ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ: ΓΙΑΤΙ Ο ΕΛΛΗΝΑΣ ΕΙΝΑΙ ΜΑΛΑΚΑΣ

Κατ' αρχήν να τοποθετήσουμε στο ύψος του την τελετουργική πράξη του αυνανισμού. Χρειάστηκαν να περάσουν αιώνες και αιώνες για να αποκατασταθεί η αναγκαιότητα και, κυρίως, η σωματική και πνευματική αξία της σεξουαλικής αυτοϊκανοποίησης, όπως σήμερα την αναγνωρίζει η επιστήμη.

Είμαστε Έλληνες! Αν θέλουμε να κυκλοφορούμε με τιμή και περηφάνεια για τους προγόνους μας, τους Αρχαίους Έλληνες, είναι πραγματική παράλειψη να μη γνωρίζουμε βασικά πράγματα γι' αυτούς.

Είμαστε Έλληνες, όχι Εβραίοι, ένας άλλος αρχαίος λαός, αξιοσέβαστος πέρα για πέρα, διότι είναι ο μοναδικός σήμερα που διατηρεί τους πιο ισχυρούς δεσμούς με τις ρίζες του. Όλες οι άλλες φυλές, πολύ περισσότερο η ελληνική, έχουν ξεκόψει από τις παραδόσεις τους.

Ο Αυνάν, εξ ού και αυνανισμός, στο Βιβλίο Γένεσις της Παλαιάς Διαθήκης για να μην εισχωρήσει το σπέρμα του στη γυναίκα του νεκρού αδελφού του, πότισε το χώμα. Τιμωρήθηκε με θάνατο, διότι χαλάλησε το ζωοποιό πυρ, το οποίο χαρίζει ζωή. Ο μαλάκας ο Αυνάν! Αντί να πηδήξει κανονικά την νύφη του, τραβήχθηκε και εκσπερμάτισε εκτός περιοχής. Προσβολή στον Θεό. Έτσι το βλέπουν οι Εβραίοι σύμφωνα με τη θρησκεία τους.

ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΗ Η ΠΡΟΟΔΟΣ ΤΗΣ ΙΑΤΡΙΚΗΣ ΕΠΙΣΤΗΜΗΣ!

Ο άνθρωπος που ήξερε πολλά μού έλεγε ότι ο γιατρός είναι απαραίτητος για δυο πράγματα. Μόνον για δερματικά και γυναικολογικά.

Πάντα υπάρχουν οι άνθρωποι που τα ξέρουν όλα. Κάποιοι, δηλαδή, που κουβαλάνε αιώνιεςγνώσεις ζωής, άσχετο αν έχουν σπουδάσει εκείνο και το άλλο. Γιατί τα ζώα δεν ξέρουν πολύ περισσότερα πράγματα από τον άνθρωπο; Όλα όσα τους χρειάζονται τα ξέρουν, μάλιστα πολύ καλά, και χωρίς να τους τα διδάξει κανένας.

Έτσι που λες. Στον γιατρό θα πας, μου έλεγε ο δικός μου, μόνον αν έχει η κυρά σου γυναικολογικά προβλήματα και, βέβαια,  αναγκαίος είναι ο δερματολόγος. Προς τι η κουβέντα; Πάμε πολύ συχνά και με το παραμικρό στο γιατρό. Λάθος.

Σοβαρό ΙΑΤΡΙΚΟ λάθος. Δεν κάνουμε καλά. Σου λέω τώρα ποια είναι η σύγχρονη επιστημονική αμερικάνικη αντίληψη. Δηλαδή; Δεν κάνει καλό η περισσότερη ιατρική.

Προδομένος... από τον ίδιο σου τον εαυτό...

Νιώθεις τόσο προδομένος… Αλλά το χειρότερο συναίσθημα δεν είναι όταν νιώθεις προδομένος από τους άλλους, αλλά από τον ίδιο σου τον εαυτό.

Προδομένος από τα όνειρα και τις προσδοκίες που είχες, από όλα όσα σε κρατούσαν τόσο καιρό ζωντανό και γεμάτο ενέργεια.

Προδομένος από τα πιστεύω και τις πεποιθήσεις που ακολουθούσες, που μπορεί να φαίνονταν τόσο αληθινές και ειλικρινείς, όμως, όχι τόσο αποδεκτές από τους άλλους γύρω σου.

Προδομένος από τη ζωή σου και από όσα προσπάθησες να φτιάξεις ομορφαίνοντας τη ζωή σου…

Νιώθεις τόσο προδομένος που δεν αντέχεις ούτε να αναφερθείς για αυτά σε πρώτο πρόσωπο.

Νιώθεις; Πώς νιώθεις; Παραδέξου, επιτέλους, πως νιώθεις τόσο προδομένος εαυτέ…

Ζήσε το σήμερα...

Ακούγεται τόσο εύκολο και τόσο αυτονόητο. Είμαστε τόσο σίγουροι ότι αυτό ζούμε, όμως, στην πραγματικότητα πολύ συχνά χανόμαστε στα φαντάσματα του παρελθόντος ή στις προσδοκίες του μέλλοντος. Και αναζητούμε κάτι που αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει πουθενά γύρω μας, με αποτέλεσμα να νιώθουμε μια απουσία, ένα κενό και μια ανάγκη για ανακάλυψη… Ανακάλυψη μιας χαμένης ζωής που ανήκει στο παρελθόν ή ανακάλυψη μιας ιδανικής ζωής που ανήκει στο μέλλον, γιατί εκεί όλα μπορούμε να τα φτιάξουμε όπως εμείς θέλουμε, χωρίς λάθη, χωρίς ελαττώματα, χωρίς πληγές, χωρίς απογοητεύσεις. 

Ας αναλογιστούμε λίγο πόσο συχνά χανόμαστε τελείως από το σήμερα, ουσιαστικά δεν ζούμε καθόλου στο σήμερα, καθώς είμαστε αφοσιωμένοι σε προβλήματα του παρελθόντος ή σε μελλοντικούς προβληματισμούς και όνειρα.

