Τροφή και Σώμα

Θεωρείται αξίωμα ότι το σώμα μας είναι το αποτύπωμα της ψυχής μας και εκφράζει τη σχέση που έχουμε πρωτίστως με τον Εαυτό μας, την αξία που του δίνουμε, πόσο σεβόμαστε τις ανάγκες του καθώς και σε ποιά θέση τον τοποθετούμε σε σχέση με τους άλλους.

Και είναι αλήθεια, ότι το είδος της σχέσης που έχουμε με τον εσωτερικό και εξωτερικό κόσμο μας, φαίνεται από πολλά πράγματα μέσα στην καθημερινότητα. Όμως, από τους πλέον ενδεικτικούς, είναι ο τρόπος που τρεφόμαστε, το πόσο και το τι επιτρέπουμε να αφομοιωθεί μέσα μας.

Η κατάποση, πάντα εμπεριέχει τη συμβολική ενσωμάτωση αυτού που καταπίνουμε μιας και το φαγητό δεν μας συντηρεί απλά, αλλά μας κάνει να αισθανόμαστε, να παρηγορούμαστε, να υποκαθιστούμε απώλειες, να γεμίζουμε κενά θλίψης, να αποφορτιζόμαστε απο το άγχος, να καταπίνουμε τον θυμό που φοβόμαστε να εκφράσουμε, να γλυκαίνουμε την πίκρα της απόρριψης και ματαίωσης, της απομόνωσης, της εγκατάλειψης και τόσα άλλα συναισθήματα και καταστάσεις.

Αντιλαμβανόμαστε πλέον ότι η σχέση μας με το φαγητό, είναι μια συμπεριφορά που διέπεται από ασυνείδητους μηχανισμούς οι οποίοι σε πολλές περιπτώσεις δημιουργούν πολλά περισσότερα προβλήματατα συγκριτικά με την προσωρινή απόλαυση και ανακούφιση που προσφέρουν.

Είναι αυτοί οι μηχανισμοί που τελικά μορφοποιούν το σώμα μας. Το ατελές ή το τέλειο σχήμα του πάντα έχει να πει μια ιστορία που πιθανά δεν βρίσκει τρόπο να λεχθεί, δεν έχει ερμηνευτεί, δεν έχει γίνει συνειδητή.

Και όταν κάτι παραμένει στο ασυνείδητο δεν μπορεί να αλλάξει και το σώμα μας δεν είναι η εξαίρεση αυτού του κανόνα.

Εξαίρεση θα γίνει όταν κάποιος αποφασίσει να διαβάσει, να ακούσει και να αποκωδικοποιήσει όλα εκείνα τα μηνύματα και συμπτώματα που είναι γραμμένα πάνω του.

Αρθρογράφος: Ειρήνη Ρόκα

e-psychology

Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