Εκεί που η επιστήμη συναντά την επιστημονική φαντασία αναδύεται το ολογραφικό Σύμπαν
Ένα πλήρες εμπεριστατωμένο άρθρο αναφερόμενο σε τουλάχιστον 40 μελέτες, 10 βίντεο και αναφορές των Schrodinger, Michael Talbot, David Bohm, Karl Pribram, Neil deGrasse Tyson, Albert Einstein, Poldlsky, Rosen, Pauli, Hal Puthoff, Michael Moyer, Nick Bostrom, Jim Elvidge. Craig Hogan, JuanMaldacena, Stephen Hawking, Μ. Δανέζης, Δρ. Ε. Χατζηχρήστου, Lyall Watson, Carlos Castaneda
Μετάφραση σχόλια από τον Zaxo Skafida
Όλοι έχουμε ζήσει καταστάσεις όπως να θέλουμε να πάρουμε τηλέφωνο ένα γνωστό πρόσωπο και να μας πάρει εκείνο. Να θέλουμε να κάνουμε κάτι και να βρεθεί το κατάλληλο πρόσωπο. Να κουβεντιάζουμε για ένα θέμα και σε λίγο να το βρίσκουμε μπροστά μας. Να θέλουμε να κάνουμε μια συγκεκριμένη εργασία και να βλέπουμε εκείνη την στιγμή να την εκτελεί ο γείτονας. Να θέλουμε πολύ κάτι και ανάλογα την αξία του σε εύλογο χρονικό διάστημα να πραγματοποιείται. Να ταξιδεύουμε σε χώρους ονειρικούς. Να έχουμε διαίσθηση για την επιτυχία η άσχημες διαισθήσεις και πολλά άλλα που δεν έχουν απάντηση από την κοινή λογική. Μπορεί κάποια συμπαντική θεωρία να απαντήσει στα αναπάντητα αυτά ερωτήματα; Είναι αυτό που βλέπουμε πράγματι αυτό που νομίζουμε;
Η θεωρία της πραγματικότητας, όπως εμείς την γνωρίζουμε συνειδητά, δεν είναι αυτή, αν πάμε πίσω στους ιθαγενείς, πίστευαν ότι ζούμε σε ένα όνειρο ή μια παραίσθηση. Στην εποχή μας, αναφερόμαστε στη μήτρα, σε πλέγματα, σε εικονική πραγματικότητα, σε προσομοίωση και σε ολόγραμμα. Σήμερα πολλοί φυσικοί ερευνούν την έννοια του σύμπαντος ως ένα ολόγραμμα.
Το σύμπαν είναι ένα συνειδησιακό ολόγραμμα. Η πραγματικότητα προβάλλεται σαν ψευδαίσθηση εντός του ολογράμματος. Είναι ένα εικονικό πείραμα που δημιουργήθηκε σε γραμμικό χρόνο για να μελετήσει τα συναισθήματα. ( Σ.Μ.zaxos skafidas. Όταν λέμε γραμμικό χρόνο εννοούμε τον δισδιάστατο χρόνο με παρελθόν και μέλλον, αν μπορέσουμε να δούμε τον χρόνο από τις τρεις διαστάσεις, βλέπουμε ολόκληρη τη γραμμή από το παρελθόν έως το μέλλον, τώρα). Το ολόγραμμα μας αποτελείται από δίκτυα που δημιουργούνται από μια συνειδησιακή πηγή που τα έκανε αισθητά με ηλεκτρομαγνητική ενέργεια στο φυσικό επίπεδο.(Σ.Μ. και άλλες γνωστές και άγνωστες ενέργειες). Το ολόγραμμα δημιουργείται και συνδέεται μέσω ενός ιστού ή πλέγμα μήτρας, με βάση τα πρότυπα της Ιερής Γεωμετρίας . Το ολόγραμμα είχε μια αρχή και έχει ένα τέλος, καθώς η συνείδηση εξελίσσεται στην αλχημεία του χρόνου. Δεδομένου ότι η κατάρρευση των δικτύων, πάντα εντός του ολογράμματος έχουν τέλος, μας βοηθάει να κατανοήσουμε τι συμβαίνει στον κόσμο σήμερα.
Στα μέσα μαζικής ενημέρωσης θα βρούμε ταινίες, τηλεοπτικές εκπομπές, βιβλία και παιχνίδια, με βάση την έννοια της πραγματικότητας, σαν ολόγραμμα. Μεταξύ των πιο γνωστά είναι The Matrix (η μήτρα, ψευδαίσθηση), The Thirteenth Floor (ο δέκατος τρίτος όροφος,προσομοίωση), Inception (Dream), η Holodeck (Grids) στην τηλεοπτική σειρά του Star Trek, το Second Life ένα παιχνίδι στο Διαδίκτυο, και το The Holographic Universe ένα βιβλίο του 1991 από τον Michael Talbot (βλέπε παρακάτω τις θεωρίες του).
Elon Musk: Ζούμε σε μια προσομοίωση σε υπολογιστή Ιούνιος 2016 2016 Isaac Asimov Memorial Συζήτηση με τον οικοδεσπότη Neil deGrasse Tyson: Είναι το Σύμπαν μια προσομοίωση;
Ζούμε σε ένα παιχνίδι σε υπολογιστή; Daily Mail - 6 Απριλίου, 2016
Τα πάντα γύρω μας φαίνονται να είναι αρκετά πραγματικά, αλλά πρόσφατα ένας αυξανόμενος αριθμός επιστημόνων έχουν αρχίσει να αναρωτιούνται αν η ζωή είναι ένα απίστευτα κρυμμένο παιχνίδι προσομοίωσης. Παρά το γεγονός ότι η συζήτηση μαίνεται εδώ και χρόνια, ο Neil deGrasse Tysonσυγκέντρωσε πρόσφατα μια ομάδα επιφανών επιστημόνων, σε μια προσπάθεια να θέσει τη θεωρία επί τάπητος - ή τουλάχιστον να συζητήσουν τρόπους για να πειραματιστούν. Και η μαθηματική απόδειξη επισημαίνει φαινομενικά το γεγονός ότι η ζωή μας δεν θα μπορούσε να είναι τίποτα περισσότερο από μια περίτεχνη ύπαρξη σε παιχνίδι υπολογιστή.
Μυαλά Παντού: “παμψυχισμός" δίνει λαβή στην Επιστήμη Ζωντανή Επιστήμη - 24 Φλεβάρη 2016
Zουν οι άνθρωποι σε μια προσομοίωση; Είναι η συνείδηση τίποτα περισσότερο από την πυροδότηση των νευρώνων στον εγκέφαλο; Ή είναι η συνείδηση μια ξεχωριστή οντότητα που διαπερνά κάθε κόκκο της ύλης στο σύμπαν; Η απάντηση στο ερώτημα “τι είναι συνείδηση” θα μπορούσε να έχει συνέπειες για το μέλλον της τεχνητής νοημοσύνης (AI) και της αντισυμβατικής έννοιας όπως η μεταφόρτωση του μυαλού και η εικονική αθανασία.
Παμψυχισμός είναι η άποψη ότι η συνείδηση, το μυαλό ή η ψυχή (psyche) είναι μια καθολική και αρχέγονη, χαρακτηριστικό όλων των πραγμάτων. Οι παμψυχιστές βλέπουν τους εαυτούς τους ως το μυαλά ενός παγκόσμιου νου.
Είναι το Σύμπαν μας ένα ολόγραμμα; Scientific American - 5 Μαρτίου, 2014Εμείς θεωρούμε δεδομένο ότι υπάρχουμε ως όντα 3D σε 3D σύμπαν, αλλά οι φυσικοί προτείνουν ότι ο κόσμος μας είναι μόνο η προβολή μιας πραγματικότητας γραμμένο σε 2D. Ο Scientific American συντάκτης Michael Moyer, εξηγεί.
Ντοκιμαντέρ NOVA - PBS 02/11/11
Τι είναι το Διάστημα; Εξηγώντας την πραγματικότητα σαν ολόγραμμα
Επιστήμονας της NASA λέει, ζούμε σε ένα ολόγραμμα σχεδιασμένο από εξωγήινους Ανώτατες Προοπτικές - 31 Αυγούστου του 2015
Ο Nick Bostrom, καθηγητής Φιλοσοφίας στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης και Διευθυντής του Future of Humanity Institute έχει αναπτύξει τη θεωρία ότι δεν μπορεί πραγματικά να είναι αυτό που νομίζουμε ότι είμαστε. Εμείς μπορεί, στην πραγματικότητα, να είμαστε ένα ολογραφικό πρόγραμμα που παράγεται από τις τράπεζες των υπερυπολογιστών που δημιουργούνται από ένα ξένο είδος. Σαν δευτερεύουσα σημείωση, θα μπορούσατε να φανταστείτε τη δημιουργία μιας ομάδας από αισθανόμενα όντα και στη συνέχεια, κρύβοντας ό,τι τους δημιούργησε; Αυτή είναι μια ιδέα αρκετά περιθωριακών, αλλά όχι χωρίς υποστηρικτές . Ο Rich Terrile, διευθυντής του Centre for Evolutionary Computation και Automated Design της NASA Jet Propulsion Laboratory πιστεύει ότι ο Δημιουργός μας δεν μπορεί να είναι ένας Θεός, αλλά ένας κοσμικός προγραμματιστής ηλεκτρονικών υπολογιστών. Νοικοκυρεμένος. (Μετάφραση από τον Zaxo Skafida)
Είναι το Σύμπαν μας ψεύτικο; Space.com - 4 Αυγ 2015 Ο Robert Lawrence Kuhn είναι ο δημιουργός, συγγραφέας και οικοδεσπότης τoυ "Closer to Truth," μια δημόσια τηλεόραση και πρόγραμμα πολυμέσων που διαθέτει τους ποιο κορυφαίους στοχαστές του κόσμου για να εξερευνήσουν τις βαθύτερες ερωτήσεις της ανθρωπότητας. O Kuhn είναι συν-εκδότης, μετον John Leslie, της "The Mystery of Existence: Why Is There Anything at All?"
