Μαύρη σταφίδα για τις πανάδες!

Οι αντιοξειδωτικές της ιδιότητες μπορούν να θρέψουν ξηρό και ταλαιπωρημένο δέρμα και να αποκαταστήσουν τη φυσική του λάμψη.

Μάσκα με μαύρες σταφίδες για τις πανάδες

 Στύψτε ένα λεμόνι και κρατήστε το χυμό του. Πάρτε μερικές μαύρες σταφίδες, πολτοποιήστε τις και αναμίξτε τις με μικρή ποσότητα αγνού μελιού.

Εσείς ξέρετε πως να ξεβιδώσετε μια λάμπα που έχει σπάσει;

Έσπασε η λάμπα και δεν ξέρετε πως να την βγάλετε; Εφαρμόστε το παρακάτω κολπάκι και η λάμπα θα βγει αμέσως!

ΗΜΟΥΝ ΣΤΗΝ ΣΤΑΥΡΩΣΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥΛΗ

Σταυρώθηκε , λέει. Πώς, όμως, σταυρώθηκε; Με το κεφάλι επάνω ή, με το κεφάλι κάτω; Κανονικά, δηλαδή, τον σταύρωσαν, όρθιο ή, τον έστησαν ανάποδα πάνω στο σταυρό και τον κάρφωσαν με τα πόδια επάνω και το κεφάλι κάτω;

Όταν ήσουν κακοποιός, δηλαδή εγκληματίας, σε σταυρώνανε με το κεφάλι επάνω, όπως σταύρωσαν τον Ιησού. Σε σταύρωναν με το κεφάλι κάτω όταν ήσουν στασιαστής και ζητούσες κοινωνικές αλλαγές και μεταρρυθμίσεις και τέτοια. Ο Ιησούς, βέβαια, δεν ήταν ούτε κανένας κακοποιός, ούτε κάποιος επαναστάτης. Ο Χριστός ήταν ο Υιός του θεού – για τους χριστιανούς. Κι όταν είσαι ο Υιός του θεού δεν είναι δυνατόν να κάνεις ούτε τον τοκογλύφο, ούτε τον λαθρέμπορα και μπουκμαίηκερ, αλλά ούτε και τον αρχηγό κάποιου πολιτικού ή, λαϊκού ή, εθνικού κινήματος. Δεν ταιριάζουν όλα αυτά με το θεϊκό πρόσωπο του Ιησού, ο οποίος όμως τιμωρήθηκε όπως όλοι οι θνητοί της εποχής του. Με σταυρικό θάνατο.

Ήταν της μόδας τότε ο σταυρός. Ο πιο συνηθισμένος τρόπος εκτέλεσης για τους κατακτητές Ρωμαίους. Όταν σε βρίσκανε ένοχο και σε καταδικάζανε σε στέλνανε στο σταυρό. Μιλάμε για πολύ μαρτυρικό θάνατο. Μέχρι να σου βγει η ψυχούλα σου και να πας στην κόλαση βλαστημούσες το γάλα της μάνας σου που σ’ έφερε στη ζωή. Ο αποδυτηριάκιας επειδή ήταν παρών στη σταύρωση του Χριστού θα σου πει τρία-τέσσερα πραγματάκια.

Το πιο φρικτό
 
Για σκέψου να σε φορμάρουν πάνω στο σταυρό και να σου καρφώνουν εκείνα τα απαίσια καρφιά, είκοσι πόντους μήκος, στα χέρια και τα πόδια. Κι εκεί, καρφωμένος στο σταυρό κι ανήμπορος να κάνεις κάτι, όπως ο Χριστούλης, να πεθαίνεις, να αργοπεθαίνεις ζώντας στα τελευταία σου τον πιο φρικτό βασανισμό πριν έρθει το καταραμένο τέλος σου.

ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΗΣ ΑΝΤΙΕΞΟΥΣΙΑΣΤΗΣ Ο ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ

Πριν από 2017 χρόνια γεννήθηκε ο Χριστός. Είχε αργήσει η έλευσή του; Βέβαια, αυτά τα κανονίζει ο Θεός. Ο αληθινός Θεός, ο οποίος επιλέγει πότε να μπουκάρουν στην πιάτσα μαϊμούδες Θεοί, αυτοί που χαρακτηρίζονται ειδωλολάτρες. Έτσι πάει. Με τη άδεια του αληθινού Θεού βασίλεψαν για κάποιους αιώνες οι ψεύτικοι Θεοί, Δίας, Ποσειδώνας, Όσιρις, Χούλα Χουπ, Αχμέτ Κιοσέογλου κι ένα σωρό άλλοι.

Ρωτάμε, όμως. Ο Χριστός γιατί ήρθε πριν από 20 αιώνες κι όχι πριν 43; Και γιατί γεννήθηκε Εβραίος κι όχι Πέρσης, Σπαρτιάτης, Ρωμαίος, Ινδιάνος, Κινέζος. Ο Νίκος Καραγιαννίδης στο κομμάτι που είχε γράψει πριν από πέντε χρόνια στον «ΦΙΛΑΘΛΟ» είναι σίγουρος ότι αν πρωτοεμφανιζόταν στους καιρούς μας ο Ιησούς θα στρατευόταν στην 17 Νοέμβρη. Λες; Οπότε, ποια 27 χρόνια, ούτε σε 10.027 χρόνια δεν θα συλλάμβαναν τη συμμορία.
Το κείμενο του Καραγιαννίδη

ΣΙΓΟΥΡΑ ΕΒΡΑΙΟΣ, ΟΧΙ ΑΘΗΝΑΙΟΣ ΚΑΙ ΡΩΜΑΙΟΣ

Τίποτα δεν έχει αλλάξει από την εποχή του Ιησού Χριστού μέχρι σήμερα. Τίποτα επί της ουσίας και σ’ ό,τι αφορά την ανθρώπινη φύση και τις ανθρώπινες σχέσεις. Και ακόμα περισσότερο από τότε που γεννήθηκε και δίδαξε ο Ναζωραίος τίποτα δεν άλλαξε…, αφού πάντα υπάρχουν πτωχοί και πλούσιοι, έξυπνοι και αρχιμαλάκες, όπως βέβαια δεν λείπει η πλανηταρχία, εκείνη η στρατιωτική και πολιτική δύναμη που έχει το πρώτο κουμάντο στη γη.

