Παραμαχάνσα Γιογκανάντα: «Με τα μάτια κλειστά στον κόσμο, αλλά πάντα ανοιχτά στον παράδεισο».

Ο Παραμαχάνσα Γιογκανάντα συχνά έκανε την εξής πρόβλεψη: «Δεν θα πεθάνω στο κρεβάτι, αλλά όρθιος, μιλώντας για τον Θεό και την Ινδία». Στις 7 Μαρτίου 1952, η προφητεία επαληθεύθηκε. Σ’ ένα δείπνο προς τιμήν του Πρεσβευτή της Ινδίας, του B. R. Sen, ο Παραμαχάνσατζι ήταν επίτιμος ομιλητής. Απευθύνθηκε στο κοινό με μια συγκινητική ομιλία, ολοκληρώνοντάς την με τα εξής λόγια από ένα ποίημα που είχε γράψει, το «Η Ινδία μου»:
«Εκεί όπου ο Γάγγης, τα δάση, οι σπηλιές των Ιμαλαΐων και οι άνθρωποι ονειρεύονται τον Θεό – είμαι καθαγιασμένος. Το σώμα μου άγγιξε αυτό το χώμα!». Μετά, ανασήκωσε τα μάτια του και εισήλθε στο μαχασαμάντι, τη συνειδητή έξοδο του ανεπτυγμένου πνευματικά γιόγκι από το υλικό σώμα. Πέθανε όπως έζησε, παρακινώντας τους πάντες να γνωρίσουν τον Θεό.

Το 1948 άρχισε να παραμένει όλο και περισσότερο σε απομόνωση σ’ ένα μικρό άσραμ (μοναστήρι) στη Mojave Desert, αφιερώνοντας όσο περισσότερο γινόταν από τον χρόνο που του απέμενε στην ολοκλήρωση των συγγραμμάτων του. Ήταν απόλυτα απορροφημένος, απόλυτα ενωμένος με τις αλήθειες που αντιλαμβανόταν μέσα του, τις οποίες εξέφραζε εξωτερικά.

«Ήρθε στην αυλή για μερικά λεπτά», θυμόταν ένας από τους μοναχούς που εργαζόταν στην περιοχή γύρω από το ησυχαστήριο του Παραμαχάνσατζι. «Είχε ένα βλέμμα εντελώς απόμακρο και μου είπε: “Οι τρεις κόσμοι πλέουν μέσα μου σαν φυσαλίδες”. Η καθαρή δύναμη που ακτινοβολούσε από μέσα του με ανάγκασε να κάνω πίσω κατά αρκετά βήματα απ’ αυτόν».

Ένας άλλος μοναχός αφηγήθηκε ότι, καθώς μπήκε στο δωμάτιο όπου ο Γκούρουτζι εργαζόταν, «η δόνηση σ’ αυτό το δωμάτιο ήταν απίστευτη. Ήταν σαν να προχωρούσα προς τον Θεό».

«Υπαγορεύω ερμηνείες των Γραφών και γράμματα όλη την ημέρα», έγραψε ο Παραμαχάνσα Γιογκανάντα σ’ έναν σπουδαστή κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, «με τα μάτια κλειστά στον κόσμο, αλλά πάντα ανοιχτά στον παράδεισο».

Οι προσπάθειες ολόκληρης της ζωής του μεγάλου Γκουρού να αφυπνίσει παντού ψυχές στη μία Αλήθεια που βρίσκεται πίσω απ’ όλες τις θρησκείες και κάθε ζωή, καθώς και η μοναδική του συνεισφορά στην εμβάθυνση της αρμονίας και της κατανόησης μεταξύ της Ανατολής και της Δύσης, αναγνωρίστηκαν επίσημα από την κυβέρνηση της Ινδίας στις 7 Μαρτίου 1977, την εικοστή πέμπτη επέτειο του θανάτου του. (Δείτε φωτογραφία) Η Ινδία επίσης τον ανακήρυξε έναν από τους μεγάλους αγίους της.

Φίλοι του Παραμαχάνσα Γιογκανάντα, διαλογισμός Κρίγια Γιόγκα, η Αφύπνιση

Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