Πες το από την αρχή…

Οι σχέσεις μας με τους άλλους, είναι η βασική μας «περιουσία». Μία περιουσία στην οποία μπορούμε να δώσουμε βάση και να μην μας την πάρει ποτέ κανένας. 

Οι σχέσεις μας είναι διαμάντια πολύτιμα. 

Πώς μπορούμε να έχουμε σχέσεις γεμάτες υγεία, αγάπη και κατανόηση? 

Ο τρόπος είναι να επιλέξουμε να βάλουμε οδηγό την αλήθεια μας. 

Δηλαδή να λέμε μεταξύ μας ότι μας ενοχλεί από την αρχή. Ότι δεν μας αρέσει να το τοποθετούμε στην όποια σχέση μας. 

Αν από την αρχή τοποθετήσουμε στους άλλους με ηρεμία αυτά που δεν θέλουμε τότε δεν θα έρθει ποτέ ένα ξέσπασμα. 

Τα ξεσπάσματα έρχονται καθώς εμείς συχνά λέμε φράσεις όπως «δεν με πειράζει», «δεν έχω πρόβλημα» κλπ. Όπου εκεί με αυτές τις φράσεις δεν έχουμε δώσει στον άλλον κανένα όριο μας, αλλά του έχουμε αφήσει περιθώριο να καταλάβει ότι θέλει.  Που όμως λίγο αργότερα όλο αυτό που ξετυλίγεται στον δρόμο της σχέσης μας φέρνει σε κατάσταση θυμού. 

Είναι προτιμότερο να γνωρίζω τα όριά μου και να γνωρίζω τα θέλω μου και τα δεν θέλω μου και να τα τοποθετώ από την αρχή στην κάθε μου σχέση. 

Σε καμία σχέση δεν υπάρχει το αυτονόητο και το εννοείται. Καθώς ο καθένας έχει τα δικά του αυτονόητα και τα δικά του εννοείται. 

Άρα δεν έχει σημασία .. «μα γνωριζόμαστε τόσα χρόνια».. γιατί μέσα στα χρόνια που περνούν ταυτόχρονα ο καθένας από μας έχει τον δικό του εσωτερικό τρόπο που σκέφτεται και αισθάνεται. Έτσι αφού ο καθένας από εμάς στην διαδρομή της ζωής του αλλάζει μέσα του, αλλάζουν οι σκέψεις του, το ίδιο συμβαίνει και στους ανθρώπους μας. 

Οπότε το να σκεφτόμαστε εμείς από μέσα μας.. «μα καλά, δεν το καταλαβαίνει» ? Είναι άδικο, καθώς δεν μπορούμε να σκεφτούμε για τον άλλον τι θα έπρεπε να σκεφτεί και τι όχι ή πώς να πράξει και πως όχι. Αλλά του εξηγούμε εκ νέου το δικό μας κομμάτι. 

Όσο εμείς τοποθετούμαστε με ηρεμία και λέμε ακριβώς αυτό που θέλουμε και όχι στο περίπου, τότε θα αρχίσουμε με αυτόν τον τρόπο να ενισχύουμε και τον αυτοσεβασμό μας. 

Κάθε αρχή και δύσκολη λένε.. Και η Αρχή είναι το ήμισυ του παντός. 

Εμείς ήρθε η ώρα να το αλλάξουμε και να νιώσουμε πως καμία αρχή δεν είναι δύσκολη, αν την θέλει το μέσα μας. Και η αρχή δεν είναι το ήμισυ του παντός, αλλά το παν. Καθώς η αρχή σημαίνει πως κάθε μέρα επιλέγω την αρχή μου, σύμφωνα με το σήμερά μου και το είμαι μου. 

Δεν στέκομαι στο τι είμαι γενικά, αλλά στο τι είμαι σήμερα. Και σύμφωνα με το σήμερά μου θα περπατήσω και τις σχέσεις μου, αλλά κυρίως τον εαυτό μου. Αντί λοιπόν να με δεσμεύω με ρόλους και τίτλους μακροχρόνιους, ας επιλέξω να οδηγώ τον εαυτό μου και τις σχέσεις μου με το σήμερά μου. 

Σήμερα τι νιώθω, σήμερα τι θέλω να κάνω, σήμερα μόνο σήμερα. 

Αν σήμερα δεν έχω διάθεση, δεν θα με ορίσω ότι είμαι κακόκεφος άνθρωπος, αρνητικός, απαισιόδοξος. Αλλά σήμερα δεν έχω διάθεση. 

Σήμερα έχω την ανάγκη λοιπόν να κάνω διάφορα. 

Και έτσι κάπως θα οδηγώ και τις σχέσεις μου. 

Αν περπατάμε τη ζωή μας μέσα από την ροή της κάθε μέρας και να λέμε όλα όσα αφορούν τη μέρα μας και τις βασικές μας αρχές τότε οι σχέσεις μας θα είναι γεμάτες οικειότητα και ουσία. 

Μπορώ λοιπόν να επιλέξω σήμερα, να μην έχω όρεξη να πάω σε ένα ραντεβού που έκλεισα εχθές. Αντί να αναζητήσω ένα σορό δικαιολογίες, ας δοκιμάσω να πω την αλήθεια. Σήμερα δεν έχω όρεξη. Οι δικαιολογίες, θα με οδηγήσουν σε ψέμα. Και αν παρατηρήσω καλά θα δω ότι έχω συλλέξει αρκετά τέτοια μικρά ψεματάκια. Η ζωή όμως αυτά τα μικρά ψεματάκια τα συλλέγει και μου τα επιστρέφει και τα βιώνω ως καταστάσεις. 

Αρχή λοιπόν σε κάθε μου μέρα, σε κάθε μου σχέση και ως αρχίζω θα εξηγήσω στον εαυτό μου ότι από σήμερα δεν θα με ορίζω, αλλά θα δέχομαι τις σημερινές μου επιλογές. Είναι άδικο να κατευθύνω τον εαυτό μου να κάνει συμφωνία από σήμερα για το τέλος της βδομάδας και να μου καθορίζω για παράδειγμα το σίδερο ή να καθαρίσω το αμάξι . Αλλά επιλέγω να περπατήσω σύμφωνα με το νιώθω μου, αν έχω διάθεση θα σιδερώσω ή αντί να με οδηγήσω να σιδερώσω όλα μου τα ρούχα και να νιώθω καταδίκη να πω ότι θα σιδερώσω μέχρι εκεί που έχω διάθεση. 

Οπότε ας μην κάνω συμφωνίες με τον εαυτό μου, πριν ξημερώσει η μέρα γιατί το μόνο που καταφέρνω είναι να μην δίνω σημασία στο πραγματικό μου είμαι. 

Όσα περισσότερα «επιτρέπω» δώσω στον εαυτό μου, τόσο πιο αρμονικά θα λειτουργεί. 

Γιατί καθώς έχουμε διαβάσει τόσες φορές ο πραγματικός μας δυνάστης είναι μέσα μας.

Δωροθέα  

zefira21

Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