Ο κόσμος είναι ακριβώς όπως τον ονειρεύεσαι

"Μεταξύ ονείρου και πραγματικότητας δεν υπάρχει καμιά απόσταση η διάσπαση. 'Οπως δεν υπάρχει απόσταση μεταξύ του είμαι και του έχω, μεταξύ του πιστεύω και του βλέπω...Εκείνο που ο άνθρωπος ονειρεύεται είναι ήδη πραγματικότητα. Του χρειάζεται μόνο λίγος χρόνος για να το καταστήσει ορατό...

Dream + Time= Reality

Το όνειρο εκδηλώνεται μέσα από τον χρόνο. Η στενότητα της αντίληψής μας είναι αυτή που χρειάζεται χρόνο για να το κατανοήσει. Ο χρόνος για τον άνθρωπο είναι μια μαγική μπογιά και αποκαλύπτει αυτά που, διαφορετικά, θα παρέμεναν αόρατα στα μάτια του.

Πίσω από όλα αυτά που βλέπεις και αγγίζεις πρέπει να βρίσκεται το όνειρο για να υπάρξουν. 'Ενας υπέροχος κόσμος ή ένας οδυνηρός κόσμος, για να υλοποιηθεί, πρέπει πρώτα να περάσει μέσα από το όνειρο. ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΙΟ ΑΛΗΘΙΝΟ ΠΡΑΓΜΑ ΠΟΥ ΥΠΑΡΧΕΙ...και πίσω από το όνειρο υπάρχει το σώμα. Τα κύτταρά μας, τα όργανά μας, ονειρεύονται......Δεν υπάρχει ένας κόσμος αντικειμενικός, σταθερός, ίδιος για όλους...Ο κόσμος είναι ακριβώς όπως τον ονειρεύεσαι...Ακόμα κι εκείνο που σου φαίνεται αρνητικό, καταστροφικό, είναι μόνο μια αντανάκλαση ενός αντιμαχόμενου ονείρου."
Και για ν' αλλάξουν τα πράγματα που δεν πάνε καλά, άλλαξε το όνειρο!

Η ΕΞΑΡΤΗΣΗ ΕΙΝΑΙ ΦΟΒΟΣ

"...Το να εξαρτάσαι είναι πάντα μια προσωπική επιλογή, αν και ακούσια. Τίποτα κ κανένας δεν μπορεί να σε αναγκάσει να εξαρτάσαι, μόνο εσύ μπορείς να το κάνεις".Η ΠΙΟ ΑΤΡΑΝΤΑΧΤΗ ΑΠΟΔΕΙΞΗ ΟΛΩΝ ΑΥΤΩΝ ΤΩΝ ΑΡΧΩΝ, ΕΙΝΑΙ Η ΝΟΟΤΡΟΠΙΑ ΝΑ ΚΑΤΗΓΟΡΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΚΑΙ ΝΑ ΜΕΜΨΙΜΟΙΡΕΙ. ΕΝΑΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΔΕΝ ΕΞΑΡΤΑΤΑΙ ΑΠΟ ΜΙΑ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ, ΔΕΝ ΠΕΡΙΟΡΙΖΕΤΑΙ ΑΠΟ ΜΙΑ ΙΕΡΑΡΧΙΑ Ή ΑΠΟ ΕΝΑ ΑΦΕΝΤΙΚΟ, ΑΛΛΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΦΟΒΟ ΤΟΥ. Η ΕΞΑΡΤΗΣΗ ΕΙΝΑΙ ΦΟΒΟΣ.
"Το να εξαρτάσαι δεν είναι αποτέλεσμα μιας σύμβασης ή ενός συμβολαίου, δεν συνδέεται με κάποιο ρόλο ούτε γεννιέται επειδή κάποιος ανήκει σε μια κοινωνική τάξη... Το να εξαρτάσαι είναι η συνέπεια της υποβάθμισης της ίδιας της αξιοπρέπειας. Είναι το αποτέλεσμα μιας πολτοποίησης του Είναι.

Χαλίλ Γκιμπράν – To βουβό ζώο

Το δειλινό μιας όμορφης μέρας, κάποια παράξενη διάθεση έπιασε την ψυχή μου και βγήκα από τα σύνορα της πόλης και περιδιάβασα γύρω στα ερείπια ενός εγκαταλειμμένου σπιτιού, πού μόνο οι γκρεμισμένες πέτρες του είχαν μείνει.

Πάνω σ’ αυτές τις πέτρες, είδα ένα σκύλο ξαπλωμένο ανάμεσα στις βρωμιές και τις στάχτες. Είχε πληγές πάνω στο δέρμα του κι ή αρρώστια σακάτευε το ισχνό κορμί του. Αντικρίζοντας πότε πότε τον ήλιο πού βασίλευε, τα γεμάτα θλίψη μάτια του φανέρωναν την ταπείνωση, την απελπισία, και τη δυστυχία του.

