Στην διάρκεια του ύπνου και μέσα στα όνειρα, βλέπουμε τον εαυτό μας να ταξιδεύει με ένα ενεργειακό εύπλαστο σώμα όμοιο στην μορφή με το φυσικό. Με αυτό το σώμα ταξιδεύουμε σε διάφορα μέρη του πλανήτη, συναντιόμαστε με διάφορα άτομα, όπου συνομιλούμε με γνωστούς, άγνωστους, πεθαμένους, και όλα αυτά τα ονομάζουμε όνειρα.
Τώρα νομίζουμε ότι αυτός ο κόσμος είναι φανταστικός και μέχρι ενός σημείου έχουμε δίκαιο. Όμως αν εργαστούμε με τον εαυτό μας, αυτός ο κόσμος των ονείρων μετατρέπεται σε μια πραγματικότητα.
Μόλις κοιμάται ο άνθρωπος μεταφέρεται ΑΣΥΝΕΙΔΗΤΑ στην Πέμπτη διάσταση, στον αστρικό κόσμο ή κόσμο των ονείρων, και αρχίζει να ονειρεύεται.
Αυτό συμβαίνει γιατί εδώ στο φυσικό κόσμο στην διάρκεια της εγρήγορσης, συνεχώς φαντάζεται και ονειροπολεί.
Παράδειγμα επαλήθευσης: Στην διάρκεια της ημέρας βάλτε στόχο να κρατήσετε την προσοχή σας επάνω σας, σε αυτό που κάνετε την κάθε στιγμή, να ζείτε την κάθε στιγμή. Θα διαπιστώσετε από μόνοι σας ότι αυτό δεν είναι και τόσο εύκολο, γιατί ο νους δούλος των σκέψεων, των επιθυμιών, και κινήσεων που πηγάζουν από τα ελαττώματα, τον κατέχουν συνεχώς, πετάει, φαντάζεται, ονειροπολεί, και σπάνια είναι αφυπνισμένος, συνειδητός, ζώντας την στιγμή.
Αν καταφέρουμε και σταματήσουμε τον νου για μερικά σύντομα λεπτά στην διάρκεια της κάθε ημέρας, από τις φαντασίες και τις ονειροπολήσεις, τότε θα αφυπνίσουμε συνείδηση και θα δούμε ότι ο αστρικός κόσμος δεν είναι ένας χώρος φανταστικός, αλλά μια πραγματικότητα.
Στην πέμπτη διάσταση είναι που μπορούμε να συναντηθούμε πρόσωπο με πρόσωπο με τον εσωτερικό και ατομικό μας, Θεϊκό Πατέρα, και Θεϊκή Μητέρα. Εκεί μπορούμε να γνωρίσουμε και να συνομιλήσουμε με έναν Άγγελο, έναν αρχάγγελο, μια Ιεραρχία κλπ, μα αυτό γίνεται αδύνατο αν πρώτα δεν αρχίζουμε να ΑΦΥΠΝΙΖΟΥΜΕ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ, εδώ στον φυσικό κόσμο.
Υπάρχουν τρόποι για να μεταβούμε ΣΥΝΕΙΔΗΤΑ στην Πέμπτη διάσταση. Θα αναφέρω αυτούς που εφαρμόζω, και μου δίνουν πολύ καλά αποτελέσματα.
Πρώτος τρόπος: Στην διάρκεια της ημέρας παρατηρούμε τον εαυτό μας και όποιο ελάττωμα βλέπουμε να αναβλύζει μέσα από τον νου, την καρδιά, και το σεξ, όσο μικρό και να είναι, ζητάμε τον θάνατο του με δύναμη και αποφασιστικότητα με τον εξής τρόπο.
Θεϊκή μου Μητέρα, βγάλε μου έξω αυτό το ελάττωμα μου, και διάλυσε το.
Θεϊκή μου Μητέρα, βγάλε μου έξω αυτό το ελάττωμα μου, και διάλυσε το.
Το κάθε ελάττωμα όσο μικρό και αν είναι, έχει μέσα του παγιδευμένο, φυλακισμένο, ένα ποσοστό της συνείδησης μας. Με τον θάνατο του ελαττώματος ελευθερώνεται από μέσα του η φυλακισμένη συνείδηση, και αρχίζει την ανοδική της πορεία προς την Πέμπτη διάσταση, η αστρικό κόσμο.