Ζούμε σε ένα ολόγραμμα Σχεδιασμένο από εξωγήινους, λένε οι επιστήμονες της NASA Μήνυμα του Eagle News- 5 Ιούνη 2015
Ποιος λέει ότι δεν υπάρχουν ανοιχτόμυαλοι επιστήμονες στη NASA; Ένας επιστήμονας της NASA αναφέρει ζείτε μέσα σε ένα ολόγραμμα που δημιουργήθηκε από προηγμένα εξωγήινα είδη. Ότι έχετε κάνει ποτέ ή θα κάνετε, είναι απλά το προϊόν ενός εξαιρετικά προηγμένου κώδικα υπολογιστή; Κάθε σχέση, κάθε συναίσθημα, κάθε μνήμη θα μπορούσε να έχει δημιουργηθεί από τις τράπεζες των υπερυπολογιστών. Αυτή ήταν η ενδιαφέρουσα θεωρία που προτάθηκε για πρώτη φορά από τον Nick Bostrom, Καθηγητή της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης και ιδρυτικό διευθυντής του Future of Humanity Institute and of the Programme on the Impacts of Future Technology within the Oxford Martin School, υπάρχουν αρκετοί επιστήμονες που υπογράφουν σε αυτή τη θεωρία.
Δημιουργός μας είναι ένας Κοσμικός Computer Programmer λέει ο επιστήμονας JPL Άρθρο στο Eagle News- 3, Σεπτεμβρίου, 2012
Αυτό το τραπέζι, το κομπιούτερ επάνω του, το φλυτζάνι καφέ, το βουνό απέναντι, το φώς του ήλιου που μπαίνει από το παράθυρο, οι νιφάδες του χιονιού που πέφτουν αργά, κι΄αυτή η μουσική που χαιδεύει τ’αυτιά μου, είναι άραγε αληθινά; Ή μήπως ψευδαισθήσεις, παιχνίδια προοπτικής που σκαρώνει το μυαλό για να ερμηνεύσει ένα χαοτικό Σύμπαν; Μερικοί επιστήμονες προκαλούν λέγοντας πως μας ξεγελούν τρι-διάστατες προβολές ενός δι-διάστατου καλειδοσκοπίου που βρίσκεται στην επιφάνεια αυτού που μέχρι τώρα ονομάζαμε Σύμπαν; Πως χώρος και χρόνος ίσως δεν είναι παρά ποταμοί πληροφορίας, και ο φυσικός κόσμος κομμάτια διαδοχικής πληροφορίας. Η ιδέα μας ταράζει, μας μπερδεύει, κάποιους ίσως μας ενθουσιάζει. .................
Η σύνθεση των ιδεών ενός ολογραφικού σύμπαντος και ενός ολογραφικού μυαλού, το «ολογραφικό παράδειγμα», ίσως οδηγήσουν σε μια θεώρηση του κόσμου ανάλογη με εκείνη των ανατολικών φιλοσοφιών. Φαινόμενα που μέχρι τώρα κατατάσσονταν στη σφαίρα του παράλογου και της παραψυχολογίας (όπως η τηλεπάθεια, οι «μεταθανάτιες» εμπειρίες και οι εκπληκτικές ικανότητες που εμφανίζονται σε καταστάσεις αλλοιωμένης συνειδητότητας) μπορούν να εξηγηθούν με φυσικό τρόπο. Η έννοια του τυχαίου δεν έχει πια νόημα: σε ένα ολογραφικό Σύμπαν δεν υπάρχουν συμπτώσεις, κάθε τι συνδέεται με κάθε τι άλλο και επομένως είναι (προ)καθορισμένο. Υπάρχουν πολλές παράλληλες ερμηνείες ενός υπερ-ολογράμματος, που επιλεκτικά μεταφράζονται από το μυαλό μας σαν φυσική πραγματικότητα, σαν το «παρατηρούμενο Σύμπαν». Δεν είναι πλέον το μυαλό που δημιουργεί τη συνειδητότητα, αλλά η συγκεκριμένη κατάσταση συνειδητότητας που μας κάνει να αντιλαμβανόμαστε ένα φυσικό κόσμο συμπεριλαμβανομένης και της ιδέας του μυαλού και του σώματος.
Είναι το σύμπαν ένα ολόγραμμα; Science Daily - 27 Απρ 2015
Η “ολογραφική αρχή,” η ιδέα ότι ένα σύμπαν με τη βαρύτητα που μπορεί να περιγραφεί από μια κβαντική θεωρία πεδίου σε λιγότερες διαστάσεις, έχει χρησιμοποιηθεί για χρόνια ως ένα μαθηματικό εργαλείο με παράξενους καμπυλωτούς χώρους. Νέα αποτελέσματα δείχνουν ότι η ολογραφική αρχή ισχύει και σε επίπεδους χώρους. Το δικό μας σύμπαν θα μπορούσε στην πραγματικότητα να είναι δύο διαστάσεων και φαίνεται τρισδιάστατο - ακριβώς όπως ένα ολόγραμμα. Με την πρώτη ματιά, δεν υπάρχει η παραμικρή αμφιβολία: για μας, το σύμπαν φαίνεται τρισδιάστατο. Αλλά μια από τις πιο γόνιμες θεωρίες της θεωρητικής φυσικής κατά τις δύο τελευταίες δεκαετίες αμφισβητεί αυτή την υπόθεση.
Η “ολογραφική αρχή” υποστηρίζει ότι μια μαθηματική περιγραφή του σύμπαντος απαιτεί στην πραγματικότητα μια λιγότερο διάσταση από ό, τι φαίνεται. Αυτό που αντιλαμβανόμαστε ως τρισδιάστατο μπορεί ακριβώς να είναι η εικόνα δισδιάστατων διαδικασιών σε ένα τεράστιο κοσμικό ορίζοντα. Μέχρι τώρα, η αρχή αυτή έχει μελετηθεί μόνο σε εξωδιαστατικούς χώρους με αρνητική καμπυλότητα. Αυτό είναι ενδιαφέρον από θεωρητική άποψη, αλλά τέτοιοι χώροι είναι αρκετά διαφορετικοί από το χώρο στο δικό μας σύμπαν. Τα αποτελέσματα που προκύπτουν από τους επιστήμονες στο TU Wien (Βιέννη) δείχνουν τώρα ότι η ολογραφική αρχή ισχύει ακόμη και σε ένα επίπεδο χωροχρόνο.
Μπορεί να ζούμε σε ένα Matrix, λέει ο Jim Elvidge. Epoch Times - 31 του Οκτώβρη του 2014
Ο κόσμος μας δεν είναι απαραίτητα ένα πρόγραμμα υπολογιστή που σχεδιάστηκε από παρασιτικό φουτουριστικό ρομπότ, όπως στην ταινία "The Matrix" Αλλά έχει φέρει μια εντυπωσιακή ομοιότητα με μια ψηφιακή προσομοίωση ή πρόγραμμα υπολογιστή, σύμφωνα με τον μηχανικό Jim Elvidge. Ο Elvidge έχει συνεργαστεί με τεχνολογίες ψηφιακής αιχμής για δεκαετίες. Κατέχει μεταπτυχιακό ηλεκτρολόγου μηχανικού από το Πανεπιστήμιο Cornell, καθώς και πολλαπλά διπλώματα ευρεσιτεχνίας στην ψηφιακή επεξεργασία σήματος, και έχει δημοσιεύσει μελέτες σχετικά με την απομακρυσμένη αίσθηση ή αίσθηση εξ αποστάσεως και άλλα συναφή θέματα σε διάφορα περιοδικά. Συνδυάζοντας τις γνώσεις του των ψηφιακών συστημάτων με την κβαντική μηχανική, ο Elvidge έχει ανακαλύψει ότι μπορεί να ζούμε σε κάτι σαν ένα πρόγραμμα υπολογιστή. Στη πραγματικότητα η “ουσία” που εμείς φαίνεται να αγγίζουμε και να αισθανόμαστε, είναι στην πραγματικότητα ως επί το πλείστον κενός χώρος. Αισθήσεις μας, μας εξαπατούν.
Holometer: Ένα Μικροσκόπιο χώρου και χρόνου της NASA - 2 Σεπτεμβρίου, 2014
Μήπως ζούμε σε ένα 2-D ολόγραμμα; Οι φυσικοί σας βοηθούν να μάθετε NBC - 27 Αυγούστου 2014
οι φυσικοί στο Fermilab στο Ιλλινόις έχουν μετατρεψεί ένα πείραμα βασίζεται σε λέιζερ που θα μπορούσε να αποκαλύψει αν ο τρισδιάστατος κόσμος που αντιλαμβανόμαστε είναι απλώς ένα "Matrix" ψευδαίσθησης που δημιουργείται από ένα κοσμικό δισδιάστατο ολόγραμμα. Το πείραμα Holometer είναι το αποτέλεσμα πολλών ετών εργασίας από τον αστροφυσικό σωματιδίων Craig Hogan και τους συνεργάτες του από το ομοσπονδιακά χρηματοδοτούμενο Fermi National Accelerator Laboratory, και θα μπορούσε να παράσχει την πρώτη σαφή απόδειξη για την ύπαρξη του ολογραφικού σύμπαντος. Η ιδέα έχει συζητηθεί εδώ και δεκαετίες, αλλά είναι διαβολικά δύσκολο να δείξει αν μπορεί ποτέ να είναι τίποτα περισσότερο από μια ιδέα. Ο Hogan έχει ως στόχο να μάθετε αν το σύμπαν είναι ένα ολόγραμμα ψάχνοντας την αποκαλυπτικά κβαντική φυσική που σπάει τα νεύρα στον ιστό του ίδιου του χώρο-χρόνου. Αν δούμε κάτι, αυτό θα αλλάξει εντελώς τις ιδέες για το χώρο που έχουμε χρησιμοποιήσει εδώ και χιλιάδες χρόνια.
Αν ο κόσμος είναι ένας υπολογιστής, η ζωή είναι ένας αλγόριθμος Science News - 26 του Ιουνίου 2014
Σήμερα, ένας αρκετά μεγάλος αριθμός επιστημόνων θεωρεί τη φύση ως έναν υπολογιστή. Περιγράφοντας το σύμπαν σαν έναν υπολογιστή που δημιουργεί μια βεβαιότητα συναίσθησης. Οι νόμοι που διέπουν τον τρόπο εργασίας του σύμπαντος εκφράζονται με μαθηματικούς τύπους. Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε αυτές τις φόρμουλες για να υπολογίσετε τι θα κάνει η φύση, όπως πότε το φεγγάρι θα κάνει την επόμενη ηλιακή έκλειψη. Ακριβώς όπως μπορείτε να κάνετε ένα ψηφιακό υπολογισμό για να καταλάβετε πού θα είναι το φεγγάρι, η φύση διεξάγει απλά ένα δικό του αναλογικό υπολογισμό που βάζει το φεγγάρι, όπου υποτίθεται ότι είναι.
