Yehuda Amichai, Ποιήματα για μια γυναίκα

Ποιήματα για μια γυναίκα

1.

Το σώμα σου είναι λευκό σαν άμμος

που εντός της τα παιδιά ποτέ δεν έχουν παίξει.

Τα μάτια σου είναι θλιβερά και όμορφα

σαν τις εικόνες λουλουδιών σ’ ένα βιβλίο.

Τα μαλλιά σου αιωρούνται προς τα κάτω

σαν τον καπνό απ’ τον βωμό του Κάιν.

Πρέπει τον αδελφό μου να σκοτώσω

κι ο αδελφός μου πρέπει να σκοτώσει εμένα.

2.

Είναι η ζωή μου θλιβερή ωσάν την περιπλάνηση

περιπλανώμενου.

Οι ελπίδες μου είναι χήρες,

οι πιθανότητές μου δεν θα παντρευτούν, ποτέ.

Οι αγάπες μας φορούνε τις στολές των ορφανών

σε ορφανοτροφείο.

Οι μπάλες επιστρέφουν στα χέρια τους

από τον τοίχο.

Ο ήλιος δεν επιστρέφει.

Κι οι δύο μας είμαστε μια ψευδαίσθηση.

Διότι όλη η διάρκεια της ζωής του ανθρώπου δε φαίνεται μεγαλύτερη από μια νύχτα

Ας σκεφτούμε όμως με την ακόλουθη συλλογιστική, ότι δηλαδή υπάρχουν πολλές πιθανότητες ο θάνατος να είναι αγαθό- ο θάνατος εντέλει είναι ένα από τα δυο: ή οδηγεί στην ανυπαρξία και στην παντελή έλλειψη αίσθησης εκ μέρους του νεκρού, ή σύμφωνα με τα λεγόμενα κατά το θάνατο επέρχεται μια μεταβολή και μια μετεγκατάσταση της ψυχής από τον εδώ τόπο στον επέκεινα. 

Κι αν ο θάνατος συνεπάγεται την έλλειψη αίσθησης, κάτι δηλαδή σαν ύπνος, στον οποίο όποιος παραδίδεται κανένα όνειρο δε βλέπει, τότε θα ήταν κέρδος μεγάλο. 

Γιατί εγώ νομίζω ότι, αν κάποιος έπρεπε να διαλέξει μια νύχτα, όπου κοιμήθηκε χωρίς να δει κανένα όνειρο, και αν προς αυτή τη νύχτα αντιπαραβάλει όλες τις άλλες μέρες και νύχτες της ζωής του, να σκεφτεί και να πει πόσες μέρες και νύχτες πέρασε στη ζωή του καλύτερες και πιο ευχάριστες από αυτή νομίζω ότι όχι μόνο απλός πολίτης αλλά και ο Μεγάλος Βασιλιάς θα τις έβρισκε ελάχιστες σε σύγκριση προς τις άλλες. 

Αν επομένως τέτοιος είναι ο θάνατος, εγώ βεβαίως τον θεωρώ κέρδος διότι όλη η διάρκεια της ζωής του ανθρώπου δε φαίνεται μεγαλύτερη από μια νύχτα. Αν πάλι ο θάνατος είναι μια κάποια αποδημία από τη γη σε άλλο τόπο, και αν είναι αληθινά όσα λέγονται ότι εκεί τάχα βρίσκονται όλοι οι πεθαμένοι, ποιο αγαθό μεγαλύτερο θα μπορούσε να υπάρξει από αυτό, άνδρες δικαστές;

Η ΣΚΟΤΕΙΝΗ ΥΛΗ ΤΟΥ ΓΑΛΑΞΙΑ ΥΠΟΛΟΓΙΖΕΤΑΙ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ 50% ΛΙΓΟΤΕΡΗ

Μια νέα μελέτη ανατρέπει τα δεδομένα για την παρουσία της σκοτεινής ύλης στον γαλαξία μας. Η μελέτη αυτή δίνει λύση σε ένα διαχρονικό κοσμικό γρίφο που απασχολεί τους επιστήμονες σχετικά με τον αριθμό των γειτονικών μας γαλαξιών.

Η σκοτεινή ύλη είναι μια αόρατη κοσμική «ουσία» η βαρύτητα της οποίας πιστεύεται ότι συγκρατεί τους γαλαξίες και τα αντικείμενα του Σύμπαντος στη θέση τους. Οι επιστήμονες εκτιμούσαν ότι η συνολική μάζα της σκοτεινής ύλης του γαλαξία μας είναι ίση με εκείνη 1,5 τρισεκατομμυρίων άστρων σαν τον Ήλιο. Αυτή η μέτρηση όμως δημιουργεί πονοκεφάλους στους επιστήμονες αφού τα κοσμολογικά μοντέλα δείχνουν ότι μια τέτοια ποσότητα σκοτεινής ύλης σε έναν γαλαξία συνδέεται με την παρουσία πολλών γειτονικών (δορυφορικών) σε αυτόν γαλαξιών. Όμως ο γαλαξίας μας έχει μόλις τρεις δορυφορικούς γαλαξίες – αριθμός πολύ μικρός σε σχέση με τη μάζα της σκοτεινής ύλης που διαθέτει.

Η Αυτόματη Γραφή και τα Βιβλία “των Πνευμάτων”

Η Ανθρωπότητα αρχίζει να κατανοεί ολοένα και περισσότερο τις συνειδητές και ασυνείδητες πτυχές του ανθρώπινου νου, καθώς και την φύση της ζωής μετά τον θάνατο, και η Αυτόματη Γραφή είναι ένα από τα μυστήρια που σύνδεσαν τους δύο αυτούς κόσμους. Το συνειδητό και το ασυνείδητο του Νου, και τους κόσμους των ανθρώπων και των πνευμάτων.

Αυτόματη Γραφή ονομάζεται η διαδικασία γραψίματος χωρίς την χρήση του Συνειδητού Νου. Η Τεχνική συχνά χρησιμοποιείται όταν το άτομο που γράφει βρίσκεται συχνά σε μία κατάσταση «έκστασης», ενω άλλες φορές είναι σε πλήρη εγρήγορση και κατανοεί τα πάντα γύρω του, εκτός από τα περιεχόμενα που καταγράφονται από το χέρι του, που «καθοδηγείται» από ανώτερες δυνάμεις.

Η τεχνική της Αυτόματης Γραφής έχει χρησιμοποιηθεί κυρίως στον Πνευματισμό ως μέθοδος «λήψης της γνώσης» από πνεύματα και συχνά ήταν μέρος των Συνεδριών που πραγματοποιούσαν οι Πνευματιστές. Κατά την διάρκεια της ανόδου του Σουρεαλισμού, η Αυτόματη Γραφή αποτελούσε ένα από τα πολλά παιχνίδια που έπαιζαν οι καλλιτέχνες για να προσομοιώσουν την δημιουργικότητα και να παράξουν αυθεντικά έργα τέχνης. Η Τεχνική αυτή έχει επίσης χρησιμοποιηθεί και ως θεραπευτική μέθοδος στην Φροιδική Ψυχανάλυση. Αν και αρκετοί σκεπτικιστές αμφισβητούν την ποιότητα των κειμένων που απορρέουν από την διαδικασία, είναι ξεκάθαρο πως αρκετοί συγγραφείς έχουν δημιουργήσει κείμενα που δεν θα είχαν γράψει χρησιμοποιώντας μονάχα το μυαλό και την φαντασία τους.