Μπορούμε να παρομοιάσουμε την συνείδησή με ένα αερόστατο, όσο κόβουμε και πέφτουνε τα δεμένα σακιά με άμμο, (τα ονομαζόμενα σαβούρα), τόσο ύψος παίρνει.
Ένας άνθρωπος για να πάει στην δουλειά του, κάθε μέρα περνούσε από ένα σταυροδρόμι όπου είχε προτεραιότητα. Χρειάστηκε να λείψει μια εβδομάδα για δουλειές σε άλλη πόλη.
Όταν επέστρεψε και πήγε να ξαναπεράσει την διασταύρωση όπου είχε προτεραιότητα, τράκαρε. Κατεβαίνει κάτω να ζητήσει το δίκιο του, και τότε ο άλλος οδηγός του λέει, φίλε πέρασες με κόκκινο. Στο διάστημα που έλειπε στην διασταύρωση τοποθετήθηκε φανάρι. Τότε και μόνο τότε έκπληκτος και με ανοικτό το στόμα, αφύπνισε συνείδηση.
Πιο μπροστά δεν ήταν συνειδητός, προσεκτικός, παρατηρητικός, ζώντας την στιγμή εδώ και τώρα. Η συνείδησή του χαμένη από τα ΕΓΩ μέσα στα όνειρα και τις φαντασίες , κοιμόταν.
Δεύτερος τρόπος: Στην διάρκεια της ημέρας, και ανάμεσα που ζητάμε τον θάνατο των ελαττωμάτων, παρατηρούμε προσεκτικά ( όσο γνωστοί και αν είναι ), τους χώρους και τα αντικείμενα που μας περιβάλουν, και τα κοιτάζουμε με έκπληξη, με απορία, σαν να τα βλέπουμε για πρώτη φορά.
Και σε αυτήν την κατάσταση λέμε. ΠΟΥ ΕΙΜΑΙ; ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΟΜΑΙ; ΜΗΠΩΣ ΚΟΙΜΑΜΑΙ ΤΩΡΑ; ΜΗΠΩΣ ΕΙΜΑΙ ΜΕ ΑΣΤΡΙΚΟ ΣΩΜΑ; Τότε με θέληση και χωρίς να αμφιβάλουμε κάνουμε ένα μικρό πηδηματάκι με σκοπό να αιωρηθούμε, μιας και στην Πέμπτη διάσταση δεν υπάρχει η βαρύτητα ούτε και ο χρόνος όπως εδώ.
Αν εκεί που είμαστε υπάρχει κόσμος, και δεν θέλουμε να κάνουμε το πηδηματάκι, τότε με θέληση τραβάμε ελαφρά τα κλειδιά μας ή όποιο άλλο αντικείμενο επάνω μας, ή δίπλα μας, με σκοπό να επιμηκυνθεί η ύλη, μιας και στην Πέμπτη διάσταση η ύλη είναι εύπλαστη και επιμηκύνεται. Αυτό το κάνουμε στην διάρκεια της ημέρας, και όπου και να ήμαστε όσες περισσότερες φορές μπορούμε.
Το αποτέλεσμα που μας δίνει είναι ότι, από την στιγμή που το κάνουμε εδώ στον φυσικό κόσμο, επίσης να το κάνουμε και στον αστρικό κόσμο, και μόλις κάνουμε το πηδηματάκι και αιωρηθούμε η τραβήξουμε ένα αντικείμενο και επιμηκυνθεί, τότε από την έκπληξη θα αφυπνιστεί η συνείδηση. Τότε θα θυμηθούμε ότι το φυσικό μας σώμα κοιμάται στο κρεβάτι.
Όταν επέστρεψε και πήγε να ξαναπεράσει την διασταύρωση όπου είχε προτεραιότητα, τράκαρε. Κατεβαίνει κάτω να ζητήσει το δίκιο του, και τότε ο άλλος οδηγός του λέει, φίλε πέρασες με κόκκινο. Στο διάστημα που έλειπε στην διασταύρωση τοποθετήθηκε φανάρι. Τότε και μόνο τότε έκπληκτος και με ανοικτό το στόμα, αφύπνισε συνείδηση.
Πιο μπροστά δεν ήταν συνειδητός, προσεκτικός, παρατηρητικός, ζώντας την στιγμή εδώ και τώρα. Η συνείδησή του χαμένη από τα ΕΓΩ μέσα στα όνειρα και τις φαντασίες , κοιμόταν.