Προσομοιώσεις πίσω στη θεωρία ότι το σύμπαν είναι ένα ολόγραμμα
Φύση - 12 Δεκεμβρίου, 2013
Φύση - 12 Δεκεμβρίου, 2013
Μια ομάδα φυσικών έχει προσφέρει μια ξεκάθαρη απόδειξη ότι το σύμπαν μας θα μπορούσε να είναι απλά μια μεγάλη προβολή. Το 1997, ο θεωρητικός φυσικός Juan Maldacena προτείνει ένα τολμηρό μοντέλο του Σύμπαντος στο οποίο η βαρύτητα προκύπτει από απειροελάχιστα λεπτές, δονούμενες χορδές, θα μπορούσε να ερμηνευθεί εκ νέου με την άποψη της καθιερωμένης φυσικής. Στο μαθηματικά περίπλοκο κόσμο των χορδών, στο οποίο υπάρχουν εννέα διαστάσεις του χώρου και μία του χρόνου, θα είναι απλώς ένα ολόγραμμα: η πραγματική δράση θα παίζει έξω σε ένα απλούστερο, επίπεδο σύμπαν όπου δεν υπάρχει βαρύτητα.
Η ιδέα του Maldacena ενθουσίασε τους φυσικούς επειδή προσέφερε έναν τρόπο να βάλουν τη δημοφιλή αλλά ακόμα αναπόδεικτη θεωρία των χορδών σε στέρεες βάσεις Ñ και επειδή έλυσε τις εμφανείς ανακολουθίες μεταξύ της κβαντικής φυσικής και της θεωρίας της βαρύτητας του Αϊνστάιν. Παρείχε στους φυσικούς μια μαθηματική πέτρα Rosetta, μια “δυαδικότητα”, που τους επέτρεψε να μεταφράσουν εμπρός και πίσω, μεταξύ των δύο γλωσσών, και την επίλυση προβλημάτων σε ένα μοντέλο που φαινόταν δυσεπίλυτο, στο άλλο και αντίστροφα. Όμως, αν και η εγκυρότητα των ιδεών Maldacena είναι όμορφη, μια αυστηρή απόδειξη δεν ήταν εφικτή. (Μετάφραση από τον Zaxo Skafida)
Νέο μαθηματικό μοντέλο συνδέει τις θεωρίες του χωροχρόνου PhysOrg - 1 Ιούνη του 2013
Ερευνητές στο Πανεπιστήμιο του Southampton έχουν κάνει ένα σημαντικό βήμα σε ένα πρόγραμμα για να ξετυλίξουν τα μυστικά της δομής του Σύμπαντος μας. Μια από τις κύριες πρόσφατες εξελίξεις στη θεωρητική φυσική είναι η ολογραφική αρχή. Σύμφωνα με αυτή την ιδέα, το Σύμπαν μας μπορεί να θεωρηθεί ως ένα ολόγραμμα και θα θέλαμε να καταλάβουμε πώς να διατυπώσουμε τους νόμους της φυσικής για ένα τέτοιο ολογραφικό Σύμπαν.
Ο χώρο-χρόνος είναι συνήθως κατανοητό να περιγράφει το διάστημα που υπάρχει σε τρεις διαστάσεις, με το χρόνο να παίζει το ρόλο μιας τέταρτης διάστασης και οι τέσσερις έρχονται μαζί για να σχηματίσουν ένα συνεχές, ή μια κατάσταση στην οποία τα τέσσερα στοιχεία δεν μπορούν να διακριθούν το ένα από το άλλο. Ο επίπεδος χώρο-χρόνος και ο αρνητικός χώρο-χρόνος περιγράφουν ένα περιβάλλον στο οποίο το Σύμπαν δεν είναι συμπαγές, με το χώρο που εκτείνεται απείρως, για πάντα στο χρόνο, σε οποιαδήποτε κατεύθυνση. Οι βαρυτικές δυνάμεις, όπως αυτές που παράγονται από ένα αστέρι, περιγράφονται καλύτερα με τον επίπεδο χώρο-χρόνο. Ο αρνητικά καμπύλος χωρόχρονος περιγράφει ένα Σύμπαν γεμάτο με αρνητική ενέργεια του κενού.
Τα μαθηματικά της ολογραφίας είναι τα καλύτερα για κατανόηση του αρνητικά καμπύλου χώρο-χρόνου. Σύμφωνα με την ολογραφία, σε ένα θεμελιώδες επίπεδο, το σύμπαν έχει μια λιγότερη διάσταση από ό, τι αντιλαμβανόμαστε στην καθημερινή ζωή και διέπεται από νόμους παρόμοιους με τον ηλεκτρομαγνητισμό. Η ιδέα είναι παρόμοια με εκείνη των απλών ολογραμμάτων όπου μια τρισδιάστατη εικόνα κωδικοποιείται σε μία δισδιάστατη επιφάνεια, όπως στο ολόγραμμα σε μια πιστωτική κάρτα, αλλά τώρα είναι ολόκληρο το σύμπαν που κωδικοποιείται με τέτοιο τρόπο.
Τι εάν πραγματικότητα ήταν πραγματικά ακριβώς ένα Sim Σύμπαν Live Science - 14 Δεκεμβρίου, 2012
Τι θα συμβεί αν τα πάντα - όλοι μας, ο κόσμος, το σύμπαν - δεν ήταν πραγματικά; Τι και αν ό, τι, γνωρίζουμε και να κάνουμε ήταν πραγματικά ακριβώς προσομοίωση σε υπολογιστή κάποιου; Η αντίληψη ότι η πραγματικότητα μας ήταν κάποιο παιδί σε έναν καναπέ στο μακρινό μέλλον παίζει με ένα παιχνίδι στον υπολογιστή σαν ένα γιγάντιο Sim City, ή Πολιτισμό, και είμαστε οι χαρακτήρες του, δεν είναι νέα. Αλλά μια ομάδα φυσικών τώρα νομίζουν ότι ξέρουν έναν τρόπο για να δοκιμάσουν την ιδέα. Τρεις από αυτούς προτείνουν να δοκιμάσουμε την πραγματικότητα με προσομοίωση των προσομοιωτών.
Μήπως ζούμε σε μια προσομοίωση σε υπολογιστή; Οι ερευνητές λένε ότι η ιδέα μπορεί να ελεγχθεί PhysOrg - 10 του Δεκεμβρίου, 2012
Η κωνική (κόκκινη) επιφάνεια δείχνει τη σχέση μεταξύ της ενέργειας και της ορμής στην ειδική θεωρία της σχετικότητας, μια θεμελιώδη θεωρία σχετικά με το χώρο και το χρόνο που αναπτύχθηκε από τον Άλμπερτ Αϊνστάιν, και είναι το αναμενόμενο το αποτέλεσμα, αν το σύμπαν μας είναι δεν είναι μια προσομοίωση. Η επίπεδη (μπλε) επιφάνεια απεικονίζει τη σχέση μεταξύ της ενέργειας και της ορμής που θα αναμενόταν εάν το σύμπαν είναι μια προσομοίωση με ένα υποκείμενο κυβικό πλέγμα. Πριν από μια δεκαετία, ένας Βρετανός φιλόσοφος βάζει εμπρός την ιδέα ότι το σύμπαν που ζούμε μπορεί στην πραγματικότητα να είναι μια προσομοίωση σε υπολογιστή που χειρίζονται οι απόγονοι μας. Αν και αυτό φαίνεται τραβηγμένο, ίσως ακόμα και ακατανόητο, μια ομάδα φυσικών στο Πανεπιστήμιο της Ουάσιγκτον έχει καταλήξει σε μια πιθανή δοκιμή για να δούμε αν στέκει η ιδέα.
Το Σύμπαν μεγαλώνει σαν ένα γιγαντιαίο μυαλό 26, Νοεμβρίου, 2012
Το σύμπαν μπορεί να αυξηθεί σαν ένας γιγάντιος εγκέφαλος, σύμφωνα με μια νέα προσομοίωση σε υπολογιστή. Τα αποτελέσματα υποδεικνύουν ότι μερικοί ανεξερεύνητοι, θεμελιώδεις νόμοι μπορούν να ρυθμίζουν την ανάπτυξη των συστημάτων μικρών και μεγάλων, από την ηλεκτρική πυροδότηση μεταξύ των εγκεφαλικών κυττάρων και την ανάπτυξη των κοινωνικών δικτύων ως την επέκταση των γαλαξιών. Η ομάδα δημιούργησε μια προσομοίωση σε υπολογιστή που έσπασε το πρώιμο σύμπαν σε πολύ μικρές μονάδες - κβάντα του χωροχρόνου πιο μικροσκοπικά και από τα υποατομικά σωματίδια.
Η προσομοίωση συνέδεσε οποιοδήποτε κβάντα, ή κόμβους σε ένα τεράστιο ουράνιο δίκτυο, που σχετίζεται αιτιολογικά. Τίποτα δεν ταξιδεύει πιο γρήγορα από το φως, έτσι ώστε αν ένα πρόσωπο που χτυπά ένα μπέιζμπολ στη Γη, το κυματικό εφέ αυτού του γεγονότος δεν θα μπορούσε ποτέ να φτάσει σε ένα εξωγήινο μακρινό γαλαξία σε ένα εύλογο χρονικό διάστημα, δηλαδή εκείνες τις δύο περιοχές του χωροχρόνου που δεν είναι αιτιολογικά συσχετισμένες. Καθώς η προσομοίωση προχώρησε, πρόσθεσε όλο και περισσότερο χώρο-χρόνο στην ιστορία του σύμπαντος, και έτσι οι συνδέσεις "δίκτυο" της μεταξύ της ύλης στους γαλαξίες, μεγάλωσε.
Όταν μια ομάδα σύγκρινε την ιστορία του σύμπαντος με την ανάπτυξη των κοινωνικών δικτύων και των κυκλωμάτων του εγκεφάλου, βρήκαν ότι όλα τα δίκτυα επεκτάθηκαν με παρόμοιους τρόπους. Ισορρόπησαν σχέσεις μεταξύ παρόμοιων κόμβων με αυτούς που είχαν ήδη πολλές συνδέσεις. Για παράδειγμα, ένας εραστής γάτας που σερφάρει στο Internet, μπορεί να επισκεφθεί μέγαλα-sites όπως το Google ή το Yahoo, αλλά θα σερφάρει επίσης σε ιστοσελίδες που ασχολούνται με γάτες ή στα βίντεο του YouTube με γατάκια. Κατά τον ίδιο τρόπο, συνδέονται τα γειτονικά κύτταρα του εγκεφάλου, αλλά και οι νευρώνες συνδέουν επίσης αυτά, όπως τα "κύτταρα του εγκεφάλου της Google" που συνδέονται με τα φορτία των άλλων κυττάρων του εγκεφάλου.
