Για να κρατάμε τα προσχήματα

Γενικά κρατάς τα προσχήματα; Καλά κάνεις, έτσι πρέπει για να ζήσεις με αρμονία με τους γύρω σου. Να κρατάς τα προσχήματα, να είσαι καθώς πρέπει και να μην ταράζεις τα νερά. Η ησυχία, η τάξη και η ασφάλεια είναι αυτά που πηγάζουν από τον καθωσπρεπισμό και τα προσχήματα.

Αυτά τα προσχήματα είναι η οικοδομική κόλλα που κρατάει συγκροτημένο αυτόν τον παραλογισμό που ζούμε. Ο καθωσπρεπισμός είναι αυτός που σου δίνει πάτημα να συμπεριφερθείς σα να μην συμβαίνει κάτι κακό, ή κάτι που δεν θα έπρεπε να γίνεται και επειδή όλοι σχεδόν έχουν καταφύγει σε αυτό το καταφύγιο δεν τρέχει τίποτα όταν όλα καίγονται.

Βρισκόμαστε σε μία άρνηση. Αρνούμαστε να δούμε την πραγματική εικόνα του κόσμου και την κοινωνική παρακμή και αντ' αυτού ηρεμούμε και καθησυχάζουμε τους εαυτούς μας με τους στολισμένους δρόμους Νοέμβρη μήνα. Νοέμβρη μήνα!
Θα το κάνω πιο συγκεκριμένο. Από τη μία έχουμε τον πόνο των εκατομμυρίων ανθρώπων για διάφορους λόγους κι από την άλλη μία λαμπερή εικόνα που εμείς συντηρούμε στην προσπάθεια μας να κοροϊδέψουμε τον εαυτό μας.

Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα ήταν το κοντράστ δύο ειδήσεων που διάβασα η μία μετά την άλλη.

Από τη μία η είδηση για την κατάσταση στο Χαλέπι της Συρίας την πόλη με τους 250.000 κατοίκους, χωρίς ρεύμα, με τέσσερα μόλις νοσοκομεία, σοβαρές ελλείψεις σε είδη πρώτης ανάγκης και τους νεκρούς καθημερινά. Εν ολίγοις το πιο κλασικό παράδειγμα της ανθρωπιστικής κρίσης που περνάμε.

Από την άλλη μία είδηση για τον διακοσμητικό πλέον Ομπάμα που χάρισε τη ζωή σε δύο γαλοπούλες και δε σφαγιάστηκαν για χάρη της γιορτής 'thanksgiving'.
Δεν ξέρω αν αντιλαμβάνεσαι το κοντράστ των δύο ειδήσεων αλλά το ότι αυτές οι δύο παίζουν ταυτόχρονα, και μάλιστα του Ομπάμα με μεγαλύτερη απήχηση, σημαίνει πάρα πολλά πράγματα για τον κόσμο που ζούμε.


Και δεν έγινε τίποτα στην τελική. Δεν έγινε τίποτα να κάνεις άλλη μία φορά ότι δεν το βλέπεις. Αλλά σε κάθε ευκαιρία θα πεις "εγώ την αδικία δεν την μπορώ με τρελαίνει", αλλά εντάξει τώρα μία δύο φορές να κάνεις τα στραβά μάτια στην αδικία δεν πειράζει.
Βασικά δεν ξέρω αν το έχεις προσέξει αλλά πάρα πολλές φορές κάνεις εκπτώσεις στον ηθικό σου κώδικα. "Δεν πειράζει μωρέ άλλη μία φορά να παραβώ τον ηθικό μου κώδικα" αν λες ότι έχεις κάποιον τέτοιο. Υπάρχει περίπτωση να το 'χεις παρατήσει κιόλας, να μην σε απασχολεί καν κανένας ηθικός κώδικας.

Και για να καταλήξω κάπου, γιατί ποτέ δεν θα είναι αρκετά όσα και να πει κανείς πάνω σ' αυτό το φαινόμενο της κοινωνικής σχιζοφρένειας που ζούμε, έχει επηρεάσει και εμάς τους ίδιους σε προσωπικό επίπεδο και στις διαπροσωπικές μας σχέσεις.
Και στην τελική ούτε ο κόσμος που ζούμε είναι αληθινός ούτε οι άνθρωποι είμαστε αληθινοί. Και αν ποτέ είχες αμφιβολίες θέλω να ξέρεις ότι το 100% του πληθυσμού αυτής της γης ψεύδεται καθημερινά, στον εαυτό του, στους γύρω του.
Ο ίδιος μας ο κόσμος είναι ένα ψέμα!

enfo

Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