Η εικόνα της εικόνας της αλήθειας της ζωής

Αναρωτιέμαι τι είναι αυτό που ορίζει την πραγματικότητα μας, την γέννηση μας, το περιβάλλον που θα γεννηθούμε, τις ευκαιρίες που θα μας δοθούν στο πέρασμα του χρόνου, και όλα τα υπόλοιπα, από την στιγμή που τίποτα  δε συμβαίνει τυχαία στη ζωή μας και ταυτόχρονα έχουμε ελεύθερη επιλογή.

Και να είσαστε σίγουροι ότι υπάρχει "κάτι" που βλέπει τα πάντα στην ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ζωή μας και προσπαθεί να την κατευθύνει, και παρεμβαίνει συνεχώς αρνητικά, και ότι ζούμε είναι αποτέλεσμα δικό του και όχι δικό μας, διότι και το σώμα μας είναι δικό του, και μας θέλει εδώ για πάντα ώστε να του δίνουμε ζωή, διότι ζωή είμαστε και τίποτα λιγότερο, που γίναμε εικόνα της εικόνας της ζωής.

Είμαστε μια θνητή οντότητα με σάρκα, και όποια λογική διαθέτει ο καθένας μας πηγάζει από το σώμα που γεννά όλες τις ανάγκες και τις επιθυμίες του σώματος, με την φθορά να μας κατατρέχει μέσα από τις αρρωστημένες αρνητικές αισθήσεις του θνητού σώματος.

Θνητά σώματα γεμάτα από ανάγκες επιθυμίες και φθορά δημιουργούνται μόνον από θνητή ουσία.

Αθάνατα σώματα δίχως ανάγκες γεννά ότι είναι αθάνατο και δεν έχει ανάγκες.

Άρα μιλάμε για έναν αθάνατο δημιουργό θεό που μας δημιούργησε με θνητά σώματα γεμάτα από ανάγκες και επιθυμίες.

Αν Πανάγαθος είναι ο Θεός αυτός ο κόσμος δεν είναι Πανάγαθος, μα ούτε αγαθός, αλλά και αν αθάνατος είναι ο Θεός εμείς με σώμα είμαστε θνητοί. 

Ο Πανάγαθος Θεός μόνον αθάνατα όντα δημιουργεί δίχως ανάγκες και επιθυμίες με σιχαμερές αισθήσεις, διότι αθάνατη και Πανάγαθη είναι η ουσία του.

Ποιος μας δημιούργησε λοιπόν από άλογη φθαρτή ουσία; διότι η λογική δεν χωρά στην δίχως λογική φύση.

Νους είναι ο Λόγος, και Λόγος η Ζωή.

Εμείς όμως είμαστε Νους και Λόγος η ζωή που ενδύθηκε την δίχως λογική φύση. 

Και αυτός ο κόσμος είναι δημιουργημένος για οντότητες που δεν διαθέτουν τον Λόγο, άρα ούτε τον Νου, παρά μόνον τις αυξομοιώσεις των αισθήσεων. 

Και ότι δεν διαθέτει τον Λόγο άρα την λογική, είναι αδύνατον να αντιληφθεί και κατανοήσει ότι "υπάρχει" και "ζει" το τώρα, παρά μόνον "ζει" με τις αυξομειώσεις των αισθήσεων και τίποτα περισσότερο.

Εμείς όμως εκτός από το παρών, επειδή φέρουμε τον Λόγο "ζούμε" το παρελθόν και το μέλλον ταυτόχρονα, όπου οι αισθήσεις του θνητού σώματος μας κατακυριεύουν μέσα από τις ανάγκες και τις επιθυμίες, με αποτέλεσμα να ζούμε την κόλαση και τον όποιο παράδεισο, αλλά ποτέ δεν ζούμε το Αγαθό την αλήθεια της ζωής, παρά ζούμε στην εικόνα της εικόνας της ζωής.

morfeas sky

oneirosky

Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