ΤΙ ΕΙΝΑΙ Ο ΟΝ ΚΑΙ Ο ΜΗ ΟΝ - ΤΙ ΕΙΝΑΙ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΦΩΣ ΚΑΙ ΖΩΗ ΥΠΑΡΧΩΝ - ΤΙ ΕΙΝΑΙ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΩΣ ΕΙΚΟΝΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΑΠΟ ΠΥΡ ΚΑΙ ΠΝΕΥΜΑ

Ότι κινείται στο Άπλετο Φως είναι Φως και Ζωή Υπάρχων.

Ότι κινείται στο πυρ και πνεύμα είναι η εικόνα της ζωής.

Στον δικό μας κατωφερή κύκλο από τους επτά, όλα κινούνται αργά χωρίς την ταχύτητα του Φωτός που ενώνει τα πάντα,  άρα δεν ζουν ενιαία ως Ένα μέσα από την Ολότητα του Όλον Φωτός, αλλά διασπασμένα μέσα από την αντίθεση και διαμάχη των αντιθέτων.

Στον Αρχέτυπο κόσμο του Φωτός δεν υπάρχουν σώματα, ούτε ο χώρος ούτε ο χρόνος.

Στον κτιστό κόσμο από πυρ και πνεύμα, όλα εκδηλώνονται χωρίς την ταχύτητα του Φωτός, με αισθητά σώματα μέσα στον χώρο και τον χρόνο.

Ότι κινείται πέραν της ταχύτητας του Φωτός είναι ενιαίο ως Όλον μέσα από την μονάδα.

Ότι κινείται αργά διασπάται ως μονάδα διαχωρισμένη από την Ολότητα του Ενός.

ΤΙ ΕΙΝΑΙ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΩΣ ΕΙΚΟΝΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΑΠΟ ΠΥΡ ΚΑΙ ΠΝΕΥΜΑ 

Στο Φως όλα είναι Άπλετο Φως, ενώ στην Ύλη από πυρ και πνεύμα όλα είναι εικόνα της ζωής, όλα ανεστραμένα, όλα είναι δυαδικά μέσα από την αντίθεση και διαμάχη του διπολισμού, αλλά και ενωμένα από την εικόνα του φωτός που είναι οι δυνάμεις της Αρμονίας της ψυχής, που ενώθηκαν με το σκότος=ύλη=πυρ και πνεύμα.

Μην ξεχνάμε ότι βρισκόμαστε σε μια δημιουργία από πυρ και πνεύμα, όπου ο δημιουργός Νους είναι από πυρ και πνεύμα, και ο Νους από Ύλη....και η Ύλη όταν κινείται από τον δημιουργό Νου δηλαδή από τον Άγιο και πνευματικό Λόγο, διασπάται στα Τέσσερα στοιχεία, γη, νερό, αέρας, φωτιά, όπου από το ψυχρό-θερμό γεννιέται το πνεύμα, και από γη-νερό στον δικό μας κόσμο γεννιέται το σάρκινο σώμα, όπου όλα κινούνται αργά, και εκδηλώνονται στην Ύλη διασπασμένα από την Ολότητα του Νου! και ζουν διαχωρισμένα στα πάντα, κυριαρχεί το Εγώ!!.και ποτέ το Εμείς.

Άρα μιλάμε για έναν δεύτερο Νου δημιουργό (Νους και Λόγος) που Γεννήθηκε κι αυτός από το Αρχέτυπο Φως, αλλά διασπασμένος από την Ολότητα, διότι όλα στην Ύλη κινούνται αργά, άρα εκδηλώνονται  διασπασμένα, διαχωρισμένα, και ενώνονται από την Αρμονία της ψυχής, διότι η Ύλη δεν είναι Φως, αλλά η αργή κίνηση, (σάρκινο σώμα γη-νερό), και ότι δεν κινείται όπως το Φως διασπάται διαχωρίζεται μέσα από την εκδήλωση του πνεύματος του διπολισμού ψυχρό-θερμό, το εγώ της διττότητας και της εναντίωσης επί του αντιθέτου πόλου.

Διότι η ψυχή χάνει την κίνηση της όταν ενώνεται με την Ύλη, τα Τέσσερα στοιχεία, και αναγκάζεται να κουβαλά το σώμα, το οποίο είναι θνητό και εκδηλώνει όλες τις διπολικές μορφές του πνεύματος, μέσα από την εναντίωση και διαμάχη του Εγώ.

