Η ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΑ ΕΜΠΕΙΡΗ ΓΙΝΕΤΑΙ ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΣΥΖΥΓΟΣ!

Δεν σε ρωτάω προσωπικά, είμαι διακριτικός. Απλά θέτω το ερώτημα κι εσύ αν έχεις άντερα δίνεις την απάντηση στον εαυτό σου. Ασφαλώς σε κάποια πράγματα όλοι μας, λίγο πολύ, δεν τολμάμε να πούμε την αλήθεια, ακόμα και στον ίδιον τον εαυτό μας.

Στο θέμα μας. Γνωρίζεις το κορίτσι της ζωής σου. Είναι όπως την φανταζόσουν. Άψογη σ' όλα και σεξουαλικά πολύ ταιριαστή μαζύ σου. Η ερώτηση-τσούκτρα είναι πως θα το έπαιρνες αν αυτή η γυναίκα που την έχεις εκτιμήσει οριστικά ότι είναι άξια να την παντρευτείς, να γίνει η μητέρα των παιδιών σου, σου εξομολογηθεί ότι πριν από εσένα είχε 17 εραστές, ίσως 14.

Να συνεχίσουμε την κουβέντα; Από σένα εξαρτάται. Εγώ κάνω το παιχνίδι μου, τη δουλειά μου, εσύ αποφασίζεις αν θα παραμείνεις συμπαίκτης. Σου λέει η κοπέλλα ότι μέχρι σήμερα είχε μόνον τρεις σχέσεις. Υπάρχει διαφορά;

Βεβαίως υπάρχει διαφορά. Άλλο είχε ξαπλώσει με τέσσερις κι άλλο με 24. Ποια είναι η διαφορά; Σύμφωνα με έρευνα που έκανε το πιο γνωστό site εξωσυζυγικών σχέσεων μια γυναίκα, αλλά κι ένας άνδρας πριν προχωρήσουν σε γάμο το ιδεώδες είναι να είχαν ερωτική ζωή με τουλάχιστον δέκα συντρόφους.

Γιώργος Ζαμπέτας, ο μέγας

Είναι ίσως από τους πρώτους καλλιτέχνες παγκόσμια που έκανε ραπ σε τραγούδι. Είναι ο συνθέτης με τις αμέτρητες επιτυχίες, με τα αμέτρητα σλόγκαν και το απίστευτο χιούμορ. Ο Ζαμπέτας είναι μέγας και κλασσικός.

Το 1932 σε ηλικία μόλις 7 ετών κερδίζει το πρώτο του βραβείο, ως μαθητής της α’ δημοτικού, παίζοντας το πρώτο του τραγούδι σε σχολικό διαγωνισμό. Απ’ αυτό και μόνο καταλαβαίνει κανείς, ότι αυτό το παιδί δεν ήταν καθόλου τυχαίο. Ο Γιώργος Ζαμπέτας γεννήθηκε στις 25 Ιανουαρίου του 1925, και μια καλή νεράιδα αποφάσισε να του δώσει απίστευτο ταλέντο. Συνθέτης, τραγουδιστής και μεγάλος δεξιοτέχνης του μπουζουκιού.

Γεννήθηκε στο Μεταξουργείο με καταγωγή από την Κύθνο, και γονείς του ήταν ο Μιχάλης Ζαμπέτας, που ήταν κουρέας και η Μαρίκα Μωραΐτη. Από πολύ μικρή ηλικία ο Γιώργος Ζαμπέτας έδειξε μεγάλο ενδιαφέρον για τη μουσική, αφού παράλληλα με την απασχόλησή του στο κουρείο του πατέρα του σαν βοηθός, «σκάρωνε» κρυφά στο μπουζούκι τις πρώτες του μελωδίες. Οτιδήποτε στη φύση παρήγε ήχο, τον συνάρπαζε και τον βοηθούσε στις συνθέσεις του, σύμφωνα με όσα ο ίδιος εκμυστηρεύτηκε στη βιογραφία του, λίγο πριν το θάνατό του.

Η γνωριμία του στα 1938με το μεγάλο Βασίλη Τσιτσάνη έπαιξε καθοριστικό ρόλο στη διαμόρφωση της καλλιτεχνικής του προσωπικότητας. Το 1940 η οικογένεια Ζαμπέτα μετακόμισε στο Αιγάλεω και από τη στιγμή εκείνη ο Ζαμπέτας απόκτησε ένα άρρηκτο δεσμό με την πόλη, της οποίας εμπνεύστηκε και χάρισε το προσωνύμιο «City», κατά τη διάρκεια μια περιοδείας του στη Βρετανία. Στα 1942 και κάτω από συνθήκες ανέχειας λόγω της κατοχής, ο Ζαμπέτας δημιουργεί το πρώτο του συγκρότημα, με το οποίο τραγουδούσαν καντάδες στα κορίτσια.

Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του ’50 ο Ζαμπέτας γράφει τα πρώτα του γνήσια ρεμπέτικα τραγούδια με γνωστούς ερμηνευτές όπως οι: Πρόδρομος Τσαουσάκης, Στέλιος Καζαντζίδης, Μανώλης Καναρίδης, Πόλυ Πάνου κ.α. Έκδηλο ήταν από τότε το ταλέντο και το εκπληκτικό του παίξιμο, ωστόσο ακόμη δεν είχε κατασταλάξει στο πασίγνωστο ιδιαίτερο στυλ, που τον καθιέρωσε σαν ένα μοναδικό «σώου-μαν» στο χώρο.