Τρία βήματα μόνο για να πετυχαίνετε τους στόχους σας

Σας συμβαίνει ν᾽αποφασίζετε έναν στόχο στην ζωή σας αλλά να μην τον πετυχαίνετε; Να έχετε την προθυμία και την ορμή να βρείτε σύντροφο ή μια καλύτερη εργασία ή να κοιμάστε νωρίτερα και μετά από κάποιες μέρες η πειθαρχία της απόφασής σας να εξασθενεί;

Μην ανησυχείτε. Ανήκετε στην πλειοψηφία. Εκείνοι που αποφασίζουν κάτι και μετά απογοητεύονται με τον εαυτό τους επειδή η ιδέα που έχουν για τον εαυτό τους δεν έχει αλλάξει.

Λοιπόν, εδώ υπάρχει ένα κλειδί αυτογνωσίας απλό και κομψό: δεν είναι ο στόχος που δεν πετύχαμε είναι που δεν αλλάξαμε τον εαυτό μας. Για παράδειγμα αν θέλω να κοιμάμαι νωρίς το βράδυ για να μπορώ να είμαι ήρεμη και συγκεντρωμένη την επόμενη μέρα, 

1ο βήμα

Ποιές συνήθειες ή δραστηριότητες χρειάζεται ν᾽αλλάξω για να πετύχω την ηρεμία και την συγκέντρωση;

2ο βήμα

Δεν χρειάζονται ηχηρές αλλαγές προγράμματος. Χρειάζονται μικρές αλλαγές που να μπορούν να μονιμοποιηθούν εύκολα και να γίνουν συνήθειες.

Σεξουαλικώς Μεταδιδόμενα Νοσήματα: Δείτε ποια είναι τα πιο επικίνδυνα

Τα Σεξουαλικώς Μεταδιδόμενα Νοσήματα (ΣΜΝ) αποτελούν το νούμερο ένα ιατρικό πρόβλημα παγκοσμίως στο σεξ.

Δείτε ποια είναι τα πιο συχνά και επικίνδυνα σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα:

Ιός ανθρωπίνων θηλωμάτων (HPV)

Είναι από τα πιο συχνά σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα, μολύνει άνδρες και γυναίκες ενώ ορισμένοι τύποι μπορεί να προκαλέσουν καρκίνο τραχήλου της μήτρας ή του πρωκτού. Η λοίμωξη μπορεί να υπάρχει και σε άτομα που δεν έχουν συμπτώματα ή ορατά σημάδια στο σώμα.

Γονόρροια

Η γονόρροια μεταδίδεται πολύ εύκολα και επηρεάζει τόσο τους άνδρες όσο και τις γυναίκες. Μπορεί να προκαλέσει στειρότητα και στα δύο φύλα, αν αφεθεί χωρίς θεραπεία. Τα συμπτώματα περιλαμβάνουν κάψιμο κατά την ούρηση και πυελικό άλγος στις γυναίκες.

Σύφιλη

Η σύφιλη μπορεί να οδηγήσει σε βλάβη των νεύρων, τύφλωση, παράλυση, ακόμα και θάνατο, αν δεν αντιμετωπιστεί. Το πρώτο σημάδι είναι συνήθως μια ανώδυνη πληγή στα γεννητικά όργανα ή στην περιοχή του πρωκτού. Άλλα συμπτώματα μπορεί να περιλαμβάνουν διόγκωση των λεμφαδένων, πυρετό, κόπωση ή απώλεια μαλλιών.

Πραγματικότητα και σκεπτοχωροχρόνος

Από το βιβλίο, “Δώρα από το άγνωστο”, του Lyall Watson

Επεξεργασία και σχόλια από το Ζάχο Σκαφίδα

Οι συναρπαστικές εμπειρίες από την παραμονή του συγγραφέα σε ένα μικρό ηφαιστειογενές νησί της Ινδονησίας περιγράφονται σε ένα καταπληκτικό μείγμα μυστικιστικών φαινομένων και επιστημονικής σκέψης. Πνευματιστικά φαινόμενα - ψυχοθεραπεία, έκτη αίσθηση, τηλεπάθεια, δυναμικά πεδία - όλα αυτά τα θεωρεί σαν δώρα του άγνωστου προς τη μικρή νησιώτικη κοινωνία και διαπιστώνοντάς τα, ο LyallWatson αμφιταλαντεύεται ανάμεσα στις επιστημονικές θεωρίες της Δύσης, την αναπόσπαστη παιδεία του, τις σκέψεις, τις συγκινήσεις, τους πειραματισμούς και τις εμπειρίες του.

Lyall Watson, Adventurer and Explorer of the ‘Soft Edges of Science’

Η αλλαγή της πραγματικότητας

Πέρασα βιαστικά την πεδιάδα και χώθηκα σε ένα μικρό δάσος από κενάρι - κάτι πανύψηλα τροπικά δέντρα με μικρά φύλλα και καρπό σαν το καρύδι, που φύτρωναν μόνο σ’ αύτη τη μεριά του νησιού.

Μόλις τα μάτια μου συνήθισαν στο λιγοστό φως του δάσους, κατάλαβα πως δεν ήμουν μόνος. Σε ένα μικρό ξέφωτο υπήρχε ένα πεσμένο δέντρο κι επάνω του καθόταν η Τία μαζί με ένα μικρό κοριτσάκι.

Η μικρή ήταν κόρη του Μπέμπας, ενός καρβουνιάρη, που πουλούσε στα χωριά ξυλοκάρβουνα. Τα έφτιαχνε μόνος του και ζούσε με την οικογένεια του εδώ, μακριά από τον υπόλοιπο πλη­θυσμό. Ήταν μόλις τεσσάρων χρόνων, με σοβαρό πρόσωπο και μεγάλα, πανέμορφα, ερωτηματικά μάτια.

Η Τία της μιλούσε και το παιδί την άκουγε προσεχτικά, προσ­παθώντας να αφομοιώσει κάθε καινούρια πληροφορία γι’ αυτόν το θαυμάσιο κόσμο που έβλεπε γύρω της. Τα παιδιά σ’ αύτη την ηλικία γίνονται πολύ σοβαρά και αναζητούν πάντα το βαθύτερο νόημα των πραγμάτων πού βλέπουν.

Δεν μπορούσα να ακούσω τι λέγανε, αλλά, η Τία φαινόταν να δυσκολεύεται στο να δώσει την εξήγηση που ήθελε στο κορι­τσάκι. Την είδα να σταματάει και να αναζητεί στον αέρα την έμπνευση. Υστέρα, σηκώθηκε κι απ’ αυτό το σημείο κι έπειτα ακόμα κι εγώ, κρυμμένος μέσα στο λιγοστό φώς τού δάσους, πήρα μέρος στη συζήτηση.

γενέθλιες σκέψεις...

Μοιάζει να στέκομαι πάνω σ’ένα σημείο… η προβολή μου δεν είναι ούτε σκιά ούτε γραμμή ούτε σκέψη… το ίδιο το σημείο είναι αυτή η προβολή μου, ο σημειακός εαυτός μου που δεν έχει την αλαζονεία του τρισδιάστατου άλλου που στέκει ορθός πάνω του… ο σημειακός εαυτός μου που δεν χρειάζεται να τρέχει σε ένα δρόμο χωρίς τέλος μη τολμώντας να κοιτάξει πίσω, σε ένα άπειρο παρελθόν, σε ένα ανύπαρκτο χτες αφού χτες δεν υπάρχει… ψέματα... σε ένα υπαρκτό χτες αφού το κουβαλάω μέσα μου...

