ΓΙΑΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΣΥΓΧΩΡΗΣΕΙΣ ΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ ΣΟΥ… ΚΑΙ ΠΩΣ ΝΑ ΤΟ ΚΑΝΕΙΣ! (Μέρος Γ)

Το Τραύμα της Αναξιότητας Δημιουργεί Αδυναμία

Χρειάζεστε ακόμα την γονική συναίνεση, την αποδοχή, την επικύρωση ή την άδεια να αισθάνεστε άξιοι; Αν ναι, καλύπτετε συμπεριφορές που δεν ανταποκρίνονται στις προσδοκίες των γονιών σας;

Η δυναμική αυτή είναι αρκετά συνηθισμένη στους περισσότερους ενήλικες, αλλά υπάρχει ένα τεράστιο κόστος που συνεπάγεται, επειδή κάθε φορά που καταπιέζετε την αυθεντική έκφραση σε αντάλλαγμα για την έγκριση ή την αποδοχή, για παράδειγμα, χωρίς να το θέλετε παραδίνετε τη δύναμή σας. Στην πραγματικότητα, είναι αδύνατο να περιμένετε από τους γονείς σας να καλύψουν τις συναισθηματικές ανάγκες σας και να σας κάνουν να νιώσετε άξιοι χωρίς να τους δώσετε τη δύναμή σας.

Κατά συνέπεια, η σχέση βασίζεται σε δυσλειτουργικά δυναμικά όπου παραμένετε ένα ανίσχυρο παιδί που είναι ευάλωτο να πληγωθεί. Αυτό, όχι μόνον σας κάνει επιρρεπείς στη γονική κριτική, σας κάνει επίσης ευάλωτους στη χειραγώγηση μέσω της ενοχής και της υποχρέωσης.

Αν και η επίρριψη ευθυνών είναι μια φυσική αντίδραση στην αδυναμία, στην πραγματικότητα λέει στον υποσυνείδητο νου σας ότι ο γονιός που κατηγορείτε έχει δύναμη πάνω σας, και, ως εκ τούτου, η επίρριψη ευθυνών διαιωνίζει περισσότερη αδυναμία. Πράγματι, δεν θα μπορέσετε να θεραπεύσετε τα συναισθηματικά τραύματα σας ή να συγχωρήσετε τους γονείς σας εφ’ όσον τους κατηγορείτε ότι σας κάνουν να αισθάνεστε αδύναμοι και ανάξιοι. Αυτός είναι ο λόγος που η ανάληψη της ευθύνης του εαυτού είναι η θεραπεία, και, στην πραγματικότητα, η ευθύνη για τον εαυτό σας είναι το μόνο πράγμα που μπορεί να λύσει τα προβλήματά σας.

Ευθύνη για τον εαυτό σημαίνει ότι θα πρέπει να κατέχετε την άνευ όρων αξία σας και πρέπει να πάρετε πίσω τη δύναμή σας αφήνοντας την προσδοκία οι γονείς σας να ικανοποιούν οποιαδήποτε από τις συναισθηματικές ανάγκες σας, και αυτό περιλαμβάνει, επίσης, απελευθερώνοντας την ανάγκη για συγγνώμη, αναγνώριση, ή τιμωρία.

Δώστε στον εαυτό σας αυτό που χρειάζεστε από τους γονείς σας!

Καθώς αναλαμβάνετε την ευθύνη για τη ζωή και τις επιλογές σας, πρέπει να σταματήσετε να επιζητάτε τη γονική άδεια και συναισθηματική υποστήριξη, και, στην πραγματικότητα, δεν χρειάζεστε καν οι γονείς σας να πιστεύουν σε εσάς ή τα όνειρά σας. Οι ίδιοι λόγοι που οι γονείς σας δεν ικανοποιούσαν τις ανάγκες σας κατά την παιδική ηλικία είναι οι ίδιοι λόγοι που ακόμα δεν το κάνουν. Έτσι, μπορείτε να απαγκιστρωθείτε από αυτούς και να εγκαταλείψετε όλες τις προσδοκίες!

Τελικά, όταν γνωρίζετε την άνευ όρων αξία σας, και να έχετε στην κατοχή σας την εγγενή δύναμη σας, οι γονείς σας δεν μπορούν να σας βλάψουν συναισθηματικά, και , κατά συνέπεια, η συγχώρεση καθίσταται δυνατή.

Καθώς τα δυσλειτουργικά δυναμικά διαλύονται, δίνουν τη θέση του σε ένα νέο τρόπο σχέσεων που βασίζεται στην άνευ όρων αξία και την χειραφέτηση. Θεμέλιο αυτής της βαθύτερης σύνδεσης είναι τα σαφή όρια, και, στην πραγματικότητα, τα όρια μπορούν να σας μετατρέψουν από ένα ανίσχυρο παιδί σε έναν δυνατό ενήλικα σε μια στιγμή. Στην πραγματικότητα, η προσωπική σας δύναμη είναι τόσο ισχυρή όσο είναι τα όριά σας.