Οι θεραπευτικές ιδιότητες της καταγραφής των σκέψεων και των συναισθημάτων μας

Οι λέξεις έχουν τη δύναμη να μας απελευθερώνουν και να μας “προστατεύουν” από τα κρατάμε πράγματα για τον εαυτό μας και να δημιουργούμε μια αίσθηση τεχνητής ψυχολογικής πίεσης. Το να κρατάμε ημερολόγιο έχει αποδειχθεί ότι είναι μια διαδικασία, η οποία αποτελεί εργαλείο θεραπείας και προτείνεται σε πολλά άτομα.

Ακολουθούν ορισμένες καταστάσεις κατά τις οποίες το να κρατάμε ημερολόγιο αποδεικνύεται εξαιρετικά χρήσιμο:

Συναισθηματικά συγκλονισμένοι: Η διαδικασία της γραφής κάτω από όλα αυτά που έχετε στο μυαλό μας μπορεί να μας βοηθήσει να οργανώσουμε τις σκέψεις μας και την ιεράρχηση τους. Μόλις εντοπίσουμε όλα αυτά που έχουμε να κάνουμε, μπορούμε να επιλέξουμε πού θα επικεντρώσουμε το χρόνο και την ενέργεια μας, αλλά και τι πρέπει να αφήσουμε απέξω από το πρόγραμμα μας.

Όταν θέλουμε να ξεπεράσουμε συναισθήματα: Όταν θέλουμε να αφήσουμε πίσω μας συναισθήματα όπως (θυμό, απογοήτευση, θλίψη) και δεν γνωρίζουμε πραγματικά το γιατί μπορούμε να τα καταγράψουμε σε ένα χαρτί και να τα ξαναδούμε με προσοχή. Με αυτό τον τρόπο μπορούμε να τα αξιολογήσουμε και να ανακαλύψουμε ποια είναι τα ερεθίσματα, τα οποία μπορεί να έχουν. Ουσιαστικά η γραφή θα μας βοηθήσει να δούμε ποια από αυτά τα συναισθήματα μπορεί να προκαλέσουν εμάς συναισθηματική διαταραχή και έτσι να αναπτύξουμε στρατηγικές πρόληψης αλλά και αποτελεσματικής αντιμετώπισης.

Πως θα διαγράψουμε τις τραυματικές μας μνήμες

O καθένας από εμάς έχει τουλάχιστον μια τραυματική μνήμη ενσωματωμένη στον εγκέφαλο του.

Δυνατές αναμνήσεις από γεγονότα μπορούν να μας στιγματίσουν όπως ένα αυτοκινητιστικό ατύχημα, ένας βιασμός, μια φυσική καταστροφή, μια βίαιη συμπεριφορά ενός γονέα ή ενός συζύγου, μια σοβαρή περιπέτεια υγείας, μια εμπειρία πολέμου ή μια βίαιη επίθεση.

Εμπειρίες τέτοιου τύπου μπορούν να μείνουν βαθιά χαραγμένες στη μνήμη μας. Όμως δεν σημαίνει απαραίτητα ότι αυτές οι αναμνήσεις θα μας δημιουργήσουν ψυχικά τραύματα αργότερα στη ζωή μας, αλλά το πιο σίγουρο είναι ότι ενδέχεται να μας προκαλέσουν προβλήματα, τα οποία σε αρκετές περιπτώσεις μπορεί να αποδειχθούν εξουθενωτικά για μας.

Τα άτομα με μετατραυματικό στρες (PTSD) μπορούν να γίνουν υπερευαίσθητα, με διαρκώς "τεντωμένα" νεύρα και σε μια μόνιμη κατάσταση υψηλού συναγερμού. Οι άσχημες εμπειρίες μπορεί να έρχονται συχνά πυκνά ως εφιάλτες στον ύπνο μας χωρίς προειδοποίηση, προκαλώντας τον φόβο και το έντονο άγχος και βέβαια μπορεί καταστρέψουν τον ύπνο μας.

Τα τελευταία χρόνια έχουν αναπτυχθεί απλές, αλλά αποτελεσματικές, μέθοδοι σύμφωνα με τις οποίες τα άτομα μπορούν να ελαχιστοποιήσουν αλλά και διαγράψουν τα τραυματικά συναισθήματα που τους συνοδεύουν, ώστε να νιώσουν πραγματική, ουσιαστική ανακούφιση και ξεκούραση.

Πολλοί άνθρωποι μπορούν να το πράξουν από μόνοι τους. Βέβαια, για άτομα τα οποία τους είναι πολύ πιο δύσκολο να το κάνουν από μόνοι τους και να ξεπεράσουν τις τραυματικές τους αναμνήσεις, μπορούν με τη βοήθεια ενός θεραπευτή που ειδικεύεται στην επούλωση του τραύματος να το επιτύχουν.

