για την επικείμενη (πιθανή) διάσπαση του ΣΥΡΙΖΑ

φίλες και φίλοι

ΠΟΛΛΟΙ και πολλές μέσα στον ΣΥΡΙΖΑ, επαγγελματίες πολιτικοί, δηλαδή επαγγελματίες επαναστάτες της Ιστορικής Αριστεράς, εδώ και αρκετούς μήνες, με πιο γνωστό τον ΠΑΝΟ ΣΚΟΥΡΛΕΤΗ (τραβάει μεγάλο ζόρι αυτές τις μέρες),  αντιμετωπίζουν το εξής δίλημμα: να παραμείνουν στην κυβέρνηση και στο κόμμα ή να αποχωρήσουν μόλις εμφανιστεί η ευκαιρία σε κάποια κρίσιμη ψηφοφορία, με αποτέλεσμα τον σχηματισμό νέας κυβέρνησης ή και προκήρυξης εκλογών. Το κρίσιμο αυτό δίλημμα προκαλείται από σκέψεις που αφορούν το πολιτικό τους επαγγελματικό μέλλον απλά και μόνο και τίποτα άλλο. Το δίλημμα υπάρχει και είναι σαφές –  αυτό που δεν είναι σαφές είναι οι αποφάσεις που θα ληφθούν. Έτσι, το ενδεχόμενο της διάσπασης του ΣΥΡΙΖΑ και της πτώσης της κυβέρνησης εγώ δεν το αποκλείω –  εσείς αποκλείστε το.

ΝΑ ποιες είναι αυτές οι σκέψεις. Εάν ακολουθηθεί η πορεία που προκρίθηκε, ο συντονισμός δηλαδή της τρίτης καπιταλιστικής επίθεσης (τρίτο μνημόνιο) και προφανώς και της τέταρτης, όποτε κι αν γίνουν εκλογές, ο ΣΥΡΙΖΑ θα υποστεί εκλογική πανωλεθρία που θα είναι η αρχή του τέλους του. Εάν οι εκλογές γίνουν στο τέλος της τετραετίας, τόσο το χειρότερο! Η πανωλεθρία θα είναι εξοντωτική. Κι όλα αυτά μέσα στα επόμενα τρία χρόνια. Ναι, αλλά οι επαγγελματίες επαναστάτες της ιστορικής Αριστεράς βλέπουν πολύ μακριά: πίσω από τους σημερινούς μεσήλικες ακολουθεί ένας εσμός, ένας συρφετός σαραντάρηδων και τριαντάρηδων που φιλοδοξούν και βουλευτές να γίνουν και ευρωβουλευτές και γενικοί γραμματείς σε Υπουργεία και Υπουργοί! Η νεολαία του ΣΥΡΙΖΑ περιμένει –  αυτός ο κοινωνικός βούρκος της πολιτικής θρασυδειλίας, απάτης και εξαχρείωσης.

Η αποχώρηση από το κόμμα έχει ήδη προκριθεί από την Λαϊκή Ενότητα (Π.Λαφαζάνης) και την Πλεύση Ελευθερίας (Ζ. Κωνσταντοπούλου) με σκοπό την πολιτική επιβίωση, την παραμονή στο πολιτικό προσκήνιο. Ο τρόπος με τον οποίο έγινε η αποχώρηση δείχνει την πολιτική τους θρασυδειλία και  η θρασυδειλία είναι αυτή που δεν θα τους επιτρέψει ποτέ να απογειωθούν –  η Κωνσταντοπούλου ενδέχεται να παίξει κάποιον σημαντικό ρόλο σε πολύ κρίσιμες στιγμές του όχι και μακρινού μέλλοντος, να διαχειριστεί δηλαδή μια προσωρινή έξοδο από το εβρό: ή η επιζήσασα Αριστερά με επικεφαλής την Κωνσταντοπούλου ή μια δεξιοακροδεξιά συμμαχία!

ΑΥΤΟΙ και αυτές που έχουν μείνει στον ΣΥΡΙΖΑ αρχίζουν να βλέπουν όλο και πιο καθαρά ότι καλύτερο μέλλον έχουν οι απατεώνες των δύο κομματιδίων που αποσπάστηκαν από τον ΣΥΡΙΖΑ παρά οι ίδιοι. Τι θέλουν;  Να γίνουν βουλευτές, τι να θέλουν, κι ας είναι μια ζωή στην αντιπολίτευση! Δεν συμμερίζονται την στρατηγική της ηγετικής ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ: επιστρέφουμε στην αντιπολίτευση και αρχίζουμε και πάλι αγώνα για να σκίσουμε καλσόν και μνημόνια. Κι αυτό διότι δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι θα επιστρέψει στην αντιπολίτευση αλλά να επιλέξει (ή να εξαναγκαστεί) να συμμετάσχει σε κυβέρνηση με τη Νέα Δημοκρατία, απροκάλυπτα ή καλυμμένα (κυβέρνηση εθνικής ενότητας, ομόνοιας και σωτηρίας), για μια ακόμα τετραετία(έτσι θέλουν να πιστεύουν).

ΑΚΟΜΑ κι έτσι, όσοι και όσες αντιμετωπίζουν το δίλημμα της αποχώρησης ή της παραμονής, η διάρκεια ζωής του ΣΥΡΙΖΑ δεν θα ξεπεράσει τα έξι με εφτά το πολύ χρόνια –  λιγότερα από τρία χρόνια να γίνουν εκλογές  και άλλα τέσσερα χρόνια η επόμενη κυβέρνηση, στην οποία θα συμμετάσχει και ο ΣΥΡΙΖΑ. Κι εάν όντως επιστρέψει στην αντιπολίτευση, πόσο βέβαιο είναι ότι στις επόμενες εκλογές θα κερδίσει περισσότερες έδρες και δεν θα διαλυθεί;

ΤΟ δέλεαρ της παραμονής του ΣΥΡΙΖΑ στην κυβέρνηση μετά τις επόμενες εκλογές, με πολύ λίγους όμως βουλευτές, θα είναι καταλυτικό. Θα είναι τόσο καταλυτικό ώστε να αποβεί παραλυτικό: να εξαφανιστούν από το πολιτικό προσκήνιο όλοι μαζί μέσα σε λίγα χρόνια. Εάν το ξανασκεφτούν, το δέλεαρ θα τους εμποδίζει να σκεφτούν με ανοιχτό μυαλό και να αργούν να πάρουν αποφάσεις και θα την πατήσουν όπως την πάτησαν τα ανδρείκελα Λαφαζάνης και Κωνσταντοπούλου.  Αυτά μπορεί να σηκώσουν λίγο το κεφάλι τους, αλλά και αυτοί λίγο θα το σηκώσουν. Αυτοί όμως θέλουν να το σηκώσουν πολύ, να παραμείνουν στο πολιτικό προσκήνιο πολλές ακόμα δεκαετίες ώστε να εξαντληθεί η επετηρίδα των αγωνιστών που θέλουν να γίνουν βουλευτές. Όσο περνάνε οι μέρες, το δίλημμα των πέριξ του Σκουρλέτη και άλλων, των συν αυτώ και του βούρκου της  Νεολαίας θα γίνεται όλο και πιο έντονο και βασανιστικό, θα γίνεται αβίωτο. Οι αποφάσεις όμως θα ληφθούν, ούτως ή άλλως.

ΓΙΑ να δούμε τι θα δούμε.

badarts

Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