Βάδισα αργά και τον πλησίασα και ήθελα να ’ξέρα τη γλώσσα των ζώων για να μπορούσα να τον παρηγορήσω με τη συμπόνια μου. ’Αλλά ό σκύλος, μόνο πού τρόμαξε από το πλησίασμά μου, και προσπάθησε να σταθεί στα τρεμάμενα πόδια του. Έπεσε όμως, και μού έριξε ένα βλέμμα όπου ανακατεύονταν ή αδύναμη οργή, και ή ικεσία. Το βλέμμα αυτό μιλούσε πιο καθαρά από τα λόγια ενός άντρα και πιο συγκινητικά από τα δάκρυα μιας γυναίκας. Και να τί ένιωσα πώς μού είπε, «’Άνθρωπε, υποφέρω από την αρρώστια πού μού έφερε ή δική σου κτηνωδία και καταδίωξη. ’Έφυγα μακριά από τα πόδια σου πού με κλωτσούσαν και βρήκα καταφύγιο εδώ, γιατί το χώμα κι οι στάχτες είναι πιο καλότροπα από τού ανθρώπου την καρδιά, κι αυτά τα ερείπια λιγότερο μελαγχολικά από την ψυχή τού ανθρώπου. Φύγε, εσύ, πού ήρθες από τον κόσμο της αδικίας και της τυραννίας. ’Εγώ είμαι ένα άθλιο πλάσμα πού υπηρέτησε πιστά και υπάκουα το γιο τού Αδάμ. ’Ήμουν ό πιστός σύντροφος του ανθρώπου, τον φρουρούσα μέρα και νύχτα. Λυπόμουν όταν ήταν μακριά, και τον καλωσόριζα με χαρά όταν γύριζε.

ΜΗΠΩΣ ΤΕΛΙΚΑ ΖΟΥΜΕ ΦΥΛΑΚΙΣΜΕΝΟΙ ΚΑΙ ΕΓΚΛΩΒΙΣΜΕΝΟΙ ΣΕ ΈΝΑΝ ΕΠΙΠΕΔΟ ΘΟΛΟ ΣΕ ΕΝΑ "ΣΠΗΛΑΙΟ ΤΟΥ ΠΛΑΤΩΝΑ";

                               PHOTO FROM NASA

               ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ Η ΝΟΤΙΟΣ ΑΜΕΡΙΚΗ;

ΚΑΙ Ο ΕΡΜΗΣ ΤΡΙΣΜΕΓΙΣΤΟΣ ΜΑΣ ΑΝΑΦΕΡΕΙ ΟΤΙ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΘΕΛΗΣΕ ΝΑ ΜΠΕΙ ΜΕΣΑ ΣΤΟ "ΚΡΑΤΟΣ" ΤΟΥ ΑΙΣΘΗΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΟΠΟΥ ΚΑΘΟΤΑΝ ΠΑΝΩ ΣΤΟ ΠΥΡ ΚΑΙ ΑΠΟΤΕΛΕΙΤΑΙ ΑΠΟ ΕΠΤΑ ΚΥΚΛΟΥΣ ΟΠΟΥ Ο ΚΑΘΕ ΚΥΚΛΟΣ ΕΙΝΑΙ ΕΣΩΤΕΡΙΚΑ ΜΕΣΑ ΣΤΟΝ ΑΛΛΟ!
ΓΙΑ ΝΑ ΤΟ ΖΗΣΕΙ ΚΑΙ ΚΑΤΑΝΟΗΣΕΙ!
ΚΑΙ ΜΠΑΙΝΟΝΤΑΣ ΜΕΣΑ ΣΥΝΕΒΕΙ ΕΝΑ ΜΥΣΤΗΡΙΟ!
ΕΧΑΣΕ ΤΗΝ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ ΞΕΧΑΣΕ ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ!
ΔΙΟΤΙ ΧΑΘΗΚΕ Η ΔΟΝΗΣΗ ΠΟΥ ΤΟΝ ΣΥΝΕΔΕΕ ΜΕ ΤΟΝ ΑΛΗΘΙΝΟ ΚΟΣΜΟ "ΕΝΔΥΟΜΕΝΟΣ" ΤΗΝ "ΣΑΡΚΑ"!
ΚΑΙ ΓΙΑ ΝΑ ΕΛΕΥΘΕΡΩΘΕΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΞΕΡΕΙ ΠΡΟΣ ΤΑ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΕΤΑΞΕΙ Η ΨΥΧΗ.ΕΣΕΙΣ ΞΕΡΕΤΕ;

TI EIΝΑΙ Ο ΘΕΟΣ;

ΕΡΜΗΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ Ι
Στοβαιος 2,1,26

Μεταφρασμένο:
Είναι μεν δύσκολο να καταλάβει κανείς τον θεό αλλά και αδύνατο να τον περιγράψει, διότι το ασώματο δε μπορείς να το εκφράσεις με σώμα.
Δεν είναι δυνατό να κατανοήσεις το τέλειο με το ατελές, ούτε το αθάνατο με το ολιγόχρονο να ενωθεί, διότι, το μεν είναι αλήθεια για πάντα ενώ το άλλo, σκιάζεται από την εντύπωση.
Το πιο αδύνατο από το δυνατό και το μικρότερο από το μεγαλύτερο, απέχει τόσο, όσο το θνητό από το θείο.
Και η ανάμεσα τους απόσταση αμαυρώνει τη θέα του ωραίου,
διότι τα σώματα είναι ορατά μέσω των οφθαλμών, και μέσω της γλώσσας είναι ορατά τα όσα λέγονται.
Το δε ασώματο είναι και αόρατο και ασχημάτιστο, δεν μπορεί όμως να γίνει αντιληπτό από τις αισθήσεις μας ό,τι είναι ασώματο και αφανές και ασχημάτιστο, και δεν έχει σχηματιστεί από ύλη.
Εννοώ, πως ότι δεν μπορείς να περιγράψεις, αυτό είναι ο θεός.