Και οι δυνάμεις της Αρμονίας είναι η αδράνεια της διττότητας της Ύλης του διπολισμού..μέσα από το Εμείς..
Διότι η δράση και αντίδραση πάντα φέρει την διάσπαση του ενός από την Ολότητα, άρα φέρει την κακία μέσα από το Εγώ του Ενός διότι ζει μακριά από το Εμείς, και ότι ζει μόνο του μέσα από την διαφορετικότητα του και μακριά από το εμείς τα θέλει όλα δικά του! άρα γίνεται ο φορέας της κακίας!~
....

Ο ΟΝ ΚΑΙ Ο ΜΗ ΟΝ

Αρχέτυπος κόσμος του Φωτός  είναι ο ΥΠΑΡΧΩΝ ΓΕΝΝΗΜΕΝΟΣ ΑΡΧΕΤΥΠΟΣ ΚΟΣΜΟΣ ΤΟΥ ΦΩΤΟΣ.

Το Προϋπάρχων και το Αγέννητο Φως είναι ο Μη Ον δηλαδή ο Προϋπάρχων και Αγέννητος κόσμος του Φωτός, ο Πανάγαθος Νους.

Ο Φωτεινός Λόγος του Πανάγαθου Νου του Φωτός όταν ενώθηκε μαζί του ως Αδιαίρετος που είναι, (Νους και Λόγος Αδιαίρετος), κοσμοποίησε αυτόν τον Προϋπάρχων και Αγέννητο κόσμο ως ΥΠΑΡΧΩΝ με τα ΓΕΝΝΗΜΑΤΑ του τις ψυχές που είναι η Ζωή στο Φως, όπου οι ψυχές ζουν την Ζωή στο Φως όλες μαζί ως Ενα αλλά και μόνες τους ως Όλον.

Ο Θεός Φως και Ζωή Υπάρχων, ο Ον, αυτό που Είναι η Ζωή Υπάρχων, αυτό που Γεννά την Ζωή.
Ενώ αυτό που δεν είναι η Ζωή Υπάρχων είναι ο Μη Ον, δηλαδή ο Πανάγαθος Νους, ο Αγέννητος και Προϋπάρχων κόσμος του, ο Μη Υπάρχων, ο Μη Ον, ο Αγέννητος, διότι ότι Υπάρχει ΓΕΝΝΙΕΤΑΙ είναι η Ζωή ΥΠΑΡΧΩΝ.

Αυτός ο Θεός Φως και Ζωή Υπάρχων, ο Ον, Γέννησε τον Αρχέτυπο κόσμο του Φωτός όπου υπάρχει μόνον το Άπλετο Φως και κανένα αντίθετο του. Όλα είναι Ζωή και Φως.

Στην συνέχεια γέννησε άλλον δεύτερο Νου δημιουργό από πυρ και πνεύμα, όπου ο κόσμος του είναι η ΑΓΕΝΝΗΤΗ ΚΑΙ ΠΡΟΥΠΑΡΧΩΝ ΥΛΗ.

Ο Άγιος Λόγος του δεύτερου Νου δημιουργού κοσμοποίησε αυτή την φύση από Ύλη, δίνοντας την κίνηση στην Ύλη με τον πνευματικό του Λόγο, η οποία διασπάστηκε στα ΤΕΣΣΕΡΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ άρα γέννησε την εικόνα της ζωής όπου όλα είναι ανεστραμένα, με τις δικές του ψυχές των δυνάμεων της Αρμονίας, όπου το καθετί που εκδηλώνεται στα έμψυχα αισθητά σώματα αλλά και στα άψυχα σώματα έχει και το αντίθετο του.

Χωρίστηκε η διασπασμένη Υλη που ονομάζεται αλλιώς και σκότος με την κίνηση που της δόθηκε σε επτά κόσμους, ανάλογα με το βάρος και την πυκνότητα των στοιχείων του.

Στον δικό μας κόσμο οι ψυχές δίνουν ζωή στο πυρ και πνεύμα των πιο πυκνών κατωφερών στοιχείων όπου επικρατεί η χειρότερη μορφή αντίθεσης και διαμάχη των αντιθέτων, διότι η Αρμονία δεν επικρατεί στην πιο πυκνή βαριά κατωφερή διασπασμένη Ύλη.

Στους ανώτερους κόσμους επικρατεί ολοένα και περισσότερο η Αρμονία των αντιθέτων.

