Ο Προμηθέας μετά το 9600 πΧ – 4

α τεχνικής φύσεως λάθη δεν έπρεπε να επαναληφθούν στη δεύτερη απόπειρα δημιουργίας «ανθρώπων». Γιά παράδειγμα, δεν ήταν μόνον οι ίδιοι οι «άνθρωποι», ήταν καί το περιβάλλον.

Η Αυστραλία ήταν μιά χαρά μέρος γιά ν’ αποφεύγονται οι ενοχλήσεις από …ενοχλητικούς, αλλά ταυτόχρονα η απομόνωσή της ήταν καί μειονέκτημα: επέβαλε τη δημιουργία μέσων, γιά να μετακινηθεί όλος αυτός ο πληθυσμός προς την Ελλάδα. Ο Προμηθέας, λοιπόν, ως αθάνατος περίμενε καί περίμενε καί περίμενε… δυό καί τρείς καί τέσσερεις γενιές. Τα δημιουργήματά του τεκνοποίησαν κι απέκτησαν απογόνους (αυτό το ήξερε πως όντως γίνεται -δηλ. να τεκνοποιούν οι σπαρτοί/κλώνοι-, καί το περίμενε), αλλά δεν έδειξαν τίποτε δεινές κατασκευαστικές ικανότητες. Κι όχι μόνο δεν έφτιαξαν πλεούμενα, αλλά δεν ασχολήθηκαν καθόλου με τη θάλασσα. Κανένα ενδιαφέρον! Ούτε κάν γιά το ψάρεμα.

Ακόμη σήμερα, παρά το ότι αρκετοί απ’ αυτούς συγκεντρώνονται στα παράλια της Αυστραλίας, δεν ασχολούνται με τη θάλασσα. (Καί να σκεφτεί κανείς πως τους έφτιαξε νησιώτης! )

Ο Προμηθέας απελπίστηκε, καί τους παράτησε στην τύχη τους. Προφανώς συνέβη κι αυτό που γίνεται πάντα με τους σοφούς γέροντες / ιερείς / «θεούς», που τους τιμάνε οι διάφορες φυλές εκπολιτισθέντων, αλλά αυτοί μιά μέρα τα παρατάνε όλα σύξυλα καί φεύγουν, με την αμυδρή υπόσχεση να ξαναγυρίσουν κάποτε.

Δεν γνωρίζω γιά τα της αποχωρήσεως του «σοφού» – ούτε τα ψάχνω, όμως. Άνευ σημασίας γιά την αφήγησή μας.

Ο επόμενος προορισμός ήταν η…

ε. Ινδία

Κάπου εκεί, μέσα στην πυκνή ζούγκλα της Ινδίας, ζούσαν αρκετές φυλές. Μάλλον πρωτόγονες. (Ακόμη σήμερα, εκεί βρίσκονται.)

Ο Προμηθέας σκέφτηκε πως εδώ θα έπρεπε ν’ αλλάξει λίγο την τεχνική του, μιά που η κλωνοποίηση (αντιγραφή / μετατροπή έτοιμου οργανισμού) είχε περισσότερες δυνατότητες από την σπαρτοποίηση (κατασκευή οργανισμού τελείως εξ αρχής). Έτσι, διάλεξε μιά αρκετά πρωτόγονη (άρα, κι αρκετά επιθετική) φυλή, καί την πέρασε από …ρεκτιφιέ. Τις είχε τις σχετικές γνώσεις ο Προμηθέας, από το τρίτο μέλος της τριανδρίας.

Οι κανιββαλικές τάσεις των πρωτογόνων αυτών γιά μεζέδιασμα των πεθαμένων ίσως προϋπήρχαν, ίσως όχι. Το ίδιο καί η τηλεπαθητική ικανότητα. Έτσι, εφ’ όσον τηρούνταν τα …βασικά προσόντα να …προσληφθεί η φυλή, οι «βελτιώσεις» είχαν να κάνουν καθαρά με την εμφύσηση σκοπού καί νέων (απαραιτήτων) ικανοτήτων. Αυτές ήταν (α) η επιθυμία προς μετακίνηση / μεταναστεύσεις (άρα, η μη προσκόλληση στην έννοια της πατρίδας) καί (β) η ικανότητα γιά πρόσκτηση υλικών, κυρίως μετάλλων.

