ΑΦΥΠΝΙΣΗ ΤΗΣ ΚΟΥΝΤΑΛΙΝΙ – Η ΟΔΟΣ ΤΗΣ ΑΝΟΔΟΥ ΑΠΟ ΤΗ ΣΠΟΝΔΥΛΙΚΗ ΣΤΗΛΗ ΕΙΝΑΙ Η ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗ ΛΕΩΦΟΡΟΣ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΔΙΑΣΧΙΣΟΥΝ ΟΛΕΣ ΟΙ ΨΥΧΕΣ – Η ΓΙΟΓΚΑ – Η ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ ΛΕΩΦΟΡΟΣ ΠΡΟΣ ΤΟ ΑΠΕΙΡΟ – Η ΡΑΤΖΑ ΓΙΟΓΚΑ – Η ΥΨΙΣΤΗ – Η ΑΥΘΕΝΤΙΚΗ ΚΡΙΓΙΑ ΕΙΝΑΙ ΡΑΤΖΑ

Το Πνεύμα ως ψυχή κατήλθε μέσω των λεπτοφυών αστρικών εγκεφαλονωτιαίων κέντρων στον εγκέφαλο και στα πλέγματα της σπονδυλικής στήλης και στο νευρικό σύστημα, στις αισθήσεις και στο υπόλοιπο σώμα, και εμπλέκεται εκεί ως η ψευδο-ψυχή ή εγώ. Στην ταυτισμένη με το σώμα κατάσταση το εγώ εμπλέκεται περαιτέρω με τον αντικειμενικό κόσμο. Το εγώ πρέπει να υποχρεωθεί να ανέβει μέσω του ίδιου μονοπατιού της σπονδυλικής στήλης μέχρι να συνειδητοποιήσει τον αληθινό Εαυτό του ως ψυχή και μέχρι να ενωθεί ξανά η ψυχή με το Πνεύμα.

Ο γιόγκα δηλώνει ότι αυτή η εγκεφαλονωτιαία οδός είναι η μία ευθεία λεωφόρος που όλα τα κατελθόντα στη γη θνητά όντα πρέπει να ακολουθήσουν για την τελική άνοδο προς την απελευθέρωση. Όλα τα άλλα μονοπάτια –αυτά που δίνουν έμφαση στη σωματική και τη νοητική αυτοπειθαρχία, ή τη θεωρητική γνώση των Γραφών (την απόκτηση σοφίας με τη διάκριση), ή την εκτέλεση όλων των καλών πράξεων– είναι βοηθητικά μονοπάτια που κάπου ενώνονται με τη λεωφόρο της πρακτικής γιόγκα που οδηγεί κατ’ ευθείαν στην απελευθέρωση.

Ο ασκητής που ασχολείται με την πειθαρχία του σώματος θέτοντάς το σε δριμείες στερήσεις μπορεί να επιτύχει κάποιο βαθμό ελέγχου πάνω στο σωματικό όργανο, αλλά απλώς το να εξασκείται κάποιος σε σωματικές στάσεις, να αντέχει το κρύο και τη ζέστη και να μην ενδίδει στη θλίψη και την απόλαυση –χωρίς συγχρόνως να αυτοσυγκεντρώνεται στη Συμπαντική Συνειδητότητα– είναι μόνο ένα πλάγιο μονοπάτι για την απόκτηση του νοητικού ελέγχου που είναι αναγκαίος για την κοινωνία με τον Θεό. Ο γιόγκι επιτυγχάνει κοινωνία με τον Κύριο άμεσα, με το να αποσύρει τη συνειδητότητά του από τις αισθήσεις και το νευρικό σύστημα, τη σπονδυλική στήλη και τον εγκέφαλο, και να την ενώνει με την ψυχή του που γνωρίζει τον Θεό.

Πολλοί πιστοί είναι τόσο απορροφημένοι από το να ακολουθούν τις διδαχές του εξωτερικού ασκητισμού και της απάρνησης, που ξεχνούν ότι η έκσταση με το Άπειρο είναι ο σκοπός μιας τέτοιας αυτοπειθαρχίας.