Πως επουλώνονται οι τραυματικές μνήμες

ΙΑΜΟΣ

Φωτογραφία: Ίαμος (Ολυμπία, Ναός του Δία, Αν. Αέτωμα)
Πίνδαρος: "...από τα σπλάχνα της και με τις γλυκιές ωδίνες της γέννας ήλθε ο ΙΑΜΟΣ αμέσως στο φως.

Μέσα στην λύπη της τον άφησε στο έδαφος. Αλλά με το θέλημα των θεών, τον ανέθρεψαν δυο φίδια με γκρίζα μάτια, ταϊζοντάς τον με το άκακο φαρμάκι της μέλισσας.

Και όταν ο βασιλιάς [ο Αίπυτος] επέστρεψε από την πετρώδη Πυθώνα, ερώτησε όλους τους υπηρέτες στο σπίτι, για το παιδί που γέννησε η Ευάδνη.

Γιατί είπε πως είχε γεννηθεί από τον Φοίβο, και θα μπορούσε να γίνει για τους άνδρες της γης, ένας προφήτης έξοχος ανάμεσα σε όλους τους θνητούς και πως ποτέ δεν θα εξέλειπε η γενεά του". 

Εκτός από τον μεγάλο μάντη Μελάμποδα,  ένας, ακόμα, σπουδαίος μάντης της Ολυμπίας ήταν ο Ίαμος, μυθικός πρόγονος της οικογένειας των Ιαμιδών με θεϊκή καταγωγή. Η Πιτάνη, κόρη του θεού - ποταμού Ευρώτα, απέκτησε από τον Ποσειδώνα την Ευάδνη που ανατράφηκε από τον Αίπυτο το "θνητό" της πατέρα. Την Ευάδνη την ερωτεύτηκε ο Απόλλωνας κι απέκτησε μαζί της ένα γιο. Μη μπορώντας να αναγνωρίσει σαν δικό της και να το αναθρέψει το εγκατέλειψε, αλλά δυο φίδια, σταλμένα από το θεό, ανέλαβαν τη φροντίδα του. Μετά τη θαυματουργή σωτηρία του, η Ευάδνη βρήκε το γιο της ξαπλωμένο ανάμεσα σε ανθισμένους μενεξέδες. Έτσι το ονόμασε Ίαμο, το παιδί με τους μενεξέδες. Ο Αίπυπος ρώτησε για το παιδί το μαντείο των Δελφών κι ο Θεός του απάντησε πως ο μικρός Ίαμος θα γινόταν περίφημος μάντης και αρχηγός ενός μεγάλου γένους ιερέων και μάντεων. 

Η ψυχική μας κατάσταση και η υγεία

Οι ορμόνες του στρες,  αλλάζουν την λειτουργία του ανοσοποιητικού μας συστήματος, αλλάζοντας τις εντολές των γονιδίων των λευκών αιμοσφαιρίων. 

Αυτή η αλλαγή, κάνει τα κύτταρα του ανοσοποιητικού, πριν ακόμη αυτά βγουν στη κυκλοφορία. να είναι έτοιμα για να αντιμετωπίσουν κάποια φλεγμονή ή τραύμα, που μπορεί να δημιουργηθεί κατά την μάχη με κάποιο εχθρό. 

Η αλλαγή γίνεται όσο τα λευκά αιμοσφαίρια είναι ακόμη μέσα στον μυελό των οστών, όπου παράγονται.

Αυτός είναι ο ρόλος της αντίδρασης του στρες του οργανισμού. Να τον προετοιμάσει για την αντιμετώπιση κάποιου εχθρού ή να
του δώσει δύναμη να τρέξει μακριά να σωθεί.

Ωστόσο, εάν η αντίδραση του στρες κρατήσει μεγάλο διάστημα (χρόνιο στρες), ο τρόπος αυτός λειτουργίας του ανοσοποιητικού, χωρίς να υπάρχει πραγματική φλεγμονή ή τραύμα να αντιμετωπισθεί, οδηγεί σε χρόνια φλεγμονή τον οργανισμό, όπως παρατήρησαν ερευνητές.

Στην έρευνά τους, διαπίστωσαν αλλαγή στον μυελό των οστών, τόσο ποντικών που είχαν υποστεί χρόνιο στρες, όσο και ανθρώπων. 

Το ενδιαφέρον της έρευνας είναι πως το στρες που δημιούργησαν στα ποντίκια ήταν ψυχικό στρες! 

Για την ακρίβεια, σε μία ομάδα αρσενικών ποντικών που ζούσαν μαζί για κάποιο διάστημα και είχαν ισορροπήσει ιεραρχικά, έβαζαν ένα επιθετικό αρσενικό και το άφηναν εκεί δύο ώρες, ώστε να δημιουργηθεί μακράς διάρκειας στρες στην ομάδα των ποντικών.

Μετά από αυτό το στρες, οι ερευνητές διαπίστωσαν, πως γινόταν μία σημαντική αύξηση των λευκών αιμοσφαιρίων στη κυκλοφορία του αίματος των ποντικών. 

Είχαν αυτά 4 φορές μεγαλύτερο αριθμό λευκών αιμοσφαιρίων από τα μη στρεσαρισμένα ποντίκια που χρησιμοποίησαν σαν μάρτυρες, για το πείραμα.

