Η ΠΕΡΙΟΧΗ ΤΗΣ ΑΝΑΠΑΡΑΓΩΓΗΣ: Υπό την ηγεμονία της Ψυχής, ο Πρίγκιπας «Πειθαρχημένο Δημιουργικό Ορμέμφυτο» καθοδηγεί σωστά τη σεξουαλική ροπή, καθιστώντας τους γονείς ικανούς να φέρουν στη γη, σύμφωνα με το νόμο της έλξης, κι άλλα ευγενή πνευματικά ανθρώπινα όντα σαν τον εαυτό τους, και να καθοδηγήσουν με το παράδειγμά τους αυτές τις μπλεγμένες με την ύλη ψυχές, εμπνέοντάς τες να στραφούν και πάλι προς την πνευματική μακαριότητα.
Υπό την καθοδήγηση της Ψυχής, το σεξουαλικό ορμέμφυτο στον άνθρωπο μπορεί επίσης να μεταστοιχειωθεί σε δημιουργία –σ’ ένα καθαρά πνευματικό επίπεδο– ευγενών ιδεών, αριστουργημάτων τέχνης, βιβλίων που επιφέρουν ψυχική επανάσταση.
Υπό το καθεστώς του Εγώ, ο Πρίγκιπας «Ακολασία» ζει με αχαλίνωτο πάθος. Το σωματικό βασίλειο είναι διαρκώς ξεσηκωμένο και ανήσυχο με νοσηρά ορμέμφυτα του πειρασμού του σεξ. Η ακόρεστη λαγνεία που μεταδίδεται στις σκέψεις-πολίτες, τις κάνει να είναι υποδουλωμένες στις αισθήσεις, να υπόκεινται στην κυκλοθυμία, την κατάθλιψη, την ευερεθιστότητα. Οι κυτταρικοί κάτοικοι υποφέρουν από ατονία, κακή υγεία και πρόωρη γήρανση και θάνατο.
Στην αρχή του κύκλου της εκδηλωμένης δημιουργίας, ο Θεός υλοποίησε όλες τις μορφές με άμεση, ειδική και δημιουργική εντολή: το «Λόγο» ή τη συμπαντική δημιουργική δόνηση Ομ, με τις έκδηλες δυνάμεις της της δημιουργίας, της συντήρησης και της διάλυσης. Ο Θεός προίκισε τον άνθρωπο, που φτιάχτηκε κατά την παντοδύναμη εικόνα Του, με την ίδια αυτή δημιουργική δύναμη. Όμως ο Αδάμ και η Εύα (που συμβολίζουν τα πρώτα ζευγάρια ανθρώπων), ενδίδοντας στον πειρασμό της αφής, έχασαν τη δύναμη της «άσπιλης δημιουργίας» με την οποία μπορούσαν μέχρι τότε να περιβάλλουν όλες τις νοητικές τους εικόνες με ενέργεια και ζωή, υλοποιώντας έτσι παιδιά από τον αιθέρα (κάνοντάς τα να εκδηλωθούν από τον ιδεατό κόσμο), όπως οι θεοί.
Ο άνδρας και η γυναίκα, αντί να αναζητήσουν την απελευθέρωση στο Θεό μέσω της ενότητας της ψυχής, βρήκαν ικανοποίηση μέσω της σάρκας. Ο σπόρος του αρχικού λάθους του «Αδάμ» και της «Εύας» παραμένει μέσα σε όλα τα ανθρώπινα πλάσματα ως ο πρώτος πειρασμός της σάρκας, σε αντίθεση με τους άσπιλους νόμους του Πνεύματος («μην αγγίξετε τον καρπό του δέντρου στη μέση του κήπου!»). Η ψυχή κάθε ανθρώπου, μετά απ’ αυτή τη σκοτεινή εποχή, έπρεπε να εμπλακεί σε μάχη με τον κοσμικά παρόντα πειρασμό του σεξ. Ο δημιουργός μέσα στον άνθρωπο μετατράπηκε σε δικτατορικό πλάσμα.
Το σεξουαλικό ορμέμφυτο είναι η μοναδική πιο υλικά μαγνητική δύναμη που σύρει τη ζωή και τη συνειδητότητα προς τα κάτω, από το Πνεύμα στα ανώτερα κέντρα του εγκεφάλου και από εκεί, μέσω του κέντρου του κόκκυγα, στην ύλη και τη συνειδητότητα του σώματος.