Όταν ο φιλόσοφος των Γραφών εξετάζει σχολαστικά τις λέξεις και τις σκέψεις με το νυστέρι της λογικής του, μπορεί να αγαπήσει τόσο πολύ τη θεωρητική γνώση και το να τέμνει νοητικά τη σοφία σε διάφορα τμήματα, που μπορεί να «στερέψει» λόγω έλλειψης της εμπειρίας της αλήθειας στη θεϊκή έκσταση. Αν κάποιος περνούσε τη ζωή του αναλύοντας τις ιδιότητες του νερού και εξετάζοντας το νερό διαφορετικών πηγών σε όλο τον κόσμο, δεν θα ξεδιψούσε έτσι. Αυτός που διψά, χωρίς να εξετάζει εξεζητημένα τα ατομικά συστατικά, διαλέγει ένα καλό νερό. Πίνοντάς το, ικανοποιείται. Ένας εξωτερικός γκιάνα γιόγκι –που ακολουθεί το μονοπάτι της διακριτικής λογικής– μπορεί να διαβάσει και να αναλύσει όλες τις Γραφές και εντούτοις να μην καταπραΰνει τη δίψα της ψυχής του.

Η θεωρητική γνώση των Γραφών συχνά δημιουργεί μια πεποίθηση ότι κάποιος γνωρίζει την αλήθεια όταν στην πραγματικότητα δεν τη γνωρίζει. Μόνο κοινωνώντας με τον Θεό, τη «Βιβλιοθήκη Όλης της Γνώσης», μπορεί κάποιος να ξέρει όλες τις αλήθειες με ακρίβεια, χωρίς να χάνει χρόνο με τη θεωρητική κατανόηση και παρανόηση των Γραφών. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο μπορεί να υπάρχει ένα ευρύ χάσμα ανάμεσα στους αναγνώστες των Γραφών και τους ανθρώπους της συνειδητοποίησης που είναι οι ίδιοι η προσωποποίηση των αληθειών των Γραφών.

Τέλος, ο γιόγκι θεωρείται επίσης ανώτερος από τον άνθρωπο της δράσης. Ο ιεραπόστολος, αυτός που προσφέρει κοινωνική εργασία, ο άνθρωπος της καλής θέλησης που συμπεριφέρεται στους άλλους σύμφωνα με τον «χρυσό κανόνα», ο δάσκαλος που προσπαθεί να μάθει στους άλλους την τεχνική της κοινωνίας με τον Θεό – όλοι αναμφίβολα εκτελούν καλές πράξεις. Αν όμως δεν αφιερωθούν και στην εσωτερική επιστήμη με την οποία μπορούν να γνωρίσουν τον Θεό μέσω της δικής τους άμεσης εμπειρίας, θα παραμείνουν χωρίς θεϊκή συνειδητοποίηση.
Γι’ αυτό ο γιόγκι διαλογίζεται και επικεντρώνεται στην επίτευξη της έκστασης. Μέχρι να φτάσει σ’ αυτήν την κατάσταση του εσωτερικού συντονισμού με τον Θεό, εκτελεί τα καθήκοντά του, αλλά δεν αποσπάται από πολλές εξωτερικές δραστηριότητες με τίμημα να ξεχνά τον Κύριο.
Ο γιόγκι διδάσκει και υπηρετεί τους άλλους με τον ύψιστο τρόπο – με τη ζωή του που εμπνέει. Το παράδειγμα πάντα μιλά πιο δυνατά από τα λόγια. Αναμορφώστε τον εαυτό σας και θα αναμορφώσετε χιλιάδες άλλους. Η λησμονιά του Θεού είναι η μεγαλύτερη αμαρτία. Η κοινωνία με τον Θεό είναι η μεγαλύτερη αρετή.

Στο μονοπάτι της γιόγκα απαιτείται λίγη μελέτη των Γραφών με τη διαρκή επιθυμία να εξασκήσει κάποιος τις αλήθειες που βρίσκονται μέσα σ’ αυτές. Η απάρνηση όλων των εμπλοκών ώστε να κοινωνήσει κάποιος με τον Θεό επίσης βοηθά. Η εκτέλεση πράξεων καθήκοντος που ικανοποιούν τις ανάγκες του γιόγκι και που υπηρετούν και εξυψώνουν τους άλλους προσφέρει μια ευεργετική ισορροπία στη ζωή του.
Στην τελευταία υψηλή κατάσταση, όταν η ψυχή, ελεύθερη από κάθε σωματική και εγκόσμια συνειδητότητα, ενώνεται με το ευλογημένο Συμπαντικό Πνεύμα, ο πιστός καλείται εσωτεριστικός ράτζα γιόγκι. Αυτή η κατάσταση της τελικής γιόγκα ή ένωσης της ψυχής και του Πνεύματος είναι η πιο ευγενής. Αυτός που την κατακτά είναι ο αληθινός γιόγκι. Ο πραγματικός γιόγκι γνωρίζει τον Θεό ως πάντα υπάρχουσα, πάντα συνειδητή, πάντα ανανεούμενη Μακαριότητα. Αντιλαμβάνεται όλη τη δημιουργία ως όνειρα του Θεού.