Η εμπειρία της αποτυχίας

Σαν παιδιά, βιώναμε πολλές αποτυχίες μέχρι να πετύχουμε να κάνουμε σωστά κάτι. Ωστόσο, δεν μέναμε ψυχικά κολλημένοι στις αποτυχίες μας. Αντίθετα κρατούσαμε τη γνώση που είχαμε κερδίσει και την χρησιμοποιούσαμε για τον επόμενο στόχο που θέλαμε να πετύχουμε.

Θυμηθείτε πόσες φορές προσπαθήσατε μάταια, σαν παιδιά, να δέσετε μόνοι σας τα κορδόνια των παπουτσιών σας μέχρι να τα καταφέρετε. Σας έμεινε από αυτή την εμπειρία κανένας ψυχικός πόνος; Όχι. Μόνο το θετικό αποτέλεσμα της εμπειρίας σας. Μάθατε τελικά, να δένετε τα κορδόνια σας.

Πόσες φορές πέσατε και χτυπήσατε μέχρι να μάθετε να περπατάτε… Σας έμεινε κάποιος πόνος; Όχι. Απλά μάθατε να περπατάτε ορθοί!

Έτσι φτάνουμε όλοι και όλες στην ενήλικη ζωή μας
να είμαστε ικανοί να κάνουμε τόσο πολύ περισσότερα πράγματα από ότι ένα μικρό παιδί.

Γιατί άραγε δεν συνεχίζουμε να κάνουμε το ίδιο σαν ενήλικοι; Γιατί δεν προσπερνάμε τις αποτυχίες του παρελθόντος σε οποιονδήποτε τομέα και δεν κρατάμε την εμπειρία που αποκομίσαμε από αυτές τις αποτυχίες σαν εφαλτήριο γνώσης για να πετύχουμε κάποιον επόμενο στόχο;

Γιατί μένουμε κολλημένοι στα αρνητικά συναισθήματα που μας δημιούργησαν ατυχίες ή αποτυχίες του παρελθόντος και καταστρέφουμε με αυτά την υγεία και τη ζωή μας;

Οι αποτυχίες μας, σε οποιονδήποτε τομέα, δηλώνουν πως δεν κάναμε κάτι σωστά. Δεν χρειάζεται να μαστιγώνουμε τον εαυτό μας γι αυτό. Παραμένουμε «παιδιά που μαθαίνουν» σε ολόκληρη τη ζωή μας. Θα πρέπει να το καταλάβουμε αυτό.

Μη φοβάσαι τα αστραπόβροντα της ζωής, είναι κρυμμένες ευκαιρίες που περιφέρονται

Μη φοβάσαι τις βροντές, μου έλεγε η γιαγιά μου, είναι ο Θεός, που σέρνει τα μπαούλα του εκεί ψηλά στον ουρανό... 

Είναι γεμάτα πανέμορφα μωρά κι όταν έρθει η κατάλληλη ώρα θα τα κατεβάσει κάτω στο παζάρι, μέσα σε χρωματιστά καλάθια. Τότε η μαμά σου, θα πάει να διαλέξει το πιο όμορφο για να το φέρει σε σένα. Θα είναι το αδελφάκι σου...

Κ εγώ, από τότε, όταν άστραφτε κοιτούσα ψηλά, μήπως και δω το Θεό να σέρνει τα μπαούλα του...

Τα χρόνια έχουν περάσει κι ακόμα κοιτώ ψηλά...

Όταν με ζώνουν τα μαύρα σύννεφα της ζωής, όταν αρχίζουν τα αστραπόβροντα δεν πανικοβάλλομαι, δεν βαρυγκωμώ γιατί ξέρω... 

Ένας χρόνος κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ

Εξαιρετικός ήταν ο Αλέξης Τσίπρας στην ομιλία του στο Ταε Κβο Ντο για τον ένα χρόνο διακυβέρνησης από τον ΣΥΡΙΖΑ, ενώ συγγενείς και φίλοι στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ τον αποθέωναν με το εμβληματικό σύνθημα του Τσε Γκεβάρα «Αλέξη γερά, γάμα τα μoυνιά!».

Ο Αλέξης Τσίπρας είπε ότι είναι περήφανος που δεν δείλιασε και έδωσε ανάσα αξιοπρέπειας στο λαό, αφού ένας λαός που ακούει τον υπουργό Οικονομικών μιας άλλης χώρας να αποκαλεί ηλίθιο τον πρωθυπουργό της δικής του χώρας –και αυτός να μην αντιδράει- πλημμυρίζει από περηφάνια και βγαίνει στους δρόμους με τις σημαίες στα χέρια.

Ο Αλέξης Τσίπρας είπε ακόμα πως η κυβέρνηση δεν έπεσε στην παγίδα που της είχαν στήσει για να την ρίξουν συντηρητικοί κύκλοι –που δεν έχουν όνομα-, αφού η κυβέρνηση ψήφισε το Μνημόνιο, που ούρλιαζε πως θα καταργούσε, και τους την έφερε.

Είναι μεγαλοφυές να ψηφίζεις το Μνημόνιο που θέλουν οι αντίπαλοί σου, για να μην πέσει η κυβέρνησή σου, και είναι απορίας άξιον πως καμία κυβέρνηση στον κόσμο δεν το είχε σκεφτεί αυτό, πριν γίνει κυβέρνηση ο ΣΥΡΙΖΑ και ανατραπεί το παγκόσμιο πολιτικό σκηνικό.

