες, η μια μετά την άλλη, μας δείχνουν πως ένας από τους κυριότερους λόγους όπου ο Homo Sapiens κυριάρχησε στον πλανήτη σαν είδος, ήταν λόγω της εκπληκτικής ικανότητας που έχει να σκέφτεται κοινωνικά.
Οι μεγαλύτερες ιδέες συνήθως απαιτούν ομαδική σκέψη και κυρίως συνεργασία για να γίνουν πραγματικότητα.
Η νευρολογική βάση που στηρίζεται ο εγκέφαλος για επιβίωση και προσαρμογή, στηρίζεται στην ικανότητα του όχι μόνο να δημιουργεί προσωπικές πεποιθήσεις για την πραγματικότητα αλλά στο να αφήνει τις πεποιθήσεις άλλων ανθρώπων να τον επηρεάζουν και σε κάποιο βαθμό να τον διαμορφώνουν.
Ακόμα, ο εγκέφαλος μας δεν έχει μόνο την ανάγκη αλλά και την ικανότητα να προσπαθεί συνεχώς να προβλέψει τι μπορεί να σκέφτονται οι άλλοι ώστε να μπορεί να συνεργάζεται καλύτερα μαζί τους.
Η επιβίωση και η αναπαραγωγή του είδους, έτσι και αλλιώς, βασίζεται σε μορφές επικοινωνίας, κατανόησης και φυσικά συνεργασίας.
Ο Εγκεφαλος και τα Παθη του
Ακόμα και η πιο απλή επικοινωνία που έχουμε με τους άλλους ανθρώπους, είναι μια μικρή μορφή επένδυσης.
Πόσο μάλλον, όταν χτίζουμε από την αρχή σχέσεις και επενδύουμε μεγάλα ποσά ενέργειας για να τις βελτιώσουμε και φυσικά να βελτιωθούμε και εμείς μέσω αυτών.
Έτσι και αλλιώς, σε οτιδήποτε αφιερώνουμε χρόνο και ενέργεια, δεν αντανακλά μόνο τις ανάγκες μας αλλά είναι και μια μορφή στοιχήματος που δίνουμε με τον εαυτό μας ώστε η οποιαδήποτε επαφή να προσφέρει κάποιου είδους απόλαυσης.
Ωστόσο, μεγάλο ενδιαφέρον παρουσιάζει ο εγκέφαλος όταν πολύ απλά δεν κάνει τίποτα.
Όταν εγκέφαλος δεν ασχολείται με κάποια συγκεκριμένη δραστηριότητα βρίσκεται σε αυτό που ονομάζεται default mode.
Το περίεργο όμως είναι πως ακόμα και όταν ο εγκέφαλος δεν κάνει κάτι, και πάλι είναι απασχολημένος. Όμως με τι;
Όταν λοιπόν το μυαλό μας δείχνει να μην κάνει φαινομενικά τίποτα, οι σκέψεις που το απασχολούν περισσότερο περιλαμβάνουν τον εαυτό μας σε σχέση με τους άλλους.
Εκτός από δραστηριότητες που έχουμε να κάνουμε στο μέλλον ή κάτι που μας εκνεύρισε στο παρελθόν, ένα μεγάλο ποσοστό των σκέψεων μας κινείται γύρω από τους άλλους ανθρώπους.
Αυτή η εγκεφαλική δραστηριότητα φανερώνει πως το ενδιαφέρον μας για τις κοινωνικές σχέσεις που σχηματίζουμε ή ήδη έχουμε, είναι πολύ μεγάλο.
Και μάλιστα τις σκεφτόμαστε αρκετά στον ελεύθερο χρόνο μας.
Υπολογίζεται πως το 70% της συνολικής μας επικοινωνίας είναι κοινωνικού περιεχομένου.
Είτε συνειδητά λοιπόν είτε όχι, όταν ο εγκέφαλος βρίσκει ελεύθερο χρόνο, ένα μεγάλο μέρος του το αφιερώνει με το να σκέφτεται άλλους ανθρώπους και την σχέση που έχουμε μαζί τους.
Με απλά λόγια, ο εγκέφαλος μας είναι κατασκευασμένος ώστε να εξασκεί την σκέψη για τον κοινωνικό μας κόσμο και πως αυτός διαμορφώνεται.
Έτσι και αλλιώς, οι άνθρωποι, είναι τα λίγα πλάσματα στον πλανήτη που μπορούν να μάθουν να παίζουν παιχνίδια, για παράδειγμα. Απλά απολαμβάνουμε να παίζουμε περισσότερο με άλλους παρά μόνοι μας.
Ο Εγκεφαλος σου Χρειαζεται Φιλους
Και ποιος μπορεί να διαφωνήσει;
Οι «δικοί μας» άνθρωποι είναι μετρημένοι στα δάχτυλα του ενός χεριού και είναι λογικό. Λέξεις όπως εμπιστοσύνη, πίστη και στήριξη στα δύσκολα, είναι κάτι πολύ παραπάνω από νοήματα.
Είναι αναπόσπαστα κομμάτια που δημιουργούν το σύνολο της προσωπικότητας μας και κατ’ επέκταση την ζωή μας.
Το 94% των ανθρώπων στην Γή έχουν τουλάχιστον έναν φίλο/η.
Ωστόσο, μόνο ελάχιστα θηλαστικά χτίζουν φιλίες ενώ στους ανθρώπους η συγκεκριμένη διαδικασία δεν κάνει καμία διάκριση. Όλοι οι άνθρωποι έχουν ανάγκη την φιλία ή τον δεσμό που αυτή δημιουργεί και αντιπροσωπεύει.
