Η μεγαλύτερη απεργία στην ιστορία των αμερικανικών φυλακών βρίσκεται σε εξέλιξη από τις 9 Σεπτεμβρίου. Οι απεργοί αγωνίζονται ενάντια στην καταπίεση, τη σκλαβιά, την απλήρωτη εργασία, την κατάχρηση της εξουσίας μαχόμενοι για το αυτονόητο, να καταργηθεί το καθεστώς δουλείας
Η κινητοποίηση δεν ήταν μια αυθόρμητη κίνηση. Μήνες πριν, το συνδικάτο Industrial Workers of the World, εγχείρημα της Οργανωτικής Επιτροπής Κρατούμενων Εργατών-IWOC, σχεδίασε μια πανεθνική απεργία «ενάντια στη σκλαβιά των φυλακών», για να τραβήξει την προσοχή σε όσα συμβαίνουν εκεί. Μυστικές συσκέψεις έγιναν με δικηγόρους και τοπικούς συμβούλους. Με τη βοήθεια συγγενών στα επισκεπτήρια, με τις συμβουλές δικηγόρων, με γράμματα, με την ανταλλαγή μηνυμάτων μέσω κινητών τηλεφώνων που έφταναν λαθραία στα κελιά, σχεδίασαν από την περασμένη άνοιξη τις κινήσεις.
Λεπτομέρειες, όπως είναι λογικό, δε μπορούν να γίνουν γνωστές. Ούτε οι αριθμοί μπορούν να επιβεβαιωθούν. Πληροφορίες μιλούν για απεργίες πείνας, πορείες και απεργίες, σε τουλάχιστον 20 πολιτείες.
Η IWOC εκτιμά ότι 50.000 κρατούμενοι έχουν πάρει μέρος στις συντονισμένες απεργίες, έγραφε πριν από λίγες μέρες το αμερικανικό δίκτυο CNN.
Στο ρεπορτάζ του βρετανικού Guardian στις 22 Οκτωβρίου, ο Άλεξ Φρίντμαν, από το Κέντρο Υπεράσπισης Ανθρώπινων Δικαιωμάτων που ασχολείται με τα δικαιώματα των κρατούμενων, μιλά για 24.000 κρατούμενους σε κινητοποίηση. Ο Κόουλ Ντόρσει, μέλος της IWOC στο Όκλαντ, ανεβάζει στους 72.000 τον αριθμό των κρατούμενων που συμμετέχουν.
Σήμερα, περίπου 2.500.000 άνθρωποι βρίσκονται έγκλειστοι στις φυλακές-κολαστήρια των Η.Π.Α., μια χώρα που έχει το μεγαλύτερο ποσοστό κρατουμένων αναλογικά με τον πληθυσμό της, παγκοσμίως. Δηλαδή το μεγαλύτερο εργατικό δυναμικό μετά το προσωπικό της αμερικανικής κυβέρνησης, έγραφε τον περασμένο Μάρτιο το παρατηρητήριο Prison Policy. Σύμφωνα με το ίδιο δίκτυο, οι κρατούμενοι κερδίζουν από 25 ως 40 σεντς την ώρα, «όσα ο μέσος κινέζος εργάτης».
Η εργασία μέσα στις φυλακές, σημειώνει το Intercept, είναι μια βιομηχανία 2 δισεκατομμυρίων δολαρίων τον χρόνο, στην οποία δουλεύουν 900.000 κρατούμενοι, οι οποίοι πληρώνονται λίγα σεντς την ώρα σε κάποιες πολιτείες -τίποτα σε άλλες
Σύμφωνα με το αμερικάνικο σύνταγμα «Ούτε δουλεία, ούτε ακούσια υποδούλωση μπορεί να υπάρχει εντός των Η.Π.Α., εξαιρουμένης της περίπτωσης τιμωρίας για εγκλήματα, που οι κατηγορούμενοι έχουν καταδικαστεί». Με βάση, λοιπόν, τη 13η τροπολογία οι κρατούμενοι βρίσκονται σε καθεστώς δουλείας ως τιμωρία για τα αδικήματα που έχουν διαπράξει, σύμφωνα πάντα με την αστική δικαιοσύνη. Με αυτόν τον τρόπο το κράτος και το κεφάλαιο, συγκροτώντας το φαινόμενο του φυλακοβιομηχανικού συμπλέγματος, κερδοσκοπούν βασιζόμενοι στις πλάτες των κρατουμένων που αποτελούν για αυτούς τους ιδανικούς σκλάβους. Δεκάδες φυλακές (ομοσπονδιακές, πολιτειακές, ιδιωτικές) στηρίζουν τη λειτουργία τους στην καταναγκαστική εργασία των φυλακισμένων με συμβολική έως και καθόλου αμοιβή σε πολυεθνικές, φυτείες, στη στρατιωτική βιομηχανία κ.ά.
