Όλοι Χάσαμε Τον Ύπνο Μας Από Έρωτες!

Ένα από εκείνα τα πρωινά που για άλλη μια φορά ο ύπνος δεν σε τίμησε κι εσύ να πρέπει να σηκωθείς για να δουλέψεις! Το κορμί σου λες και όλο το βράδυ έσκαβε… τόσο βαρύ το νιώθεις! Στριφογύριζες συνέχεια.  Τα δάκρυα τουλάχιστον, πλέον ηρέμησαν. Παλαιότερα έτρεχαν πιο συχνά! Πόσος καιρός πάει από τότε που έκλεισες τα μάτια αμέριμνη και το πρωί ξύπνησες ανάλαφρη χωρίς καμία έγνοια;

Ούτε που θυμάσαι εε; Κάθε βράδυ σε νιώθω. Κάθε βράδυ ξαπλώνεις και ξέρω από πριν ότι δεν θα κοιμηθείς. Είναι εκείνα τα ταξίδια που κάνει το μυαλό τις νύχτες. Εκείνα τα μυστικά ταξίδια που τα ξέρεις μόνο εσύ κι εγώ, οι δυο μας! Κλείνουν τα μάτια, με το ζόρι κάποιες φορές, και ενώ το σώμα υπακούει παράλυτο, το μυαλό ξεκινάει να δουλεύει. Όλη τη μέρα μουδιασμένο και το βράδυ το πιάνει τρέλα. Το βράδυ τα σκέφτεται όλα… εσένα, αυτόν, εσάς…

Κουράστηκες να νιώθεις τόσο κουρασμένη. Πριν χτυπήσει το ξυπνητήρι, παρατηρώ τους δείκτες του ρολογιού να πλησιάζουν προς την ώρα αφύπνισης. Λυπάμαι που θα ξεφυσήξεις άλλο ένα πρωινό και θα σηκωθείς. Προσπαθείς να σκεφτείς κάτι θετικό για να συνεχίσεις και ελπίζεις πως κάποια στιγμή θα περάσει! Πράγματι έτσι είναι. Θα έρθει η στιγμή που ο πόνος θα έχει απαλυνθεί κι εσύ θα είσαι πιο ήρεμη.

Στενοχωριέμαι που ακούω τόσα βράδια τις σκέψεις σου και δεν μπορώ να σε βοηθήσω! Να ξέρεις, πως όλες τις γνωρίζω, όπως και τα δάκρυά σου. Τα έχω μάθει πλέον απ’έξω. Ξέρω σε ποια σκέψη θα δακρύσεις, σε ποια θα χαμογελάσεις, σε ποια θα με αγκαλιάσεις και θα με χαϊδέψεις, σαν να ήμουν αυτός. Όμως δεν είμαι, και θέλω να σου φωνάξω πως σε ακούω, σε νιώθω, σε αισθάνομαι, πως τα βράδια δεν είσαι μόνη! Κι αν ένιωθες τη συντροφιά μου, ίσως να μην υπέφερες τόσο.

Μερικές φορές με σφίγγεις με μανία! Άλλοτε πάλι με χτυπάς! Και υπάρχουν και φορές που με μυρίζεις με λαχτάρα, περιμένοντας να μυρίσεις το άρωμά του. Χαμογελάς, καθώς φέρνεις στη μνήμη σου τη μυρωδιά του… Δυστυχώς σε εμένα εξασθένισε, μόνο η μνήμη σου τη θυμάται πια.

Και σου λέω ότι θα περάσει! Ναι, το ξέρω γιατί πέρασαν πολλά κεφάλια από εδώ και κρατάω φυλαγμένες πολλές σκέψεις. Όλες παρόμοιες! Πίστεψε με, λοιπόν, θα περάσει!

Το μαξιλάρι σου! 

 readmebyeleni

Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