Στην εποχή που ζούμε, ολοένα και περισσότερο, οι άνθρωποι νοσούν ψυχικά. Η ψυχολογική βοήθεια, όμως, συνάδει με την οικονομική στενότητα. Κι αν η υγεία είναι προνόμιο των οικονομικά εύπορων ανθρώπων, τότε πώς υπάρχει δημοκρατία;
Κατάθλιψη, χωρισμοί, εκφοβισμός, άγχος, κρίσεις πανικού. Πού μπορεί να βρει κάποιος βοήθεια; Σε μία χώρα, όπου ο ψυχολόγος θεωρείται θεραπευτής "τρελών" και προνόμιο των "πλουσίων", πώς μπορεί ένας άνθρωπος να ανακοινώσει, χωρίς δισταγμό, πως "Εγώ πήγα σε ψυχολόγο".
Απομόνωση, αμφιβολίες για την προσωπικότητα του ασθενούς. Θεωρώ πως οι άνθρωποι, που έχουν ανάγκη να γυρίσουν πίσω στον εαυτό τους είναι οι πιο δυνατοί. Εκείνοι που γνωρίζουν πως για να αγαπήσουν κάποιον άλλον άνθρωπο, θα πρέπει να αγαπήσουν πρώτα τον εαυτό τους. Εκείνοι που πιστεύουν πως πάντα υπάρχει χώρος και χρόνος για αυτοβελτίωση. Φοβάμαι πολύ τους ανθρώπους, που θεωρούν πως όλα πάνω τους είναι τέλεια και πως δεν χρειάζονται καμία ψυχολογική στήριξη.
Πώς γίνεται να γνωρίζεις τον εαυτό σου μέσα σ'όλους αυτούς τους τρελούς ρυθμούς της καθημερινότητας, που έχει επιφέρει η οικονομική κρίση; Πώς μπορείς να ανακαλύψεις μόνος σου τον εαυτό σου , όταν οι άνθρωποι γύρω σου, καθημερινά, σου κολλούν διάφορες ετικέτες;
Από την πιο μικρή ηλικία μεγαλώνουμε με ετικέτες "Ναι αυτός είναι ο διαβαστερός της οικογένειας", "Ο τάδε δεν τα παίρνει πολύ καλά τα μαθήματα"," Αυτός είναι ο ήσυχος, ο άλλος το αγρίμι". Ήδη από την οικογένεια μας έχουμε όλοι λίγο πολύ μπει σ'έναν ρόλο, που έχει καθορίσει η ίδια για μας. Έπεται το σχολείο, όπου με τα τρία αθλήματα στα οποία ασκούμαστε χαρακτηριζόμαστε ως άχρηστοι ή "ταλαντούχοι". Οι λιγότερο καλοί περιμένουν απεγνωσμένα σε μία σειρά μέχρι το τέλος, ώσπου να φιλοτιμηθούν οι "ταλαντούχοι" να τους επιλέξουν. Κι έτσι η ζωή μας κυλάει και οι ετικέτες προστίθενται πάνω στο σώμα και στο μυαλό μας κάθε μέρα.
Μία επίσκεψη στον ψυχολόγο θα μπορούσε να μας αφαιρέσει πολλές ετικέτες από πάνω μας, να μας βοηθήσει να ανακαλύψουμε το "Εγώ" μας και να αποποιηθούμε των προσωπείων που αναγκασμένοι φορούμε κάθε μέρα στη ζωή μας. Ένας ξένος ναι. Εκεί δεν χρειάζεται να πεις ψέματα, να αναδείξεις τον εαυτό σου, να ντραπείς. Μία επίσκεψη στον ψυχολόγο θα μπορούσε να σε βοηθήσει να αποδεχτείς τον εαυτό σου, έπειτα και τους άλλους. Η ψυχολογική υποστήριξη έχει αποτρέψει χωρισμούς, καταθλίψεις, προκαταλήψεις, ανασφάλειες, άγχη, κρίσεις πανικού. Μα πού είναι όμως όλα αυτά στην Ελλάδα;
Καμία ψυχολογική υποστήριξη στο σχολείο, καμία εκπαίδευση των καθηγητών με βάση την ψυχολογία για να μπορέσουν να βοηθήσουν τους μαθητές τους! Ναι οι παιδαγωγικές σχολές έχουν ορισμένα μαθήματα ψυχολογίας, γιατί μέχρι την έκτη δημοτικού το παιδί θα χρειαστεί βοήθεια. Από το γυμνάσιο πάλι και μετά καμία σχολή δεν μαθαίνει πώς θα μπορούσε να βοηθήσει τους μαθητές. Οπότε ο φιλόλογος , ο μαθηματικός, ο γυμναστής, ο φυσικός, ο καθηγητής ξένων γλωσσών διδάσκει ποιους; Ρομπότ ή τυποποιημένα μυαλά; Δεν χρειάζονται αυτά τα παιδιά βοήθεια; Μετά το δημοτικό οι μαθητές σταματούν να είναι άνθρωποι;
Το γνωρίζω πως είναι δύσκολο να βρεθούν τα χρήματα για να επισκεφθεί κάποιος έναν ψυχολόγο, όταν δεν έχει ούτε τα βασικά. Υπάρχουν, όμως, λύσεις. Τα κέντρα ψυχικής υγείας στους Δήμους θα μπορούσαν να βοηθήσουν την κατάσταση. Για τις πιο ελαφριές περιπτώσεις και τα "δωρεάν" σεμινάρια ψυχολογίας.
Το μόνο που έχω να προσθέσω είναι πως όλοι έχουμε δικαίωμα στην ψυχική υγεία. Μάθαμε να ασχολούμαστε με τα δάνεια, με τα χρήματα, με το πότε θα δημιουργηθεί αυτό το μετρό στη Θεσσαλονίκη, με το "φαίνεσθαι" και κανείς μα κανείς δεν πρότεινε: "Αντί για να διορθώσουμε για έβδομη φορά φέτος τον δρόμο ας ανοίξουμε άλλα τρία τέσσερα κέντρα ψυχικής υγείας". Ας βοηθήσουμε τον άνθρωπο! Μην ξεχνάτε, όσο κι αν θέλουν να μας κλείσουν σ' αυτό το ρατσιστικό κλουβί με αντίπαλο τον ψυχολόγο, να φωνάζετε δυνατά πόσο σημαντική είναι η ψυχολογική υποστήριξη.
Κι όσοι έχετε πάει θαρραλέοι και μη πείτε το, φωνάξτε το, δώστε ώθηση. Μπορεί σαν χώρα να είμαστε οπισθοδρομική αλλά στο χέρι μας είναι να δείξουμε πως τρελός δεν είναι αυτός που θέλει να βελτιώσει τον εαυτό του αλλά αυτός που ενώ έχει αφαιρέσει τόσα επιδόματα, τόσα όνειρα, τόσες δουλειές, τόσες ζωές κατάφερε να βρίσκεται στην πολιτική εξουσία και να μας διοικεί.
Γράφει ο Ελευθεριάδης Πυθαγόρας Κωνσταντίνος!
pithagoreiotheorima
Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Επειδη Η Ανθρωπινη Ιστορια Δεν Εχει Ειπωθει Ποτε.....Ειπαμε κι εμεις να βαλουμε το χερακι μας!
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.