ΔΥΟ ΑΔΕΛΦΙΑ ΜΕ ΤΗΝ ΤΡΕΛΛΑ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΚΕΦΑΛΙ

Ό, τι παίζει σήμερα, πιο σωστά, ό, τι κυριαρχεί στην καθημερινότητά μας είναι φρέσκα κουλούρια. Δηλαδή; Η τηλεόραση, ο σινεμάς, το αυτοκίνητο, το κομπιούτερ, το τηλέφωνο, ο ηλεκτρισμός, το αεροπλάνο, όλα αυτά είναι κόλπα που ανακαλύφθηκαν πριν 50 και 100 χρόνια, πριν 100 και 200 χρόνια. Γι' αυτό σου λέω φρέσκα κουλούρια.

Τι είναι, ρε, τα 100 και τα 500 χρόνια; Τϊποτα δεν είναι στην αιωνιότητα. Ένα ανύπαρκτο, ένα μη μετρήσιμο μέγεθος είναι τα χίλια και τα δύο χιλιάδες χρόνια. Απλά εσύ έτυχες να σκάσεις μύτη σε μια εποχή όπου η τεχνολογία “αυτοδιασύρεται”! Δηλαδή; Δεν προλαβαίνει να κυκλοφορήσει το νέο μοντέλο σ' ένα γκάτζετ ή, π.χ. σε κινητήρα υποβρυχίου και ήδη τα εργαστήρια έχουν πακετάρει το επόμενο μοντέλο, που είναι ανώτερο από το προηγούμενο.

Ο πατέρας δυο παλαβωμένων τύπων, ο Αντουάν Λυμιέρ τους μετέδωσε το «μικρόβιο». Ποιο; Αυτό του κινηματογράφου. Οι δυο γιοι του πήραν το 1894 βεβαίωση της ευρεσιτεχνίας τους στην κινούμενη εικόνα. Αυτό σημαίνει κινηματογράφος. Το κόλπο που γράφει την κίνηση. Εξ ου και σινεμά, σινεματογράφος.

Χθεσινό γεγονός, μόνον 122 χρόνια πριν. Μετά από ένα χρόνο φτιάξανε την πρώτη ταινία, και επίσης σα σήμερα 28 Δεκεμβρίου του 1895 προβλήθηκε η πρώτη ταινία με εισιτήριο. Ακολούθησε του βωβού ο ομιλών κινηματογράφος, ο έγχρωμος, ο σινεμασκόπ, ο τρισδιάστατος και όλο στο ψάξιμο.

Τους είπα “παλαβωμένους” τους Λυμιέρ. Δεν γίνεται να βρει κάτι κάποιος χωρίς τρέλλα. Ποτέ. Όλοι οι εφευρέτες δεν είχαν ύπνο στη ζωή τους. Σκεφτόντουσαν πώς θα τους βγει, αν θα τους βγει, αυτό που ήταν κολλημένο στο μυαλό τους.

apodytiriakias

Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