Ο αρχάριος στον διαλογισμό γιόγκα βιώνει με αναμφισβήτητο τρόπο πόσο δεμένος είναι με τη γη, με την πεισματική προσκόλληση της ζωής του και της ενέργειάς του στο σώμα, χωρίς μερικές φορές να συνειδητοποιεί ότι κατά κύριο λόγο υπεύθυνες για την καθήλωσή του στη γη είναι οι απειθάρχητες σεξουαλικές σκέψεις και πράξεις του. Γι’ αυτό αυτός που προσδοκά να συνειδητοποιήσει τον Εαυτό του παρακινείται από τη γιόγκα να έχει υπό τον έλεγχό του αυτήν την επαναστατημένη δύναμη: τα παντρεμένα ζευγάρια πρέπει να εξασκούνται στη μετριοπάθεια, με την αγάπη και τη φιλία να κυριαρχούν· οι ανύπαντροι θα πρέπει να τηρούν αγαμία – στη σκέψη και στην πράξη.
Αυτοί που νικούν το σεξουαλικό ένστικτο είναι ευλογημένοι. Επειδή η καταπίεσή του απλώς θα αυξήσει τις δυσκολίες κάποιου, η γιόγκα διδάσκει τον εξευγενισμό του. Ο μέσος άνθρωπος μπορεί να απαλλαγεί από τον πειρασμό αποφεύγοντας τη συντροφιά, το περιβάλλον, τα βιβλία, τις ταινίες που διεγείρουν τις σεξουαλικές σκέψεις, και εκπαιδεύοντας τα στρατεύματα του αυτοελέγχου με καλή παρέα, με σωστή διατροφή (τρώγοντας λίγο ή καθόλου κρέας και περισσότερα φρέσκα φρούτα και λαχανικά), με τακτική σωματική άσκηση, με το να ασχολείται με δημιουργικές δραστηριότητες όπως η τέχνη, οι εφευρέσεις, η συγγραφή. Πάνω απ’ όλα, εστιάζοντας τις σκέψεις πάνω στο θαύμα, τη γαλήνη και την απόλυτα ικανοποιητική αγάπη του Θεού, η ακόρεστη επιθυμία για την απόλαυση του σεξ μεταστοιχειώνεται από τη θεϊκή αγάπη και την εκστατική χαρά που βιώνεται κατά το βαθύ διαλογισμό.
Σχετικά με το φυσικό αυτό ένστικτο, οι πιο γενναίοι προφήτες τολμούν να υψώσουν την προειδοποιητική, συχνά όμως ανεπιθύμητη φωνή τους για να υπενθυμίσουν τις εντολές των Γραφών κατά της ακολασίας, της μοιχείας και κάθε αφύσικης συμπεριφοράς – καταχρήσεις που ο σύγχρονος κόσμος αποκαλεί «ελεύθερο έρωτα». Η υποδούλωση στο σεξ σπάνια βασίζεται στον έρωτα και ποτέ δεν είναι «ελεύθερη». Η καταδίκη αυτής της συμπεριφοράς από θρησκευτικούς ηθικολόγους, ωστόσο, λίγα αποτελέσματα έχει· απλώς δημιουργεί αισθήματα ενοχής στον αποκαλούμενο «αμαρτωλό» Ή τον κάνει, είτε να στραφεί κατά της θρησκείας, είτε, πιο συχνά, να δικαιολογεί τη συμπεριφορά του συναναστρεφόμενος με ανθρώπους με συναφή πρότυπα – οι οποίοι ποτέ δεν λείπουν.
Η ηθική, σαν τον χαμαιλέοντα, τείνει να χρωματίζεται από την περιβάλλουσα κοινωνία. Οι ανεξιχνίαστοι νόμοι της Φύσης όμως, μέσω των οποίων ο Θεός στηρίζει τη δημιουργία Του, ποτέ δεν μεταβάλλονται από τις εκτιμήσεις του ανθρώπου. Το απλό γεγονός είναι ότι ο άνθρωπος υποδουλώνεται στα καρμικά δεσμά όποτε παραβιάζει οποιονδήποτε ιερό κώδικα της φύσης· και μετά, όταν υφίσταται τις συνέπειες και υποφέρει, αναφωνεί θλιβερά: «Γιατί εγώ, Κύριε?». Η κατανόηση είναι η τέχνη να λύνει κάποιος τον γόρδιο δεσμό που προέρχεται από την άγνοια. Έτσι, η γιόγκα διδάσκει γιατί ο άνθρωπος, το υψηλότερο επίτευγμα της Φύσης, θα πρέπει να σέβεται την ιερή μέθοδό της της αναπαραγωγής και γιατί δεν πρέπει να γίνεται κατάχρηση αυτής.