Τι κάνω τώρα; Αυτή τη στιγμή… και πόσο εδώ είμαι σ’ αυτό το τώρα; Πόσα «τώρα» έχουν περάσει στα οποία εμείς ήμασταν αλλού; 

Πόση ανάγκη έχουμε τις εμμονές μας;

Στη ρίζα των προβλημάτων πολλών σχέσεών μας βρίσκεται η συνεξάρτηση, που χαρακτηρίζεται από μια επώδυνη εξάρτηση από άλλους ανθρώπους, ενώ αυτή η αποδοχή είναι αναγκαία για την αυτοεκτίμησή μας. Οι εξαρτήσεις από ανθρώπους, ουσίες, δραστηριότητες, ιδέες ή προσδοκίες είναι μια διέξοδος, ένας τρόπος για να γεμίσουμε τα κενά που νιώθουμε ότι έχουμε. Το βασικό χαρακτηριστικό στην εξάρτηση είναι ότι νιώθουμε ότι έχουμε όλο και μεγαλύτερη ανάγκη του συγκεκριμένου στοιχείου της εξάρτησης ώστε να νιώσουμε κορεσμό και να καλυφθεί το κενό που νιώθουμε ότι υπάρχει.

Η εμμονή μας για κάποιον άνθρωπο που μας ενδιαφέρει ή νιώθουμε ερωτευμένοι χαρακτηρίζεται από μια τάση να περνάμε αρκετό χρόνο για να σκεφτούμε μια πιθανή σχέση με το συγκεκριμένο άτομο ή γενικότερα να σκεφτόμαστε το άτομο αυτό. Η εμμονή χαρακτηρίζεται από μια έντονη ενασχόληση με το άτομο που μας ενδιαφέρει, η οποία συνοδεύεται από εξάρτηση, άγχος και βαθιά εδραιωμένους φόβους. Σε επίπεδο φαντασίας το άτομο προχωρά σε εικασίες και πιθανά σενάρια σχετικά το πώς θα μπορούσαν να εξελιχθούν τα πράγματα με το συγκεκριμένο άτομο. Αυτό μπορεί να λειτουργεί καθησυχαστικά για το μέλλον, αλλά δημιουργεί πόνο στο παρόν, καθώς αυτές οι σκέψεις παραμένουν σε ένα φαντασιακό επίπεδο. 

Αν το σκεφτούμε λίγο περισσότερο θα μπορούσαμε να εντοπίσουμε κάποιες εμμονές χωρίς τις οποίες θα νιώθαμε ότι η ζωή μας είναι τελείως άδεια. Πρόκειται για σκέψεις στις οποίες εμείς έχουμε επενδύσει και τις έχουμε κάνει σημαντικές, όμως, πριν νιώσουμε απελπισία, ας σκεφτούμε ότι και άλλοι άνθρωποι βιώνουν τέτοιου είδους θέματα. Και μπορεί κατευθείαν να σκεφτόμαστε ότι δεν μας νοιάζει τι κάνουν οι άλλοι, ωστόσο, σε περιπτώσεις που έχουμε θέματα και επικεντρωνόμαστε πολύ στον εαυτό μας, ας μπορέσουμε να βγούμε από αυτό κοιτάζοντας και γύρω μας. Δεν είμαστε μόνο εμείς πάνω σε αυτή τη γη και αυτά που βιώνουμε δεν είναι τα μόνα σημαντικά ζητήματα. Στην πραγματικότητα ακόμα και οι σκέψεις γύρω από τον εαυτό μας και τα προβλήματά μας μπορεί να αποτελέσουν μια εμμονή για εμάς. Η διαρκής ενασχόληση με όσα μας απασχολούν μας δημιουργεί μια εμμονή ακόμη, σε αυτές που ήδη μπορεί να έχουμε. 

ΙΝΤΖΕ ΒΟΪΒΟΝΤΑ: ΕΝΑΣ ΒΟΥΛΓΑΡΟΣ ΟΠΛΑΡΧΗΓΟΣ ΣΤΟ ΠΛΕΥΡΟ ΤΩΝ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΗΜΕΝΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ

Απεικόνιση του Ιντζέ Βοϊβόντα από τον Βούλγαρο ζωγράφο Ιλία Πετρόφ

Γράφει ο δημοσιογράφος Ανδρέας Μακρίδης

“Το δάσος έκλαψε

το δάσος και το βουνό

και στο βουνό το δέντρο

για τον Ιντζέ Βοϊβόντα.

Πού΄ σαι Ιντζέ να έρθεις

με πεντακόσια νέα παλληκάρια

το δάσος να χαρεί;”

(Βουλγάρικο κλέφτικο τραγούδι)

Μελετώντας κανείς τα τελευταία σκιρτήματα της Επανάστασης στη Μολδοβλαχία, και ειδικότερα τη Μάχη του Σκουλενίου, σκοντάφτει στο όνομα του Ιντζέ. Κάποια πηγή τον θέλει Σέρβο. Οι περισσότερες εξιστορήσεις, δεν αναφέρουν τίποτε γι' αυτόν, αφήνοντας μέσα στην πλημμυρίδα των ηρωικών τους επιθέτων, την εντύπωση πως ο Ιντζές υπήρξε ένας ακόμη άγνωστος Έλληνας οπλαρχηγός, που έτυχε να φέρει τούρκικο όνομα.

Ένας περίπου αιώνας εθνικών διεκδικήσεων και εθνικιστικών παθών που δίχασαν και εξακολουθούν διχάζουν τα Βαλκάνια, καταδίκασε τον Βούλγαρο κλεφταρματωλό Στογιάν–Ιντζέ Βοϊβόντα στην αφάνεια. Οι Έλληνες τον αγνοούν, μα κι οι ομοεθνείς του στέκονται αμήχανοι μπροστά στο τέλος του. Ποιος ήταν άραγε ο Ιντζέ;

Γεννήθηκε στα μισά του 18ου αιώνα, πιθανόν στην Ανατολική Θράκη, κατ΄ άλλους στην κεντροανατολική Βουλγαρία, με το όνομα Στογιάν. Γρήγορα ορφάνεψε από πατέρα, η μάνα του ξαναπαντρεύτηκε– κι ο πατριός του τον έδωσε γενίτσαρο στους Τούρκους. Αφού εκείνος έλαβε την στρατιωτική εκπαίδευση στο Τάγμα των Γενιτσάρων, όπου έλαβε το όνομα Ιντζέ, επιστρέφοντας στη Βουλγαρία δολοφόνησε τον διοικητή του, κι οι άνδρες του τον ανακήρυξαν αρχηγό τους, για να συγκροτήσουν στη συνέχεια το δικό του ένοπλο σώμα στη Στράντζα της Θράκης. 