Όπως αποκάλυψε ο Αλέξης Τσίπρας, η κυβέρνησή του ψηφίζει όσα της λένε οι εχθροί της για να μην τους δώσει την χαρά να την ρίξουν.

Προσθέστε 2 κουταλιές της σούπας από αυτό το μείγμα στον πρωινό καφέ σας για να κάψετε έναν τόνο θερμίδες!

Πολλοί άνθρωποι δεν μπορούν να ξεκινήσουν την ημέρα τους χωρίς καφέ. Αν είστε λάτρης του καφέ, η ακόλουθη συνταγή είναι σίγουρα κάτι που θα θελήσετε να δοκιμάσετε.

Μιλάμε για μια κρέμα για τον καφέ που θα σας βοηθήσει να ενισχύσετε το ανοσοποιητικό σας σύστημα και την ίδια στιγμή να κάνετε τον καφέ σας υγιέστερο .

Πώς να κάνετε υποκατάστατο κρέμας για καφέ από έλαιο καρύδας:

Μπορείτε να προσαρμόσετε τις αναλογίες αυτής της συνταγής ανάλογα με το γούστο σας. Επίσης, αν δεν θέλετε να κάνετε γλυκό καφέ, μπορείτε απλά να μειώσετε ή να παραλείψετε το μέλι.

Γι'αυτούς που υποφέρουν περισσότερο: Σας παρουσιάζουμε την πιο αποτελεσματική θεραπεία για τον Καθαρισμό των Νεφρών!

Θα βελτιώσετε την υγεία και τη λειτουργία των νεφρών σας αν μειώσετε την πρόσληψη των δικών σας και των δικών τους πιο επικίνδυνων εχθρών.

Οι νεφροί είναι το πιο σημαντικό καθαριστικό του σώματος. 

Αφαιρούν περίπου 2 λίτρα αποβλήτων και  περίσσειας νερού, τα οποία αποβάλλονται από το σώμα μέσω των ούρων. 

Πάρα πολλές τοξικές ουσίες και υλικά μπορούν να προκαλέσουν νεφρική ανεπάρκεια, λοιμώξεις του ουροποιητικού συστήματος και προβλήματα της ουροδόχου κύστης. 

Έτσι, είναι πολύ σημαντικό για σας να εκτελείτε τακτικά μια μέθοδο καθαρισμού, έτσι ώστε να μπορείτε να κρατήσετε τα νεφρά σας σε καλή κατάσταση.

Οι μεγαλύτεροι και πιο επικίνδυνοι εχθροί των νεφρών είναι: 

η πάρα πολύ ζωική πρωτεΐνη, τα γενετικά τροποποιημένα τρόφιμα (ΓΤΟ), οι τεχνητές γλυκαντικές ουσίες, τα αεριούχα ποτά, τα πάρα πολλά γαλακτοκομικά προϊόντα, το αλκοόλ, τα φάρμακα και τα ναρκωτικά, η υπερβολική καφεΐνη και τα τσιγάρα. 

Θα πρέπει να προσπαθήσετε και να μειώσετε την κατανάλωσή τους, όσο το δυνατόν περισσότερο. Και, από την άλλη πλευρά, θα πρέπει να καταναλώνετε τροφές πλούσιες σε κάλιο, μαγνήσιο και να πίνετε άφθονο νερό.

Αν θέλετε να βελτιώσετε τα νεφρά σας και να είστε σίγουροι ότι λειτουργούν σωστά, θα πρέπει να καθαρίσετε το σώμα σας από τις τοξίνες. Και, όπως είπαμε, σε αυτό το άρθρο πρόκειται να σας δείξουμε πώς να παρασκευάσετε το πιο αποτελεσματικό ρόφημα για τον καθαρισμό των νεφρών σας και πώς μπορεί να βελτιωθεί η λειτουργία τους.

Η ΜΥΣΤΙΚΗ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ ΤΟΥ ΠΛΑΤΩΝΑ : O ΡΟΛΟΣ ΤΗΣ ΔΙΑΤΡΟΦΗΣ

 

“Εμοί μεν γαρ ου φαίνεται, αν χρηστόν σώμα, τούτο τη αυτού αρετή ψυχήν αγαθήν ποιείν, αλλά τουναντίον ψυχή αγαθή τη αυτής αρετή σώμα παρέχειν ως οίον τε βέλτιστον”. 

Δηλαδή: “Εγώ έχω την ιδέα ότι δεν είναι το γερό και καλό σώμα εκείνο που με την αξία του κάνει καλή και την ψυχή, αλλά το εναντίον, η καλή ψυχή είναι που με την αρετή της κάνει και το σώμα όσο γίνεται πιο καλό”. 

Με αυτά τα λόγια ο Πλάτωνας αρχίζει το κεφάλαιο, όπου πραγματεύεται τη γυμναστική εκπαίδευση των φυλάκων της Ιδανικής Πολιτείας. 

Ήδη από την Πυθαγορική Σχολή, η σημασία της διατροφής, αλλά και η γνώση για τον τρόπο δίαιτας που πρέπει να ακολουθεί κανείς, ήταν στοιχεία που φρόντιζαν οι μαθητές, σύμφωνα με τις υποδείξεις του Πυθαγόρα. O Πυθαγόρας έλεγε ότι η διατροφή παίζει σημαντικό ρόλο στην ψυχική και νοητική κατάσταση του ανθρώπου. 