Γιατί Υπάρχει το Κακό …

Από: Λία Μπονάτσου –

Αναγκαία προϋπόθεση για να κατανοήσουμε το καλό γύρω μας, είναι η ύπαρξη του κακού …

Εάν ο άνθρωπος δεν βιώσει τον πόνο, δεν εισπράξει τον φθόνο, το θυμό, την εκδίκηση δικαίως ή αδίκως, την απληστία των «φίλων», την αλαζονεία, που πολλές φορές δημιουργεί ο πλούτος και τα εφήμερα αξιώματα, πως θα εκτιμήσει- ενστερνιστεί αρετές που θα τον προάγουν ως προσωπικότητα σε ανώτερα πεδία ???

Και βέβαια θα μου πείτε, ποιος ορίζει ότι αρετές είναι η ταπείνωση, η εγκαρδιότητα, η κατανόηση, η ενσυναίσθηση, ο αλτρουϊσμός, το φιλότιμο, η υπομονή, και η αγάπη ???

Σύμφωνα με όσα η θρησκεία μας δίδαξε, και ανάλογα με το κοινωνικοπολιτικό καθεστώς στο οποίο μεγαλώσαμε και κατανοήσαμε αυτή «τη διδαχή», πλασθήκαμε «καθ’ εικόναν και καθ’ ομοίωσιν»,  με το Δημιουργό, και επομένως μόνο αγνοί, και φιλεύσπλαχνοι, θα έπρεπε να είμαστε όλοι όπως Εκείνος … 

Αντί αυτού όμως, επικρατεί η αδικία, η άγονη αντιπαράθεση και ο αλληλοσπαραγμός σε όλο τον πλανήτη !!!

Πώς και γιατί το ανθρώπινο ον έφτασε στο σημείο να παραπαίει, έχοντας θεϊκή προέλευση, έχοντας άσβεστο τον σπινθήρα, αυτής της «θείας» δύναμης ???

Οι Έσχατες Έγνοιες της Ύπαρξης …

Από: Μαρία Πέππα –

Τα ανθρώπινα όντα ενδέχεται να αντιμετωπίσουν τις Έσχατες Έγνοιες της Ύπαρξης με δυο πιθανούς τρόπους …

Ο ένας είναι να συγκαλύψουμε ή να αγνοήσουμε την κατάσταση της ζωής μας κ να ζήσουμε σε αυτό που ο Heidegger όρισε ως κατάσταση Λήθης της Ύπαρξης …
Με αυτόν τον καθημερινό τρόπο, ζούμε μέσα στον κόσμο των πραγμάτων, των καθημερινών περισπασμών, είμαστε απορροφημένοι στη φλυαρία, κατευνασμένοι, χαμένοι μέσα στο Αυτοί, μας απασχολεί μόνο το πως είναι τα πράγματα …

Ο άλλος τρόπος είναι να υπάρχουμε σε μια κατάσταση Ενσυνείδητης Ύπαρξης, μια κατάσταση στην οποία αντιμετωπίζουμε με Θαυμασμό όχι το πως είναι τα πράγματα, αλλά το γεγονός ότι ΕΙΝΑΙ …

Αρμονία …

Από: Eva Tsakona –

Αρμονία … μια κατάσταση που περιγράφει την Εντός και Εκτός μας Ισορροπία, δηλαδή την ισόποση κατανομή Θετικών και Αρνητικών Συναισθημάτων, μέσα στην ψυχική μας σφαίρα αλλά και την επίτευξη της υγιούς συνύπαρξής μας με τους άλλους και την Δημιουργία εν γένει …

Η Αρμονία είναι η πλέον επιθυμητή κατάσταση-βίωμα για την πλειονότητα των ανθρώπων, επειδή τους ευθυγραμμίζει με τον κοινό πνευματικό και ψυχικό ρυθμό. Μέσα σ΄ αυτήν, υπάρχει η τάξη και η αίσθηση του μέτρου, που δεν αφήνει την θετική ή αρνητική υπερβολή να κυριαρχήσει και να δημιουργήσει ψυχικό και πνευματικό αδιέξοδο …

Η Αρμονία εγκαθιστά την ηρεμία εκει όπου επικρατούσε η αταξία και η σύγχυση και προσφέρει μιαν αξεπέραστη αίσθηση ηρεμίας και γαλήνης, επειδή ακριβώς παύουν να υφίστανται οι πάσης φύσεως εντάσεις εντός μας αλλά και σε σχέση με το περιβάλλον μας. Για να επιτευγχθεί η αρμονία, ο άνθρωπος πρέπει να επαναφέρει στην μνήμη του, την προγενέστερη ιδανική κατάσταση ύπαρξης, πριν επέλθει το κομφούζιο που δημιούργησε η ανά τους αιώνες αφύσικη σχέση του με την πηγή της Δημουργίας και αποκοπεί απο την πραγματική φύση του …