Ο θρύλος τον θέλει μετά το 1792 να ανδρώνεται ως αρματωλός και να ενώνεται με τις ομάδες των Κιρτζαλήδων, να ξεχωρίζει ως δίκαιος πολεμιστής, προστάτης του απλού λαού και στη συνέχεια αρχηγός των Κλεφτών της Βουλγαρίας.

 Όπως διαπιστώνουν οι ιστορικοί ωστόσο, τα παραπάνω συνιστούν την επιτομή μιας λαϊκής εξιδανίκευσης– ενός ρομαντισμού όχι άγνωστου και στην Ελλάδα, αν κρίνουμε από την εργασία του Τάκη Κανδηλώρου για τον “Αρματωλισμό στην Πελοπόννησο”: Το παιδομάζωμα είχε σταματήσει πολύ πριν την γέννηση του Ιντζέ, οι Κιρτζαλήδες ήσαν διαβόητοι ληστές, και κάποια παλαιότερα και μάλλον γνησιότερα δημοτικά τραγούδια δεν περιποιούν τιμή στον ίδιο και τη δράση του. Ίσως πάλι η διήγηση που θέλει τον Βούλγαρο οπλαρχηγό, να κολακεύεται από το τραγούδι που του χάρισε κάποιος φοβισμένος αγρότης και να αποφασίζει πως η δόξα είναι προτιμότερη από τα λάφυρα, να μην απέχει πολύ απ' την πραγματικότητα.

Νεκρός ο Πρινς στην κατοικία του - επιβεβαιώθηκε η είδηση του θανάτου

Με ανακοίνωσή του ο μάνατζερ του Πρινς επιβεβαίωσε το γεγονός ότι βρέθηκε νεκρός στην κατοικία του, στο Κάρβερ της Μινεσσότα, στα 57 του χρόνια. Την είδηση επιβεβαίωσε και συγγενής του θρυλικού τραγουδιστή, με τον οποίο επικοινώνησε το CNN.

"Με μεγάλη λύπη επιβεβαιώνουμε ότι ο θρυλικός εμβηματικός καλλιτέχνης, ο Πρινς Ρότζερς Νέλσον πέθανε στην κατοικία σήμερα το πρωί, σε ηλικία 57 ετών" αναφέρει η ανακοίνωση της Yvette Noel-Schure.

“Δεν θα δώσουμε περισσότερες πληροφορίες σχετικά με την ταυτότητα του θύματος, μέχρι να ενημερωθούν οι πλησιέστεροι συγγενείς”, ανέφερε νωρίτερα για το συμβάν ο εκπρόσωπος της αστυνομίας και αναμετέδωσε το CNN.



 

Στις 15 Απριλίου, ο τραγουδιστής είχε εισαχθεί στο νοσοκομείο με σοβαρά συμπτώματα γρίπης. Ακριβώς την επόμενη μέρα, θέλησε να καθησυχάσει τους φανς του δείχνοντας ότι είναι καλά και εμφανίστηκε σε ένα πάρτι. Μπορεί να μην τραγούδησε, αλλά μίλησε στον κόσμο που είχε παρευρεθεί «Περιμένετε μερικές μέρες πριν αρχίσετε τις προσευχές», δήλωσε στο κοινό, αναφέρουν τα αμερικανικά ΜΜΕ. Εξαιτίας της αδιαθεσίας του ακύρωσε μάλιστα και δύο προγραμματισμένες εμφανίσεις. Την προηγούμενη βδομάδα, μοιράστηκε μια φωτογραφία στο Instagram από μια κενή άσπρη φωτογραφία, προτρέποντας τους οπαδούς του να του στείλουν μηνύματα συμπαράστασης, κάτι το οποίο και έγινε κατακλύζοντας το κοινωνικό δίκτυο.

Πως να θεραπεύσετε την Λεύκη με Παστινάκια

Παστινάκια (Ελαφόβοσκο το Ήμερο)

Μια κουταλιά της σούπας τριμμένα φύλλα ή μισό κουταλάκι γλυκού σπόροι κοπανισμένοι, βράζουν για δέκα λεπτά σε 2 ποτήρια νερό και το αφήνουμε μέσα για δυο ώρες.

Επικοινωνία από την ανάγκη στην απόλαυση

ΓΡΑΦΕΙ Η ΜΑΡΙΑ ΒΟΡΝΙΩΤΑΚΗ
M.D, Ειδ. Νευρολογίας|

Γιατί παρόλο που νιώθω ότι κάποιες κοινωνικές επαφές δεν με βοηθάν εγώ εξακολουθώ να τις επιδιώκω; Η επικοινωνία, χαρακτηρίζει όλα τα πλάσματα και ειδικότερα τον άνθρωπο. Παίζει βασικό ρολό στην εξέλιξη του συναισθηματικά και νοητικά.