Σκεφθείτε κατ’ αρχάς ότι κάθε ον είναι στην ουσία μια ψυχή, φτιαγμένη κατ’ εικόνα του Θεού – ούτε άνδρας ούτε γυναίκα. Στην ενσαρκωμένη κατάσταση διαθέτει και την αρσενική και τη θηλυκή φύση. Η αρσενική ροπή εκδηλώνεται στις δυνάμεις της διάκρισης, του αυτοελέγχου, της σχολαστικής κρίσης – όλες τις ιδιότητες της λογικής ή διάνοιας. Το συναισθηματικό στοιχείο σε κάθε ον, που αποτελείται από τις ροπές της αγάπης, της συμπόνιας, της καλοσύνης, του ελέους –όλες οι ιδιότητες του συναισθήματος– συνιστά τη θηλυκή φύση. Αν αυτές οι δύο φάσεις δεν είναι ενωμένες και εναρμονισμένες σωστά, η πνευματική αναπαραγωγή, της οποίας ο απόγονος είναι η μόνιμη γαλήνη, είναι αδύνατη. Η πνευματική αναπαραγωγή απαιτεί το σωστό «ζευγάρωμα» –μέσα στον εαυτό του ανθρώπου– των πιο αυστηρών αρσενικών ιδιοτήτων με την πιο τρυφερή θηλυκή φύση· καταλήγει και εκδηλώνεται με τη γέννηση και την έκφραση της αληθινής γνώσης και της πλήρους ικανοποίησης του Εαυτού. Μέσα σε κάποιον που έχει επιτύχει την Αυτοπραγμάτωση, αυτή η τέλεια ένωση έχει επιτευχθεί. Τον συνηθισμένο άνθρωπο, η ανισορροπία τον κάνει να είναι δυσαρεστημένος και ανήσυχος. Η έλξη ανάμεσα στον άνδρα και τη γυναίκα, όταν βασίζεται στην αληθινή αγάπη και όχι στη φιλήδονη εμμονή, είναι η προσπάθεια της ψυχής να ανακτήσει τη φυσική της αρμονία. Έτσι γεννιέται το συχνά κακοποιημένο επιχείρημα ότι είναι αναγκαίο να αναζητήσει και να βρει κάποιος την αδελφή ψυχή του. Πολύ συχνά όμως, η λανθασμένη έλξη καταλήγει στο να βρει κάποιος την «αδελφή ψυχή» του μέσα στο κελί μιας φυλακής!
Τα καρμικά προσχέδια που δημιουργήθηκαν από τις παλιές πράξεις ενός ανθρώπου –νοητικά και σωματικά– καθορίζουν το αν θα γεννηθεί η ψυχή του ανθρώπου αυτού σ’ ένα αρσενικό ή θηλυκό σώμα. Η ψυχή, που δεν έχει φύλο, έχει βιώσει και τις δύο μορφές μέσα από πολλές ενσαρκώσεις – ένας καλός λόγος για να σεβόμαστε την ισότητα και τις αρετές και των δύο αυτών εκφράσεων του Θεού. Ο γάμος ανάμεσα στον άνδρα και τη γυναίκα γίνεται με το σκοπό να βοηθήσει ο ένας τον άλλο να εξυψωθούν μέσα στα πλαίσια μιας δέσμευσης θεϊκής φιλίας, αγάπης και πίστης, που θα κάνει και τις δύο ψυχές να έρθουν πιο κοντά στην αληθινή τους φύση στην ενσάρκωση που μοιράζονται. Περαιτέρω, παρέχει το μέσον και το σωστό περιβάλλον για την πρόσκληση και άλλων ψυχών που θέλουν να ξαναγεννηθούν στη γη, για να έρθουν μέσα στον κύκλο της διευρυνόμενης αγάπης τους.
Είτε κάποιος αναζητά την ψυχική αρμονία μέσω του σωστού γάμου είτε της αγαμίας, η αποκορύφωση θα επιτευχθεί τελικά με την ένωση με το Θεό: δηλαδή την επανένωση ενός άνδρα ή μιας γυναίκας –και οι δύο εκ των οποίων είναι δημιουργήματα της Φύσης, η αρνητική ή θηλυκή πλευρά– με τη Θετική Δύναμη, τον έναν αληθινό Αγαπημένο όλων των ψυχών που τους λείπει η αγάπη, το Πνεύμα.
– Παραμαχάνσα Γιογκανάντα
Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Επειδη Η Ανθρωπινη Ιστορια Δεν Εχει Ειπωθει Ποτε.....Ειπαμε κι εμεις να βαλουμε το χερακι μας!
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.