ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΜΑΡΤΙΑ – ΑΠΛΩΣ ΣΦΑΛΜΑ – ΠΟΤΕ ΜΗΝ ΑΠΟΚΑΛΕΙΤΕ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΑΣ ΑΜΑΡΤΩΛΟ – ανάρτηση 2 από 3

Καθένας από μας είναι παιδί του Θεού. Γεννηθήκαμε από το πνεύμα Του, μέσα σε όλη την αγνότητά Του, τη δόξα και τη χαρά Του. Η κληρονομιά αυτή είναι αναφαίρετη. Το να καταδικάσει κάποιος τον εαυτό του ως αμαρτωλό, προσκολλημένο στο μονοπάτι της πλάνης, είναι το μεγαλύτερο απ’ όλα τα αμαρτήματα. Η Βίβλος λέει: «Δεν ξέρετε ότι είστε ναός Θεού και το Πνεύμα του Θεού κατοικεί μέσα σας?» (Προς Κορινθίους Α’ Γ:16).

Μη σκέφτεστε τον εαυτό σας ως αμαρτωλό. Είστε παιδί του Ουράνιου Πατέρα. Άσχετα αν είστε ο μεγαλύτερος αμαρτωλός, ΞΕΧΑΣΤΕ ΤΟ! Αν έχετε αποφασίσει να είστε καλοί, τότε παύετε να είσαι αμαρτωλοί πλέον. «Ακόμα κι ένας που κάνει στο έπακρο διαβολικά πράγματα και που απομακρύνεται από τα πάντα για να Με λατρέψει αποκλειστικά, μπορεί να μετρηθεί ανάμεσα στους καλούς, λόγω της ορθής του απόφασης. Γρήγορα θα γίνει ένας ενάρετος άνθρωπος και θα αποκτήσει ατέλειωτη γαλήνη. Ο Θεός λέει στην Μπάγκαβαντ Γκίτα (ΙΧ:30-31) «ΠΕΣ ΤΟ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΜΕ ΒΕΒΑΙΟΤΗΤΑ, Αρτζούνα, πως Ο ΑΦΟΣΙΩΜΕΝΟΣ Σ’ ΕΜΕΝΑ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΧΑΝΕΤΑΙ». Ξεκινήστε με μια ξεκάθαρη δήλωση και πείτε: «Πάντα ήμουν καλός, απλώς ονειρευόμουν πως ήμουν κακός». Είναι αλήθεια: το κακό είναι ένας εφιάλτης και δεν ανήκει στην ψυχή.

Δεν πρέπει να επικεντρώνεστε στα ελαττώματά σας, ούτε να σκέφτεστε ότι είστε αμαρτωλοί. Διαβεβαιώστε στον εαυτό σας ότι είστε ένα παιδί του Θεού και μην ξεχνάτε: Άγιος είναι ένας αμαρτωλός που δεν τα παράτησε ποτέ.

Όταν, έχοντας αμαρτήσει, πιστεύετε ότι η ενοχή σας είναι άπειρη, πέρα από κάθε συγχώρεση, κι όταν ο κόσμος δεν σας έχει σε καμία υπόληψη και λέει ότι ποτέ δεν θα αξίζετε κάτι, σταματήστε για μια στιγμή και σκεφτείτε τη Θεϊκή Μητέρα. Πείτε Της: «Θεϊκή Μητέρα, είμαι το παιδί Σου, το κακό παιδί Σου. Σε παρακαλώ συγχώρεσέ με». Όταν κάνετε έκκληση στη μητρική όψη του Θεού δεν υπάρχει επιχειρηματολογία – απλώς λιώνετε τη Θεϊκή Καρδιά. Ο Θεός όμως δεν θα σας υποστηρίξει αν συνεχίσετε να κάνετε το ίδιο λάθος. Πρέπει να εγκαταλείψετε τις φαύλες πράξεις σας καθώς προσεύχεστε.