Από τις 9 Σεπτεμβρίου χιλιάδες κρατούμενοι/ες σε όλες τις φυλακές των Η.Π.Α. ξεκίνησαν τον δικό τους αγώνα ενάντια στην καταπίεση, τη σκλαβιά, την απλήρωτη εργασία, την κατάχρηση της εξουσίας μαχόμενοι για το αυτονόητο… να καταργηθεί το καθεστώς δουλείας. Σχεδόν ένα μήνα μετά την έναρξη της άνευ προηγουμένου απεργίας σε όλες τις φυλακές της χώρας, οι κρατούμενοι συνεχίζουν να αγωνίζονται είτε με αποχή από την εργασία τους, είτε με απεργίες πείνας και αποχές συσσιτίων, ενώ σε κάποια σωφρονιστικά κολαστήρια έχουν απαντήσει με εξεγέρσεις και καταστροφές υποδομών (όπως στη Φλόριντα, όπου εξεγέρσεις έχουν απλωθεί σε πολλές φυλακές της πολιτείας).
Τα αιτήματα ποικίλουν στις ειδικές λεπτομέρειες, ωστόσο δείχνουν μια συνολική εικόνα αντίστασης στην καταναγκαστική απλήρωτη εργασία (δουλεία), στον συνωστισμό, στην έλλειψη πρόσβασης στην περίθαλψη και την τροφή, καθώς και σε άλλες συνθήκες.
Όπως αναφέρει και σε συνέντευξη του στο L.A TIMES ο Ντέιβιντ Μπόνερ, καταδικασμένος ισόβια για φόνο, μέσω κινητού τηλεφώνου που μπήκε λαθραία στο κελί του σε φυλακή της Αλαμπάμα, όπου ο ίδιος και δεκάδες άλλοι κρατούμενοι είναι σε απεργία.
«Αυτό είναι σκλαβιά» Στα 29 χρόνια του στη φυλακή, ο Μπόνερ έχει σφουγγαρίσει πατώματα, έχει μαγειρέψει χοτ-ντογκς στην καφετέρια, και πιο πρόσφατα, έχει κόψει φύλλα αλουμίνιου για πινακίδες αυτοκινήτων της Αλαμπάμα. Η τελευταία του δουλειά του απέφερε 2 δολάρια τη μέρα -τόσα όσα χρειάζεται για να κάνει ένα σύντομο τηλεφώνημα. « Μας αναγκάζουν να δουλεύουμε σε αυτές τις δουλειές και δεν παίρνουμε σχεδόν τίποτα».
Επιμέλεια: Δημήτρης Λαμπρόπουλος
Λεπτομέρειες, όπως είναι λογικό, δε μπορούν να γίνουν γνωστές. Ούτε οι αριθμοί μπορούν να επιβεβαιωθούν. Πληροφορίες μιλούν για απεργίες πείνας, πορείες και απεργίες, σε τουλάχιστον 20 πολιτείες.
Η IWOC εκτιμά ότι 50.000 κρατούμενοι έχουν πάρει μέρος στις συντονισμένες απεργίες, έγραφε πριν από λίγες μέρες το αμερικανικό δίκτυο CNN.
Στο ρεπορτάζ του βρετανικού Guardian στις 22 Οκτωβρίου, ο Άλεξ Φρίντμαν, από το Κέντρο Υπεράσπισης Ανθρώπινων Δικαιωμάτων που ασχολείται με τα δικαιώματα των κρατούμενων, μιλά για 24.000 κρατούμενους σε κινητοποίηση. Ο Κόουλ Ντόρσει, μέλος της IWOC στο Όκλαντ, ανεβάζει στους 72.000 τον αριθμό των κρατούμενων που συμμετέχουν.
Σήμερα, περίπου 2.500.000 άνθρωποι βρίσκονται έγκλειστοι στις φυλακές-κολαστήρια των Η.Π.Α., μια χώρα που έχει το μεγαλύτερο ποσοστό κρατουμένων αναλογικά με τον πληθυσμό της, παγκοσμίως. Δηλαδή το μεγαλύτερο εργατικό δυναμικό μετά το προσωπικό της αμερικανικής κυβέρνησης, έγραφε τον περασμένο Μάρτιο το παρατηρητήριο Prison Policy. Σύμφωνα με το ίδιο δίκτυο, οι κρατούμενοι κερδίζουν από 25 ως 40 σεντς την ώρα, «όσα ο μέσος κινέζος εργάτης».