Η απόκοσμη ομοιότητα μεταξύ δικτύων μικρών και μεγάλων είναι απίθανο να αποτελεί σύμπτωση. Για ένα φυσικό είναι μια άμεση ένδειξη ότι υπάρχει κάτι που λείπει από την κατανόηση του πώς λειτουργεί η φύση. Είναι πιο πιθανό ότι κάποιοι άγνωστοι νόμοι διέπουν τον τρόπο ανάπτυξης και αλλαγής των δικτύων, από τα μικρότερα κύτταρα του εγκεφάλου έως στην ανάπτυξη των μέγα-γαλαξιών. (Μετάφραση από τον Zaxo Skafida)
Είναι αληθινό. Οι φυσικοί προτείνουν μέθοδο για να καθορίσει εάν το σύμπαν είναι μια προσομοίωση PhysOrg - 12 Οκτώβρη, 2012
Ένα κοινό θέμα των ταινιών επιστημονικής φαντασίας και βιβλίων είναι η ιδέα ότι όλοι ζουν σε προσομοιωμένο σύμπαν - ότι τίποτα δεν είναι πραγματικά αληθινό. Η ιδέα της ομάδας βασίζεται στο έργο που επιτελείται από άλλους επιστήμονες οι οποίοι συμμετέχουν ενεργά στην προσπάθεια για τη δημιουργία προσομοιώσεων του σύμπαντός μας, τουλάχιστον όπως την αντιλαμβανόμαστε. Μέχρι στιγμής, τέτοια εργασία έχει δείξει ότι για τη δημιουργία ενός προσομοιωτή της πραγματικότητας, πρέπει να είναι σε τρισδιάστατο πλαίσιο για να εκπροσωπεί το πραγματικό κόσμο αντικείμενα και διεργασίες εκεί. Με μηχανογραφικές προσομοιώσεις, είναι απαραίτητο να δημιουργηθεί ένα πλέγμα για να υπολογιστούν οι αποστάσεις μεταξύ των εικονικών αντικειμένων και για την προσομοίωση της εξέλιξης του χρόνου. Η γερμανική ομάδα προτείνει ένα τέτοιο πλέγμα θα μπορούσε να δημιουργηθεί με βάση την κβαντική χρωμοδυναμική - θεωρία που περιγράφει τις πυρηνικές δυνάμεις που δεσμεύουν τα υποατομικά σωματίδια.
Οι φυσικοί λένε μπορεί να υπάρχει ένας τρόπος για να αποδείξουμε ότι ζούμε σε μια προσομοίωση σε υπολογιστή io9.com - 12 του Οκτωβρίου του 2012
Πίσω στο 2003, ο καθηγητής της Οξφόρδης Nick Bostrom πρότεινε ότι μπορεί να ζούμε σε μια προσομοίωση υπολογιστών. Στο αναφορές του, ο Bostrom πρόσφερε λίγη επιστήμη για να υποστηρίξει την υπόθεσή του - αν και έκανε τον υπολογισμό σε υπολογιστικές απαιτήσεις που χρειάζονται για να πετύχει ένα τέτοιο κατόρθωμα. Και πράγματι, ο φιλοσοφικός ισχυρισμός είναι, η πραγματικότητα αποδεικνύεται ότι είναι εντελώς διαφορετική. Αλλά τώρα, μια ομάδα φυσικών λένε η απόδειξη μπορεί να είναι δυνατή, και αυτό είναι ένα θέμα της εξεύρεσης μιας κοσμολογικής υπογραφής που θα χρησιμεύσει ως το παροιμιώδες κόκκινο χάπι από το Matrix. Και νομίζουν ότι ξέρουν τι είναι. Σύμφωνα με τον Silas Beane και την ομάδα του στο Πανεπιστήμιο της Βόννης στη Γερμανία, μια προσομοίωση του σύμπαντος θα πρέπει να εξακολουθεί να έχει περιορισμούς, ανεξάρτητα από το πόσο ισχυρή είναι. Οι περιορισμοί αυτοί, υποστηρίζουν, θα πρέπει να τηρούνται από τους ανθρώπους εντός της προσομοίωσης ως ένα είδος περιορισμού στις φυσικές διαδικασίες.
Οι μαύρες τρύπες δεν είναι αδίστακτοι δολοφόνοι, αλλά, αντίθετα, γεννήτριες καλοηθών ολογραμμάτων Science Daily - 17 Ιουνίου 2015
Νέα έρευνα στη θεωρητική φυσική δείχνει ότι οι μαύρες τρύπες δεν είναι οι ανηλεείς δολοφόνοι που τους έχουμε κάνει, αλλά αντ 'αυτού καλοήθης - αν και ατελής - γεννήτριες ολογραμμάτων. Ο κόσμος θα μπορούσε να έχει συλληφθεί από μια μαύρη τρύπα, και δεν θα μπορούσατε να το παρατηρήσετε ακόμη, σύμφωνα με μια νέα θεωρητική σκοπιά. Ο Mathur και η ομάδα του έχουν επεκτείνει τη θεωρία fuzzball τους, επίσης, και έχουν έρθει σε ένα εντελώς διαφορετικό συμπέρασμα. Βλέπουν τις μαύρες τρύπες όχι ως δολοφόνους, αλλά μάλλον ως καλοήθης μηχανές αντίγραφων ειδών. Πιστεύουν ότι όταν ένα υλικό που αγγίζει την επιφάνεια μιας μαύρης τρύπας, γίνεται ένα ολόγραμμα, ένα σχεδόν τέλειο αντίγραφο του εαυτού του που συνεχίζει να υπάρχει όπως και πριν.
Πώς ένα ολογραφικό Σύμπαν προέκυψε από τη μάχη με τον Stephen Hawking
Wired - πρώτη, Αυγούστου του 2011
Wired - πρώτη, Αυγούστου του 2011
Οι υποστηρικτές της θεωρίας χορδών φαίνεται να πιστεύουν ότι μπορούν να παρέχουν μια πιο κομψή περιγραφή του Σύμπαντος, με την προσθήκη επιπλέον διαστάσεων. Αλλά μερικοί άλλοι θεωρητικοί πιστεύουν ότι, έχουν βρει άλλο τρόπο για να δουν το Σύμπαν, θεωρώντας ότι έχει μια διάσταση λιγότερο. Το έργο ξεπήδησε από μια μακρά λογομαχία με τον Stephen Hawking σχετικά με τη φύση των μαύρων οπών, που τελικά λύθηκε με τη συνειδητοποίηση ότι ο ορίζοντας γεγονότων θα μπορούσε να λειτουργήσει ως ένα ολόγραμμα, διατηρώντας πληροφορίες σχετικά με το υλικό που έχει αρχίσει να αναρροφάται μέσα. Το ίδιο είδος των μαθηματικών, αποδεικνύεται, ότι μπορεί να περιγράψει πραγματικά οποιοδήποτε σημείο στο σύμπαν, πράγμα που σημαίνει ότι ολόκληρο το περιεχόμενο του Σύμπαντος μπορεί να θεωρηθεί σαν ένα γιγαντιαίο ολόγραμμα, μια που βρίσκεται στην επιφάνεια του οποιουδήποτε δισδιάστατου σχήματος περικλείουν. Όταν πρόκειται για τη βασική ιδέα - το Σύμπαν μπορεί να περιγραφεί χρησιμοποιώντας ένα ολόγραμμα ...
Discovery - 27 Μαΐου του 2011
Συνείδηση: Πώς πρόκειται να εξηγήσετε αυτό; Πράγματι, πολλοί επιστήμονες μελετούν τώρα τι συμβαίνει στον εγκέφαλο και το πώς ο νους σχετίζεται με τον έξω κόσμο, αλλά τα στοιχεία που μας δίνει η συνείδηση αποδεικνύουν ότι είναι ένα μάλλον σκληρό καρύδι για να ραγίσει. Είναι κάποια υπερφυσική επιρροή εκεί; Είναι καθαρά βιολογικά; Ή είναι κάτι άλλο, κάτι πιο ... φυσικό εκεί; Μην νομίζετε ότι η συνείδησή μας θα μπορούσε να εξηγηθεί από το Μεγάλο Επιταχυντή Αδρονίων που διερευνά καταστάσεις της ύλης που υπήρχε αμέσως μετά το Big Bang, έτσι ώστε να είναι βέβαιο ότι θα δημιουργήσει κάποια νέα φυσική - δεν εκτιμάτε ότι θα μπορούσε να αποκαλύψει κάποιο είδος των σωματιδίων, ή ενέργεια, που θα μπορούσε να εξηγήσει τη σύνδεση μας με το Σύμπαν;
Ενδεχομένως εμπνευσμένο από την τρελή επιστημονική τηλεοπτική σειρά FlashForward - στην οποία ο καθένας στον πλανήτη βγαίνει νοκ άουτ για 2 λεπτά και 17 δευτερόλεπτα, έχει οράματα 6 μήνες στο μέλλον, μετά από ένα πείραμα που προφανώς πήγε στραβά σε έναν επιταχυντή σωματιδίων - ο φίλος μου γρήγορα να επισήμανε ότι η κβαντική φυσική, από τη φύση της, είναι παράξενη, και η συνείδηση είναι, επίσης, περίεργο, οπότε πρέπει να υπάρχει κάποια σχέση. Ενώ αυτή μπορεί να είναι ελκυστική - μετά από όλα, η κβαντομηχανική μας έφερε την νεκροζώντανη γάτα του Schrodinger's (ή και τα δύο) - υπάρχει ένα θεμελιώδες ελάττωμα σε αυτή τη λογική. Όπως ο Brooks αναφέρει στο άρθρο του, "παράξενα κβαντικά φαινόμενα δεν ταιριάζουν με την καθημερινή μας εμπειρία του κόσμου, έχουν επικαλεσθεί για την επίλυση μυριάδες πράγματα που δεν έχουν ακόμα καταλάβει, όπως υπερφυσικά φαινόμενα."