Τα Όρια είναι Κλειδί!

Ως ενήλικο παιδί, είναι στο χέρι σας να ορίσετε τα όρια με τους γονείς σας. Αρχικά, μπορεί να είναι άβολο, αλλά με το πέρασμα του χρόνου, τα δυνατά όρια θα δυναμώσουν τη σχέση και θα επιτρέψουν μια βαθύτερη σύνδεση. Έτσι, για να δημιουργήσετε μια θετική ενήλικη σχέση με τους γονείς σας, ποια όρια χρειάζεστε ως δυνατός ενήλικας;

Να έχετε υπόψη σας, ένα όριο σεβασμού, για παράδειγμα, είναι ασαφές και προφανώς χρειάζεστε να ορίσετε τις παραμέτρους του σεβασμού, έτσι, ξεκάθαρα και συγκεκριμένα διευκρινίστε το από την άποψη της επικοινωνίας και της αλληλεπίδρασης. Κατά πάσα πιθανότητα, θα χρειαστεί να διδάξετε τους γονείς σας πώς να σας μεταχειρίζονται, να σας μιλούν, και να συμπεριφέρονται με τρόπους που αντανακλούν σεβασμό. Είναι επίσης μια καλή ιδέα να ζητήσετε από τη μαμά και τον μπαμπά σας να καθορίσουν τα δικά τους όριά και να κάνετε κι εσείς ό, τι μπορείτε για να τηρήσετε.

Τα όρια καθορίζονται μέσω της πρόθεσης, αλλά τηρούνται με την προσοχή!

Τα αποτελεσματικά όρια απαιτούν ακεραιότητα, και αυτό σημαίνει ότι πρέπει να υποστηρίζετε κάθε όριο με την κατάλληλη και συνεχή προσοχή. Ως εκ τούτου, μην περιμένετε οι γονείς σας να γνωρίζουν αυτόματα πότε παραβιάζουν ένα όριο. Όταν οι άνθρωποι είναι συνηθισμένοι να συμπεριφέρονται με τους συνήθεις τρόπους, χρειάζεται χρόνος για να αναγνωρίσουν νέα όρια και να αναδιοργανώσουν νέα συμπεριφορά αναλόγως. Αυτό σημαίνει ότι είναι δική σας ευθύνη να προστατεύσετε τα όριά σας, και, ως εκ τούτου, εμπιστευτικά να δίνετε ξεκάθαρη ανατροφοδότηση. Να λέτε στην μαμά ή το μπαμπά σας πότε καταπατούν (ή πρόκειται να καταπατήσουν) ένα όριο.

Ωστόσο, αν ένας από τους γονείς δεν σέβεται τα όριά σας, μην φοβηθείτε να περιορίσετε τις επαφές σας ανάλογα, αλλά αφήστε τους να γνωρίζουν τον λόγο, έτσι ώστε να έχουν τις απαραίτητες πληροφορίες για να αλλάξουν τη συμπεριφορά τους. Είτε το πιστεύετε είτε όχι, οι περισσότεροι γονείς τελικά θα μάθουν να σέβονται τα όρια, αλλά μόνο αν εσείς τα τηρείτε πρώτοι με συνέπεια.

Καρπωθείτε τα Οφέλη!

Άσχετα με το πώς φαίνεται, τα τραύματα της παιδικής ηλικίας φέρνουν πάντα κρυμμένα δώρα, όπως ανεξαρτησία, σοφία, συμπόνια, και χωρίς συναισθηματικές δυσκολίες, τα καλύτερα χαρακτηριστικά μας δεν θα είχαν ίσως ποτέ αποκαλυφθεί. Αν δεν έχετε ακόμη αναγνωρίσει τις θετικές ιδιότητες που ξεπήδησαν από τις πληγές της παιδικής ηλικίας σας, τώρα είναι μια υπέροχη στιγμή να το κάνετε, επειδή η ίδια η αναγνώριση μπορεί να είναι εξαιρετικά θεραπευτική. Πράγματι, το θέμα είναι να επουλώσετε τα τραύματα, αλλά να κρατήσετε τα οφέλη!

Τέλος, να θυμάστε πάντα ότι η συγχώρεση δεν είναι ποτέ για το άτομο που συγχωρείται. Η συγχώρεση είναι το δώρο που δίνετε στον εαυτό σας.

Είστε αγάπη, είστε φως, και όλα είναι καλά!

Nanice

Της Nanice Ellis

Kate Minogianni‎"Ξυπνώντας τον Ονειρευτή. Αλλάζοντας το Όνειρο"

Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