ΓΙΟΡΤΑΖΟΥΝ ΟΙ ΠΕΘΑΜΕΝΟΙ ΤΗΝ ΚΟΛΑΣΗ ΤΟΥΣ

Χρόνια πολλά, ρε. Καλή χρονιά, ρε. Με το δεξί να υποδεχθείτε την Πρωτοχρονιά, ρε.

Τι είναι αυτά; Μιλάς για ανύπαρκτα πράγματα. Ουδείς γεννημένος έχει σχέση με το χρόνο. Μ’ αυτό που αποκαλούν «χρόνο».

Μόνον αν δεν επικοινωνείς με το πνεύμα σου ασχολείσαι με το χρόνο. Επιτόπου αιχμαλωτίζεσαι αν κόψεις φέτες τον ανύπαρκτο «χρόνο» και τον κάνεις ώρες, ημέρες, εβδομάδες, έτη, αιώνες.

Στον άχρονο χρόνο της Δημιουργίας δεν υπάρχουν αυτά. Δεν υπήρξαν ποτέ. Γνήσιος βαρβαρισμός είναι να παραδώσεις το Είναι σου στο χρόνο, να τρέχεις να προλάβεις το χρόνο, να προσπαθείς μια ζωή γήινη να νικήσεις το χρόνο, δηλαδή ένα μέγεθος άπιαστο, αόρατο, ανυπόστατο.

Η πρωτοχρονιά είναι των νεκρών.

Γι’ αυτούς είναι το πάρτυ. Γιορτάζουν την κόλασή τους, διότι έχουν άγρια μεσάνυχτα από τις αλήθειες της αιώνιας ζωής.

Κόντρα στις επιταγές της φύσης είναι το κόλλημα με το ημερολόγιο. Προ Χριστού, σου λένε, και Μετά Χριστόν. Μη χάσουν το λογαριασμό. Ανοησίες το ανάγνωσμα και το υπερθέαμα.

Ποια πρωτοχρονιά και ποια χρονιά. Είτε αφορούν ανθρώπους, είτε πιγκουΐνους και σκνίπες είναι το ίδιο. Εσύ υπάρχεις, όχι ο χρόνος. Αν κατάλαβες.

apodytiriakias

Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