Μοιάζει να στέκομαι ορθός πάνω σε τούτο το σημείο της αδιάστατης όψης, του βλέμματος που δεν ορίζεται από τίποτε, δεν περιορίζεται από τις βιολογικές του ατέλειες, τις σαρκικές αστοχίες… έτοιμος να πέσω ή να συνεχίσω το βηματισμό μου… στατικός αλλά όχι στάσιμος… ακίνητος αλλά όχι ακινητοποιημένος… σιγηλός αλλά όχι εν σιωπή… σε διαρκή εγρήγορση… διεκδικώντας την πολυτέλεια να απολαύσω τούτο το δώρο της στάσης… της αιώνιας στιγμιαίας στάσης… διεκδικώντας όλη την ωκεάνια απεραντοσύνη της στιγμής πριν το βέλος του χρόνου γεννήσει ένα καινούργιο διάνυσμα προς το πέρας… πάντα μπροστά, θέλοντας και μη…

Μοιάζει

μια γενέθλια ώρα

Πρώτα γίνεσαι ο κανένας και μετά ελευθερώνεσαι…

Ο Πολύφημος δεν σου είναι άγνωστος,

Δεν τον γνώρισες ξαφνικά. Δεν σε αιφνιδίασε ποτέ.

Ο Πολύφημος είναι το αρχαίο πεδίο που σε φιλοξενεί από τη γενέθλια αυγή σου. Σπηλιά και βράχος, μήτρα και τάφος. Είναι οι γονείς και ο αδελφός σου.

Ο Πολύφημος σε θεωρεί όντας ολόκληρος ένας παλλόμενος οφθαλμός… δεν σου δίνει το χέρι γιατί τα χέρια σου δεν μπορούν να ψηλαφήσουν παρά μονάχα τοίχους φυλακής… στη στενόχωρη γεωμετρία της ειρκτής σου, δεν χρειάζεσαι ούτε χέρια, ούτε οφθαλμούς… χρειάζεσαι τον ιδρώτα της σκέψης και το στερέωμα είναι ασύνορο… εσύ όμως είσαι πεπερασμένος…

Η ειρκτή σου είναι σώμα και σήμα… είναι σταθμός και οδός… είναι σημείο και πέρασμα… είναι λίκνο και μνήμα… Σε γνωρίζει… έχει το σχήμα σου… έχει την ανάσα σου να δροσίζει τους τοίχους, έχει τους φόβους σου να λερώνουν το χώμα… το σκοτάδι σου… ακόμα κι αυτό γνωρίζει… είναι το οικείο που γεννήθηκε μαζί σου…

άνεμος & ήλιος

Κάποτε ο Άνεμος κι ο Ήλιος μάλωναν ποιός έχει περισσότερη δύναμη. Κι ενώ μαλώνανε, πέρασε ένας άντρας τυλιγμένος με το σάλι του, που φορούσε ένα τεράστιο σαρίκι. Και είπαν, «δεν έχει νόημα να τσακωνόμαστε. Ας δοκιμάσουμε τη δύναμή μας για να δούμε ποιός από τους δύο μπορεί να εξαναγκάσει τον άντρα αυτό να πετάξει το σάλι που φορά.»

Τότε ο Άνεμος ζήτησε να δοκιμάσει πρώτος και είπε, «θα δεις ότι θα φυσήξω μακρυά την κουβέρτα του σε χρόνο μηδέν» και ο Ήλιος ανταποκρίθηκε «εντάξει, ξεκινά πρώτος».

Έτσι ο Άνεμος άρχισε να φυσά με όλη του τη δύναμη, αλλά όσο φυσούσε τόσο πιο σφιχτά τυλιγόταν με το σάλι του ο άντρας κι ενώ ο Άνεμος φυσούσε τόσο που ο άντρας κόντευε να πετάξει ψηλά στον ουρανό, το σάλι του δεν το αποχωριζόταν με τίποτα, αλλά το έσφιγγε όλο και περισσότερο γύρω του.

Αναφορές για την παρουσία νεραιδών κατά τον 15ο και 18ο αιώνα!!!

Αναφορές για την παρουσία νεραιδών κατά τον 15ο και 18ο αιώνα κυρίως στην Βόρεια Ευρώπη έγιναν πολλές.
  Υπερφυσικές αναφορές για την ύπαρξη νεραιδών που όμως δεν έδωσαν καμμια σαφή πληροφορία για την αίσθηση καταγωγής τους. 

 Ann Arbor fairy 

  Πολλοί κάτοικοι του Michigan είχαν δοκιμάσει να βρεθούν στο κόσμο των νεραιδών απο τις μικρές τους πόρτες. 
  Πάνω απο 20 ανθρωποι δοκίμασαν απο την ημέρα του 1993 που πρώτος ο Jonathan Wright ανακάλυψε την 6 ιντζών πόρτα τους. Μια αλλη πόρτα ανακαλύφθηκε μέσα απο το μικροσκοπικό τζάκι τους. 
  Το θέμα πήρε τόσες διαστάσεις με την "αποκάλυψη των νεραιδών" και η πίστη στην ύπαρξη τους εγινε τόσο δυνατή που το θέμα κάλυψε μέχρι και η Washington Post η μεγαλύτερη και παλιότερη εφημερίδα της Washington. 

Bethel High School 

Η Bethel είναι μια παλιά αποικιακή πόλη, στην δυτική Connecticut που είχε αναφερθεί ότι πολλά "ανεξήγητα" είχαν συμβεί εκεί. 
 Το Παρατσούκλι του σχολείου Bethel high School ήταν Suiside High (σχολείο της αυτοκτονίας) επειδή πολλοί εργαζομένοι και μαθητές είχαν αυτοκτονήσει και σκοτώσει πολλές φορές μέσα στην πόλη , απο την στιγμή που είχε εθεαθεί ένας λευκός άντρας ή κυρία( κανείς δεν μπορούσε και δεν πρόλαβε να προσδιορίσει ) σε δύο ορόφους του σχολείου αλλά και στο προαύλιο. 
  Το γεγονός το "χρεώθηκαν" νεράιδες και υποστήριξαν οι αρχές πως προσπαθούσαν να τρελάνουν τους πολίτες. 

Southern Water’s wastewater 

 Το προσωπικό έκανε αναφορές για περίεργες παρουσίες, σε εγκατάσταση επεξεργασίας λυμάτων νότια του Eastborne(Wymark 2008).
  Ο Μark Wallen παραφυσικός ανακριτής όπως τον ονόμασαν είπε χαρακτηριστικά: 

" φοβάμαι πως θα δουν τις παρουσίες αυτές όταν θα μπουν στο κτήριο , και εχουν γίνει ήδη αναφορές για υπερφυσικά φαινόμενα, οι αντιδράσεις θα ειναι συγκλονιστικές". 

Και ο Έλον Μασκ θέλει να τυλίξει τη Γη με 4.425 δορυφόρους...Η ελίτ προετοιμάζει τη διαφυγή της στον Άρη

“Ζητά άδεια” για την εκτόξευση ενός «αστερισμού» που θα προσφέρει πρόσβαση στο Διαδίκτυο από οπουδήποτε στον πλανήτη

Όλως τυχαίως και τελείως συμπτωματικά, την ίδια στιγμή που ο Μαρκ Ζούκερμπεργκ κάνει έκκληση προς τους ηγέτες του κόσμου να βοηθήσουν ώστε να συνδεθούν περισσότεροι χρήστες στο internet, ένας άλλος βαθύπλουτος επιχειρηματίας θέλει να “τυλίξει” τη Γη με δορυφόρους.

Η SpaceX, η διαστημική εταιρεία του μεγιστάνα Έλον Μασκ, ζητά άδεια από τις αμερικανικές αρχές για την εκτόξευση ενός αστερισμού από 4.425 δορυφόρους, ο οποίος θα προσφέρει πρόσβαση στο Διαδίκτυο από οποιοδήποτε μέρος του πλανήτη. Δικός τους ο πλανήτης, δικό τους και το διάστημα!