Τι συμβαίνει όμως όταν κάποιες επαφές σε φθείρουν, σε πονούν; Γιατί δεν μπορείς να αποκοπείς από κάποιους ανθρώπους που σου προκαλούν μετά τις συναντήσεις σας συναισθήματα πόνου;

Καταρχήν να ξεκαθαρίσουμε πως το να πονάς και να δυσαρέστησε, έχει να κάνει μόνο με σένα, είναι δικό σου συναίσθημα και δεν έχει σχέση με τον συνάνθρωπο σου. Εσύ είσαι αυτός που επιτρέπεις στον εαυτό σου να νιώθει έτσι. Ακούγεται παράλογο και άτοπο όμως πράγματι έτσι είναι και αυτό θα το συνειδητοποιήσεις μόλις ξεκινήσεις να αναγνωρίζεις την αξία του εαυτού σου. Υπάρχουν βεβαία άνθρωποι που λόγω των ελλείψεων τους, έχουν μάθει να λειτουργούν χειριστικά, βασανιστικά και προσβλητικά για τους συνάνθρωπους τους αλλά είναι στο χέρι σου να μείνεις με αυτά το άτομα ή να προχωρήσεις. Ικανή και απαραίτητη συνθήκη είναι αυτή η πολύ τυραννισμένη και πολύ συζητημένη αγάπη προς εσένα.

Η πρώτη αντίδραση των ατόμων που μένουν σε τέτοιες συμπεριφορές υποβιβασμού του εαυτού τους είναι < μα με αγαπαω>, όμως αυτό πολύ απέχει από την πραγματικότητα, και απόδειξη του είναι πως μένεις στον πόνο.

Αποδεχόμαστε το τέλειο ή Δεχόμαστε εμάς;

ΓΡΑΦΕΙ Ο ΙΑΚΩΒΟΣ ΣΙΑΝΟΥΔΗΣ
Bsc, ψυχοθεραπευτής|

Η αγάπη μας για εμάς φαίνεται στο πόσο προσπαθούμε να γίνουμε καλύτεροι; Στο πόσο μπορούμε να βελτιώσουμε αυτό το πλάσμα που έχει γεννηθεί με τόσες ατέλειες και να το εξελίξουμε πηδώντας χιλιάδες χρόνια και στάδια; Ίσως στο πώς θα το πάρουμε από το χέρι και θα το βγάλουμε από το κέλυφος που έχτισαν οι αποτυχίες του, οδηγώντας το στη γραμμή του τερματισμού που το περιμένουν όλα τα αγαπημένα μας πρόσωπα… Γινόμενοι η καλύτερη, ιδανική, εκδοχή του εαυτού μας και κάνοντας και τους άλλους περήφανους στην πορεία. Ή μήπως η αποδοχή ζητάει κάτι άλλο;

Για αρχή, ας λύσουμε μια παρεξήγηση η οποία έχει αποπροσανατολίσει και είναι συνυπεύθυνη στην αυτοτιμωρία μας. Ο ιδεατός εαυτός δεν είναι ένας χωρίς ελαττώματα αλλά ένας που μπορεί να αγαπηθεί παρά αυτά. Αυτό, γιατί η ανάγκη μας για επίτευξη του ιδεατού μαρτυράει την λαχτάρα μας για αποδοχή. Όμως, πόσο λάθος κάνουμε όταν θεωρούμε ότι θα μας αποδεχτούν όντας οι ιδεατοί εαυτοί μας… Πιο πιθανό είναι να μας απορρίψουν!

Βλέπετε, ως ιδεατοί δεν έχουμε μόνο προτερήματα αλλά κ ισχές. Μια από αυτές είναι η έλλειψη ενσυναίσθησης. Ένα τέλειο πλάσμα αδυνατεί να καταλάβει το σφάλμα ενός πλάσματος με πεπερασμένο. Αδυνατεί να συνδεθεί ή να εκτιμήσει κάτι ατελές κι ας φαντασιωνόμαστε εμείς ότι με το να φερόμαστε ως δοκησίσοφοι θεοί που επιστρέφουν την αγάπη που δέχονται, το κάνουμε.

Εδώ, θα κολλούσε το παράδειγμα με το πόσο μπορείτε να καταλάβετε μια διαμάχη μυρμηγκιών αλλά ακόμα κι αυτό δεν είναι αντιπροσωπευτικό. Ο λόγος είναι ότι οι άνθρωποι που παρακολουθούν τα μυρμήγκια να πολεμούν αναγνωρίζουν και ταυτίζονται με αυτή την πρώιμη, επιθετική, συμπεριφορά. Ο ιδεατός εαυτός δεν διακατέχεται από τίποτα τόσο βασικό και πρωτόγονο αφού κάθε φορά που τον φαντασιωνόμαστε επικρατεί με τον ίδιο αδιαμφισβήτητο τρόπο που επικρατεί το ψύχος το χειμώνα. Ως κάτι παναποδεκτο, δηλαδή, από όλους κι ας αφήνει κάποιους να τουρτουρίζουν από αυτό· ως μια αντικειμενική αλήθεια.

Γιατί, λοιπόν, παλεύουμε να γίνουμε ιδεατοί; Πολύ απλά, γιατί είμαστε πλάσματα μεμπτά. Οι φαντασιώσεις μας έχουν το στοιχείο της συντριβής κ πολλές φορές του ξεφτιλισμού των εχθρών μας πράγμα που ένα ιδεατό πλάσμα θα ήταν αδύνατο να κάνει. Έτσι, στην ανάγκη μας για το ιδεατό, τελικά, εκφράζεται μια στρεβλή, εκθειασμένη, ιδέα ενός μαρτυρικού εκδικητή, του οποίου ο τρόπος σφαγής καθαγιάζει τη βίαιη συμπεριφορά του.

Απίστευτο! Το δικαστήριο δικαίωσε τον Μπρέιβικ γιατί «παραβιάστηκαν τα δικαιώματά του»!

H[/dropcap] Νορβηγία παραβίασε τα ανθρώπινα δικαιώματα του Άντερς Μπέρινγκ Μπρέιβικ εκθέτοντάς τον σε απάνθρωπη, εξευτελιστική μεταχείριση ή τιμωρία κατά την έκτιση της ποινής κάθειρξης που του έχει επιβληθεί, αποφάνθηκε την Τετάρτη νορβηγικό δικαστήριο

Ο Μπρέιβικ, ο οποίος το 2011 σκότωσε σε δύο επιθέσεις 77 άτομα, στην χειρότερη πράξη βίας στη Νορβηγία από τον Β΄ Παγκόσμιο πόλεμο, είχε στραφεί εναντίον των αρχών της χώρας τον Μάρτιο, κατηγορώντας τες για παραβίαση της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου, ισχυριζόμενος ότι τον κρατούν απομονωμένο από τους άλλους φυλακισμένους.