Γι’ αυτό τόνιζε ότι πρέπει να προσέχει τι τρώει και τι πίνει κανείς.

 Έλεγε χαρακτηριστικά ότι αυτή η επίδραση φαίνεται αμέσως, αν πιει κάποιος πολύ κρασί. Όμως παρόμοια επίδραση έχουν όλα τα ποτά και οι τροφές, αρκεί να παρατηρήσει κανείς τον εαυτό του και θα το αντιληφθεί. 

Έτσι οι Πυθαγόριοι, εκτός των άλλων, φρόντιζαν τη δίαιτά τους και το βράδυ άκουγαν μουσική πριν κοιμηθούν.2

 Αλλά και οι Αιγύπτιοι ιερείς, σύμφωνα με τον Ηρόδοτο, ήταν λιτοδίαιτοι, εφάρμοζαν αυστηρή διατροφή και επειδή πίστευαν ότι οι περισσότερες αρρώστιες προέρχονται από τις τροφές, έκαναν καθάρσεις του πεπτικού συστήματος πολύ συχνά.

 Φαίνεται λοιπόν ότι ο Πυθαγόρας και ο Πλάτωνας άντλησαν από την Αίγυπτο τις γνώσεις περί δίαιτας.3 

H διατροφή έπαιζε σημαντικό ρόλο επίσης στο λεγόμενο “Ορφικό Βίο”, στις κοινότητες των ορφικών. 

Το όλο σκεπτικό, όσον αφορά τη διατροφή των φυλάκων της Ιδανικής Πολιτείας, είναι ότι πρέπει και μέσω αυτής να ελέγξουν το θυμοειδές μέρος της ψυχής τους. 

«Μα τα χίλια ελάφια»...Μπλεκ, ο ήρωας που έδερνε τους άγγλους αποικιοκράτες. Φορούσε γούνινο καπέλο και γιλέκο χειμώνα – καλοκαίρι

Στις 3 Οκτωβρίου του 1954, κυκλοφόρησε για πρώτη φορά ένα κόμικ, με την ονομασία Il Grande Blek Magigno. Ήταν δημιουργία τριών νεαρών σκιτσογράφων της καλλιτεχνικής ομάδας EsseGesse, που την αποτελούσαν οι Ιταλοί Τζον Σινκέτο (1925-1989), Ντάριο Γκουτσόν (1926-2000) και Πιέτρο Σαρτόρι (1926-1989).    O Μπλεκ ήταν ο ήρωας του κόμικ, που έδρασε στα τέλη του 18ου αιώνα, στις ΗΠΑ. …

Νεαρός, περίπου 25 ετών, ύψος 1.88, μυώδης, που έδερνε αλύπητα τους κακούς Άγγλους αποικιοκράτες ή τους ινδιάνους, για την απελευθέρωση της χώρας του. Οπλισμένος με μαχαίρι, πιστόλι, καραμπίνα αλλά και τις ατσάλινες γροθιές του, σάρωνε όπου μπλεκόταν και έσωζε την πατρίδα του από μια μεγάλη καταστροφή.

Χειμώνα – καλοκαίρι ο ξανθομάλλης Μπλεκ φορούσε ένα χαρακτηριστικό γούνινο καπέλο από ζώο, γούνινο γιλέκο χωρίς να φοράει τίποτα από μέσα, στενό κόκκινο παντελόνι και καστόρινες μπότες.

Αθανασία της ψυχής: Αστρικά ταξίδια, όνειρα και αλχημεία

 Κρίνοντας από τον αριθμό των βιβλίων και των βίντεο που υπάρχουν διαθέσιμα στο youtube για το ζήτημα,φαίνεται πως οι Εξωσωματικές Εμπειρίες απολαμβάνουν μία μεγάλη προσοχή μέσα από την αναβίωση του ενδιαφέροντος για τα Αστρικα Ταξιδια.

 Αρκετοί Συγγρεαφείς συμπεριλαμβανομένου του Robert Monroe (Journeys Out of the Body) υποστηρίζουν πως είχαν εμπειρίες που λογίζονται ως πραγματικές και ώς τέτοιες αποδεικνύουν πως η Συνειδητότητα του Ατόμου μπορεί να υπάρχει πέρα και ξεχωριστά από το Φυσικό σώμα του Ανθρώπου. Άλλοι Συγγραφείς αντιμετωπίζουν το ζήτημα με σκεπτικισμό ανεξάρτητα από την πιθανή...
πραγματική φύση τέτοιων εμπειριών και τις θεωρούν ως παιχνιδίσματα της ανθρώπινης μνήμης.

 Ανεξάρτητα από την πραγματικη φύση της εμπειρίας, αν δηλαδή πρόκειται για εξωσωματικό ταξίδι ή για φωτεινό ονείρεμα που δίνει την εντύπωση ενός πραγματικού Αστρικού Ταξιδιού, φαίνεται ξεκάθαραπως υπήρχαν σημαντικές τέτοιου είδους εμπειρίες στις Αρχαίες Μυστικιστικές Παραδόσεις. 