Έγγραφα που συνοδεύουν την αίτησηπρος την Ομοσπονδιακή Επιτροπή Επικοινωνιών (FCC) προβλέπουν σε πρώτη φάση την εκτόξευση 800 δορυφόρων, οι οποίοι θα καλύπτουν την επικράτεια των ΗΠΑ, το Πουέρτο Ρίκο και τις αμερικανικές Παρθένες Νήσους.

Όταν ο αριθμός των δορυφόρων αυξηθεί τους 4.425, «το σύστημα της SpaceX θα περνά πάνω από όλα τα σημεία της επιφάνειας της Γης και θα μπορεί, επί της αρχής, να προσφέρει παγκόσμια κάλυψη» λέει η εταιρεία.

Ωστόσο η SpaceX δεν είναι η μόνη εταιρεία που οραματίζεται έναν τέτοιο αστερισμό: ένας άλλος υποψήφιος παίκτης είναι η OneWeb, μια κοινοπραξία στην οποία συμμετέχουν η Airbus και η Virgin, ενώ ένας τρίτος ενδιαφερόμενος είναι η Boeing, με σχέδια για περισσότερους από 1.000 δορυφόρους.

Η Facebook του Μαρκ Ζούκερμπεργκ, από την άλλη, υπέστη σημαντικό πλήγμα όταν ο πρώτος της δορυφόρος, κόστους 200 εκατομμυρίων δολαρίων, καταστράφηκε από την έκρηξη του πυραύλου Falcon 9 της SpaceX που θα τον μετέφερε σε τροχιά.

Aποτοξίνωση στα μαλλιά; Και όμως υπάρχει! Δείτε πώς γίνεται…

Σίγουρα έχετε ακούσει και έχετε δει διάφορες λύσεις για την αποτοξίνωση του οργανισμού. Στις περισσότερες περιπτώσεις, όταν σκεφτόμαστε την αποτοξίνωση του οργανισμού, στο μυαλό μας έρχεται κάποιος ειδικός φυσικός, πλούσιος σε αντιοξειδωτικά.

Αλλά αυτές οι λύσεις αφορούν την αποτοξίνωση των βασικών οργάνων του σώματος. Τι γίνεται όμως με τα μαλλιά μας; Υπάρχει τρόπος να κάνουμε αποτοξίνωση σε αυτά; Η απάντηση είναι “ναι” και συνοδεύεται με τις ακόλουθες μεθόδους...

Καθαρίστε καλά την επιδερμίδα στο κρανίο

Ακριβώς όπως και με τους πόρους στο πρόσωπό σας, οι θύλακες των τριχών στο τριχωτό της κεφαλής σας μπορεί να κλείσουν από βρωμιές, σμήγμα και συσσώρευση προϊόντος. Επιλέξτε ένα σαμπουάν που περιέχει θειούχο σελήνιο, σαλικυλικό οξύ, ή πυριθειόνη ψευδαργύρου, για να απομακρύνετε τα νεκρά δερματικά κύτταρα.

Κάντε μια καλή αποχή από τις βαφές

Είναι ευνόητο για τον καθένα ότι οι βαφές ταλαιπωρούν τα μαλλιά. Αν βάφετε τα μαλλιά σας τακτικά, τότε είναι σώφρον τουλάχιστον μία φορά τον χρόνο για μία περίοδο 1-2 μηνών να μην βάψετε τα μαλλιά σας και να τα αφήσετε να “ηρεμήσουν”.

Μάντρας, Σύντομες Προσευχές

Εκεί που ο Νους Συναντά την Ολότητα

          τα mantras ως τεχνική εσωτερισμού απαντώνται κυριολεκτικά παγκοσμίως και σε όλες τις γνωστές θρησκείες, αρχαίες και σύγχρονες, από τις ανατολικές και τις τρεις αβρααμικές (χριστιανισμός, ιουδαϊσμός, μωαμεθανισμός), μέχρι και τους ινδιάνους σαμάνους ή τους μάγους της Αφρικής, ενώ θα τα συναντήσουμε και σε διάφορα τελετουργικά δρώμενα. 

Αποτελούν δε και βασικό στοιχείο του διαλογισμού, ως μέσο αποδέσμευσης του νου από το άμεσο περιβάλλον, έτσι ώστε ο διαλογιζόμενος να φτάσει σε μία ιδιαίτερη κατάσταση συνειδητότητας, εκεί όπου ο νους συναντά την Ολότητα απαλλαγμένος από την πλάνη του δυισμού, ή κατά μερικούς “αισθάνεται τον Θεό”.

Η λέξη mantra προέρχεται από το σανσκριτικό man (νους) και tra (απελευθερώνω). Επομένως αφορά σε μία φωνητική τεχνική που σκοπό έχει να απελευθερώσει τον νου. Κατ’ ουσίαν τα mantras αποτελούν συγκεκριμένες λέξεις, ολόκληρες φράσεις ή ακόμα και ακαθόριστες συλλαβές που επαναλαμβάνονται επί μακρόν κι εν τέλει, η επανάληψή τους επιφέρει την “απομάκρυνση” της συνείδησης του ανθρώπου από τον κόσμο γύρω του και την υποβοήθηση της ένωσής του με το θείο (μυστικισμός).

Τέτοιες λέξεις ή φράσεις μπορεί να είναι διάφορα ονόματα του Θεού (ανάλογα με τη θρησκεία), σύντομες προσευχές, ενώ μπορούν να χρησιμοποιηθούν και ολόκληρες φράσεις ή επιφωνήματα. Τα mantras μπορεί να ψέλνονται προφορικά, ημιπροφορικά ή σιωπηλά (νοητά) αλλά και να γράφονται. Βασικό χαρακτηριστικό ενός προφερόμενου mantra είναι οι δονήσεις που αυτό προκαλεί στον άνθρωπο και ιδίως στην κρανιακή κοιλότητα και γι’ αυτόν τον λόγο δίνεται ιδιαίτερη σημασία στον τρόπο που προφέρονται.

Προσωπική μου άποψη είναι πως από τα διάφορα είδη/μορφές των mantras, οι επαναλαμβανόμενες σύντομες φράσεις αποτελούν την καλύτερη εισαγωγή σε εναλλακτικές συνειδησιακές καταστάσεις, ενώ η μετάβαση από τις φράσεις σε μεμονωμένες λέξεις επιδρά θετικά κυρίως στα προχωρημένα στάδια των μυστικιστικών εμπειριών.

Δεν θα ήταν υπερβολή το να χαρακτηρίσουμε τα προφερόμενα mantras ως μία τεχνική σύνδεσης και μίξης διαφόρων ήχων προς ένα επιθυμητό αποτέλεσμα. Όπως στη ζωγραφική συνδυάζουμε τα χρώματα για να παράγουμε ένα οπτικά επιθυμητό αποτέλεσμα, έτσι και στα mantras, η ορθή χρήση διαφόρων ήχων έχει τα ανάλογα αποτελέσματα.

Βασικό στοιχείο αυτής της διαδικασίας, αποτελεί η πρόθεση του ανθρώπου που τα προφέρει, καθώς ένα σημαντικό κομμάτι της δύναμης που πηγάζει από ένα mantra, προέρχεται από το άτομο που το προφέρει και από τον σκοπό για τον οποίο το χρησιμοποιεί. Αναλογικά με την επίδραση των mantras στον άνθρωπο, μπορούμε να παρατηρήσουμε την επίδραση κάποιων ήχων στην ύλη, ακόμα και στους κρυστάλλους του νερού…

          η αξία ενός mantra στις μυστικιστικές εμπειρίες είναι δεδομένη και η επίδρασή του βαθιά και εξαιρετικά σημαντική στον τρόπο που ο μύστης ή ο πιστός επικοινωνεί με τον θεό του.
Κάθε mantra εκλαμβάνεται ως φθόγγος, λέξη ή φράση δύναμης που η επανάληψή της (κυριολεκτικά εκατοντάδες φορές), υποβοηθούμενη από τη συγκέντρωση του μύστη, επιτυγχάνει να τον αποσύρει από τη γνωστή πραγματικότητα, του αφαιρεί τη συνήθη αίσθηση του χώρου και του χρόνου μέσω της επανάληψης και τον βοηθά να βρει τον σκοπό της προσευχής ή του διαλογισμού του.

