Μην είσαι στον σκουπιδότοπο.

Αμέσως μόλις ταυτίζεσαι με το νου σου, τις σκέψεις σου, τα αισθήματά σου, με οτιδήποτε αναδύεται μέσα στο χώρο της αγνής επίγνωσης,
είναι σαν να ανοίγεις την πόρτα σε κακιά συντροφιά.

Όταν συμβαίνει σεισμός μέσα στον ωκεανό, πολλές φυσαλίδες ανεβαίνουν προς τα πάνω.
Επιπλέουν στην επιφάνεια κι έπειτα σπάνε και εξαφανίζονται. 
Μην παρακολουθείς τις φυσαλίδες και να λες, "Ωχ όχι! Αυτή είναι μια μεγάλη φυσαλίδα!"
Μην επενδύεις ούτε να εμπλέκεσαι με αυτό που έρχεται, βγαίνει προς τα έξω.
Αποτοξινώνεσαι. Να είσαι μόνο το μέρος μέσα από το οποίο όλα αναδύονται.
Μην είσαι στον σκουπιδότοπο.
Μη συλλέγεις πράγματα, να τα εξετάζεις και να τα βάζεις στην τσάντα σου.
Απλά να ξερνάς. Απλά ρεύεσαι τώρα. Μη μπαίνεις στην ιστορία όλου αυτού.

Αυτή η τάση να τα εξετάζεις όλα, "Ω όταν ήμουνα παιδί…"
σχεδόν δικαιολογεί γιατί ακόμη παραμένουν τα παλιά φαντάσματα. 

Μην επιμένεις προσπαθώντας να ξεκαθαρίσεις τι συνέβη στο παρελθόν.
Προς το παρόν, απλά βγάλτα προς τα έξω. Μην αναλύεις.
Όταν ξερνάς κάτι, όταν το βλέπεις,
δεν μπορείς με τίποτα να θυμηθείς ότι έφαγες αυτό το πράγμα!
Ο νους θέλει πάντα να αναλύει,
όμως αυτό που λέω είναι ότι αυτή τη στιγμή—μην το κάνεις αυτό.

Η Χάρη τα φροντίζει όλα αυτά.
Εμπιστεύσου εκεί που είσαι, και ότι η Χάρη είναι μαζί σου.

~ Μούτζι 

Mooji Greek

Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