Είχατε ποτέ ημέρες που αμφισβητούσατε την πραγματικότητα; Ένας επιστήμονας έχει πάει ένα βήμα παραπέρα. Σήμερα κατασκευάζει ένα πείραμα που θα απαντήσει αν όλοι μας υπάρχουμε ως αποτέλεσμα ενός καθολικού ολογράμματος. Δεν είσαι μόνος. Η ολογραφική συμπαντική υπόθεση είναι διαποτισμένη με πολύπλοκα μαθηματικά και περιγραφές που ανήκουν σε σκληρά μυθιστορήματα επιστημονικής φαντασίας. Ο Craig Hogan φυσικός σωματιδίων του Fermilab ανανέωσε το ενδιαφέρον στην έννοια ολογραφικό σύμπαν, μετά τη διερεύνηση του θορύβου που μέτρησε με έναν ανιχνευτή βαρυτικών κυμάτων που ονομάζεται GEO600 στη Γερμανία. Για να μπορέσουμε να καταλάβουμε τι είναι αυτός ο "θόρυβος" (πόσο μάλλον γιατί το Σύμπαν θα μπορούσε να είναι ένα ολόγραμμα), πρέπει να καταλάβουμε πώς λειτουργούν οι ανιχνευτές βαρυτικών κυμάτων.
συνείδηση Crystalinks
Πραγματικότητα: Μια απλή παραίσθηση
Epoch Times - 15 Δεκ του 2009
Σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα στον τομέα της κβαντικής φυσικής, όλα όσα γνωρίζουμε ως ύλη - το στερεό συμπαγές που φαίνεται να είναι αυτό που αποτελείται η πραγματικότητα μας – δεν θα μπορούσε να είναι τίποτα περισσότερο από ό, τι οι κβαντικές διακυμάνσεις στη μέση του κενού σύμπαντος.
Πραγματικότητα: Μια απλή παραίσθηση - Μέρος 2
Epoch Times - 20 Δεκεμβρίου, 2009
Εσείς και εγώ, μόνο Ολογράμματα
Epoch Times - 20 Δεκεμβρίου, 2009
Εσείς και εγώ, μόνο Ολογράμματα
Ολογραφικό Σύμπαν: Η ανακάλυψη θα μπορούσε να σημάνει τη Νέα Εποχή στη Θεμελιώδη Φυσική
Science Daily - 5 Φεβ 2009
Οι ερευνητές του Πανεπιστημίου του Κάρντιφ, που είναι μέρος μιας βρετανο-γερμανικής ομάδα ψάχνει τα βάθη του διαστήματος για να μελετήσει τα κύματα βαρύτητας, μπορεί να σκοντάψει σε μια από τις πιο σημαντικές ανακαλύψεις στη Φυσική, σύμφωνα με ένα Αμερικανό φυσικός. Ο Craig Hogan, ένας φυσικός στο Fermilab Κέντρο Σωματιδιακής Αστροφυσικής στο Ιλλινόις είναι πεπεισμένος ότι έχει βρει αποδείξεις στα δεδομένα του ανιχνευτή κυμάτων βαρύτητας GEO600 για ολογραφικό Σύμπαν - και ότι οι ιδέες του θα μπορούσαν να εξηγήσουν το μυστηριώδη θόρυβο στα δεδομένα του ανιχνευτή που δεν έχει εξηγηθεί μέχρι τώρα. Η βρετανο-γερμανική ομάδα πίσω από το GEO600, που περιλαμβάνει επιστήμονες από τη Σχολή Φυσικής και του Ομίλου βαρυτικής Φυσικής Αστρονομίας, θα προβαίνουν πλέον σε νέα πειράματα μέσα στους επόμενους μήνες για να δώσουν περισσότερα στοιχεία σχετικά με τις υποθέσεις του Craig Hogan . Εάν αποδεδειχθούν σωστές, θα μπορούσαν να βοηθήσου την επαφή της κβαντομηχανικής και της θεωρία βαρύτητας του Αϊνστάιν.Πόσες διαστάσεις υπάρχουν στο Ολογραφικό Σύμπαν;
Science Daily - 9 του Φλεβάρη του 2009
Η Βιεννέζοι επιστήμονες προσπαθούν να κατανοήσουν τα μυστήρια της ολογραφικής αρχής: Πόσες διαστάσεις υπάρχουν στο σύμπαν μας; Μερικά από τα λαμπρότερα μυαλά στον κόσμο διεξάγουν έρευνα σε αυτόν τον τομέα - και ακόμα δεν έχουν καταφέρει μέχρι στιγμής να δημιουργήσουν μια ενοποιημένη θεωρία της κβαντικής βαρύτητας που συχνά θεωρείται ότι είναι το Άγιο Δισκοπότηρο της σύγχρονης επιστήμης.
Εκφωνούν ο Μάνος Δανέζης και ο Στράτος Θεοδοσίου
Την πηγή των πληροφοριών αυτών των βίντεο μπορείτε να την δείτε και να την διαβάσετε στα παρακάτω άρθρα.
Michael Talbot (1953-1992), ήταν ο συγγραφέας πολλών βιβλίων για ολογράμματα και την κβαντική μηχανική, και τη σχέση τους με τον αρχαίο μυστικισμό και τα θεωρητικά μοντέλα της πραγματικότητας. Ο Talbot μελέτησε τα έργα του φυσικού David Bohm και νευροφυσιολόγου Karl Pribram , ο οποίος έφτασε ανεξάρτητα στο συμπέρασμα ότι το σύμπαν λειτουργεί σε ένα ολογραφικό μοντέλο. Στο βιβλίο του Talbot, The Holographic Universe, ο Talbot φτάνει επίσης στο ίδιο συμπέρασμα και υποστηρίζει ότι το ολογραφικό μοντέλο θα μπορούσε επίσης να εξηγήσει πολλά παραφυσικά και ασυνήθιστα φαινόμενα, καθώς και τη προσφορά μιας βάσης για μυστικιστικές εμπειρίες.
Το 1982, στο Πανεπιστήμιο του Παρισιού μια ερευνητική ομάδα με επικεφαλής τον φυσικό Alain Aspect εκτελεί ένα από τα πιο σημαντικά πειράματα του 20ου αιώνα. Το πείραμα του Aspect είχε σχέση με το πείραμα EPR (Einstein, Podolsky και Rosen), ένα πείραμα συνείδησης που είχε επινοηθεί από τον Albert Einstein, και τους συνεργάτες του, Poldlsky και Rosen, προκειμένου να διαψεύσουν την Κβαντομηχανική, βάσει της Pauli Exclusion Principle που έρχεται σε αντίθεση με την ειδική σχετικότητα.
Ο Aspect και η ομάδα του ανακάλυψαν ότι υπό ορισμένες συνθήκες τα υποατομικά σωματίδια, όπως τα ηλεκτρόνια είναι σε θέση να επικοινωνούν ακαριαία μεταξύ τους ανεξάρτητα από την απόσταση που τους χωρίζει. Δεν έχει σημασία αν είναι 10 πόδια ή 10 δισεκατομμύρια μίλια χώρια. Κάθε σωματίδιο πάντα φαινόταν να γνωρίζει τι κάνει το άλλο. Αυτό το κατόρθωμα παραβιάζει το δόγμα του Αϊνστάιν που καμία επικοινωνία δεν μπορεί να ταξιδέψει γρηγορότερα από την ταχύτητα του φωτός, που ισοδυναμεί με το σπάσιμο του φράγματος του χρόνου. Αυτή η αποθαρρυντική προοπτική έχει προκαλέσει μερικούς φυσικούς να προσπαθήσουν να καταλήξουν σε περίτεχνους τρόπους για να εξηγήσουν τα ευρήματα του Aspect. Αλλά έχει εμπνεύσει και άλλους να προσφέρουν ακόμη πιο ριζοσπαστικές εξηγήσεις.
(Σ.Μ.zaxos skafidas Ήταν ο David Bohm και ένας απ' τους υποστηρικτές του, ο John Bell απ' το CERN, που έθεσαν το μεγαλύτερο μέρος του θεωρητικού υπόβαθρου για τα πειράματα ERP που πραγματοποιήθηκαν απ' τον Alain Aspect το 1982 (το πρώτο πείραμα-σκέψης προτάθηκε απ' τους Einstein, Podolsky, και Rosen το 1935). Αυτά τα πειράματα έδειξαν ότι, αν δύο κβαντικά συστήματα αλληλεπιδράσουν και κατόπιν διαχωριστούν, η συμπεριφορά τους, συσχετίζεται με ένα τρόπο που δεν μπορεί να εξηγηθεί με όρους σημάτων που ταξιδεύουν ανάμεσά τους με την ταχύτητα του φωτός ή χαμηλότερη. Αυτό το φαινόμενο είναι γνωστό ως μη-εντοπισμός και δέχεται δύο βασικές ερμηνείες: είτε συνεπάγεται άμεση, ακαριαία δράση από απόσταση, ή συνεπάγεται μεταβίβαση σημάτων ταχύτερη του φωτός.)
Ο φυσικός David Bohm του Πανεπιστημίου του Λονδίνου, για παράδειγμα, πιστεύει ότι τα ευρήματα του Aspect υποδηλώνουν ότι δεν υπάρχει αντικειμενική πραγματικότητα, ότι παρά τη φαινομενική σταθερότητα του, το σύμπαν είναι στην ουσία ένα φάντασμα, ένα γιγαντιαίο και υπέροχα λεπτομερή ολόγραμμα. Για να καταλάβετε γιατί ο Bohm κάνει αυτό το εκπληκτικό ισχυρισμό, πρέπει πρώτα να καταλάβουμε λίγα πράγματα για τα ολογράμματα. Ένα ολόγραμμα είναι μια τρισδιάστατη φωτογραφία που γίνεται με τη βοήθεια ενός λέιζερ. Για να κάνετε ένα ολόγραμμα, το αντικείμενο που πρόκειται να φωτογραφηθεί για πρώτη φορά λούζεται στο φως μιας δέσμης λέιζερ. Στη συνέχεια, μια δεύτερη ακτίνα λέιζερ λούζει το αντικείμενο και το ανακλώμενο φως της δεύτερης με το φως της πρώτης σχηματίζουν ένα σχέδιο παρεμβολής (η περιοχή όπου οι δύο δέσμες λέιζερ αναμιγνύονται) που συλλαμβάνεται σε φιλμ.