Μια βάναυση καταδίκη κάνει τον άνθρωπο να ξεχνά ότι ο αμαρτωλός δεν είναι παρά δεν είναι παρά ένα παιδί του Θεού που σφάλλει, του οποίου η θεϊκή φύση έχει επισκιαστεί προσωρινά από την άγνοια. Κανένας δεν πρέπει να αποκαλείται αμαρτωλός. Και κανένας δεν πρέπει να θεωρεί τον εαυτό του αμαρτωλό. Να μισείτε την αμαρτία αλλά όχι τον αμαρτωλό. Ο επικριτής θα πρέπει να αντιμετωπίζει τον παραστρατημένο όπως ο ίδιος θα επιθυμούσε να αντιμετωπιστεί για τα δικά του αμαρτωλά λάθη. Εκείνοι που σφάλλουν δεν χρειάζονται χλευαστικά χτυπήματα. Χρειάζονται ένα σταθερό αλλά στοργικό χέρι να απλωθεί προς αυτούς.

ΜΠΑΓΚΑΒΑΝΤ ΓΚΙΤΑ ΚΕΦΑΛΑΙΟ 4, ΣΤΙΧΟΣ 36 (για όσους δεν ξέρουν, εδώ μιλά ο Θεός στον πιστό Αρτζούνα): Ακόμα κι αν είσαι ο χειρότερος απ’ όλους τους αμαρτωλούς, εντούτοις, με μόνη τη σχεδία της σοφίας, θα διασχίσεις με ασφάλεια τη θάλασσα της αμαρτίας.

Όταν η Βασίλισσα Ψυχή αποκτήσει σταθερό έλεγχο του βασιλείου του ανθρώπου (και όχι το εγώ), η βασιλεία της είναι παντοτινή. Αυτό οφείλεται ΣΤΗΝ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΗ ΑΛΗΘΕΙΑ ότι η αμαρτία και η άγνοια είναι ΜΟΝΟ ΠΡΟΣΩΡΙΝΑ ΠΕΠΛΑ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ. Η αληθινή φύση της είναι η σοφία και η μακαριότητα. Αν και ο άνθρωπος μπορεί να είναι αμαρτωλός για κάποιο χρονικό διάστημα, είναι αδύνατο να είναι αμαρτωλός για πάντα ή να καταδικαστεί για πάντα. Φτιαγμένος κατ’ εικόνα του Θεού, μπορεί φαινομενικά να αλλοιώνει αυτήν την εικόνα, μέσω της κακής χρήσης της ελεύθερης βούλησής του, αλλά η αιθάλη της άγνοιας δεν μπορεί να καταστρέψει την αθάνατη σφραγίδα του Θεού μέσα του.

Επειδή η θεϊκή εικόνα μέσα στον άνθρωπο δεν μπορεί ποτέ να κρυφτεί πλήρως, ακόμα και το πιο σκοτεινό βασίλειο έχει κάποιες ακτίνες αρετής που το φωτίζουν. Με ενδοσκόπηση ο πιστός θα πρέπει να αναλύει τις καθημερινές νοητικές και υλικές πράξεις του για να καθορίσει πόσο μέρος της ζωής του κυβερνάται από την άγνοια του εγώ (αυταπάτη) και τη σωματική συνειδητότητα, και πόσο μπορεί να εκφράσει τη σοφία και τη θεϊκή φύση της ψυχής. Αυτός που δελεάζεται από την εφήμερη γοητεία της φαυλότητας και προβαίνει σε λανθασμένες πράξεις, λέγεται «αμαρτωλός». Η ΑΜΑΡΤΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΣΦΑΛΜΑ ΕΙΝΑΙ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΣΥΝΩΝΥΜΑ. Το σφάλμα είναι άγνοια, αυταπάτη, μια διαστρέβλωση της πραγματικότητας που προδιαθέτει τον άνθρωπο σε συνακόλουθες αντιδράσεις που είναι αντίθετες σε οικουμενικούς νόμους και θεμελιώδεις αρχές δικαιοσύνης, ή αλήθειας. Όπως είναι σφάλμα της κρίσης, άγνοια, το να αναζητά κάποιος απολαυστική γεύση από δηλητηριασμένο μέλι και να πεθάνει, έτσι είναι η εσφαλμένη κρίση, η άγνοια, αυτό που κάνει κάποιον να ενδίδει στην προσωρινή γοητεία των φαύλων πράξεων που τελικά οδηγούν στον πόνο και τον θάνατο. ΑΜΑΡΤΙΑ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΑΓΝΟΙΑ, το να πράττει κάποιος ενάντια στο ύψιστο συμφέρον του. 

– Παραμαχάνσα Γιογκανάντα

Φίλοι του Παραμαχάνσα Γιογκανάντα SRF διαλογισμός Κρίγια Γιόγκα η Αφύπνιση

Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