Ένα αντιπροσωπευτικό παράδειγμα είναι το Facebook.
Να φανταστείς πως ο πληθυσμός της Αμερικής στο σύνολο, αφιερώνει κατά μέσο όρο 84 δισεκατομμύρια λεπτά ανά μήνα με το να ασχολείται με την Θρησκεία του και 56 δισεκατομμύρια με το Facebook!
Αυτό που κάνει το Facebook τόσο αποτελεσματικό είναι πως έχει την ικανότητα να κρατά συνδεδεμένους κοινωνικά πολλούς ανθρώπους που κάτω από κανονικές συνθήκες δεν θα ήταν εφικτό.
Εντάξει, προσφέρει και άλλου είδους εμμονές αλλά δεν είναι του παρόντος…
Ο Μεγαλος Εγκεφαλος…
Παρόλο που πιστεύουμε πως ο εγκέφαλος μας είναι τόσο περίπλοκος επειδή μας επιτρέπει να διαμορφώνουμε το μέλλον, να λύνουμε πολύπλοκα προβλήματα και φυσικά να επιβιώνουμε σε έναν κόσμο που αλλάζει συνεχώς, η πολυπλοκότητα του δεν εξυπηρετεί μόνο για τα παραπάνω.
Τελευταίες έρευνες και μελέτες μας δείχνουν πως μια από τις σημαντικότερες ικανότητες που έχει ο εγκέφαλος μας είναι να δραστηριοποιείται με άλλους ανθρώπους σε εξαιρετικά πολύπλοκα κοινωνικά πλαίσια.
Μπορεί η Εξέλιξη να αναφέρει πως επιβιώνει ο ισχυρότερος, αλλά πιο δυνατός είναι αυτός που έχει και τις καλύτερες συμμαχίες.
Έτσι δεν είναι;
Τι να τους κάνω τους μύες και το ακόντιο απέναντι σε μια στρατιά από λιοντάρια;
Βέβαια δεν είναι πάντα τόσο απλό.
Απλά σκέψου πως ο εγκέφαλος σου ζυγίζει περίπου 1.300 γραμμάρια και έχει κατά προσέγγιση 11.5 δισεκατομμύρια νευρώνες.
Πολύ απλά είμαστε οι Μαγκάιβερ των θηλαστικών.
Μπορούμε να λύνουμε πολύπλοκα προβλήματα με τρόπο και σε χρόνο που τα υπόλοιπα θηλαστικά δεν πρόκειται(πιθανότατα) να κατανοήσουνε ποτέ.
Όμως, η πολυπλοκότητα που παρουσιάζει ο εγκέφαλος μας οφείλεται και στο γεγονός πως έχουμε την ικανότητα να δημιουργούμε πολύπλοκα κοινωνικά συστήματα.
Ο Εγκεφαλος Ποναει…
Οι κορυφαίες λίστες φόβων έχουν κάποιους κοινούς παρανομαστές:
Οι πιο έντονοι φόβοι που έχουμε, έχουν σχέση με τον θάνατο, τον φυσικό πόνο, την απώλεια ενός αγαπημένου προσώπου και τις δημόσιες ομιλίες.
Βέβαια, ο Δαρβίνος θα τράβαγε τα μαλλιά του αν κάποιος του έλεγε πως η κοινωνική έκθεση έχει σχέση με την επιβίωση.
Ωστόσο, ο φόβος της απόρριψης ή της αρνητικής κριτικής είναι πολύ πιο σοβαρό ζήτημα από ότι φανταζόμαστε.
Ο οποιοσδήποτε φόβος υπάρχει για κάποιο λόγο. Και ο λόγος είναι ένας:
Την αποφυγή του πόνου.
Όμως, η απόρριψη ή η αρνητική κριτική θα μπορούσαμε να πούμε με σιγουριά πως συνδέονται με ψυχολογικό και όχι σωματικό πόνο.
Και όμως…
Όταν βιώνουμε κοινωνικό πόνο, ενεργοποιείται το ίδιο μέρος του εγκεφάλου όταν αισθανόμαστε σωματικό πόνο.
Η έμφυτη ανάγκη μας να αναγνωρίζουμε κοινωνικές απειλές, ενεργοποιεί το τμήμα του εγκεφάλου που αισθάνεται σωματικό πόνο. Βασικά, η κοινωνική απόρριψη εκλαμβάνεται από τον εγκέφαλο ως μια απειλή σαν τις άλλες.
Μπορεί να είναι Bullying, μοναξιά, ένας ξαφνικός χωρισμός ή έλλειψη οικογενειακής θαλπωρής.
Η Εξελικτική διαπραγμάτευση που κάναμε, μας επέτρεψε να γίνουμε οι Πρωταθλητές της τροφικής αλυσίδας.
Είμαστε οι πιο εξελιγμένοι και αδίστακτοι θηρευτές που γνώρισε ποτέ αυτός ο πλανήτης.
Όμως ταυτόχρονα, η ίδια εξέλιξη, μας κάνει εξαιρετικά ευάλωτους από την επίδραση των άλλων ανθρώπων στην πορεία της ζωής μας.
Ένα τίμημα που αν δεν πληρώναμε, ίσως να μην βρισκόμασταν εδώ που βρισκόμαστε σήμερα.
Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Επειδη Η Ανθρωπινη Ιστορια Δεν Εχει Ειπωθει Ποτε.....Ειπαμε κι εμεις να βαλουμε το χερακι μας!
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.