Όταν εμφανίζεται το φιλμ, μοιάζει με μια δίνη φωτός από σκοτεινές γραμμές. Αλλά μόλις το φιλμ φωτίζεται από μια άλλη δέσμη λέιζερ, εμφανίζεται μια τρισδιάστατη εικόνα του αρχικού αντικειμένου. Η τρισδιαστατικότητα τέτοιων εικόνων δεν είναι το μόνο αξιοσημείωτο χαρακτηριστικό των ολογραμμάτων. Εάν ένα ολόγραμμα ενός τριαντάφυλλου κοπεί στη μέση και στη συνέχεια φωτίζεται από ένα λέιζερ, το κάθε μισό θα εξακολουθεί να περιέχει ολόκληρη την εικόνα του τριαντάφυλλου. Ακόμη και αν τα μισά χωρίζονται πάλι, κάθε κομμάτι του φιλμ θα βρεθεί πάντα να περιέχει μια μικρότερη αλλά ανέπαφη εκδοχή της αρχικής εικόνας. Σε αντίθεση με την κανονικές φωτογραφίες, κάθε μέρος του ολογράμματος περιέχει όλες τις πληροφορίες που κατέχονται από το σύνολο.
Το "όλον σε κάθε τμήμα”, φύση ενός ολογράμματος μας προσφέρει ένα εντελώς νέο τρόπο οργάνωσης της κατανόησης και της τάξης. Για το μεγαλύτερο μέρος της ιστορίας της, η δυτική επιστήμη έχει εργαστεί κάτω από την προκατάληψη ότι ο καλύτερος τρόπος για να κατανοήσουμε ένα φυσικό φαινόμενο, όπως ένα βάτραχο ή ένα άτομο, είναι να το τεμαχίσει και να μελετήσει τα αντίστοιχα μέρη του. Ένα ολόγραμμα μας διδάσκει ότι μερικά πράγματα στο σύμπαν δεν μπορεί να προσφέρονται για αυτή την προσέγγιση. Αν προσπαθήσουμε να πάρουμε χώρια κάτι που έχει κατασκευαστεί ολογραφικά, δεν θα πάρει τα κομμάτια από τα οποία είναι κατασκευασμένο, θα έχει μόνο μικρότερα σύνολα.
Αυτή τη εικόνα προτείνει ο Bohm για άλλο τρόπο κατανόησης της ανακάλυψης του Aspect. Ο Bohm πιστεύει ότι ο λόγος που τα υποατομικά σωματίδια είναι σε θέση να παραμένουν σε επαφή με ένα άλλο, ανεξάρτητα από την απόσταση που τους χωρίζει δεν είναι επειδή στέλνουν κάποιου είδους μυστηριώδες σήμα εμπρός και πίσω, αλλά επειδή η χωριστικότητα τους είναι μια ψευδαίσθηση. Υποστηρίζει ότι σε κάποιο βαθύτερο επίπεδο πραγματικότητας τα σωματίδια αυτά δεν είναι μεμονωμένες οντότητες, αλλά στην πραγματικότητα είναι προεκτάσεις του ίδιου θεμελιακού κάτι.
Αυτή η θεμελιώδης συνεκτικότητα θα συσχετίζονταν με το The Fifth Element,, και τη μαθηματική απόδειξη του ότι όλες η πτυχές του σύμπαντος είναι ενεργειακά συνδεδεμένες – ο ισχυρισμός του Hal Puthoff'sστην εργασία του σχετικά με Zero-Point. Η ενέργεια όλων των φορτίων στο σύμπαν είναι συνδεδεμένη και ότι η περαιτέρω μάζα σε όλα, είναι πιθανότητα μια ψευδαίσθηση, καθώς - και οι δύο από αυτές τις σύγχρονες θεωρίες της φυσικής είναι σύμφωνα με τις αρχαίες παραδόσεις και φιλοσοφίες, οι οποίες υποστηρίζουν την ίδια συνεκτικότητα των διαφόρων τμημάτων του σύμπαντος.
Για να μπορέσουν οι άνθρωποι να δουν καλύτερα τι εννοεί, ο Bohm προσφέρει την παρακάτω εικόνα. Φανταστείτε ένα ενυδρείο που περιέχει ένα ψάρι. Φανταστείτε επίσης ότι δεν μπορείτε να δείτε το ενυδρείο άμεσα και οι γνώσεις σας γι 'αυτό και τι περιέχει προέρχεται από δύο τηλεοπτικές κάμερες, η μία βλέπει στο μπροστινό μέρος του ενυδρείου και η άλλη το πλευρό του. Καθώς μπορείτε να κοιτάζετε τις δύο τηλεοπτικές οθόνες, μπορείτε να υποθέσετε ότι το ψάρι σε κάθε μία από τις οθόνες είναι ξεχωριστές οντότητες. εννοείται, επειδή οι κάμερες είναι τοποθετημένες σε διαφορετικές γωνίες, κάθε μία από τις εικόνες θα είναι ελαφρώς διαφορετική. Αλλά καθώς συνεχίζετε να παρακολουθήσετε τα δύο ψάρια, θα αρχίσει τελικά να αντιλαμβανόμαστε ότι υπάρχει κάποια σχέση μεταξύ τους. Όταν το ένα γυρίζει, το άλλο κάνει επίσης μια ελαφρώς διαφορετική αλλά αντίστοιχη στροφή, όταν το ένα μας βλέπει κατά μέτωπο, το άλλο το βλέπουμε πάντα προς την πλευρά. Αν όμως εξακολουθεί να αγνοείτε την πλήρη έκταση της κατάστασης, ίσως ακόμη και να καταλήξετε στο συμπέρασμα ότι τα ψάρια πρέπει να έχουν ακαριαία επικοινωνία το ένα με το άλλο, αλλά αυτό δεν εξηγεί σαφώς τη περίπτωση. Αυτό, λέει ο Bohm, είναι ακριβώς ό, τι συμβαίνει μεταξύ των υποατομικών σωματιδίων στο πείραμα του Aspect.
Σύμφωνα με τον Bohm, η φαινομενική πιο γρήγορα από το φως σύνδεση μεταξύ των υποατομικών σωματιδίων πραγματικά μας λέει ότι υπάρχει ένα βαθύτερο επίπεδο της πραγματικότητας, δεν είμαστε μυημένοι σε αυτά, μια πιο πολύπλοκη διάσταση πέρα από τη δική μας, που είναι ανάλογη με το ενυδρείο. Και, προσθέτει, θα δείτε αντικείμενα, όπως τα υποατομικά σωματίδια ως ξεχωριστά το ένα από το άλλο, επειδή βλέπουμε μόνο ένα μέρος της πραγματικότητας τους. Τέτοια σωματίδια δεν είναι ξεχωριστά "μέρη", αλλά εκφάνσεις μιας βαθύτερης και πιο βασικής ενότητα που είναι τελικά η ολογραφική και αδιαίρετη, όπως προηγουμένως αναφέρθηκε στη ολογραφική εικόνα του τριαντάφυλλου. Και δεδομένου ότι τα πάντα στη φυσική πραγματικότητα αποτελούνται από αυτές τις εικόνες, το σύμπαν είναι το ίδιο μια προβολή, ένα ολόγραμμα.
Ένα τέτοιο σύμπαν θα έχει μάλλον αναπάντεχα χαρακτηριστικά. Αν η εμφανής ιδιαιτερότητας των υποατομικών σωματιδίων είναι ψευδαίσθηση, αυτό σημαίνει ότι σε ένα βαθύτερο επίπεδο πραγματικότητας όλα τα πράγματα στο σύμπαν είναι απείρως διασυνδεδεμένα. Τα ηλεκτρόνια σε ένα άτομο άνθρακα στον ανθρώπινο εγκέφαλο συνδέονται με τα υποατομικά σωματίδια που απαρτίζουν κάθε σολομό που κολυμπά, κάθε καρδιά που χτυπά και κάθε άστρο που λάμπει στον ουρανό. Τα πάντα αλληλοδιαπερνούν τα πάντα, και παρόλο που η ανθρώπινη φύση μπορεί να ζητήσει να κατηγοριοποιήσει και να λησμονήσει και υποδιαιρέσει, τα διάφορα φαινόμενα του σύμπαντος, όλες οι κατανομές είναι αναγκαστικά τεχνητές και όλη η φύση είναι τελικά ένας συνεχής και αδιάκοπος ιστός.
Superhologram
Σε ένα ολογραφικό σύμπαν, ακόμα ο χρόνος και ο χώρος δεν θα μπορούσαν πλέον να θεωρηθούν ως θεμελιώδη μεγέθη. Αν έννοιες όπως ο τόπος σπάσουν, σε ένα σύμπαν στο οποίο τίποτα δεν είναι πραγματικά ξεχωριστό από οτιδήποτε άλλο, ο χρόνος και ο τρισδιάστατος χώρος, σαν τις εικόνες του ψαριού στις τηλεοπτικές οθόνες, θα πρέπει επίσης να θεωρούνται ως προβολές της βαθύτερης τάξης . Στο βαθύτερο επίπεδο πραγματικότητας του, είναι ένα είδος σουπερολογράμματος στο οποίο υπάρχουν ταυτόχρονα το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον όλων. Αυτό υποδηλώνει ότι όταν έχουμε τα κατάλληλα εργαλεία θα μπορούσε ακόμη και να είναι δυνατόν να επιτευχθεί κάποια μέρα στο σουπερολογραφικό επίπεδο της πραγματικότητας να κόβω σκηνές από το ξεχασμένο παρελθόν.
Ότι άλλο το σουπερολόγραμμα περιέχει είναι μια ανοιχτή ερώτηση. Επιτρέποντας, για χάρη της συζήτησης, ότι το σουπερολόγραμμα είναι η μήτρα που έχει γεννήσει τα πάντα στο σύμπαν μας, τουλάχιστον να περιέχει κάθε υποατομικό σωματίδιο που έχει ήδη ή θα έχει - σε κάθε διαμόρφωση της ύλης και της ενέργειας που είναι δυνατόν , από νιφάδες χιονιού σε κβάζαρ, από μπλε φάλαινες σε ακτίνες γάμμα. Θα πρέπει να θεωρηθεί ως ένα είδος κοσμικής αποθήκης "του ό,τι υπαρχει."