ΜΕΤΑΘΕΣΗ ΤΩΝ ΗΠΕΙΡΩΝ

Μιχαήλ Δ. Δερμιτζάκης

Επίτιμος - Ομότιμος Καθηγητής Γεωλογίας και Παλαιοντολογίας | Τμήμα Γεωλογίας και Γεωπεριβάλλοντος ΕΚΠΑ

Οι πρώτοι παγκόσμιοι χάρτες απεικόνιζαν καθαρά ένα «περίεργο πριονωτό ταίριασμα» των ακτών της Αφρικής με εκείνες της Νότιας Αμερικής. Πολύ νωρίς, από το 1801, ο Alexander von Humbοldt παρατήρησε ότι όχι μόνο οι γραμμές των ακτών ήταν ανάλογες αλλά και ότι τα πετρώματα των απέναντι ακτών ήταν επίσης όμοια. Εν τούτοις ο von Humboldt παραδέχθηκε ότι αυτά τα φαινόμενα ήταν αποτέλεσμα της διαβρώσεως μιας μεγάλης ηπείρου από θαλάσσια ρεύματα. Ο Antonio Snider το 1858 υπέθεσε ότι η ομοιότητα των ακτογραμμών των απέναντι πλευρών του Ατλαντικού οφειλόταν σε ένα καταστροφικό διαχωρισμό των ηπείρων. Πρότεινε ακόμη ότι η Αμερική θα μπορούσε να είναι η αρχαία ήπειρος της Ατλαντίδας. Εκείνη την εποχή, παρ' όλα αυτά, ο επιστημονικός κόσμος δε λάμβανε σοβαρά υπόψη την πιθανότητα μετατοπίσεως των ηπείρων.

Στις αρχές του εικοστού αιώνα ο Alfred Wegener, ένας Γερμανός μετεωρολόγος, εντυπωσιάστηκε κι αυτός από την ομοιότητα των απέναντι ακτών. Ο Wegener βρήκε το πρόβλημα αξιοπερίεργο και για πολλά χρόνια συγκέντρωνε στοιχεία για τα παλαιοκλίματα, την παλαιοντολογία και την τεκτονική ιστορία των δύο ηπείρων.

Το 1915, ο Wegener έκανε γνωστές τις παρατηρήσεις και εξηγήσεις του σ’ ένα βιβλίο με τίτλο: «Die Enstehung der Kontinente und Ozeane» (Η καταγωγή των Ηπείρων και των Ωκεανών). Υπέθεσε ότι οι σημερινές ήπειροι αποτελούσαν κάποτε μια μεγάλη γήινη μάζα την οποία ονόμασε Παγγαία.

ΤΙ ΣΗΜΑΙΝΕΙ «ΕΙΜΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ»;

Μιχάλης Κατσιμίτσης

Διδάκτωρ Φιλοσοφίας | Επιστημονικός Συνεργάτης E-learning ΕΚΠΑ

Το ζήτημα της ελευθερίας, με το που τίθεται, προκαλεί έντονες διαφωνίες. Υπάρχει μακροχρόνια διαμάχη όχι μόνο για το αν είμαστε ή όχι ελεύθεροι, αλλά και για το πόσο είμαστε ή μπορούμε να γίνουμε ελεύθεροι. Είναι ευνόητο ότι στο πλαίσιο ενός σύντομου άρθρου, όπως το παρόν, είναι ανέφικτο έστω κι ένα σχεδιάγραμμα του πλαισίου της προβληματικής της ελευθερίας. Γι’ αυτό, αντλώντας από τον υπαρξισμό του Jean-Paul Sartre (1905-1980), θεωρώ ότι υπάρχουν ορισμένα βασικά ζητήματα που θα πρέπει κανείς να σκεφτεί, πριν αποφανθεί για το αν είναι ή όχι ελεύθερος και, κατ’ επέκταση, τι σημαίνει αυτό για τη ζωή του.

1. Ελευθερία του Θεού και ελευθερία του ανθρώπου: Υπάρχει η άποψη ότι είμαστε ελεύθεροι μόνο όταν μπορούμε να κάνουμε ό,τι θέλουμε. Αυτή η αντίληψη παραπέμπει στην ελευθερία του Θεού στον Χριστιανισμό, καθώς στην αρχαιότητα ακόμα και οι θεοί περιορίζονταν, από την Ειμαρμένη. Το ότι δεν έχουμε αυτήν την απόλυτη ελευθερία σημαίνει ότι είμαστε ανελεύθεροι;

2. Επιλογές: Η ελευθερία έχει να κάνει με τις επιλογές. Επιλογή δεν σημαίνει προτιμώ κάτι θετικό αντί για κάτι αρνητικό. Κάθε άλλο. Μπορεί να είναι επιλογή μεταξύ δύο αρνητικών, ή να αφορά την απόφαση σχετικά με κάτι τόσο αρνητικό (π.χ. απειλή θανάτου) ώστε ο άλλος «δρόμος» να φαίνεται μονόδρομος. Οι επιλογές μας πάντοτε επηρεάζονται από διάφορους παράγοντες (συνήθειες, βιολογικά χαρακτηριστικά, κοινωνικές τάσεις κτλ.). Αυτό δεν σημαίνει ότι καθορίζονται. Αν καθορίζονταν, δεν θα ήταν επιλογές.

4. Η κατάσταση: Ζούμε σε συγκεκριμένες καταστάσεις, όπου υπάρχουν ορισμένοι άνθρωποι και πράγματα που επηρεάζουν τόσο τις δυνατότητες όσο και τις επιθυμίες μας. Όπως ακριβώς σε έναν αθλητικό αγώνα, υπάρχουν πλαίσια μέσα στα οποία ζούμε, επιλέγουμε και κινούμαστε.