Γιατί μέταλλα; επειδή γίνονται όπλα.

Η φυλή αυτή, όπως ήδη καταλάβατε, είναι οι γύφτοι.

Γιά την ακρίβεια, πιστεύω πως οι ορίτζιναλ πρωτόγονοι της ανατολικής Ινδίας είναι οι λεγόμενοι τσιγγάνοι, ενώι οι γύφτοι είναι οι προμηθεϊκοί κλώνοι τους. Τέλος πάντων, λεπτομέρειες. Το γεγονός είναι πως οι αθίγγανοι, δηλαδή αυτοί που δεν επιτρέπεται να τους αγγίζεις, ακριβώς έτσι λέγονται καί στα Ινδικά! (Γνωστοί καί ως τσαντάλας, ή ντάλιτ.) Αποτελούν, δέ, την κατώτατη κοινωνική κάστα, κάτω ακόμη κι απ’ το παραδοσιακό τετρακαστικό κοινωνικό σύστημα, καί κάνουν ταπεινές δουλειές – πχ καθαρίζουν βόθρους, κτλ. (Μόνο που το 1997 βγάλαν πρόεδρο του κράτους!)

Ιδού οι ανέγγιχτοι:

Ετούτοι εδώ κατοικούν στα νότια της Ινδίας, στο ομόσπονδο κρατίδιο Κέραλα. Μοιάζουν λιγάκι με τους Αμπορίτζινες, δε νομίζετε; (Πλατυρρινία, κι έτσι.)

Συνοψίζουμε: έχουμε πάλι μιά φυλή, με -χμ- περίεργες διαιτολογικές συνήθειες, τηλεπαθητική («- Να σε πω το μοίρα σου;»), που δεν κολλάει σε κάποια σταθερή πατρίδα (είναι αιωνίως μετακινούμενη), παραβατική (δεν καταλαβαίνει γρύ από νόμους κι απαγορεύσεις), παρασιτική, καί που κυνηγάει ειδικά τα μέταλλα. Όχι, όμως, γιά να τα εξορύξει (διότι αποφεύγει τη δουλειά όπως ο διάολος το λιβάνι), αλλά γιά να τα φέρει στην κατοχή της. Αυτή η φυλή όντως έχει κάποιες κατασκευαστικές ικανότητες στο μέταλλο, αν καί προτιμάει να χρησιμοποιεί όπλα έτοιμα – παρά να τα κατασκευάζει. (Είπαμε, η δουλειά είναι γιά τη λευκή φυλή.)

Αν καί δεν δείχνει πολεμικό χαρακτήρα ούτ’ αυτή, δεν διστάζει να οπλοφορεί, να ορμάει καί ν’ αμύνεται με τη νοοτροπία της αγέλης λύκων, καί να επιδεικνύει τόσο ελαφρά (κλοπές πχ), όσο καί βαρειά παραβατικότητα (πχ πώληση ναρκωτικών), όποτε αισθάνεται πως μπορεί.

Αυτή η φυλή, τέλος, πολλαπλασιάζεται σαν τα κουνέλια. Που σημαίνει πως, ακόμη κι αν δεν πολεμάει, μπορεί να χρησιμοποιηθεί στο σύνολό της ως πολεμικό όπλο: όπου καί να πάει, είναι σα να πέφτουν ακρίδες στα φυτά! Όχι το ιδανικό, που είχε στο μυαλό του ο Προμηθέας (δηλ. σύνολο πολεμιστών), αλλά κάτι είναι κι αυτό.

Εδώ ακριβώς κολλάνε τα λεγόμενα της «Παλαιάς Διαθήκης» γιά κατασκευή των «πρωτοπλάστων» κάπου το 4500 πΧ. Η χρονολόγηση είναι σωστή! Μόνο που, όπως είδαμε, αυτοί οι «πρωτόπλαστοι» ούτε δικοί μας πρόγονοι είναι (όλης της ανθρωπότητας, καί ειδικά των Ελλήνων), ούτε κανένας θεός τους έφτιαξε. (Άλλως τε, η ίδια η «ΠΔ» λέει πως, όταν έφυγαν απ’ τον Παράδεισο, πήγαν κάπου, όπου βρήκαν άλλους ανθρώπους.)