Στην ετυμηγορία του δικαστηρίου αναφέρεται ότι το νορβηγικό κράτος παραβίασε το Άρθρο 3 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης.

“Η απαγόρευση της απάνθρωπης και εξευτελιστικής μεταχείρισης αντιπροσωπεύει μια θεμελιώδη αξία σε μια δημοκρατική κοινωνία. Αυτό ισχύει σε κάθε περίπτωση – και στη μεταχείριση τρομοκρατών και δολοφόνων”, αναφέρει στην απόφασή της η δικαστής Έλεν Αντενάες Σέκουλιτς.

Στην απόφαση αναφέρεται επίσης ότι το νορβηγικό κράτος δεν παραβίασε το δικαίωμα του Μπρέιβικ να έχει ιδιωτική και οικογενειακή ζωή.

Τον Μάρτιο, η υπόθεση είχε προκαλέσει κατάπληξη και μερικά γέλια μεταξύ των Νορβηγών που είχαν εκπλαγεί από τα παράπονα του Μπρέιβικ ότι ο καφές που του σερβίρουν είναι κρύος και τα γεύματά του ζεσταμένα σε φούρνο μικροκυμάτων, πράγματα που χαρακτήρισε “χειρότερα από το βασανιστήριο του εικονικού πνιγμού”.

Πριν από την ετυμηγορία, οι συνήγοροι και των δύο πλευρών είχαν δηλώσει πως θα ασκήσουν έφεση, αν η απόφαση δεν είναι υπέρ τους.

Οι «απάνθρωπες» συνθήκες που θα ζήλευε ο κάθε απανταχού άστεγος 

ΚΑΘΕ ΧΩΡΑ ΕΧΕΙ ΤΟΝ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟ ΠΟΥ ΤΗΣ ΑΞΙΖΕΙ

http://www.bbc.com/news/world-us-canada-36061712

Οπως και σε ολα τα πραγματα στη ζωη, απολαμβανεις αυτο που μοχθησες να αποκτησεις και εισαι ανταξιος των επιλογων σου. Αλλος δουλευει σκληρα απο μικρος αλλος αραζει και μενει αμορφωτος στουρνος και με καθε ευκαιρεια το δειχνει.

Ο πρωθυπουργός του Καναδά Τζάστιν Τρυντώ εξηγεί εκλαϊκευτικά, με δυο λόγια, χωρίς να διαβάζει από έτοιμο κείμενο, τι είναι η κβαντική υπολογιστική. Ο δικός μας δίνει συνέντευξη στο CNN με αφορμή την επίσκεψη του Πάπα στη Λέσβο και δυσκολεύεται να περιγράψει έστω με απλά αγγλικά γυμνασίου, τη σημασία της επίσκεψης – «it was a significant chance» είπε ο κακόμοιρος, θέλοντας να πει «ηταν μια σημαντική ευκαιρία«!

Οπως αλλωστε ειπε οτι το μεταναστευτικο προβλημα ειναι καθολικο, γι αυτο και ηρθε ο παπας που ειναι καθολικος! Ναι αυτο ειπε ο ΣΕΦΕΡΛΗΣ πρωθυπουργος.

ΠΩΣ Ο ΕΓΚΕΦΑΛΟΣ ΣΑΣ ΜΑΘΑΙΝΕΙ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ

Έχετε συναντήσει ποτέ κάποιον που μαθαίνει καινούργια πράγματα εύκολα; Ισπανικά, άλγεβρα, πιάνο – τα κατακτά όλα με ευκολία, ενώ εσείς αγωνίζεστε να απομνημονεύσετε συζυγίες ρημάτων, τύπους και ποιό κλειδί είναι το μεσαίο C.

Ίσως είστε το άτομο που δεν έχει κανένα πρόβλημα να μάθει μια νέα δεξιότητα, αλλά όταν οι φίλοι σας ρωτούν πώς το κάνετε δεν έχετε ιδέα.

Μια νέα μελέτη που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Nature Neuroscience ( = Νευροεπιστήμη της Φύσης) μπορεί να έχει απάντηση. Αφού μελετήσανε την εγκεφαλική δραστηριότητα του εγκεφάλου των συμμετεχόντων στην έρευνα, καθώς αυτοί κατανοούσαν ένα νέο παιχνίδι, οι ερευνητές ανακάλυψαν διαφορετική νευρωνική δραστηριότητα σε εκείνους που έμαθαν το παιχνίδι ταχύτερα.

Τελικά, οι ερευνητές προσδιόρισαν ότι κύριος παράγοντας στην ταχύτητα της μάθησης είναι η χρήση εξωτερικών μερών του εγκεφάλου. Σας έχει κανείς πει ποτέ να σταματήσετε να σκέφτεστε τόσο πολύ; Αυτό είναι ουσιαστικά αυτό που συμβαίνει στον εγκέφαλο όταν επιβραδύνει τη διαδικασία της μάθησης.

Το πείραμα

Οι συμμετέχοντες στη μελέτη προσπάθησαν να ολοκληρώσουν μια εύκολη δραστηριότητα καθώς οι εγκέφαλοι τους παρακολουθήθηκαν με fMRI, το οποίο δείχνει τη ροή του αίματος στον εγκέφαλο. Αυτό επέτρεψε στους ερευνητές να δουν ποια μέρη του εγκεφάλου ενεργοποιούνται καθώς οι συμμετέχοντες μάθαιναν το νέο παιχνίδι.

Το παιχνίδι αποτελείτο από έξι διαφορετικά μοτίβα από 10 χρωματιστές νότες. Σε κάθε συμμετέχοντα δείξανε τα ίδια έξι μοτίβα πολλές φορές και έπρεπε να ακολουθήσει, πιέζοντας κουμπιά στην τηλε-κοντρόλ χειρός. Ενώ τα μοτίβα εμφανίζονταν σε μια οθόνη, οι συμμετέχοντες προσπαθούσαν να παίξουν τα μοτίβα όση μεγαλύτερη ταχύτητα και ακρίβεια μπορούσαν να διαχειριστούν.