ΠΕΣ ΜΟΥ ΠΟΥ ΠΟΥΛΑΝ ΚΑΡΔΙΕΣ

ΤΙΝΑ ΠΑΠΑΒΑΣΙΛΕΙΟΥ

Όταν ήμουν παιδί και ζούσε ακόμα η γιαγιά, είχαμε καθιερώσει μεταξύ μας μια μικρή ιεροτελεστία. Έπρεπε πάντα να την ψάχνω στην αυλή της, να κλαδεύει τα φυλλώματα των δέντρων στον κήπο και να ξεχορταριάζει τα ζιζάνια που απειλούσαν τις ταπεινές καλλιέργειές της: τη ντοματιά, τα κολοκύθια, τα λουλούδια που είχαν ανθίσει, τον δυόσμο και τον βασιλικό της. Ύστερα, θυμάμαι, θα τύλιγε μια ποδιά στη μέση της και θα άρχιζε να ασβεστώνει τους κορμούς των δέντρων μέχρι τη μέση. Δυο μουσμουλιές, δυο λεμονιές και δυο ροδιές, όλες φρεσκοβαμμένες.

«Για να μην σκαρφαλώνουν τα μυρμήγκια», μου έλεγε, όσο την ακολουθούσα σαν μικρό γατί ανελλιπώς, μπλέκοντας στα πόδια της, παρατηρώντας πιστά πώς έκανε το κάθε τι.

Ύστερα, θα καθόμασταν στο τραπέζι να φάμε λίγη σαλάτα, βουτώντας το ψωμί στο λάδι, πάντα με το χέρι και ποτέ με πιρούνι.

«Το ψωμί είναι το σώμα του Χριστού. Δεν το πιρουνίζουμε και δεν το πετάμε.»

Για τη γιαγιά όλα είχαν δύο ερμηνείες, εκείνην που ήταν κι εκείνη που δεν ήταν. Υπήρχαν, δηλαδή, τα πρακτικά ζητήματα που μπορούσε να τα εξηγήσει κι εμένα μου αρκούσε και με κάλυπτε πλήρως η εξήγησή της. Υπήρχαν και τα άλλα, εκείνα που τα εξηγούσε μόνο η θρησκεία, καλύπτοντάς τα με ένα πέπλο θολό και ιερό για να το αγγίξεις, πολύ εύφλεκτο για τη σχέση μας για να τα αμφισβητήσω.

Κι ομολογουμένως, είχαμε μια απίστευτη σχέση.

Εκεί…

Δεν έχουν περάσει παρά μονάχα λίγες ημέρες από τον θρίαμβο των ακροδεξιών στις προεδρικές εκλογές στην Αυστρία όπου συγκέντρωσαν το 35% των ψήφων και αναδείχτηκαν πρώτο σε δύναμη κόμμα σε κάθε γωνιά της Αυστρίας.

Λίγες ώρες πριν, ο υπουργός εξωτερικών της χώρας αυτής διαμήνυσε την πρόθεση της Αυστρίας να υψώσει φράκτη στα σύνορα με την Ιταλία.

Πρόκειται για το περίφημο πέρασμα Μπρένερ, στρατηγικής σημασίας πέρασμα στις Άλπεις από την εποχή των Ρωμαίων και τόπος πολλών συναντήσεων μεταξύ των Χίτλερ και Μουσολίνι πριν και κατά την διάρκεια του Β-ΠΠ.

Νωρίτερα οι Αυστριακοί την είχαν «πέσει» στην Ελλάδα με αφορμή το προσφυγικό και ουσιαστικά οργάνωσαν το σφράγισμα των βορείων συνόρων της χώρας μας.

Πίσω από την Βιέννη στέκεται –επιδοκιμάζοντας σιωπηρά την πολιτική που ακολουθούν οι Αυστριακοί– το Βερολίνο.

Στην ίδια την Γερμανία οι ακροδεξιοί πολιτικοί σχηματισμοί –AfD και PEGIDA– κερδίζουν διαρκώς έδαφος και είναι μονάχα η υιοθέτηση των θέσεων τους για το προσφυγικό από το κόμμα της Μέρκελ και τους Βαυαρούς συμμάχους της έχει προς το παρόν φρενάρει την ανάπτυξη τους.

Στην Δανία έχουν επιβάλει ουσιαστικά νομοθεσία τύπου Απαρτχάιντ, εισάγοντας διακρίσεις εις βάρος των μη Δανών κατοίκων της χώρας, μην αναγνωρίζοντας ως εθνικής μειονότητα τους γηγενείς κατοίκους της Γροιλανδίας –η οποία αποτελεί έδαφος και κτήση της Δανίας– και αντιμετωπίζοντας ως υπανθρώπους τους πρόσφυγες και τους μετανάστες από μη Ευρωπαϊκές χώρες που φτάνουν στα σύνορα τους.

Πιο βόρεια, στη Σουηδία, η οικονομική ύφεση οδήγησε στον γνωστό δρόμο της αναζωπύρωσης του εθνικισμού και οι απελάσεις προσφύγων αυξάνονται με γεωμετρική πρόοδο.