Όμως, πρέπει να κάνουμε μία στάση. Βλέπετε, το 4500 πΧ βρίσκεται πολύ κοντά (ή επάνω) στην αρχή της εποχής του Ταύρου. Επομένως, επεκτείνοντας τον συλλογισμό μας, κι επειδή μιλάμε γιά ένα πανέξυπνο άτομο με τρομερές γνώσεις, συμπεραίνουμε πως ο Προμηθέας έκανε τις κινήσεις του με βάση τους «μεγάλους μήνες». Ήξερε τους ουράνιους αιθερικούς νόμους, καί τους εκμεταλλεύτηκε γιά να βοηθηθεί.

Βασίμως πιθανολογώ, λοιπόν, πως η περίοδος «ανασυγκρότησης» του Προμηθέα καί των εργαστηρίων του ήταν όλο το υπόλοιπο της εποχής του Λέοντα, σύν ολόκληρη η εποχή του Καρκίνου. (Όλοι καί όλα είχαν πάθει χοντρό στραπάτσο μετά τον πόλεμο καί τα αιθερικά υπερόπλα. Έμ, να μη χρειαστεί κοντά κανένα τριχίλιαρο χρόνια, να στανιάρουν; ) Η περίοδος κατασκευής των Αμπορίτζινων ήταν η αρχή της εποχής των Διδύμων (κηρύκειο…), κι όλη του η παραμονή στην Αυστραλία ήταν τα δύο χιλιάδες-κάτι χρόνια της εποχής των Διδύμων. (Κι όχι «μερικές γενιές Αμπορίτζινων», όπως έγραψα παραπάνω – λογοτεχνικήι αδείαι.)

Η περίοδος, τώρα, κατασκευής των «πρωτοπλάστων» (των γύφτων) ήταν η αρχή της εποχής του Ταύρου. Κι όσο γιά το υπόλοιπο της εποχής του Ταύρου…

…θα πούμε μετά σε τί …»πεντάστερο» ξενοδοχείο πέρασε …διακοπές!

Μιά που μιλάμε γιά «ΠΔ»: τα σύμβολα, που κατ’ εξοχήν συνδέονται με την εικονογραφία των «πρωτοπλάστων» (το μήλο καί το φίδι), είναι πολύ μεταγενέστερες προσθήκες. Τη σχετική αφήγηση τη διανθίσανε με τέτοιους συμβολισμούς οι συγγραφείς της «ΠΔ» κατά την Ελληνιστική εποχή – οπότε καί ήτανε αυτοί οι συμβολισμοί κοινό κτήμα. Καμμία σχέση με τους γύφτους του Προμηθέα, τέσσερεις χιλιάδες χρόνια πριν.

Δεν παύω, όμως, να γελάω με τους «επιστήμονες», που τοποθετούν την ανακάλυψη της βαρύτητας στη στιγμή, που έπεσε το μήλο στο κεφάλι του Νεύτωνα. Λες κι οι αρχαίοι Έλληνες δεν είχαν δεί μήλα (η άλλα φρούτα – ή άλλα αντικείμενα) να πέφτουν χάμω! Ο Νεύτων ομολόγησε στα ίσα πως κατέκλεψε γνώσεις από αρχαία χειρόγραφα (μήλο = αρχαίες απόκρυφες γνώσεις), καί μάλιστα το είπε στη δεύτερη βιογραφία του, που την υπαγόρευσε σε ηλικία 86 ετών. (Όταν κι έβλεπε τον Χάρο να πλησιάζει, κι είπε να ελαφρώσει λίγο τη συνείδησή του.) Αλλά ποιός να τον καταλάβει!!!

Γιά να δούμε, ποιός επιστήμων θα μου απαντήσει τί είδους ήτανε το μήλο του Νεύτωνα (ντελίσιους; ρενέτα; φιρίκι; τί, τέλος πάντων; )… καί ποιός θα καταλάβει την τύφλα του, καί πότε!