Και στον Αρχέτυπο κόσμο του Φωτός επικρατεί το Άπλετο Φως.

ΤΙ ΕΙΝΑΙ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΦΩΣ ΚΑΙ ΖΩΗ ΥΠΑΡΧΩΝ

Ο Άνθρωπος γεννήθηκε όμοιος με τον Πατέρα όλων το Θεό Φως και Ζωή Υπάρχων. 
Αλλά ταυτόχρονα γεννήθηκε και κατ'εικόνα, όπου ενδύεται την εικόνα της ζωής με τις ψυχές των δυνάμεων της Αρμονίας, για να μπορεί να εισέλθει στην κτιστή δημιουργία των επτά κύκλων, όπου εκδηλώνουν την ζωή  με τα αισθητά σώματα από πυρ και πνεύμα, του διπολισμού των αντιθέτων, ώστε να ζει ο Άνθρωπος ταυτόχρονα στο Άπλετο Φως του Αρχέτυπου κόσμου του Φωτός, αλλά και σε όλες τις κατώτερες δημιουργίες που εξουσιάζει, για να μπορεί να ζήσει και κατανοήσει όλα όσα δημιούργησε ο Πατέρας Όλων ο Θεός Φως και Ζωή Υπάρχων.

ΚΑΙ ΟΠΟΙΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΕΙ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΤΟΥ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΦΩΣ ΚΑΙ ΖΩΗ ΘΑ ΞΑΝΑΓΥΡΙΣΕΙ ΣΤΟ ΦΩΣ Ειδάλλως θα υπομένει όλα τα θνητά.

Αυτά μας έχει πει περιληπτικά ο Ερμής Τρισμέγιστος.

morfeas sky

Απολλώνιος ο Τυανέας, ο Αληθινός Χριστός; 
Η γέννηση του, υπό τον Δία ή τον Πρωτέα με προαναγγελία στην μητέρα του, ο θάνατος του, η ανάσταση του και η ανάληψη του -ανελήφθη στην Κρήτη στο ιερό του Δία παραπέμπουν σε μια σύγκριση με τη ψεύτικη ιστορία του Ιησού.

«Θάνατος ουδείς ουδενός ή μόνον εμφάσει, καθάπερ ουδέ γένεσις ουδενός ή μόνον εμφάσει. Το μεν γαρ εξ ουσίας τραπέν εις φύσιν έδοξε γένεσις, το δε εκ φύσεως εις ουσίαν κατά ταυτά θάνατος ούτε γιγνομένου κατ΄αλήθειάν τινος, ούτε φθειρομένου ποτέ, μόνον δε εμφανούς όντος αοράτου τε ύστερον του μεν διά παχύτητα της ύλης, του δε διά λεπτότητα της ουσίας, ούσης μεν αιεί της αυτής, κινήσει δε διαφερούσης και στάσει. Τούτο γαρ που το ίδιον ανάγκηι της μεταβολής ουκ έξωθεν γενομένης ποθέν, αλλά του μεν όλου μεταβάλλοντος εις τα μέρη, των μερών δε εις το όλον τρεπομένων ενότητι του παντός»

Απόδοση: «Θάνατος δεν υπάρχει για κανέναν, παρά μόνο φαινομενικά, ούτε γένεση υπάρχει για κανέναν, παρά μόνο φαινομενικά. Η τροπή της ουσίας σε φύση θεωρείται γένεση, ενώ η τροπή της φύσεως σε ουσία κατά τα αυτά θεωρείται θάνατος. 

Ούτε γεννιέται αληθινά κάτι ούτε φθείρεται ποτέ, μόνο τη μια γίνεται φανερό και ύστερα γίνεται αόρατο· και το μεν πρώτο συμβαίνει λόγω παχύτητος της ύλης, το δε δεύτερο λόγω λεπτότητος της ουσίας, η οποία είναι πάντα ίδια και απλώςδιαφέρει κατά την κίνηση και την στάση. 

Διότι αυτό είναι αναγκαστικά το ίδιον της μεταβολής, που δεν γίνεται από κάπου έξω, αλλά το μεν όλον μεταβάλλεται στα μέρη, τα δε μέρη στο όλον λόγω τηςενότητος του παντός» 

Απολλώνιος ο Τυανεύς – Επιστολή νη’ -Στον Βαλέριο. [Περί ζωής και θανάτου] -Απολλώνιος ο Τυανεύς – Βίος και Έργο.

morfeas sky

oneirosky

Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