Η ΠΤΩΣΗ ΤΩΝ ΠΡΩΤΟΠΛΑΣΤΩΝ, ΩΣ ΑΠΩΛΕΙΑ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟΥ ΠΡΟΣΩΠΟΥ

Με όργανο λοιπόν το ανθρώπινο πρόσωπο, το κακό δεν μπορεί να έχει αντικειμενικές διαστάσεις. Είναι η διαπίστωση στην οποία καταλήγει και ο κ. Τερζάκης, από άλλο δρόμο βέβαια. «Η δυσκολία απέναντι στο πρόβλημα του κακού, λέει, έγκειται στο ότι, για να κρίνεις το κακό ως κακό, θα μπεις στη σκοπιά του ανθρώπου. Έξω από τον άνθρωπο, έξω από τη σχετικότητα, κακό δεν νοείται». Αυτή η άμεση αναφορά του κακού στο ανθρώπινο πρόσωπο είναι ο ορισμός του.

Κακό είναι ό,τι βλάφτει το ανθρώπινο πρόσωπο, ό,τι επιβουλεύεται την ουσία της καθολικής αυτής υπόστασης, ό,τι δηλαδή αναιρεί τη μοναδικότητα και «ανομοιότητα» του προσώπου, τη δυνατότητα αυτοπροσδιορισμού του, με άλλα λόγια: την ελευθερία του απέναντι στην ομοιόμορφη «φύση». Κακό, επομένως, είναι κάθε μορφή υποταγής στο γενικό, στο είδος – το πρόβλημα του κακού είναι το ίδιο το πρόβλημα της ελευθερίας...

Τι άλλο είναι η αρρώστια, ο θάνατος, η θλίψη, παρά η υποταγή του προσώπου στην αναγκαιότητα που επιβάλλει η κοινή φύση; Αυτό όμως σημαίνει ότι το κακό συνειδητοποιείται από τη στιγμή που θα υπάρξει η πρώτη άρνηση της ελευθερίας, η πρώτη εκούσια υποταγή. Η πρώτη συνειδητή εμπειρία του κακού και επομένως το μέτρο και το «όργανο» για τον ορισμό του κακού, είναι η εκούσια απάρνηση του προσώπου για χάρη της ατομικής φύσης, που είναι απρόσωπη και κοινή, η έκπτωση από το προνόμιο της ελευθερίας. Και έτσι φτάνουμε στην πτώση των Πρωτοπλάστων.

Ποιες είναι οι καταλληλότερες συνθήκες φωτισμού σε ένα περιβάλλον μάθησης για βελτιωμένες αποδόσεις των μαθητών;

Η ένταση του τεχνητού φωτισμού φαίνεται πως έχει μια σειρά από συνέπειες στη διάθεσή μας, καθώς και στην ικανότητά μας να συγκεντρωνόμαστε. Μια νέα έρευνα που είδε το φως της δημοσιότητας στο περιοδικό Optics Express, ερευνά το χρώμα του φωτισμού και τις συνέπειές του στη γνωστική επίδοση του ανθρώπου. Στην μελέτη, καταγράφεται η έρευνα ειδικώς στις επιπτώσεις των διαφόρων συσχετιζόμενων με το χρώμα θερμοκρασιών (correlated color temperatures ή CCT). Η CCT είναι ένας απλός τρόπος για να χαρακτηριστεί (μετρηθεί) το χρώμα που φαίνεται σε μια πηγή φωτός. Μια χαμηλή CCT – κάτω από 3500 βαθμούς Kelvin (Κ) – δίνει φως που φαίνεται «θερμό» (κιτρινωπό λευκό), ενώ μια υψηλή CCT – πάνω από 5000 Κ – δίνει φως που φαίνεται «ψυχρό» (γαλαζωπό λευκό).

Οι λαμπτήρες πυρακτώσεως εκπέμπουν φως μεταξύ 2500 Κ και 3000 Κ, που γίνεται αντιληπτό ως κιτρινωπό λευκό και η CCT για το φως ημέρας είναι περίπου 6500 Κ και γίνεται αντιληπτό ως γαλαζωπό λευκό. Οι λαμπτήρες φθορισμού μπορούν να αγοραστούν με επιλογές σταθερής CCT σε μια περιοχή από 2500 Κ μέχρι 5000 Κ. Το αξιοσημείωτο χαρακτηριστικό των LED, που απουσιάζει από τις συμβατικές πηγές φωτός – όπως οι λαμπτήρες πυρακτώσεως και φθορισμού – είναι ότι η CCT τους μπορεί να είναι ελεγχόμενη.

Σε προηγούμενη μελέτη, με ενήλικες εθελοντές σε συνθήκες εργαστηρίου, οι ίδιοι ερευνητές – Kyungah Choi και Hyeon-Jeong Suk – μελέτησαν τις επιδράσεις συνθηκών φωτισμού με διαφορετικές CCT (3500, 5000 και 6500 Κ) στο επίπεδο της φυσιολογικής εγρήγορσης, που μετρήθηκε με τη χρήση ηλεκτροδίων που τοποθετήθηκαν στο δέρμα των καρπών και των αστραγάλων για την καταγραφή του ηλεκτροκαρδιογραφήματος (ECG), που είναι γνωστό ότι παρουσιάζει διάφορους χαρακτήρες ανάλογα με την κατάσταση εγρήγορσης ενός υποκειμένου που συμμετείχε στην έρευνα.

ΟΤΑΝ ΝΕΥΤΩΝΑΣ ΚΑΙ LEIBNIZ ΜΑΧΟΝΤΑΝ ΓΙΑ ΤΑ ΣΚΗΠΤΡΑ ΤΟΥ ΛΟΓΙΣΜΟΥ, ΤΗΣ ΠΙΟ ΣΗΜΑΝΤΙΚΗΣ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΗΣ ΑΝΑΚΑΛΥΨΗΣ

Ο λογισμός αποτελεί ίσως τον πιο θεμελιώδη τομέα των μαθηματικών. Για χάρη του λογισμού όμως, η μαθηματική κοινότητα έσπασε στα δύο, σε μία διαμάχη που αν Νεύτωνας και Leibniz ζούσαν, θα συνεχιζόταν ως σήμερα.

