Τα βασικά σημεία από την «Ερμηνεία των Ονείρων» (1899) του Φρόιντ:
- Πρέπει να αποκωδικοποιήσουμε επιθυμίες και συμβολισμούς προκειμένου να βρούμε την άδηλη ή μη εμφανή σημασία του ονείρου και όχι να δίνουμε βάρος σε αυτά ακριβώς που βλέπουμε (το έκδηλο και εμφανές).
- Ένας εσωτερικός μηχανισμός λογοκρισίας (στη γλώσσα της ψυχολογίας αυτό ονομάστηκε αργότερα υπερ-εγώ), τις μεταμφιέζει ώστε να μην δούμε την πραγματική τους φύση. Εξυπηρετεί από τη μια την ανάγκη μας να ικανοποιήσουμε με κάποιο τρόπο τις καταπιεσμένες επιθυμίες ενώ ταυτόχρονα δεν διακόπτει τον ήρεμο ύπνο μας.
- Οι εφιάλτες είναι μια αντίδραση του εγώ μας σε επιθυμίες που ήταν πολύ δυνατές ή όχι επαρκώς μεταμφιεσμένες.
- Διαδικασίες μεταμφίεσης – με βάση αυτές, μπορούμε να μεταφράσουμε το έκδηλο ή εμφανές στο άδηλο και πραγματικό νόημα
- Συμπύκνωση – ένα αντικείμενο στο όνειρο έχει πολλαπλές σημασίες και ερμηνείες.
- Μεταφορά – η διαδικασία όπου η συναισθηματική σημασία ενός αντικειμένου μεταφέρεται σε άλλο αντικείμενο ώστε να ξεγελαστεί το υπερ-εγώ και να μην γίνει λογοκρισία.
- Αντιπροσώπευση – η διαδικασία όπου μια σκέψη αντιπροσωπεύεται από μια εικόνα
- Συμβολισμός – ένα σύμβολο αντιπροσωπεύει μια πράξη, πρόσωπο ή ιδέα.
O Φρόιντ δεν έπαιρνε πολύ υπόψη του τις αφηγήσεις των ασθενών του γιατί πίστευε ότι, ή παραλλάσουν το όνειρο ακούσια προσπαθώντας να βρουν συνοχή, ή εκούσια, προσπαθώντας να αποκρύψουν πάλι τις πιο σκοτεινές πτυχές τους.