Γιατί, τώρα, ασχολείται η «ΠΔ» με τους γύφτους; Άραγε ν’ αποτελούν κι αυτοί κάποια φυλή εβραίων; Όχι. (…Αγαπητέ Μάρκο ντεΣάντ, που αναρωτιέσαι.) Άλλος είν’ ο λόγος – θα τον δούμε σ’ επόμενη συνέχεια.

Κι εφ’ όσον όλοι οι «έγκυροι» μελετητές της «ΠΔ» τοποθετούν τον Παράδεισο των «πρωτοπλάστων» κάπου στη Μεσοποταμία, εγώ γιατί μιλάω γιά Ινδία;

Έ, λοιπόν, αυτό νόμιζα κι εγώ μέχρι κάποια χρόνια πριν, ώσπου σ’ ένα άλλο ντοκυμανταίρ (τί να κάνουμε; την έχω τη μανία να βλέπω! ) είδα πως το πασίγνωστο Τάτζ Μαχάλ έχει τέσσερεις υδάτινους «δρόμους» γύρω-γύρω, επειδή αυτοί αντιπροσωπεύουν τους «τέσσερεις ποταμούς του Παραδείσου».

Ώπα!!! Έχει ο ινδουϊσμός τέτοιες παραδόσεις;;; Άμ, έτσι πες!!! Αφ’ ενός, ινδουϊσμός κι εβραϊσμός δεν έχουν σχέση, αφ’ ετέρου ο ινδουϊσμός είναι η μοναδική θρησκεία, της οποίας ο βασικός κορμός έχει αδιάσπαστη συνέχεια αρκετών χιλιάδων ετών – τη μεγαλύτερη σε διάρκεια απ’ όλες τις υπόλοιπες γνωστές σήμερα θρησκείες. Όθεν, παρά το ότι το Τάτζ Μαχάλ χτίστηκε στους χριστιανικούς αιώνες (άρα, θα μπορούσε κάλλιστα να ενσωματώνει ήδη γνωστές θρησκευτικές αντιλήψεις εκτός ινδουϊσμού), εμένα μου φαίνεται πως απηχεί αρκετά παλιές ινδουϊστικές αντιλήψεις / γνώσεις. Πόσο παλιές; από το 4500 πΧ τουλάχιστον…

Ινδία, λοιπόν. Αναντίρρητα. Η οποία φιλοξενεί στο έδαφός της ακόμη ένα υπερδιαστατικό σημείο του πλανήτη μας, στις θερμοπηγές Τάπτα Πάνι. (Ρίξτε μιά ματιά πάλι εδώ, που τα περιγράφω.)

Καί πάλι γελάω με την πρόσφατη διαμάχη που ξέσπασε, σχετικά με την προέλευση του ονόματος «Καλκούτα»! Διαβάζω τα σχετικά στα ιντερνέτια: άλλοι λένε πως προέκυψε από τη συνένωση των ονομάτων δύο πάλαι ποτέ χωριών της περιοχής, άλλοι έτσι, άλλοι αλλοιώς. Κανενός, όμως, δεν πέρασε απ’ το μυαλό ότι η Καλκούτα είναι ομόρριζη της Ελληνικής λέξης «χαλκείον». Που σημαίνει το ψεύτικο, το κίβδηλο. Τους σπαρτούς / κλώνους του κυρ-Προμηθέα!

Είτε δεν τους πέρασε απ’ το μυαλό, είτε δεν τους συμφέρουν τέτοιες αποκαλύψεις.

Η Καλκούτα απέχει 550 χμ σε ευθεία από τις θερμοπηγές Τάπτα Πάνι, αλλά προφανώς οι «ανέγγιχτοι» κάποια στιγμή μετανάστευσαν μαζικά στην περιοχή της. (550 χμ δεν είναι τίποτε. Διασχίζονται σε μιά γενιά, ακόμη καί με τρομερά αργό ρυθμό.) Κι αυτό μάλλον ήταν η πρώτη μετακίνησή τους. Η κυρίως μετακίνησή τους προς τα δυτικά άργησε λιγάκι: άρχισε με την εποχή των Ιχθύων.

ergdhmerg

Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