Το μονοπάτι της Κρίγια Γιόγκα είναι ξεχωριστό και επιστημονικό γιατί διδάσκει την επακριβή μέθοδο της απόσυρσης του νου από τις αισθήσεις με το να αποκόπτεται η δύναμη της ζωής από τα πέντε τηλέφωνα των αισθήσεων. Μόνον όταν επιτευχθεί αυτή η εσωτερίκευση μπορεί ο διαλογιζόμενος να εισέλθει στον εσωτερικό ναό της κοινωνίας με τον Θεό. Με άλλα λόγια, ο Κρίγια Γιόγκι ακολουθεί μια σίγουρη, καθορισμένη μέθοδο να οδηγεί όχι μόνο τον νου του, αλλά και τη δύναμη της ζωής του μέσω του διαύλου της σπονδυλικής στήλης για να τα ενώσει με την ψυχή. Τότε, στην ύψιστη έκσταση, ενώνει την ψυχή του με το Πνεύμα.

Η Κρίγια Γιόγκα είναι η αληθινή πραναγιάμα, κατά την οποία η εισπνεόμενη και η εκπνεόμενη ανάσα έχουν μεταστοιχειωθεί σε εσωτερικευμένη δύναμη της ζωής κάτω από τον πλήρη έλεγχο του νου. Διυλίζοντας πράνα από την ανάσα και ουδετεροποιώντας τα ρεύματα της ζωής που ελέγχουν την αναπνοή, όλα τα κύτταρα του σώματος επαναφορτίζονται ζωτικά από την ενισχυμένη σωματική δύναμη της ζωής και τη Συμπαντική Ζωή. Τα υλικά κύτταρα ούτε μεταβάλλονται ούτε φθείρονται. Η Κρίγια Γιόγκα είναι μια κατάλληλη πρακτική για κάθε ειλικρινή αναζητητή του Θεού που δεν πάσχει από κάποια σοβαρή, οξεία αρρώστια και που τηρεί στην καθημερινή του ζωή τις ουσιαστικότατες ηθικές διδαχές.

Οι θεολογίες όλων των μεγάλων θρησκειών έχουν ένα κοινό θεμέλιο – το να βρει ο πιστός τον Θεό. Η θρησκευτική αλήθεια όμως, χωρίς πρακτική συνειδητοποίηση, είναι αναγκαστικά περιορισμένης αξίας. Πώς μπορεί ο τυφλός να οδηγήσει τον τυφλό? Λίγοι άνθρωποι καταλαβαίνουν την Μπάγκαβαντ Γκίτα όπως ο συγγραφέας της, ο Βυάσα, κατάλαβε τις αλήθειες της! Λίγοι άνθρωποι καταλαβαίνουν τα λόγια του Χριστού όπως αυτός τα κατάλαβε!
Ο Βυάσα, ο Χριστός, ο Μπάμπατζι και όλοι οι άλλοι τέλειοι Δάσκαλοι αντιλήφθηκαν την ίδια αλήθεια. Την περιέγραψαν ποικιλότροπα, σε διαφορετικές γλώσσες. Κατά τη μελέτη της Μπάγκαβαντ Γκίτα και της Καινής Διαθήκης κατάλαβα ότι το νόημά τους είναι ταυτόσημο. Γι’ αυτό αναφέρω τα λόγια του Χριστού για να δείξω την ενότητά τους με τις αλήθειες της Γκίτα.

Για να καταλάβει πλήρως την Μπάγκαβαντ Γκίτα και τη Βίβλο, ο πνευματικός αναζητητής πρέπει να μάθει να εισέρχεται στην κατάσταση της έκστασης και να κοινωνεί με τον Βυάσα και τον Χριστό μέσω της Συμπαντικής Συνειδητότητας.

Όπως όλα τα πανεπιστήμια του κόσμου διδάσκουν τις ίδιες θεμελιώδεις αρχές της επιστήμης, που μπορούν να αποδειχθούν με την εφαρμογή τους, έτσι και όλα τα αληθινά θρησκευτικά σχολεία, αν ακολουθούσαν τη γιόγκα, θα είχαν επίγνωση ότι είναι η μία επιστημονική λεωφόρος προς το Άπειρο. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο κάθε άνθρωπος θα πρέπει να γίνει ένας ενωμένος με τον Θεό γιόγκι. Γίνετε γιόγκι! 

– Παραμαχάνσα Γιογκανάντα

Φίλοι του Παραμαχάνσα Γιογκανάντα, διαλογισμός Κρίγια Γιόγκα, η Αφύπνιση

Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