Έχουν αναφερθεί περιπτώσεις τόσο ισχυρής επίδρασης ενός mantra που η επαναλαμβανόμενη προφορά του άλλαξε το χρώμα της φλόγας του κεριού, ενώ είναι συχνό φαινόμενο ένα mantra να έχει και θεραπευτικές ιδιότητες στο νευρικό μας σύστημα, στην κυκλοφορία του αίματος κλπ.  Έχει επίσης διαπιστωθεί πως διάφορα mantras αποτελούν μέθοδο προετοιμασίας για να αντιμετωπίσει κάποιος το ισχυρό ψύχος ή τη ζέστη, δημιουργώντας μία ασπίδα προστασίας γύρω από το σώμα του, όμως όλα αυτά προαπαιτούν μακροχρόνια ενασχόληση με τη μεθοδολογία χρήσης ενός mantra.

Μερικά παραδείγματα γνωστών mantras είναι τα ακόλουθα:

Για ένα φωτεινότερο ενεργειακό πεδίο

  Ο καθένας από μάς έχει μια μοναδική συχνότητα, είτε έχουμε συνείδηση αυτού είτε όχι, η συχνότητα αυτή είναι το συμπαντικό ενεργειακό αποτύπωμά μας.

Η ενέργεια είναι παντού γύρω από το Σύμπαν. Αυτή η συμπαντική ενέργεια είναι γύρω μας παντού και μας συνδέει με τον καθένα, με κάθε ζωντανό ον.  Είμαστε όλοι συνδεδεμένοι με ενέργεια και συχνότητα.  Βασικά, είμαστε κομμάτι της ίδιας θεϊκής ακτινοβολίας που δημιούργησε το άπειρο Σύμπαν.

Αυτή η επίγνωση, όταν ερχόμαστε σε επαφή με αυτό το αίσθημα, γινόμαστε κομμάτι μιας αστείρευτης θειότητας.
Στη πράξη της αγάπης βρίσκουμε την πραγματική μας ουσία. Όταν βρισκόμαστε σε κατάσταση αγάπης η ενέργειά μας δονείται σε μια πολύ μεγαλύτερη συχνότητα.
Οι θετικές σκέψεις, τα συναισθήματα κατανόησης και προσφοράς και τρυφερότητας. Συγχρόνως με μια πειθαρχεία σε έναν υγιεινό τρόπο ζωής, μπορούν να μας οδηγήσουν να υποστηρίξουμε ένα φωτεινότερο ενεργειακό πεδίο.

Στην αντίθετη περίπτωση, αν δηλαδή θέλουμε να μειώσουμε την συχνότητα μας, μπορούμε να το καταφέρουμε με το να ζούμε σε καθεστώς φόβου, αρνητικότητας, διαχωρισμού ή γεμίζοντας τα σώματά μας με ανθυγιεινά υποκατάστατα όπως το πρόχειρο φαγητό, το αλκοόλ και τα ναρκωτικά. 

Αυτά θα προκαλέσουν χαμηλή δόνηση, θα μπλοκάρουν την ενέργειά και την συχνότητά μας, κάτι που θα μας κάνει να γινόμαστε θολοί και σκοτεινοί.

Η συχνότητά μας και η ενέργειά μας είναι μαγνήτες που ελκύουν συναισθήματα στον κόσμο που ταιριάζουν με το ενεργειακό μας πεδίο. 

Είμαστε οι δημιουργοί της δικής μας ενέργειας, το πώς φερόμαστε στον εαυτό μας τόσο εσωτερικά όσο και εξωτερικά, μας καθιστά υπεύθυνους για την ενέργειά μας και τις εμπειρίες μας. 

Η ζωή δεν συμβαίνει απλά σε εμάς. Είναι η εξωτερική μας εμπειρία που αντανακλά την εσωτερική μας κατάσταση. 

Συντονίστε και αυξήστε την συχνότητα της ενέργειάς σας:

Η αυταπάτη του θάρρους

Διάβασα ένα κείμενο για το θάρρος, την τόλμη και ανακάλυψα εκ νέου πόσο ψεύτικες αρετές λατρεύουμε εμείς οι άνθρωποι.. Καθώς η ζωή ξεδιπλώνεται εμφανίζεται μια επικίνδυνη πρόκληση. Κάποιος για να βρει τι θα κάνει απέναντι σε αυτή την πρόκληση βάζει σε λειτουργία του μυαλό του και αποφασίζει ότι πρέπει να τολμήσει, να φανεί θαρραλέος, να θυσιαστεί. Η πρόκληση τον έχει γεμίσει φόβο και αυτός σκέφτεται ότι πρέπει να φανεί γενναίος.. Η πρόκληση τον γεμίζει φόβο και αυτός σκέφτεται “θα νικήσω το φόβο”. Με το μυαλό προσπαθεί να διαχειριστεί τον φόβο, προσπαθεί να νιώσει άφοβος. Δημιουργεί μια ψυχολογική αυταπάτη αφοβίας και αν την πιστέψει  πολύ έντονα, ο φόβος μοιάζει να χάνεται. Στην πραγματικότητα όμως ο φόβος χώνεται κάπου βαθιά.. που; Στη συνηθισμένη αποθήκη του υποσυνείδητου.

Αυτή η προσέγγιση, κάνει αδύνατη την παρατήρηση του φόβου και είναι τελείως μάταιη διότι στην ουσία επιλέγω να στρέψω το βλέμμα μου μακριά από το φόβο, αλλά αυτή η κίνηση έχει το φόβο μέσα της, ουσιαστικά τον διαιωνίζει και τον κάνει να φαντάζει ακόμη πιο επικίνδυνος, απειλητικός.. δεν θυμίζει τόσο πολύ την αντίδραση της στρουθοκάμηλου;

Τώρα αν δεν γίνει καμία διανοητική αντίδραση απέναντι στο φόβο (όπως η προσπάθεια να βρω θάρρος, τόλμη) ίσως είναι δυνατό να παρατηρήσω την ποιότητα του φόβου, την υφή του και τότε ίσως ανακαλύψω ότι ο φόβος είναι ένα αποκύημα του νου, τελείως ψεύτικο, ένας φανταστικός εχθρός, ένα φανταστικό εμπόδιο γεννημένο από την εμπειρία μου, που έχει ταυτίσει αυτή την πρόκληση με τον φόβο.

Η καρδιά μένει στα γεγονότα, το μυαλό όχι

Η φίλη Μίνα περιγράφει:

“Σήμερα το πρωί, έκανα πρωινό για δύο παιδιά και κάτι έκανε την καρδιά μου να σκιρτήσει και γρήγορα γρήγορα οργάνωσα ένα όμορφο πρωινό, με λεπτεπίλεπτα ποτήρια, λουλούδια, κεριά, για να κάνω έκπληξη στα παιδιά, όταν θα ερχόταν στην κουζίνα. Το πρώτο είπε: “Γιατί τα έκανες όλα αυτά Μίνα, τι θες από εμάς;” . Σοκαρίστηκα ακούγοντας αυτό το σχόλιο, αλλά ταυτόχρονα υπήρξε βαθιά κατανόηση. Το παιδί εξέφρασε ό,τι υπήρχε στο νου της, εξέφρασε αυτό που είναι, ψάχνοντας ένα κίνητρο, διότι και εκείνη ζει τη ζωή της με αυτό τον τρόπο. Πράγματι ο παρατηρητής είναι το παρατηρούμενο. Τότε ήρθε το δεύτερο παιδί, που μόλις είχε ξυπνήσει και μόλις είδε το εντυπωσιακό πρωινό είπε: “οο, τι συγκινητικό, σε ευχαριστώ πολύ, για τα κεριά και για όλα”.. 