Αν και ο Bohm παραδέχεται ότι δεν έχουμε τρόπο να γνωρίζουμε τι άλλο μπορεί να βρίσκεται κρυμμένο στο σουπερολόγραμμα, τολμώ να πω ότι δεν έχουμε κανένα λόγο να υποθέσουμε ότι δεν περιέχει περισσότερα. Ή, όπως το θέτει ο ίδιος, ίσως το σουπερολογραφικό επίπεδο της πραγματικότητας είναι μια "απλή φάση" πέραν του οποίου βρίσκεται "μια απειρία περαιτέρω ανάπτυξης". (Μετάφραση από τον ZaxoSkafida)
Karl Pribram
Ο Bohm δεν είναι ο μόνος ερευνητής που έχει βρει ενδείξεις ότι το σύμπαν είναι ένα ολόγραμμα. Δουλεύοντας ανεξάρτητα στον τομέα της έρευνας του εγκεφάλου, ο νευροφυσιολόγος του Standford Karl Pribram έχει επίσης πείσει για την ολογραφική φύση της πραγματικότητας. Ο Pribram σχημάτισε το ολογραφικό μοντέλο του παζλ για το πώς και που οι μνήμες αποθηκεύονται στον εγκέφαλο. Για δεκαετίες, πολυάριθμες μελέτες έχουν δείξει ότι οι μνήμες αντί να περιορίζονται σε μια συγκεκριμένη θέση, διασκορπίζονται σε όλο τον εγκέφαλο.
Στη δεκαετία του 1960 ο Pribram αντιμετώπισε την έννοια της ολογραφίας και συνειδητοποίησε ότι είχε βρει την εξήγηση που έψαχναν οι επιστήμονες του εγκεφάλου. Ο Pribram πιστεύει ότι οι μνήμες δεν κωδικοποιούνται σε νευρώνες ή μικρές ομάδες νευρώνων, αλλά σε πρότυπα νευρικών παλμών που διατρέχουν το σύνολο του εγκεφάλου με τον ίδιο τρόπο που τα πρότυπα του φωτός λέιζερ παρεμβαίνουν διασχίζοντας ολόκληρη την περιοχή ενός κομματιού φιλμ που περιέχει μια ολογραφική εικόνα. Με άλλα λόγια, Pribram πιστεύει ο εγκέφαλος είναι ο ίδιος ένα ολόγραμμα.
Η θεωρία του Pribram εξηγεί επίσης πώς ο ανθρώπινος εγκέφαλος μπορεί να αποθηκεύσει τόσες πολλές μνήμες σε τόσο μικρό χώρο. Έχει εκτιμηθεί ότι ο ανθρώπινος εγκέφαλος έχει την ικανότητα να απομνημονεύσει της τάξης των 10 δισεκατομμυρίων bits πληροφοριών κατά τη διάρκεια της μέσης ανθρώπινης ζωής.
Ο εγκέφαλος είναι ένα ηλεκτροχημικό μηχάνημα που αποθηκεύει πληροφορίες –σε δυαδικό κώδικα
Ένα από τα πιο καταπληκτικά πράγματα σχετικά με τη διαδικασία της ανθρώπινης σκέψης είναι ότι κάθε κομμάτι των πληροφοριών φαίνεται ότι αμέσως συσχετίζεται με κάθε άλλο κομμάτι των πληροφοριών - ένα άλλο χαρακτηριστικό εγγενές στο ολόγραμμα. Επειδή κάθε τμήμα ενός ολογράμματος είναι απείρως διασυνδεδεμένο με όλο και κάθε άλλο τμήμα, είναι ίσως υπέρτατο παράδειγμα της φύσης του διασταυρωμένου συσχετισμένου συστήματος.
Η αποθήκευση της μνήμης δεν είναι το μόνο νευροφυσιολογικό παζλ που γίνεται πιο προσιτό υπό το φως του ολογραφικού μοντέλου του εγκεφάλου κατά τον Pribram. Ένας άλλος λόγος είναι πως ο εγκέφαλος είναι σε θέση να μεταφράσει τη χιονοστιβάδα των συχνοτήτων που λαμβάνει μέσω των αισθήσεων (συχνότητες φωτός, ηχητικές συχνότητες, και ούτω καθεξής) στο συμπαγή κόσμο των αντιλήψεων μας. Κωδικοποίηση και αποκωδικοποίηση των συχνοτήτων είναι ακριβώς ό, τι ένα ολόγραμμα κάνει καλύτερα. Ακριβώς όπως ένα ολόγραμμα λειτουργεί ως ένα είδος φακού, μια συσκευή μετάφρασης είναι σε θέση να μετατρέψει μια φαινομενικά χωρίς νόημα θαμπάδα συχνοτήτων σε μια συνεκτική εικόνα. Ο Pribram πιστεύει ότι ο εγκέφαλος περιλαμβάνει επίσης ένα φακό και χρησιμοποιεί ολογραφικές αρχές στα μαθηματικά για να μετατρέψει τις συχνότητες που λαμβάνει μέσω των αισθήσεων στον εσωτερικό κόσμο των αντιλήψεων μας. Ένα εντυπωσιακό πλήθος στοιχείων δείχνουν ότι ο εγκέφαλος χρησιμοποιεί ολογραφικές αρχές για να εκτελέσει τις εργασίες του. Η θεωρία του Pribram, στην πραγματικότητα, έχει αποκτήσει αυξανόμενη υποστήριξη μεταξύ των νευροφυσιολόγων.
Holophonics
Ο Αργεντινo-ιταλική ερευνητής Hugo Zucarelli επέκτεινε πρόσφατα το ολογραφικό μοντέλο στον κόσμο των ακουστικών φαινομένων. Προβληματίζονται από το γεγονός ότι οι άνθρωποι μπορούν να εντοπίσουν την πηγή των ήχων χωρίς να κινείται το κεφάλι τους, ακόμα και αν το μόνο που κατέχουν είναι η ακοή στο ένα αυτί, ο Zucarelli ανακάλυψε ότι οι ολογραφικές αρχές μπορούν να εξηγήσουν αυτή την ικανότητα. Ο Zucarelli έχει επίσης αναπτύξει την τεχνολογία της holophonic sound, μια τεχνική καταγραφής σε θέση να αναπαράγει ακουστικές καταστάσεις με σχεδόν αφύσικο ρεαλισμό.
Η πεποίθηση του Pribram ότι ο εγκέφαλός μας κατασκευάζει μαθηματικά την "σκληρή" πραγματικότητα στηριζόμενη σε στοιχεία από μια περιοχή συχνοτήτων, έχει λάβει επίσης μια καλή συμφωνία από πειραματική υποστήριξη. Έχει βρεθεί ότι κάθε μία από τις αισθήσεις μας είναι ευαίσθητη σε ένα πολύ ευρύτερο φάσμα συχνοτήτων από ό, τι προηγουμένως υποψιαζόμαστε. Οι ερευνητές έχουν ανακαλύψει, για παράδειγμα, ότι τα οπτικά μας συστήματα είναι ευαίσθητα σε ήχο συχνότητες, ότι η αίσθηση της όσφρησης εν μέρει εξαρτάται από το αυτό που σήμερα ονομάζομε «κοσμικές συχνότητες», και ότι ακόμη και τα κύτταρα στο σώμα μας είναι ευαίσθητα σε ένα ευρύ φάσμα συχνοτήτων. Αυτά τα ευρήματα δείχνουν ότι είναι μόνο στην ολογραφική περιοχή της συνείδησης, ότι οι εν λόγω συχνότητες είναι ταξινομημένες και διαιρημένες σε συμβατικές αντιλήψεις.
Αλλά το πιο παράλογο γεγονός, άποψη του ολογραφικού μοντέλου εγκεφάλου του Pribram, είναι αυτό που συμβαίνει όταν τα δούμε μαζί με τη θεωρία του Bohm. Για το αν η συγκεκριμενοποίηση του κόσμου δεν είναι παρά μια δευτερεύουσα πραγματικότητα και αυτό που είναι "εκεί" είναι στην πραγματικότητα μια ολογραφική θαμπάδα συχνοτήτων, και αν ο εγκέφαλος είναι επίσης ένα ολόγραμμα και επιλέγει μόνο μερικές από τις συχνότητες από αυτή τη θαμπάδα και μαθηματικά τις μετατρέπει σε αισθητηριακές αντιλήψεις, τι γίνεται από την αντικειμενική πραγματικότητα;
Δεχτείτε πολύ απλά, αυτό παύει να υπάρχει. Καθώς οι θρησκείες της Ανατολής από καιρό έχουν δεκτή, ότι ο υλικός κόσμος είναι Μάγια, μια ψευδαίσθηση, και παρόλο που μπορεί να νομίζουμε ότι είμαστε φυσικά όντα που διακινούνται μέσα από ένα φυσικό κόσμο, κι αυτό είναι μια ψευδαίσθηση. Είμαστε πραγματικά "δέκτες" πλωτά μέσα σε μια καλειδοσκοπική θάλασσα συχνοτήτων, και ό, τι εξάγουμε από αυτή τη θάλασσα και μεταφέρουμε μαγικά στη φυσική πραγματικότητα δεν είναι παρά ένα κανάλι από πολλά εξαγόμενα σουπερολογράμματα.
Αυτή η εντυπωσιακή νέα εικόνα της πραγματικότητας, η σύνθεση του Bohm με τις απόψεις του Pribram, ονομάζεται το Holographic Paradigm, και αν και πολλοί επιστήμονες το έχουν υποδεχτεί με σκεπτικισμό, έχει ενοχλήσει άλλους. Μια μικρή αλλά αυξανόμενη ομάδα ερευνητών πιστεύουν ότι μπορεί να είναι το πιο ακριβές μοντέλο επιστημονικής πραγματικότητας που έχει ανακοινωθεί σε μας μέχρι στιγμής. Περισσότερο από αυτό, ορισμένοι πιστεύουν ότι μπορεί να λύσει κάποια μυστήρια που δεν έχουν ποτέ εξηγηθεί από την επιστήμη και έχουν καθορίσει το παραφυσικό ως μέρος της φύσης. Πολυάριθμοι ερευνητές, συμπεριλαμβανομένων των Bohm και Pribram, έχουν παρατηρήσει ότι πολλά παρα-ψυχολογικά φαινόμενα έχουν γίνει πολύ πιο κατανοητά με τους όρους του ολογραφικού παραδείγματος.
