«ΜΟΙΡΑ»

Τύχη, συγκυρίες, κληρονομικότητα… Είναι στοιχεία που δεν καθορίζεις, αλλά καθορίζονται βαθμιαία απο μόνα τους και ορίζουν το μέλλον σου!

Πόσο τυχεροί είναι κάποιοι τελικά, τα βρίσκουν όλα έτοιμα, δίχως ν’ αγωνιστούν, δίχως να παλέψουν! Μόνο με τ’ όνομα που κληρονόμισαν, όλες οι πόρτες είναι ανοιχτές γι’ αυτούς!

Και θα μου πείτε τώρα… Μα καλά ποιος θα απαρνιόταν τις έτοιμες ευκολίες? Ουδείς. Απλώς μου είναι δύσκολο να χωνέψω, μου είναι δύσκολο ν’ αποδεχτώ το χάσμα που επικρατεί απο άνθρωπο σε άνθρωπο. Το χάσμα ανάμεσα στην αδικία και στην ευημερία!
Αυτό το χάσμα μέχρι να πεθάνω θα με βασανίζει. Γιατί κάποιοι άνθρωποι να ζουν και κάποιοι άλλοι αιώνια να βασανίζονται? Γιατί? Ποιος ορίζει αυτον τον αόρατο παράγοντα που καταδυναστεύει το παρόν και το μέλλον? Ποιος?

Ε όχι, δεν πιστεύω σε κανένα Θεό. Αυτός απουσιάζει, αδιαφορεί!
Ακόμα κι αν ήμουν πλούσιος, ποτέ μου δεν μπορώ να διανοηθώ πως κάποιος δίπλα μου πεινάει, βασανίζεται και εγώ πιστεύω πως όλα στη ζωή είναι ωραία! Πως όλα είναι τέλεια και εγώ με την εκδικητική αδιαφορία μου συντελώ στην καταστροφή…

Δεν υπάρχει συλλογικότητα, δεν υπάρχει αγάπη παρά μόνο κάπου ελάχιστα γύρω μας… Δεν υπάρχει τίποτα να μας σώσει, αν δεν αλλάξουμε εμείς τον τρόπο που κοιτάζουμε τους ανθρώπους γύρω μας. Αν δεν αποκτήσουμε συνείδηση, συλλογικότητα και αγάπη…

Πρέπει ν’ αρχίσουμε ν’ αντιλαμβανόμαστε πως η ζωή είναι το πιο πολίτιμο πράγμα που δίνεται μια φορά και περνάει πάρα πολύ γρήγορα! Πρέπει να εκτιμήσουμε τη ζώη, τη ζωή μας αλλά και τις ζωές των άλλων!

** Χάρης Βεραμόν **

harisveramon

Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