‘Ενα καλό παράδειγμα πως αντιλαμβάνεται τα πράγματα το μυαλό και πως η καρδιά.. Φαίνεται ότι το μυαλό είναι πιασμένο στην αιτία-αποτέλεσμα, στο πάρε-δώσε, ψάχνει να βρει αιτίες, κίνητρα για τις δράσεις, ενώ η καρδιά μένει απλά με τα γεγονότα.

Ο δεκάλογος της θεωρίας της Μοντεσσόρι που πρέπει να γνωρίζουν γονείς και παιδαγωγοί

1. Μην αγγίζετε ένα παιδί παρά τη θέλησή του.

2. Μην μιλάτε με άσχημο τρόπο σε ένα παιδί και μην χρησιμοποιείτε άσχημα λόγια όταν αναφέρεστε σε αυτό κατά την απουσία του.

3. Επικεντρωθείτε στο να ενισχύσετε και να βοηθήσετε να αναπτυχθούν τα Θετικά στοιχεία και οι υπάρχουσες ικανότητες του παιδιού ώστε να μην αφήνουν χώρο για το «κακό».

4. Βοηθήστε το να συμμετέχει ενεργά στην προετοιμασία του περιβάλλοντος μάθησης. Αφιερώστε σχολαστική και συνεχή φροντίδα σε αυτό. Βοηθήστε το παιδί να συνάψει εποικοδομητική σχέση με το περιβάλλον του. Δεiξτε του το περιβάλλον μέσα στο οποίο κρύβονται τα μέσα που Θα βοηθήσουν την ανάπτυξή του και υποδείξετέ του την κατάλληλη χρήση τους.

5. Nα είστε πάντα έτοιμοι να ανταποκριθείτε στο κάλεσμα ενός παιδιού που έχει την ανάγκη σας και πάντα να ακούτε και να απαντάτε στο παιδί που σας απευθύνεται.

6. Σεβαστείτε το παιδί που κάνει κάτι λάθος και μπορεί αργότερα να εντοπίσει μόνο του το λάθος και να διορθωθεί, αλλά να διακόψετε άμεσα και ρητά κάθε καταχρηστική χρήση του περιβάλλοντος και κάθε κίνηση που μπορεί να Θέτει σε κίνδυνο το παιδί, το περιβάλλον του ή τους άλλους.

6. Απολλώνιος Τυανεύς - Αίσωπος : ένας εμπνευσμένος Δάσκαλος

Ο Απολλώνιος ξεκίνησε τη συζήτηση κάνοντας την εξής ερώτηση στους φίλους του: «Τι είναι μυθολογία;» Ο Μένιππος είπε: «Μα τον Δία, αυτό που επαινούν οι ποιητές». «Και τον Αίσωπο τι τον θεωρείς;» «Μυθολόγο και αφηγητή πλαστών ιστοριών και μόνο». «Και ποιο από τα δύο είδη των μύθων είναι σοφό;» «Οι μύθοι των ποιητών», απάντησε, «γιατί απαγγέλλονται ως γεγονότα». Οι μύθοι του Αισώπου τι είναι;» «Βάτραχοι, γάιδαροι και ανοησίες που λέγονται από γριές και παιδιά», είπε. «Κι όμως», είπε ο Απολλώνιος, «εμένα οι μύθοι του Αισώπου μου φαίνονται καταλληλότεροι για τη διδασκαλία της σοφίας.

Γιατί εκείνοι που αφορούν του ήρωες, από τους οποίους βρίθει η ποίηση, διαφθείρουν τους ακροατές, παρουσιάζοντας παράνομους έρωτες, γάμους μεταξύ αδελφών, συκοφαντίες για τους θεούς, δείπνα γονέων με τις σάρκες των παιδιών τους και πανουργίες άξιες δούλων και φιλονικίες΄ και το γεγονός ότι αυτά παρουσιάζονται ως πραγματικά οδηγεί τον ερωτευμένο και τον ζηλότυπο, τον επιθυμητή του πλούτου ή της εξουσίας να μιμηθεί τους μύθους. Ο Αίσωπος, από σοφία, πρώτα πρώτα δεν συμπεριέλαβε τον εαυτό του μεταξύ αυτών που γράφουν τέτοια πράγματα, αλλά τράβηξε δικό του δρόμο΄ έπειτα, όπως αυτοί που παραθέτουν όμορφο συμπόσιο με λιτές τροφές, ξεκινώντας από τιποτένια πράγματα διδάσκει σπουδαία, και, αφού διηγηθεί την ιστορία, βάζει ως κατακλείδα το αν πρέπει ή όχι να γίνεται κάτι.

5. Απολλώνιος Τυανεύς - Η συνάντηση του Απολλώνιου με την ψυχή του νεκρού Αχιλλέα

Επειδή και οι άλλοι έδειχναν μεγάλο ενδιαφέρον γι' αυτή τη συζήτηση και είχαν διάθεση να τον ακούσουν, ο Απολλώνιος είπε: «Δεν έσκαψα λάκκο, σαν τον Οδυσσέα, ούτε προσέλκυσα τις ψυχές με αίμα αρνιών για να συζητήσω με τον Αχιλλέα, παρά μόνο ευχήθηκα αυτά που λένε οι Ινδοί όταν παρακαλούν τους ήρωες: «Αχιλλέα», είπα, «οι περισσότεροι άνθρωποι λένε πως έχεις πεθάνει, εγώ όμως διαφωνώ και διαφωνεί επίσης ο Πυθαγόρας που είναι πρόγονος της σοφίας μου. Αν υπάρχει αλήθεια στην πίστη μας, φανερώσου μπροστά μας. Αν χρησιμοποιούσες τα μάτια μου ως μάρτυρες της ύπαρξής σου, θα μπορούσες να ωφεληθείς πολύ από αυτά». Την ίδια στιγμή έγινε σύντομος σεισμός γύρω από τον τύμβο και παρουσιάστηκε ένας νέος πεντάπηχος ντυμένος με Θεσσαλική χλαμύδα. Η μορφή του δεν φαινόταν αλαζονική, όπως θεωρείται από μερικούς ο Αχιλλέας.

Αν και φαινόταν φοβερός, δεν είχε χάσει τη λάμψη του προσώπου του΄ όσο για την ομορφιά του, μου φαίνεται πως δεν έχει ακόμα βρει αντάξιο επαινέτη, παρ' όλο που πολλά ειπώθηκαν από τον ΄Ομηρο σχετικά΄ γιατί πραγματικά δεν μπορεί να περιγραφεί με λόγια και μάλλον θα την υποτιμήσει όποιος προσπαθήσει να την εξυμνήσει, παρά θα την τιμήσει όπως της αξίζει. ΄Οταν τον πρωτοείδα, μου φάνηκε τόσος όσο είπα, αλλά συνέχισε να ψηλώνει κι έγινε διπλάσιος και παραπάνω, μέχρι που μου φάνηκε δωδεκάπηχος, όταν πήρε την ολοκληρωμένη μορφή του, και η ομορφιά μεγάλωνε συνέχεια μαζί με τις διαστάσεις του. ΄Ελεγε ότι ποτέ δεν κόβει τα μαλλιά του, αλλά τα κρατάει άθικτα για τον Σπερχειό, γιατί απ' όλους τους ποταμούς πρώτον αυτόν θεωρούσε΄ αλλά τα γένια του μόλις είχαν αρχίσει να βγαίνουν.