Κάντε αυτό και θα βλέπετε τα πάντα γύρω σας με άλλο χρώμα! (ΒΙΝΤΕΟ)

Την λένε και “η οφθαλμαπάτη που… σπάει το μυαλό”! Είναι βασισμένη σε μια παλιά ανακάλυψη ενός Αμερικανού ψυχολόγου ονόματι McCollough το 1965. Έτσι, το φαινόμενο που περιγράφει αυτή η οφθαλμαπάτη ονομάζεται και “φαινόμενο McCollough”.

Για να πετύχει η οφθαλμαπάτη, πρέπει να κοιτάζετε τις παρακάτω εικόνες με κάθετες και οριζόντιες γραμμές, για αρκετή ώρα μέχρι τελικά να αρχίσετε να βλέπετε το μαύρο και το άσπρο, ως πράσινο και κόκκινο.

Το τέχνασμα, το οποίο έρχεται με μια προειδοποίηση, καθώς τα αποτελέσματά του μπορεί να διαρκέσουν έως και τρεις μήνες (!), εξηγείται από τον Tom Scott στο κανάλι του YouTube με τίτλο “Things You Might Not Know”.

Το έξυπνο κράνος της Livall μπορεί να σώσει τη ζωή ενός ποδηλάτη! [hands-on video]

Αναμφίβολα ένα από τα πιό ενδιαφέροντα εκθέματα της πρόσφατης CE China στη Σεντζέν ήταν το έξυπνο κράνος της Livall για ποδηλάτες! Εξοπλισμένο με τεχνολογία που του επιτρέπει να κάνει την καθημερινότητα ενός ποδηλάτη πιό εύκολη αλλά και πιθανώς να του σώσει τη ζωή!

Το έξυπνο κράνος είναι open-face και ιδιαίτερα ελαφρύ ενώ επιτρέπει στο κεφάλι να αερίζεται επαρκώς, αλλά και το προστατεύει ταυτόχρονα. Όμως, όλη το ενδιαφέρον έγκειται στα έξυπνα χαρακτηριστικά του. Διαθέτει 3 σειρές LEDs στο πίσω μέρος, ώστε και να φαίνεστε το βράδυ όταν είστε στο δρόμο με το ποδήλατό σας, αλλά και να τα χρησιμοποιείτε σαν ένδειξη φλας ώστε να υποδηλώσετε το που θα στρίψετε, στους πίσω σας! Αυτό γίνεται μέσω τουχειριστηρίου που μπορείτε να δέσετε στο τιμόνι του ποδηλάτου για εύκολη πρόσβαση.

Τα τρία κοστούμια των σχέσεων

Στην αρχή της ερωτικής μας ζωής, οι άνθρωποι, φέρουμε την περιουσία της ψυχής μας απείραχτη· ανέγγιχτη από οποιονδήποτε άλλο παρά ημών, έτοιμη να επενδυθεί σε εκείνον που θα επιλέξουμε. Η λέξη επένδυση, εδώ, κρύβει μεγαλύτερη σημασία από όσο φανερώνει η πρώτη ανάγνωσή της καθώς – με μία ασυνείδητη κυριολεξία – αφορά το ντύσιμο του εκλεκτού μας με το συναισθηματικό μας ενδυματολόγιο, το οποίο, όμως, είναι στις δικές μας διαστάσεις… Τι συμβαίνει, λοιπόν, όταν προσπαθήσουμε να το εφαρμόσουμε στον άλλο και πώς επηρεάζει την “αναπνοή” του κάτι το οποίο ενδεχομένως τον στενεύει;

Για αρχή, καλό είναι να δούμε τι περιέχει το “ενδυματολόγιο” αυτό, που κουβαλάμε, και πόσο αποπνιχτικά καθιστά τα πράγματα για εμάς τους ίδιους. Μέσα σε αυτό, λοιπόν, εδρεύουν τρία κοστούμια…  Το πρώτο ονομάζεται εξιδανίκευση και είναι το πιο καλοσιδερωμένο απ’ όλα… Με μία απαράβατη επιμέλεια, τόσο καθαρό που μας αντικατοπτρίζει αλαβάστρινους και απερίγραπτα όμορφους. Αυτή είναι και η ανάγκη μας όταν το φοράμε στο άλλο… Να καθρεφτιστούμε επάνω του ιδανικοί και να νιώσουμε όπως θα θέλαμε να είχαμε νιώσει στην παιδική μας ηλικία. Αγαπημένοι, δηλαδή, από ένα ιδανικό πλάσμα.

Σύντομα, όμως, διαπιστώνουμε πως το κοστούμι αυτό μας εμποδίζει από το να νιώσουμε το δέρμα που στεγάζεται κάτω του και – ως εκ τούτου – να έχουμε μία βαθιά επαφή με τον σύντροφό μας. Βλέπετε, το κοστούμι αυτό, στην εσωτερική του τσέπη, έχει αυτό που ονομάζουμε έρωτα και αυτό δημιουργεί μία άηχη υπόσχεση… Έτσι, δημιουργούμε σταδιακά, επάνω του, μικρές αμυχές καθώς η λαχτάρα μας πλέον αφορά το άδραγμα της έννοιας τούτης, στην ελπίδα μας να τη βιώσουμε στον μέγιστο βαθμό. Χρειάζεται, όμως, μεγάλη προσοχή στο πως θα απογδύσουμε τον άλλο καθώς τότε, το ψύχος της πραγματικότητας, θα μας επιβάλει να βγάλουμε από την ντουλάπα μας, και να του φορέσουμε το δεύτερο κοστούμι…

Γιατί δε πονάμε αμέσως, όταν σπάμε το χέρι μας;

Ο μικρός Γιώργος παίζει μπάλα.

Ξαφνικά, πέφτει άτσαλα και χτυπάει το χέρι του σπάζοντας ένα οστό.Σηκώνεται και δε πονάει.