Οι 3 πυλώνες των μαθηματικών και οι… αβέβαιοι «πατέρες» τους

Η γεωμετρία εμφανίζεται στην εποχή των αρχαίων Αιγυπτίων. Οταν οι όχθες του Νείλου πλημμύριζαν και τα σύνορα των χωραφιών χάνονταν κάτω από το νερό, οι Αιγύπτιοι έπρεπε να βρουν έναν τρόπο να οριοθετούν τις εκτάσεις τους. Ετσι ξεκίνησε η πρώτη μελέτη του χώρου και των σχημάτων.

Η άλγεβρα, η μελέτη των πράξεων και των εξισώσεων, εμφανίστηκε αργότερα, αν και η τοποθέτηση της στο χρονολόγιο της ιστορίας παραμένει ακαθόριστη. Πρώτα ο Διόφαντος (3ος αιώνας) και μετέπειτα ο Αλ Χουαρίζμι (9ος αιώνας) έθεσαν τις βάσεις για την δημιουργία της.Είναι όμως ελληνικό ή αραβικό προϊόν η άλγεβρα; Αυτό αλλάζει, ανάλογα με την άποψη του κάθε ιστορικού…

Ο τρίτος πυλώνας των μαθηματικών, αφορά την μελέτη των «αλλαγών» και των οριακών συμπεριφορών. Ο λογισμός, το λίκνο της μαθηματικής επιστήμης, είναι προϊόν του επαναστατικού 17ου αιώνα. Ποιος όμως ήταν ο πρωτεργάτης του… μαθηματικού διαφωτισμού;

Ο Νεύτωνας το σκέφτηκε πρώτος, ο Leibniz το δημοσίευσε πρώτος

Η ΛΥΡΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΑ ΚΙ ΟΙ ΚΑΤΑΒΟΛΕΣ ΤΗΣ

Η λύρα υπήρξε το "κατεξοχήν" εθνικό μουσικό όργανο στην Αρχαία Ελλάδα. Συνδεόταν στενά με την λατρεία του Απόλλωνα και για τον λόγο αυτόν περιβαλλόταν από μεγάλο σεβασμό. Εξαιτίας της απλότητας στον τρόπο κατασκευής της, καθώς και της ποιότητας του ήχου της πού ήταν ευγενής, διαυγής, γαλήνιος και αρρενωπός χρησιμοποιήθηκε ως κύριο όργανο για την εκπαίδευση των νέων.

Ας αναλύσουμε εδώ τον ευρύτατα διαδεδομένο μύθο στον οποίο αναφέρεται η προέλευση της λύρας. Σύμφωνα με αυτόν τον μύθο (Απολλόδωρος Γ' 10-2) ο Ερμής αμέσως μετά την γέννησή του σε ένα σπήλαιο της Κυλλήνης, έκλεψε κρυφά τα βόδια που φυλούσε ο Απόλλωνας. Βλέποντας έξω από το σπήλαιο μια χελώνα, αφαίρεσε το όστρακό της, στερέωσε πάνω του χορδές από έντερο βοδιού και έτσι κατασκεύασε την λύρα. Όταν ο Απόλλωνας ανακάλυψε την κλοπή και παραπονέθηκε στον Δία, ο Ερμής προσέφερε την λύρα στον Απόλλωνα ο οποίος μαγεύθηκε από τον ήχο της.

Ο Νικόμαχος(1) αναφέρει πως ο Ερμής αφού κατασκεύασε την λύρα δίδαξε τον Ορφέα πως να παίζει, ο Ορφέας με την σειρά του δίδαξε τον Θάμυρη και τον Λίνο και ο τελευταίος τον Αμφίονα από την Θήβα.

Ο Αμφίων συνέδεσε το όνομά του με την κατασκευή των τειχών της επτάπυλης Θήβας. Σύμφωνα με την παράδοση (αναφέρεται στον Ησίοδο, Νικόμαχο, Ευριπίδη κ.α.) ο δίδυμος αδελφός του Αμφίονα, Ζήθος με την μυθική του δύναμη μετέφερε βράχους από τα βουνά, ενώ ο Αμφίων με την λύρα και το τραγούδι τις μάγευε, έτσι πού από μόνες τους στερεωνόταν πάνω στα τείχη. Με αυτόν τον τρόπο κτίσθηκαν τα τείχη της "επτάπυλης" Θήβας, χάρη στην επτάχορδη λύρα.

Μάλιστα κατά τον Παυσανία (Ελλάδος Περιήγησις Θ' 17, 7), ο κοινός τάφος των διδύμων αδελφών βρισκόταν πάνω σε έναν λόφο βορειοανατολικά της Θήβας πού ονομαζόταν "Αμφίων", και οι Θηβαίοι συνήθιζαν να δείχνουν τις πέτρες που τοποθετήθηκαν από μόνες τους ακολουθώντας το τραγούδι του Αμφίονα.

Τελικά τα ερωτήματα που τίθενται εύλογα είναι τα εξής:

n Τί είναι αυτό που κατασκευάζει και δίνει ο Ερμής στον Απόλλωνα και στην συνέχεια στους ανθρώπους;

n Είναι απλώς ένα μουσικό όργανο;

n Τι σχέση έχει το μουσικό όργανο της λύρας με την τοποθέτηση ογκολίθων κατά την κατασκευή της "επτάπυλης" Θήβας;