4. Απολλώνιος Τυανεύς - Ο Απολλώνιος προς τους συγκρατούμενούς του

(...) Εγώ, που γνωρίζω καλά την ανθρώπινη φύση, θα σας πω κάποια πράγματα, που δεν μοιάζουν καθόλου με όσα δίνουν οι γιατροί, γιατί και θα σας δυναμώσουν και δεν θα σας αφήσουν να πεθάνετε. Εμείς οι άνθρωποι σε όλο το χρονικό διάστημα, που ονομάζεται ζωή, είμαστε μέσα σε φυλακή. Η ίδια η ψυχή είναι κλεισμένη μέσα σε φθαρτό σώμα, υπομένει πολλά και είναι δούλος όλων αυτών που συμβαίνουν στον άνθρωπο. Οι άνθρωποι επινόησαν τα σπίτια επειδή αγνοούσαν, νομίζω, πως έτσι κλείνονταν σε μια δεύτερη φυλακή. Αυτοί που κατοικούν σε παλάτια και νιώθουν ασφάλεια μέσα εκεί πρέπει να θεωρούνται πιο αυστηρά περιορισμένοι από αυτούς που οι ίδιοι θα φυλακίσουν. Αναλογίζομαι τις πόλεις και τα τείχη, και μου φαίνεται πως είναι φυλακές κοινές για όλους: σε δεσμά είναι όσοι συχνάζουν στην αγορά, σε δεσμά τα μέλη της εκκλησίας του δήμου, όσοι παρακολουθούν θεάματα, όσοι οργανώνουν πομπές.

΄Οσοι από τους Σκύθες περιφέρονται, ταξιδεύοντας με άμαξες, δεν είναι λιγότερο δεσμευμένοι από μας γιατί τους περιορίζουν ΄Ιστροι και Θερμώδοντες και Τανάιδες, που είναι ποτάμια δυσκολοδιάβατα, εκτός αν έχουν γίνει πάγος. Φτιάχνουν σπίτια πάνω στις άμαξες και νομίζουν πως περιφέρονται, ενώ είναι ζαρωμένοι μέσα σ' αυτά. Και, αν δεν το θεωρείτε παιδαριώδες, λένε πως και ο Ωκεανός είναι γύρω από τη γη για να την κρατά φυλακισμένη.

3. Απολλώνιος Τυανεύς - Η συνείδηση οδηγεί τα βήματά μας σ' αυτή τη γη

(...) Νομίζω πως ο σοφός δεν κάνει τίποτα ιδιαιτέρως ούτε και μόνος του. Ούτε και οι πιο ενδόμυχες σκέψεις του δεν γίνονται χωρίς μάρτυρα, στον βαθμό τουλάχιστον που ο ίδιος είναι παρών μαζί με τον εαυτό του΄ και είτε ήταν λόγια του ίδιου του Απόλλωνα η Πυθική επιγραφή είτε κάποιου άνδρα που γνώριζε καλά τον εαυτό και γι' αυτό ήθελε να το κάνει γνωμικό για όλους, νομίζω πως ο σοφός που έχει το «γνώθι σαυτόν» και το λογικό του ως συμπαραστάτη δεν θα φοβόταν ποτέ κάτι που θα τρόμαζε τους πολλούς ούτε θα επιχειρούσε κάτι που άλλοι τολμούν χωρίς ντροπή. (...) Μαζί με το Πυθικό επίγραμμα επαινεί και αυτό του Ευριπίδη, το οποίο θεωρεί ως συνείδηση των ανθρώπων τη νόσο που τους καταστρέφει όταν αναλογίζονται πως έχουν κάνει κάτι κακό.

Αυτή ακριβώς η συνείδηση είναι που δημιούργησε στον νου του Ορέστη τις μορφές των Ευμενίδων, όταν τον είχε κυριεύσει μανία κατά της μητέρας του. Ο νους εξουσιάζει τις πράξεις και η συνείδηση τις αποφάσεις του νου. Αν είναι σωστές οι επιλογές του νου, η συνείδηση οδηγεί τους ανθρώπους σε όλα τα ιερά, σ' όλους τους δρόμους, σ' όλα τα άλση των θεών και σ' όλους τους τόπους των ανθρώπων, χειροκροτώντας και τραγουδώντας΄ θα ψέλνει για χάρη τους, ακόμα κι όταν αυτοί κοιμούνται, στήνοντας ευλογημένο χορό από την πολιτεία των ονείρων. Αν όμως ο νους παρεκτραπεί, η συνείδηση δεν αφήνει τους ανθρώπους να αντικρίσουν τους άλλους στα μάτια ούτε να μιλήσουν ελεύθερα. Τους διώχνει από τα ιερά και δεν τους επιτρέπει να προσευχηθούν ούτε να σηκώσουν το χέρι παρακλητικά στα αγάλματα, αλλά τους το κόβει όταν το σηκώνουν, όπως κόβει ο νόμος τα χέρια όσων του εναντιώνονται.

2. Απολλώνιος Τυανεύς - Η φαντασία και η μίμηση

(...) «Μήπως οι καλλιτέχνες όπως ο Φειδίας και ο Πραξιτέλης», είπε, «ανέβηκαν στον ουρανό και αποτύπωσαν τις μορφές των θεών και κατόπιν έφτιαξαν τα αγάλματα ή υπήρχε κάτι άλλο που επιστατούσε στην εργασία τους;»  «Ναι, υπήρχε κάτι άλλο», απάντησε, «κάτι που το χαρακτηρίζει η σοφία».  «Και ποιο είναι αυτό;» ρώτησε. «Και μη μου πεις κάτι άσχετο με τη μίμηση».

1. Απολλώνιος Τυανεύς - Η σοφία της απλότητας

(...) Ο βασιλιάς τού είπε πως χαίρεται κι αγάλλεται για την άφιξή του περισσότερο από το αν είχε όλα τα πλούτη των Ινδών και των Περσών και ότι θα τον φιλοξενήσει στο παλάτι. Ο Απολλώνιος τότε είπε: «Αν εγώ, βασιλιά, όταν θα ερχόσουν στην πατρίδα μου, τα Τύανα, σου ζητούσα να κατοικήσεις μαζί μου, θα το έκανες ευχαρίστως;» «Σίγουρα», απάντησε, «αν επρόκειτο για σπίτι που θα μπορούσε να υποδεχθεί με λαμπρότητα εμένα, τους συνοδούς και τους σωματοφύλακές μου».

«Ο ίδιος λόγος ισχύει και για μένα», είπε΄

Εγωισμός και αξιοπρέπεια. Δύο λέξεις εντελώς διαφορετικές

Στις ημέρες μας, επικρατεί σύγχυση σε πολλά και διαφορετικά πράγματα και σε πολλές και σοβαρές έννοιες και λέξεις. Μία τρομερή σύγχυση επικρατεί ανάμεσα στις λέξεις εγωισμός και αξιοπρέπεια, δύο λέξεις που χρησιμοποιούνται τις περισσότερες φορές λανθασμένα και οι περισσότεροι δεν έχουν εντρυφήσει καν στο πραγματικό νόημά τους.