Ο προπονητής του τον ρωτάει αν είναι καλά.Ο μικρός απαντάει ότι είναι καλά και ότι δε πονάει.

Ο προπονητής τον πάει προληπτικά στο νοσοκομείο. Στο δρόμο του επισημαίνει ότι δε πονάει γιατί είναι ζεστό το χέρι και όταν θα κρυώσει θα καταλάβει τον πόνο.

Τι πραγματικά συμβαίνει όμως;
Ισχύει αυτό που είπε ο προπονητής και όλοι λίγο πολύ έχουμε ακούσει στα παιδικά μας χρόνια;

Πώς να γεμίσετε το σπίτι σας θετική ενέργεια

Είτε το πιστεύετε είτε όχι, το φως του ήλιου και ο φρέσκος αέρας είναι ουσιαστικής σημασίας για να καθαρίσετε το περιβάλλον και να γεμίσετε το σπίτι σας με θετική ενέργεια.

Το θέμα της πνευματικής ενέργειας έχει γίνει δημοφιλές τα τελευταία χρόνιακαι, ενώ πολλοί άνθρωποι αντιμετωπίζουν το ζήτημα με σκεπτικισμό, άλλοι προτιμούν να πιστεύουν ότι η συγκεκριμένη ενέργεια μπορεί να είναι παρούσα παντού και ότι είναι εξίσου σημαντική με τα συναισθήματά σας.

Στο σπίτι σας μπορεί να υπάρχουν διαφορετικές συγκεντρώσεις ενέργειας σε κάθε δωμάτιο και σε κάθε σημείο, αλλά και να αντικατοπτρίζονται στα μέλη της οικογένειάς σας.

Γι’αυτό μετά από ένα διαπληκτισμό, μετά από θυμό ή λύπη, ίσως αρχίσετε να αισθάνεστε μια ατμόσφαιρα έντασης στο σπίτι, η οποία δεν φεύγει παρά μόνο αν την αντικαταστήσετε με θετική ενέργεια.

Μια υγιής ισορροπία ενέργειας στο σπίτι είναι εφικτή, ειδικά σε περιόδους δυσκολίας ή άγχους. Για να το επιτύχετε αυτό, το πρώτο πράγμα που χρειάζεστε είναι μια καλή νοητική στάση και έπειτα μπορείτε να αρχίσετε να ακολουθείτε τις παρακάτω συστάσεις.

Τι μπορείτε να κάνετε για να προσελκύσετε θετική ενέργεια στο σπίτι σας;

Οι καβγάδες, οι αρνητικές στάσεις και τα βαριά συναισθήματα στο σπίτι δεν χρειάζεται να ελέγχουν τη ζωή σας, επειδή είναι εύκολο να αντικαταστήσετε όλα τα παραπάνω με θετική ενέργεια.

Να επιμηκύνεις το ΤΩΡΑ !

Φίλοι μου απόψε θα αναλύσουμε μαζί την ιδέα του "Να ζούμε στο τώρα".

Σε προηγουμένη ανάρτηση μιλήσαμε για την ιδέα να ενεργούμε πάνω σε οτι μας ενθουσιάζει περισσότερο.
Ο λόγος είναι , όταν ενεργούμε πάνω σε αυτό που μας ενθουσιάζει"ζούμε" περισσότερο στο τώρα ,στο παρόν.
Αυτό γίνεται διότι αφιερώνουμε την προσοχή μας πάνω στο θέμα εκείνο που μας ανεβάζει τη  συχνότητα δόνησης της συνείδησης μας λόγω του ενθουσιασμού μας, με τρόπο ώστε ,αντι να διασπάται σε κομμάτια μικρότερων συνειδησιακών ποσοτήτων, μέσα στα διάφορα"εγώ", "επιθυμίες" ,να αναβαίνει σε πιο συλλογική κατάσταση συνειδήσεως, ώστε να μας μας δίνει περισσότερες πληροφορίες πάνω στην εμπειρία που βιώνουμε, πάνω στο θέμα που έχουμε προσκολληθεί,  , και να μας δώσει και τη μέγιστη ικανοποίηση και εμπειρία που μπορούμε να δεχτούμε!
Μετά το ποσοστό εμπειρίας που χρειαζόμαστε για την κατανόηση τουλόγου ύπαρξης του ενθουσιασμού(μαθήματος)που έχουμε πάνω στο ισχυρότερο (εγώ,επιθυμία),  ο ενθουσιασμός θα αλλάξει κατεύθυνση προς ένα άλλο θέμα (εγώ, επιθυμία)για κατανόηση.

Ανάλογα το επίπεδο, ο καθένας όταν ενεργεί πάνω στον ενθουσιασμό του ,σε αυτό που του δίνει χαρά,  δουλεύει με "περισσότερο" από τον εαυτό του,  πάνω στο θέμα.

Περισσότερη προσοχή, περισσότερες πληροφορίες, περισσότερη χαρά, ενθουσιασμός,"περισσότερη" συνείδηση πάνω στο θέμα.

Αυτόματα, όταν το μεγαλύτερο κομμάτι από τον εαυτό μας επικεντρώνεται στο θέμα, η αντίληψη μας για αυτο , γίνεται σε ένα μεγαλύτερο επίπεδο, πιο γρήγορο στην αποδοχή Πληροφοριών, με τρόπο τέτοιο ώστε ο χρόνος να είναι "σταματημένος" στο τώρα.

Κάθε έννοια του χρόνου σε κάθε επίπεδο συνείδησης είναι διαφορετική.

Η ώρα που δείχνει το ρολόι και είναι κοινή, περνά διαφορετικά σε κάθε άνθρωπο, ανάλογα τη συνειδησιακή του κατάσταση!
Πιο εκτεταμένα αυτό συμβαίνει σε όλα τα επίπεδα συνείδησης, μέχρι το Όλα σε Ένα όπου εκεί υπάρχει μια Απολυτη Σύμπτωση, Ένα αιώνιο Τώρα,  μη ύπαρξη χρόνου, μη αντίληψη αλληλουχίας.
Ο άνθρωπος που ζει πάνω σε αυτό που τον ενθουσιάζει μένει περισσότερο νέος, γερνάει πιο αργά για τους άλλους!
Ο χρόνος είναι τελείως διαφορετικός για τη συνείδηση του!

