Αντέχεις να τ'ακούσεις όλα, πριν φύγεις από δω;

Σου μιλάω με ακούς;

Μην φεύγεις, πρέπει να μιλήσουμε.

Έχω να σου πω. Έχεις να μου πεις. Μην το ξεχνάς.

Πως μπορείς και ξεχνάς; Τόσο αδιάφορο ήταν για εσένα όλο αυτό;

Γιατί δεν μου μιλάς; Γύρνα έστω να με κοιτάξεις. Να κάτσεις να ακούσεις τι έχω να σου πω, που ξέρεις μπορεί και να αλλάξεις γνώμη.

Μην φεύγεις έτσι. Άκουσε με τουλάχιστον. Έχω τόσα να σου πω.

Θέλω να σου πω πως σημάδεψες τη ζωή μου μέσα σε λίγο χρονικό διάστημα. Πως ήσουν η πρώτη μου σκέψη το πρωί και η τελευταία το βράδυ. Πως ξυπνούσα και με ανοιχτά τα μάτια ονειρευόμουν το χαμόγελό σου.

Θέλω να σου πω πως με έκανες να σε ερωτευτώ. Πολύ. Πολύ και δυνατά. Και νομίζω πως δεν έχω ξανανιώσει έτσι. Θέλω να σου πω πως ήσουν ο πρώτος που θα έκανα τα πάντα για κείνον. Θα έχανα τα πάντα για κείνον. Θα έδινα τα πάντα για κείνον.

Και έπειτα από όλα αυτά θέλω να σου πω πως με κατέστρεψες. Πως με άφησες μισή. Πως με τα παιχνίδια σου με έκανες να σε σιχαθώ, και σπάνια το λέω αυτό για άνθρωπο. Πως με έκανες να ξεπεράσω τα όρια μου. Πως με έβγαλες εκτός εαυτού. Πως δεν έχω άλλα να δώσω, άλλα να κάνω, άλλα να χάσω.

Θέλω να σου πω πως ακόμα και τώρα που ένα κομμάτι μου χάθηκε ανεπιστρεπτί, ακόμα και τώρα όταν σε βλέπω θέλω να σου φωνάξω πόσο σε αγαπάω. Περίεργο σου φαίνεται έτσι; Το βλέπω στο βλέμμα σου.

Άκουσε με. Ξέρω πως δεν έχεις ερωτευτεί ποτέ σου αληθινά, για αυτό και δεν μπορείς να με καταλάβεις.

Κοίτα με. Θα δεις πως όλα όσα σου λέω είναι αλήθεια. Μην γελάς. Μην με αποπαίρνεις. Άκουσε με ένα λεπτό και ύστερα φύγε δεν θα σε κρατήσω παραπάνω από όσο μπορείς να αντέξεις. Ποτέ μου δεν το έκανα. Πάντα σε άφηνα. Σε άφηνα να κάνεις τις επιλογές σου όσο κι αν αυτές με πονούσαν. Σε άφηνα να φύγεις. Και ίσως αυτό να ήταν το μεγαλύτερο λάθος μου.

Ποτέ μου δεν προσπάθησα να σε κρατήσω. Σε άφηνα και σε αφήνω να φύγεις. Και έτσι συνήθισες την ελευθερία σου. Για αυτό και τώρα δεν μπορείς ούτε για λίγο να κάτσεις να με ακούσεις.

Εντάξει, εντάξει. Φύγε. Αφού έτσι θέλεις φύγε. Δεν σε κρατάω άλλο.

Μόνο κάτι τελευταίο. Την επόμενη φορά που θα έρθεις δεν θα είμαι εδώ. Μην με ψάξεις. Δεν θα με βρεις. Δεν θέλω να με βρεις. Και ίσως κάποτε καταλάβεις τι πήγε στραβά με εμάς τους δύο. Ίσως κάποτε μπορέσεις να καταλάβεις πόσο σε αγαπάω. Μέχρι τότε, να περνάς υπέροχα.

Και να θυμάσαι. Σε αγαπάω.

Φύγε τώρα.

Άντε τι περιμένεις; Άσε με σου λέω. Δεν θέλω να με δεις να κλαίω. Φύγε. Μην με κοιτάς. Φύγε αφού έτσι το θες. Φύγε.

Άντζελα Καμπέρου

loveletters

Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