Η αξιοπρέπεια αφορά την προσωπική αυτοεκτίμηση του κάθε ανθρώπου, σχετίζεται με  τον τρόπο που κάποιος αντιμετωπίζει τον εαυτό του και τον προστατεύει από συμπεριφορές που τον μειώνουν και τον ευτελίζουν. Η αξιοπρέπεια συντελεί στη θετική εξέλιξη στη ζωή ενός ανθρώπου, διότι καθιστά ξεκάθαρα και στο ίδιο το άτομο αλλά και σε όλους τους υπόλοιπους τα προσωπικά του όρια , αλλά και μέχρι σε ποιο βαθμό μπορούν αυτά να καταπατηθούν από τους άλλους. Άρα, η αξιοπρέπεια είναι κάτι απαραίτητο και αναγκαίο για κάθε άνθρωπο που θέλει οι διαπροσωπικές του σχέσεις να είναι ισότιμες και υγιείς.

Από την άλλη, ο εγωισμός που χρησιμοποιείται τόσο πολύ ως λέξη, όχι μόνο δε χτίζει αλλά καταστρέφει. Ο εγωιστής άνθρωπος έχει τυφλωθεί από μία έπαρση και δεν τον ενδιαφέρει τίποτα άλλο από  το δικό  του εγώ. Ο εγωιστής ρίχνει πάντα στα άλλα άτομα τις ευθύνες για τις πράξεις του, δεν παραδέχεται ποτέ τα λάθη του-όπως και τα συναισθήματά του- διότι δεν θέλει ποτέ να δείξει τις αδύναμες πλευρές του.

Μας Απωθούν Συμπεριφορές, που Θυμίζουν τα Ελαττώματά μας

Η ευκολία να κρίνουμε και να αναγνωρίζουμε λάθη, ελαττώματα και “χαλασμένες πτυχές” στους άλλους είναι ίσως η πιο τρανταχτή ένδειξη της αδυναμίας μας να τα αποτινάξουμε εμείς οι ίδιοι από μέσα μας.

Το να κριτικάρουμε και να βάζουμε στον τοίχο ανθρώπους, συμπεριφορές και γεγονότα που κατά τα λεγόμενά μας μας ενοχλούν, είναι μια κάθαρση που επιτελείται εκ του ασφαλούς, αφού ουσιαστικά κάνουμε καθρέπτισμα των σφαλμάτων ή των χαρακτηριστικών που έχουμε και εμείς οι ίδιοι, σε μικρότερο ή μεγαλύτερο βαθμό.

Δεν ανεχόμαστε και δε συγχωρούμε προσωπικότητες ίδιας εμβέλειας της δικής μας, γιατί ασυνείδητα εντοπίζουμε τις άσχημες ομοιότητες μεταξύ τους και τις μεταφράζουμε ως διαφορές, για να είμαστε ηθικά καλυμμένοι την ώρα της κρίσης μας προς εκείνους και φυσικά για να μη περάσουμε ποτέ στο άχαρο στάδιο της κρίσης του ίδιου μας του εαυτού, αφού στη πραγματικότητα εκείνον πρέπει να διορθώσουμε.

Επειδή η φράση “μη κάνεις όσα δε θες να σου κάνουν”, τείνει να χάσει τη παιδευτική της ισχύ -εφόσον οι περισσότεροι από εμάς, έχουμε δια-χειριστεί κάποιον ή κάτι με τρόπο του οποίου δε θα θέλαμε να είμαστε αποδέκτες-, πρέπει να δούμε και τη συνέχεια ή μάλλον τη συνέπεια που έχει το δεύτερο σκέλος που θα είχε η φράση αυτή.

Το δεύτερο σκέλος, λοιπόν, αφορά στη περίπτωση που παθαίνεις -ή βρίσκεσαι μπροστά ως έμμεσος αποδέκτης-, μιας κατάστασης που είχες και εσύ στο παρελθόν δημιουργήσει και δεν είχες σκεφτεί και υπολογίσει τα κατάλοιπά που είχε αφήσει.

Μη θέλοντας να παραφράσω το παρακάτω γνωμικό, το παραθέτω αυτούσιο, χωρίς να είμαι σύμφωνη, βέβαια, με την απόλυτη έννοια που φέρει η λέξη μίσος:

3. Η Αργοναυτική Εκστρατεία

17 Από τη Λιβύη στον κήπο των Εσπερίδων

Μετά το νησί των Φαιάκων η Αργώ δέχτηκε και πάλι τους βόρειους ανέμους του Δία ο οποίος συνέχισε να ταλαιπωρεί τους Αργοναύτες. Αυτή τη φορά τους έστειλε ακόμα πιο νότια στη μακρινή Λιβύη. Εκεί κόλλησε μέσα στην άμμο στον κόλπο της Σύρτης. Το πλοίο δεν μπορούσε να κουνηθεί. Η Αργώ μίλησε και πάλι μέσω του ιερού της ξύλου και τους συμβούλεψε να ακολουθήσουν το άλογο της θαλάσσιας θεότητας Αμφιτρίτης, το οποίο βγήκε από τη θάλασσα και άρχισε να καλπάζει μέσα στην έρημο. Οι Αργοναύτες αποφάσισαν να το ακολουθήσουν, κι έτσι πήραν στους ώμους τους την Αργώ και ξεκίνησαν μια μεγάλη και επίπονη πορεία μέσα στο αμμώδες τοπίο της ερήμου. Λίγες μέρες μετά έφτασαν στην λίμνη του θαλάσσιου θεού Τρίτωνα και αντίκρισαν επιτέλους νερό. Το νερό όμως ήταν αλμυρό. Οι Εσπερίδες που βρίσκονταν εκεί κοντά, τους είδαν τους λυπήθηκαν και τους οδήγησαν σε μια πηγή νερού μέσα σε μια όαση. Ο Ηρακλής που είχε ξεκινήσει μαζί με τους Αργοναύτες, είχε περάσει από αυτό το μέρος και είχε χρησιμοποιήσει τον θεό Άτλαντα για να κλέψει τα χρυσά μήλα των Εσπερίδων καιρό πριν.

Μόλις τους άφησαν όμως και πάλι οι Εσπερίδες οι Αργοναύτες απελπίστηκαν καθώς δεν είχαν τρόπο προσανατολισμού. Η Ήρα και πάλι επενέβηκε  και έστειλε τον θεό Τρίτωνα να τους οδηγήσει προς τη θάλασσα. Στη διάρκεια αυτού του ταξιδιού πέθανε και ο δεύτερος μάντης των Αργοναυτών, ο Μόψος που τον τσίμπησε δηλητηριώδες φίδι της ερήμου. Τελικά η Αργώ βγήκε και πάλι στην θάλασσα, με τους Αργοναύτες να σαλπάρουν γεμάτοι αισιοδοξία προς τα βόρεια. 

18 Τάλως

Σύντομα αντίκρισαν τις ακτές της Κρήτης, που εκείνη την εποχή την φύλαγε από τις επιδρομές ένα τεράστιο κατασκεύασμα, ο Τάλως που ο Δίας είχε χαρίσει στην Ευρώπη. Ήταν ένας τεράστιος χάλκινος γίγαντας κάτι σαν τα σημερινά ρομπότ που έπαιρνε στα χέρια του τους επίδοξους εχθρούς της Κρήτης, τους έκανε κομμάτια και τους πετούσε και πάλι μες στην θάλασσα. Η Μήδεια χρησιμοποίησε και πάλι τα μαγικά της για να καταστρέψει τον Τάλω, ο οποίος έχασε όλη του την ενέργεια και έπεσε σαν άψυχο κουφάρι που ήταν στην παραλία της Κρήτης. Οι Αργοναύτες πανηγύρισαν την νίκη αυτή και πήραν τα απαραίτητα εφόδια προτού αναχωρήσουν και πάλι προς τα βόρεια για την Ιωλκό.