Η συνείδηση είναι αυτή που μας δείχνει οτι γέρναμε,μεγαλώνουμε.

ΤΟ ΑΡΧΑΙΟΤΑΤΟ ΣΥΜΒΟΛΟ ΤΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ

Προτού εισέλθω στην ουσία του αποσυμβολισμού του αρχαιότατου αυτού συμβόλου, θα πρέπει να γνωρίσετε ότι ο αποσυμβολισμός έρχεται βοηθός στον άνθρωπο να του εξηγήσει με το γραπτό και τον προφορικό λόγο, ό,τι το σύμβολο παράγει σαν εσωτερικό συναίσθημα, όταν συμβεί ο ταυτισμός του συμβόλου με τον άνθρωπο.

Όμως λόγω της εποχής μας και του πολιτισμού που αναπτύξαμε, σωστός ή καθόλου ταυτισμός δε λαμβάνει χώρα μεταξύ τον συμβόλου και του ανθρώπου κι έτσι άρχεται ο αποσυμβολισμός με το δικό του τρόπο να μεταδώσει αυτά που το σύμβολο αντιπροσωπεύει και περιέχει.

Το σύμβολο του σταυρού, αρχαιότατο όπως ο κόσμος μας, παρουσιάζεται φυσικό και τεχνητό. Στο ορυκτό βασίλειο εύκολα διακρίνεται μέσα στα διάφορα πετρώματα, στα κρύσταλλα και σ' όλα τα γεωμετρικά φυσικά φαινόμενα.

Στο φυτικό βασίλειο εμφανίζεται σ' όλη την πολυποίκιλη εκδήλωση του φυτικού κόσμου. Δένδρα και κλάδοι, φύλλα και κλαδίσκοι, συνεχώς χρησιμοποιούν το σχήμα του σταυρού στη διασταύρωση των διαφορετικών δυνάμεων, αυτών που τρέφουν και ζωοποιούν, τη μορφική παράσταση του φυτικού γήινου κόσμου.

Το ζωικό βασίλειο. Το ίδιο ακριβώς συμβαίνει στην πλάση και εμφάνιση του ζώου. Παντού παρατηρούμε ο τι διασταυρώνονται δυνάμεις και συνδέουν τα συστήματα του φυσικού οργανισμού του ζώου. Κόκκαλα, νεύρα, αδένες, χόνδροι σπόνδυλοι, αρτηρίες κ. τ. λ., χρησιμοποιούν με σπατάλη το σχήμα του σταυρού για να επιτελέσουν το έργο τους.

Στον άνθρωπο συμβαίνει το καταπληκτικό φαινόμενο, να είναι ο ίδιος ένα σχήμα σταυρού.

Ελιξήριο Υγείας Και Νεότητας Εύκολα Κι Απλά!

Συστατικά:

1.Ένα φακελάκι τζίντζερ σε σκόνη 200 γραμ.
2. Μισό κιλό μέλι

Παρασκευή:

Μαθητής που νίκησε τον καρκίνο δεν τρώει τίποτα, εκτός σκορδόψωμο 8 χρόνια μετά τις χημειοθεραπείες!

Ένας μαθητής που επέζησε του καρκίνου απόκτησε μια περίεργη παρενέργεια - τρώει μόνο σκορδόψωμο.

Ο Billy Turner, 11 ετών, εθίστηκε στο σκορδόψωμο έπειτα από σειρά χημειοθεραπειών που αποσκοπούσαν στην θεραπεία του λευκώματος Hodgkin, χημειοθεραπείες που τον κατέστησαν ανίκανο να χωνέψει οτιδήποτε άλλο.

Αλλά, οκτώ χρόνια μετά την επιτυχία να νικήσει την ασθένεια, ο ίδιος εξακολουθεί να αρνείται να φάει οτιδήποτε άλλο.

Τώρα, η απελπισμένη μητέρα του Louise Blackshaw, 32 ετών, έχει μετατραπεί σε υπνωτίστρια στην προσπάθειά της να βοηθήσει το γιο της να ξεπεράσει τον εθισμό του.

Φιλανθρωπικές οργανώσεις του καρκίνου λένε ότι πολλοί ασθενείς βιώνουν  προβλήματα με το φαγητό κατά τη διάρκεια ή μετά τη χημειοθεραπεία, καθώς επηρεάζονται τα κύτταρα στο λαιμό καθιστώντας  οδυνηρό το μάσημα ή την κατάποση της τροφής.

Kahlil Gibran - «Ὁ πόλεμος καὶ τὰ μικρὰ ἔθνη»

Gabrielle du Laurent empty_by_Kosmur

Kahlil Gibran

(ἀπόσπασμα ἀπὸ τὸ «Ὁ Πρόδρομος»)

Κάποτε, ψηλὰ πάνω ἀπὸ κάποιο λιβάδι ποὺ μιὰ προβατίνα κι ἕνα προβατάκι βοσκοῦσαν, ἕνας ἀετὸς κυκλόφερνε καὶ κοίταζε πεινασμένα κάτω τὸ προβατάκι. Κι ἐνῷ ἦταν ἕτοιμος νὰ κατέβει καὶ ν᾿ ἁρπάξει τὴ λεία του, κάποιος ἄλλος ἀετὸς φάνηκε καὶ γυρόφερνε πάνω ἀπ᾿ τὴν προβατίνα καὶ τὸ μικρό της, μὲ τὴν ἴδια πεινασμένη διάθεση. Τότε, οἱ δυὸ ἀνταγωνιστὲς ἄρχισαν νὰ παλεύουν, γεμίζοντας τὸν οὐρανὸ μὲ τὶς ἄγριες κραυγές τους.

Ἡ προβατίνα κοίταξε ψηλὰ κι ἔνιωσε μεγάλη κατάπληξη. Γύρισε στὸ προβατάκι καὶ εἶπε :