Ατονία …

Η ατονία έρχεται και μας εμφανίζεται στη ζωή μας και μας οδηγεί να νιώθουμε κούραση ακόμη και μετά από τον ύπνο.

Η ατονία συνδυάζεται με κόπωση, με νεύρα ή κακή διάθεση, λίγες αντοχές.

Η ατονία συμβαίνει μετά από κάποιες έντονες καταστάσεις στρες, άγχους, στεναχώριας. Μετά από κομμάτια που θέλουν από εμάς το απόλυτο του εαυτού μας. Μετά από καταστάσεις έντονες συναισθηματικά και πρακτικά. Όπου μέσα σε αυτές τις καταστάσεις, εμείς δεν έχουμε την δυνατότητα να είμαστε σε ηρεμία, αλλά είμαστε σε μία μόνιμη κίνηση κυρίως συναισθηματική.

Έτσι η ατονία κάνει την εμφάνισή της αφού το πρώτο που καταλαμβάνεται είναι το συναίσθημά μας. Η ατονία = κόπωση κυρίως συναισθηματική, μας εξηγεί ότι όλα όσα «φορτωθήκαμε» στο συναισθηματικό μας κομμάτι είναι και ήταν πολλά.

Καθώς το συναίσθημά μας φορτώνεται, αλλάζει στο σώμα μας όλη η ισορροπία κυρίως στις ορμόνες, οι οποίες μας φέρνουν την κόπωση αυτή. Θα δούμε ότι σε έντονες διαδρομές συναισθήματος, θα μας συμβούν και διατροφικές διαταραχές. Όπως να φάμε παραπάνω ή να μην έχουμε όρεξη για φαγητό ή να έχουμε όρεξη μόνο για συγκεκριμένα φαγητά ή γλυκά.

Η ατονία λοιπόν, είναι ως ένα σημείο ενοχλητική. Όμως πως ερχόμαστε σε ισορροπία. Καθώς αν δεν ασχοληθώ ουσιαστικά με την ατονία μου αυτή, εκείνη θα συνεχίσει να υπάρχει και θα με φέρει αντιμέτωπο στη συνέχεια με μία ίωση, με πυρετό, με βήχα, συνάχι ή θα με οδηγήσει σε συναισθηματικές μεταπτώσεις και θα γίνει η βάση για μία μελλοντική κατάθλιψη ή κρίσεις πανικού.

Στην ατονία αυτή λοιπόν δίνω χώρο και χρόνο στον εαυτό μου. Με ποιο τρόπο ? Επιλέγω να μείνω μόνο με τον εαυτό μου μέσα στη μέρα μου και να τον οδηγήσω σε άδειασμα. Αρχίζω με τα συναισθήματά μου τα οποία έχουν γεμίσει το διάστημα το προηγούμενο και τα καταγράφω σε ένα τετράδιο. Αφού τα καταγράφω, καταγράφω και τα πρόσωπα που «έλαβαν μέρος» σε αυτό το συναισθηματικό μου φόρτωμα. Ρωτάω τον εαυτό μου πως νιώθει. Μπορεί σε αυτή τη φάση να μου βγει κλάμα, να μου βγουν παραπάνω νεύρα, να νιώσω μία μορφή αδικίας. Όλο αυτό το αγκαλιάζω και λέω στον εαυτό μου ότι έχει δίκιο για όλα όσα ένιωσε και ύστερα επιλέγω να ακούσω ένα κομμάτι μουσικό ήρεμο είτε με πιάνο, είτε με βιολί. Αν δεν θέλω να ακούσω μουσική, μπορώ να επιλέξω να κάνω έναν ήρεμο περίπατο, πάλι μόνος μου. Σε εκείνη τη στιγμή είτε με την μουσική, είτε με τον περίπατο ενισχύω το μέσα μου με προτάσεις αγάπης και ενότητας.

Στη συνέχεια αναζητώ με ποιο τρόπο έφτασα να συμπιέσω συναισθηματικά τον εαυτό μου, το διάστημα αυτό.  Γιατί τον συμπίεσα. Πώς θα μπορούσα με περισσότερη ηρεμία να έχω χειριστεί την κατάσταση. Που και σε ποια σημεία υπερέβαλα ? Οπότε όλο αυτό το καταγράφω στο τετράδιο μου, για να το έχω ως οδηγό για κάθε επόμενη φορά.

Επιλέγω παράλληλα μία προσευχή που θεωρώ ότι θα με βοηθήσει. Καθώς η προσευχή είναι ένας τρόπος για να με ενώσει με την πηγή μου, με το είμαι μου. Το είμαι μου θα μου παρουσιάσει τρόπους ηρεμίας και αγάπης. Καθώς το μέσα μου έχει την αγάπη ως φυσικότητα.

Ατονία = έχω κάνει χρήση την τονικότητα= ενέργεια στο σώμα μου με τρόπο υπερβολής. Έτσι τονώνω τον εαυτό μου με δρόμους αγάπης και απελευθέρωσης για να έρθει σε ισορροπία.

Δωροθέα  

zefira21

Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