Η επίτευξη μίας τέτοιας «κατάστασης» ίσως ήταν ο στόχος των αρχαίων Σαμανικών Πρακτικών «Επώασης» που πιθανόν εξασκούσαν οι Αρχαίοι Έλληνες όπως έχει περιγραφεί από τον Peter Kingsley. Και γνωρίζουμε επίσης πως οι περιγραφές για το Πνευματικό Ταξίδι τα Αιγυπτιακά Ιερά «Επιθανάτια» Κείμενα δεν ανέφεραν μονάχα το ταξίδι της Ψυχής στην μετά Θάνατον Ζωή αλλά και περιέγραφαν μία ενεργητική Σαμανική πρακτική που εξασκούταν κατά την διάρκεια της ζωής του ατόμου. 

Με άλλα λόγια οι Αιγύπτιοι Μυστικιστές εξασκούσαν καθημερινά το Αστρικό ταξίδι ως μία υπέρτατη Φιλοσοφική προετοιμασία για τον Θάνατο.
 Φυσικά κάποιος θα μπορούσε να φανταστεί πως ίσως μία τέτοια πρακτική εξάσκηση γινόταν και για άλλους Λόγους. 

Αν αναλογιστούμε τον Ρόλο που κατείχαν οι Προφήτες του Ισραήλ και το πλήθος των πληροφοριών που κατείχαν τότε θα μπορούσαμε να υποθέσουμε πως οι Αιγύπτιοι Μύστες χρησιμοποιούσαν τα εξωσωματικά ταξίδια κα ιάλλες Σαμανικές Τεχνικές για να κατορθώσουν αυτό που σήμερα αποκαλούμε «Κατασκοπεία Ψ» για χάρην του Βασιλείου. 

Ενα παραμύθι για τον Κλέψιο

Όνομα Συγγραφέα: Νικόλας
Είδος: φαντασία
Αριθμός Λέξεων: 1157
Αυτοτελής:Ναι

Η Επέλαση των Λευκών Δράκων

Το αγόρι κάθονταν στην ξύλινη καρέκλα δίπλα στο παράθυρο και ατένιζε το γυμνό βουνό απέναντι. Με το τζάκι αναμμένο έκανε αρκετή ζέστη μέσα στο σπίτι, αλλά έξω το κρύο ήταν τσουχτερό. Τι κρίμα που δε χιόνισε καθόλου φέτος, σκέφτηκε. Το χιόνι είναι που δίνει νόημα και ομορφιά στο χειμώνα, σκεπάζοντας τα πάντα με το κατάλευκο πέπλο του, κατέληξε. Στο μυαλό του ήρθαν αναμνήσεις απ’ όταν ήταν μικρότερος και έπαιζε ατέλειωτες ώρες χιονοπόλεμο μαζί με τους φίλους του. Χαμογέλασε μια στιγμή αμυδρά και συνέχισε να κοιτά προς το γυμνό δάσος.

Εν τω μεταξύ, η γιαγιά του, μη έχοντας τίποτα καλύτερο να κάνει, καμάρωνε τον εγγονό της. Αυτός, όταν αντιλήφθηκε το βλέμμα της, γύρισε και της μίλησε. «Πώς και δε χιόνισε καθόλου φέτος, γιαγιά;» ρώτησε. Αυτή, λίγο τρομαγμένη που έσπασε η ησυχία και λίγο έκπληκτη με την απορία του εγγονού, έμεινε μερικές στιγμές σκεφτική. «Δε ξέρω, αγόρι μου.» του αποκρίθηκε τελικά. «Μπορώ, αν θες, να σου πω μια ιστορία, όμως…» συμπλήρωσε, η φωνή της να χαμηλώνει καθώς το έλεγε, σαν να ντρέπονταν ή να το μετάνιωνε. «Τι ιστορία, ρε γιαγιά; Για το χιόνι σε ρώτησα εγώ!» της αντιγύρισε το αγόρι, παραξενεμένο. «Μια ιστορία για το χιόνι, βρε πουλάκι μου». Μετά είδε που ο εγγονός της γύρισε την πλάτη του στο παράθυρο και της χαμογέλασε να την ενθαρρύνει. 
«Μια φορά κι έναν καιρό, ο Ουρανός και η Γη ήτανε παντρεμένοι, άντρας και γυναίκα. Από την αγάπη τους γεννήθηκαν όλα τα πλάσματα του κόσμου. Όμως ο έρωτάς τους δεν κράτησε για πάντα. Η Γη αγαπούσε τα παιδιά της και ήθελε να τα προσφέρει τα πάντα. Ο Ουρανός, όμως, ονειροπόλος και τρανός, δεν έδειχνε την αγάπη του για τα παιδιά του φανερά. Το ένα οδήγησε στο άλλο, και τα παρακάλια της γυναίκας του να είναι πιο τρυφερός τον πεισμώσανε, μέχρι που το πήρε απόφαση και την άφησε.
 Η Γη στενοχωρήθηκε και έγινε ψυχρή, ακόμα και με τα παιδιά της πολλές φορές. Όταν ο Ουρανός μετάνιωσε για τις πράξεις του, έβαλε τον ήλιο αγγελιοφόρο να λάμπει να τη ζεστάνει, μήπως τον συγχωρήσει. Η Γη όμως δε μπορούσε να τον συγχωρήσει. Όλη της τη στενοχώρια την έκανε ζωή και γέννησε τα στερνοπαίδια της, τους λευκούς δράκους. Κάθε χρόνο τα στέλνει αγγελιοφόρο στον ουρανό να του μηνύσει πως δεν τον θέλει πια, πως το λάθος του δε θα συγχωρεθεί. Και κάθε χρόνο ο Ουρανός ξαναβάζει τα δυνατά του να απολογηθεί, αλλά ποτέ δεν τα καταφέρνει. Κάθε χρόνο οι λευκοί αγγελιοφόροι του δίνουν την ίδια απάντηση. Κάθε χρόνο, όλη του η προσπάθεια δεν ανταμείβεται παρά με το λευκό φόρεμα που η Γη φοράει όταν στέλνει τους λευκούς δράκους να του πουν το όχι. Κάθε χρόνο, το βιαστικό, περαστικό χτυποκάρδι της άνοιξης οδηγεί στο χειμώνα.»