Σε ένα σύμπαν στο οποίο μεμονωμένοι εγκέφαλοι είναι πραγματικά αδιαίρετά τμήματα του μεγαλύτερου ολογράμματος και τα πάντα είναι απείρως αλληλένδετα, η τηλεπάθεια μπορεί απλώς να είναι η προσπέλαση του ολογραφικού επίπεδου. Είναι προφανώς πολύ πιο εύκολο να καταλάβουμε πώς μπορούν να ταξιδέψουν πληροφορίες από το μυαλό ενός ατόμου «Α» σε ένα άλλο άτομο «Β» σε απομακρυσμένα σημεία και βοηθά να κατανοήσουμε έναν αριθμό άλυτων παζλ στην ψυχολογία. (Μετάφραση από τον Zaxo Skafida)
Grof Stansilav
Ειδικότερα, Stansilov Grof αντιλαμβανόμενος το ολογραφικό παράδειγμα προσφέρει ένα μοντέλο για την κατανόηση των φαινόμενων που βιώνουν τα άτομα κατά τη διάρκεια της αλλαγμένης κατάστασης συνείδησης.
Στη δεκαετία του 1950, κατά την διάρκεια διεξαγωγής έρευνας σχετικά με την πεποίθηση ότι το LSD είναι ψυχοθεραπευτικό εργαλείο, ο Grof είχε έναν θηλυκό ασθενή που ξαφνικά πίστευε ότι είχε αναλάβει την ταυτότητα ενός θηλυκού προϊστορικού ερπετού. Κατά τη διάρκεια της ψευδαίσθησης της, δεν έδωσε μόνο μια πλούσια λεπτομερή περιγραφή του τι αισθάνθηκε όταν ήταν έγκλειστη σε μια τέτοια μορφή, αλλά σημείωσε ότι ένα τμήμα της ανδρικής ανατομίας των ειδών ήταν ένα μπάλωμα από κλιμακωτά χρώματα στις πλευρές του κεφαλιού της. Αυτό που ήταν εντυπωσιακό στο Grof ήταν ότι παρόλο που η γυναίκα δεν είχε καμία προηγούμενη γνώση για τέτοια πράγματα, μια συνομιλία με έναν ζωολόγο αργότερα επιβεβαίωσε ότι σε ορισμένα είδη ερπετών η έγχρωμες περιοχές στο κεφάλι πράγματι διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο ως ωθήσεις της σεξουαλικής διέγερσης.
Η εμπειρία της γυναίκας δεν ήταν η μοναδική περίπτωση. Κατά τη διάρκεια της έρευνάς του, ο Grof αντιμετώπισε παραδείγματα ασθενών που υποχωρούσαν στο εξελικτικό δέντρο (τα ευρήματα της έρευνας βοήθησαν να επηρεάσει τις σκηνές ο άνθρωπος-σε-πίθηκο στην ταινία Altered States). Επιπλέον, διαπίστωσε σε τέτοιες εμπειρίες περιέχονται συχνά σκοτεινές λεπτομέρειες ζωολογίας που αποδείχθηκε ότι ήταν ακριβείς.
Η παλινδρομήσεις στο ζωικό βασίλειο δεν ήταν τα μόνα αινιγματικά ψυχολογικά φαινόμενα που ο Grof αντιμετώπισε. Είχε επίσης ασθενείς που φάνηκε να αξιοποιούν κάποιο είδος συλλογικού ή φυλετικού ασυνείδητου. Άτομα με ελάχιστη ή καμία εκπαίδευση έδωσαν ξαφνικά λεπτομερείς περιγραφές του Ζωροαστρισμού, ταφικές πρακτικές και σκηνές από την ινδουιστική μυθολογία. Σε άλλες κατηγορίες εμπειρίας, άτομα έδωσαν πειστικές πληροφορίες στα out-of-body ταξίδια, από προγνωστικές αναλαμπές του μέλλοντος, έως παλινδρομήσεις σε εμφανείς ενσαρκώσεις παρελθόντων ζωών.
Στη συνέχεια της έρευνας, ο Grof βρήκε την ίδια σειρά φαινομένων να εκδηλώνονται σε θεραπευτικές συνεδρίες που δεν περιλαμβάνουν τη χρήση ναρκωτικών. Επειδή το κοινό στοιχείο σε αυτές τις εμπειρίες φαινόταν να είναι η υπέρβαση της συνείδησης ενός ατόμου πέρα από τα συνήθη όρια του εγώ ή / και τους περιορισμούς του χώρου και του χρόνου, ο Grof ονόμαζε τέτοιες εκδηλώσεις διαπροσωπική εμπειρία, και στα τέλη της δεκαετίας του '60 τον βοήθησε να βρει ένα παρακλάδι της ψυχολογία που ονομάζεται διαπροσωπική ψυχολογία αφιερωμένο εξ ολοκλήρου στη μελέτη του. Αν και η νεοσύστατη Ένωση του Grof Association of Transpersonal Psychology συγκέντρωσε μια ταχέως αναπτυσσόμενη ομάδα από ομοϊδεάτες του επαγγελματίες και είχε γίνει ένας αξιοσέβαστος κλάδος της ψυχολογίας, για χρόνια ούτε ο Grof ή οποιοσδήποτε από τους συναδέλφους του, ήταν σε θέση να προσφέρει ένα μηχανισμό για να εξηγήσουν τα παράξενα ψυχολογικά φαινόμενα που ήταν μάρτυρες. Αλλά αυτό έχει αλλάξει με την έλευση του ολογραφικού παραδείγματος.
Όπως σημειώνει ο Grof, εάν το μυαλό είναι στην πραγματικότητα μέρος ενός συνεχούς, ενός λαβυρίνθου που συνδέεται όχι μόνο με κάθε άλλο νου που υπάρχει ή έχει υπάρξει, αλλά με κάθε άτομο, οργανισμό, και την περιοχή του απέραντου χώρου και του χρόνου του, το γεγονός ότι είναι σε θέση να κάνει κατά καιρούς επιδρομές στο λαβύρινθο και να έχει διαπροσωπική εμπειρία δεν φαίνεται πλέον τόσο παράξενο. Ίσως, στο Δημιουργία Πραγματικότητας, έχουμε ήδη γίνει - όπως στο Star Trek, The Next Generation - ένα Q του Continuum ( συνεχούς με διακριτά άκρα) ή είμαστε μέρος μιας συνείδησης ενός πειράματος εικονικής πραγματικότητας.
Στο βιβλίο του Δώρα από το άγνωστο ( Gifts of Unknown Things), ο βιολόγος Lyall Watson περιγράφει την συνάντησή του με μια γυναίκα σαμάνο από την ινδονήσια η οποία, εκτελώντας ένα τελετουργικό χορό, ήταν σε θέση να κάνει ένα ολόκληρο άλσος δέντρων να εξανεμιστούν. Ο Watson αναφέρεται ότι ο ίδιος και ένας άλλος έκπληκτος θεατής συνέχισαν να παρακολουθούν τη γυναίκα, που προκάλεσε τα δέντρα να επανεμφανιστούν, στη συνέχεια να χαθούν και να εμφανιστούν , πολλές φορές στη σειρά. Παρόλο που η τρέχουσα επιστημονική κατανόηση είναι ανίκανη να εξηγήσει τέτοια γεγονότα, εμπειρίες σαν αυτή μπορούν να γίνουν πιο ευσταθείς, αν η σκληρή πραγματικότητα είναι μόνο μια, η ολογραφική προβολή.
Ίσως θα συμφωνήσουμε για το τι είναι «εκεί» ή «δεν είναι», επειδή αυτό που ονομάζουμε πραγματικότητα συναίνεση έχει διατυπωθεί και επικυρωθεί στο επίπεδο του ανθρώπινου ασυνείδητου στο οποίο όλα τα μυαλά είναι απείρως διασυνδεδεμένα. Αν αυτό είναι αλήθεια, είναι η πιο βαθιά επίπτωση του ολογραφικού παραδείγματος, για αυτό σημαίνει ότι οι εμπειρίες, σαν αυτή του Watson δεν είναι σύνηθες φαινόμενο μόνο και μόνο επειδή δεν έχουμε προγραμμάτισει το μυαλό μας με πεποιθήσεις που θα το κάνουν έτσι.
Σε ένα ολογραφικό σύμπαν δεν υπάρχουν όρια στο βαθμό στον οποίο μπορούμε να αλλάξουμε την υφή της πραγματικότητας.
Αυτό που αντιλαμβανόμαστε ως πραγματικότητα είναι μόνο ένας καμβάς που μας περιμένει να ζωγραφίσουμε την κάθε εικόνα που θέλουμε. Όλα είναι δυνατά, από το λύγισμα κουταλιών με τη δύναμη του νου έως τα γεγονότα που βιώνουν οι Κάρλος Καστανέντα κατά τη διάρκεια συναντήσεων του με την Γιακί μάγο δον Χουάν, η μαγεία είναι αναφαίρετο δικαίωμα μας, δεν είναι περισσότερο ή λιγότερο θαυματουργή από την ικανότητά μας να δημιουργούμε την πραγματικότητα που θέλουμε, όταν είμαστε στα όνειρά μας.
Η Συγχρονικότητα παίρνει ξαφνικά νόημα, και κάθε τι στην πραγματικότητα θα έπρεπε να θεωρηθεί ως μεταφορά. Ακόμα και τα πιο τυχαία γεγονότα θα εκφράσουν κάποια βαθύτερη συμμετρία.
Είτε του Bohm και του Pribram το ολογραφικό παράδειγμα γίνεται αποδεκτό στην επιστήμη ή πεθαίνει με αγενή θάνατο, είναι ασφαλές να πούμε ότι έχει ήδη κάποια επίδραση στην σκέψη πολλών επιστημόνων. Και ακόμη και αν διαπιστωθεί ότι το ολογραφικό μοντέλο δεν παρέχει την καλύτερη εξήγηση για τις εκάστοτε ανακοινώσεις που φαίνεται να περνούν πέρα δώθε μεταξύ των υποατομικών σωματιδίων, τουλάχιστον, όπως σημειώνεται από τον Basil Hiley, ένα φυσικό του Birbeck College στο Λονδίνο , τα ευρήματα του Aspect υποδηλώνουν ότι πρέπει να είμαστε έτοιμοι να εξετάσουμε ριζικά νέες εμφανίσεις της πραγματικότητας.
Μετάφραση σχόλια από τον Zaxo Skafida
Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Επειδη Η Ανθρωπινη Ιστορια Δεν Εχει Ειπωθει Ποτε.....Ειπαμε κι εμεις να βαλουμε το χερακι μας!
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.