Η εργασία μέσα στις φυλακές, σημειώνει το Intercept, είναι μια βιομηχανία 2 δισεκατομμυρίων δολαρίων τον χρόνο, στην οποία δουλεύουν 900.000 κρατούμενοι, οι οποίοι πληρώνονται λίγα σεντς την ώρα σε κάποιες πολιτείες -τίποτα σε άλλες
Σύμφωνα με το αμερικάνικο σύνταγμα «Ούτε δουλεία, ούτε ακούσια υποδούλωση μπορεί να υπάρχει εντός των Η.Π.Α., εξαιρουμένης της περίπτωσης τιμωρίας για εγκλήματα, που οι κατηγορούμενοι έχουν καταδικαστεί». Με βάση, λοιπόν, τη 13η τροπολογία οι κρατούμενοι βρίσκονται σε καθεστώς δουλείας ως τιμωρία για τα αδικήματα που έχουν διαπράξει, σύμφωνα πάντα με την αστική δικαιοσύνη. Με αυτόν τον τρόπο το κράτος και το κεφάλαιο, συγκροτώντας το φαινόμενο του φυλακοβιομηχανικού συμπλέγματος, κερδοσκοπούν βασιζόμενοι στις πλάτες των κρατουμένων που αποτελούν για αυτούς τους ιδανικούς σκλάβους. Δεκάδες φυλακές (ομοσπονδιακές, πολιτειακές, ιδιωτικές) στηρίζουν τη λειτουργία τους στην καταναγκαστική εργασία των φυλακισμένων με συμβολική έως και καθόλου αμοιβή σε πολυεθνικές, φυτείες, στη στρατιωτική βιομηχανία κ.ά.
Από τις 9 Σεπτεμβρίου χιλιάδες κρατούμενοι/ες σε όλες τις φυλακές των Η.Π.Α. ξεκίνησαν τον δικό τους αγώνα ενάντια στην καταπίεση, τη σκλαβιά, την απλήρωτη εργασία, την κατάχρηση της εξουσίας μαχόμενοι για το αυτονόητο… να καταργηθεί το καθεστώς δουλείας. Σχεδόν ένα μήνα μετά την έναρξη της άνευ προηγουμένου απεργίας σε όλες τις φυλακές της χώρας, οι κρατούμενοι συνεχίζουν να αγωνίζονται είτε με αποχή από την εργασία τους, είτε με απεργίες πείνας και αποχές συσσιτίων, ενώ σε κάποια σωφρονιστικά κολαστήρια έχουν απαντήσει με εξεγέρσεις και καταστροφές υποδομών (όπως στη Φλόριντα, όπου εξεγέρσεις έχουν απλωθεί σε πολλές φυλακές της πολιτείας).
Τα αιτήματα ποικίλουν στις ειδικές λεπτομέρειες, ωστόσο δείχνουν μια συνολική εικόνα αντίστασης στην καταναγκαστική απλήρωτη εργασία (δουλεία), στον συνωστισμό, στην έλλειψη πρόσβασης στην περίθαλψη και την τροφή, καθώς και σε άλλες συνθήκες.
Όπως αναφέρει και σε συνέντευξη του στο L.A TIMES ο Ντέιβιντ Μπόνερ, καταδικασμένος ισόβια για φόνο, μέσω κινητού τηλεφώνου που μπήκε λαθραία στο κελί του σε φυλακή της Αλαμπάμα, όπου ο ίδιος και δεκάδες άλλοι κρατούμενοι είναι σε απεργία.
«Αυτό είναι σκλαβιά» Στα 29 χρόνια του στη φυλακή, ο Μπόνερ έχει σφουγγαρίσει πατώματα, έχει μαγειρέψει χοτ-ντογκς στην καφετέρια, και πιο πρόσφατα, έχει κόψει φύλλα αλουμίνιου για πινακίδες αυτοκινήτων της Αλαμπάμα. Η τελευταία του δουλειά του απέφερε 2 δολάρια τη μέρα -τόσα όσα χρειάζεται για να κάνει ένα σύντομο τηλεφώνημα. « Μας αναγκάζουν να δουλεύουμε σε αυτές τις δουλειές και δεν παίρνουμε σχεδόν τίποτα».
Επιμέλεια: Δημήτρης Λαμπρόπουλος
Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Επειδη Η Ανθρωπινη Ιστορια Δεν Εχει Ειπωθει Ποτε.....Ειπαμε κι εμεις να βαλουμε το χερακι μας!
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.