ΠΕΡΑ ΑΠΟ ΤΗ ΣΚΕΨΗ

Ο μόνος τρόπος για να μπορέσουμε να προσεγγίσουμε πιο βαθιά τον Εαυτό μας, (από την επιφανειακότητα που χαρακτηρίζει το μεγαλύτερο ποσοστό των ανθρώπων), ώστε να τον κατανοήσουμε, να ελευθερωθούμε από κάθε μας ταύτιση μέχρι τώρα, (που μας έκανε να πιστεύουμε «ποιος», ή τι «είμαστε»), καθώς και να συνειδητοποιήσουμε (πρώτα ότι είμαστε κατ’ αρχήν σκλαβωμένοι και κατόπιν) την έκταση της σκλαβιάς μας, είναι να πάψουμε να θεωρούμε δεδομένα, όλα τα χαρακτηριστικά αυτού που θεωρούμε ότι είμαστε. (Τα οποία νομίζουμε πως γνωρίζουμε, και μας «ταυτοποιούν» ελαφρά την καρδία).

Γιατί ρωτώντας τους περισσότερους ανθρώπους θα πουν: «Εγώ; Φυσικά γνωρίζω ποιος είμαι». Εννοώντας βέβαια με «τι» ασχολείται, (εργασία, ενδιαφέροντα, οικογενειακή κατάσταση), όπως, και από τι στοιχεία αποτελείται ο λεγόμενος χαρακτήρας του. Δεν μιλάμε όμως γι’ αυτά τα στοιχεία… Γιατί ακριβώς αυτά είναι που «νομίζουμε» ότι είμαστε, και ακριβώς αυτά αφορούν τη σκλαβιά μας. Μια σκλαβιά, που δεν συνειδητοποιούμε λοιπόν καν…

Η βάση για να ξεκινήσουμε λοιπόν, (ώστε να προσεγγίσουμε τον Εαυτό μας βαθύτερα όπως είπαμε), είναι το να μην γνωρίζουμε τι είμαστε. Να μην γνωρίζουμε, τίποτα για μας. Και έτσι, (από αυτή τη βάση), να αρχίσουμε μία Εσωτερική Αναζήτηση για να ψάξουμε να βρούμε. (Τι είμαστε). Δηλαδή, να διαπιστώσουμε οι ίδιοι. Και όχι εκ των αποτελεσμάτων της ζωής και των λειτουργιών μας, να πιστοποιούμε αυτό που είμαστε.

ΕΝΩΣΗ - ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ

Δεν είμαστε, ούτε μόνο σώμα, ούτε μόνο πνεύμα.

Δεν είμαστε, ούτε μόνο άνθρωποι, ούτε μόνο θεϊκά όντα.

Δεν είμαστε τίποτα, και είμαστε όλα αυτά μαζί, όσο ακόμα βρισκόμαστε εδώ, κι αυτό, ταυτόχρονα.

Ξεπερνώντας την «απόλυτη μας ταύτιση» (που ισχύει τώρα), μόνο με την υλική μας φύση, καθώς και την εμμονική ταυτοποίηση μας με έναν ανώτερο εσωτερικό εαυτό «που θα μας σώσει», (που και τα δύο αφορούν την αναγνώριση της πραγματικότητας μας με βάση τις πέντε αισθήσεις που με αυτές λειτουργούμε), μπορούμε να «συνδέσουμε», και να «συνθέσουμε» τον κατακερματισμένο μας εαυτό. Γιατί στο πρώτο είμαστε κολλημένοι στην ύλη και στο συναίσθημα, ενώ στο δεύτερο, με τα «μπούνια» στη νόηση. Όμως και αυτή είναι εμπόδιο, αν και «ανώτερη» (λέμε) από την πλήρη άγνοια…

Τελικά, ούτε μόνο κάτω, ούτε μόνο επάνω, αλλά, πέρα απ’ όλα… Τότε μόνο συνδέεται το μέσα με το έξω, το πάνω με το κάτω, το δεξιά με το αριστερά, ο άντρας με τη γυναίκα, η μέρα με τη νύχτα, το σκοτάδι με το φως.

Έξω παντελώς από τη δυτότητα, είμαστε Ακέραιοι!