Δεύτερος τρόπος: Στην διάρκεια της ημέρας, και ανάμεσα που ζητάμε τον θάνατο των ελαττωμάτων, παρατηρούμε προσεκτικά ( όσο γνωστοί και αν είναι ), τους χώρους και τα αντικείμενα που μας περιβάλουν, και τα κοιτάζουμε με έκπληξη, με απορία, σαν να τα βλέπουμε για πρώτη φορά.
Και σε αυτήν την κατάσταση λέμε. ΠΟΥ ΕΙΜΑΙ; ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΟΜΑΙ; ΜΗΠΩΣ ΚΟΙΜΑΜΑΙ ΤΩΡΑ; ΜΗΠΩΣ ΕΙΜΑΙ ΜΕ ΑΣΤΡΙΚΟ ΣΩΜΑ; Τότε με θέληση και χωρίς να αμφιβάλουμε κάνουμε ένα μικρό πηδηματάκι με σκοπό να αιωρηθούμε, μιας και στην Πέμπτη διάσταση δεν υπάρχει η βαρύτητα ούτε και ο χρόνος όπως εδώ.
Αν εκεί που είμαστε υπάρχει κόσμος, και δεν θέλουμε να κάνουμε το πηδηματάκι, τότε με θέληση τραβάμε ελαφρά τα κλειδιά μας ή όποιο άλλο αντικείμενο επάνω μας, ή δίπλα μας, με σκοπό να επιμηκυνθεί η ύλη, μιας και στην Πέμπτη διάσταση η ύλη είναι εύπλαστη και επιμηκύνεται. Αυτό το κάνουμε στην διάρκεια της ημέρας, και όπου και να ήμαστε όσες περισσότερες φορές μπορούμε.
Το αποτέλεσμα που μας δίνει είναι ότι, από την στιγμή που το κάνουμε εδώ στον φυσικό κόσμο, επίσης να το κάνουμε και στον αστρικό κόσμο, και μόλις κάνουμε το πηδηματάκι και αιωρηθούμε η τραβήξουμε ένα αντικείμενο και επιμηκυνθεί, τότε από την έκπληξη θα αφυπνιστεί η συνείδηση. Τότε θα θυμηθούμε ότι το φυσικό μας σώμα κοιμάται στο κρεβάτι.
Αμέσως μόλις συνειδητοποιηθούμε, ζητάμε από τον Θεϊκό Πατέρα η Μητέρα να μας μεταφέρουν κοντά τους. Αυτοί θα το κάνουν, και θα διαπιστώσουμε από μόνοι μας ότι υπάρχουν και είναι μια πραγματικότητα. Τότε θα λάβουμε μια μεγάλη δύναμη, και μία γνώση που δεν βρίσκεται πουθενά και σε κανένα βιβλίο.
Τρίτος τρόπος: Τον εξασκούμε μόνο το βράδυ.
Υπάρχουν λέξεις που κρύβουν μέσα τους μεγάλη ενέργεια, που όταν της προφέρουμε, ενεργοποιούν και αφυπνίζουν την συνείδηση στο αστρικό σώμα.
Μια από αυτές είναι η λέξη ΦΑ-ΡΑ-ΟΝ.
Προτού κοιμηθούμε χαλαρώνουμε καλά το σώμα μας, διώχνοντας την ένταση της ημέρας. Ζητάμε η Θεϊκή μας Μητέρα να μας προστατεύει, να μας συνοδεύει, και να μας βοηθήσει να πετύχουμε την πρακτική.
Αναπνέουμε και όταν εκπνέουμε, προφέρουμε παρατείνοντας τον ήχο κάθε συλλαβής.
Φαααααααααααααααααααα
Ρρρρρρρρρρρρααααααααα
Οοοοοοοοονννννννννννν
Και ξανά από την αρχή, το προφέρουμε μέχρι να μας πάρει ο ύπνος.
Αυτό γίνεται νοητικά από μέσα μας, νιώθοντας ότι ο ήχος της κάθε συλλαβής πάλλεται πάνω στο σώμα μας,, διαπερνώντας το σώμα μας.
Αυτό γίνεται νοητικά από μέσα μας, νιώθοντας ότι ο ήχος της κάθε συλλαβής πάλλεται πάνω στο σώμα μας,, διαπερνώντας το σώμα μας.
Συνιστάται να ξαπλώνουμε ανάσκελα. μέχρι να μας πάρει ο ύπνος, χωρίς να κουνηθούμε.
Εφαρμόζοντας και τους τρεις τρόπους κάθε ημέρα και νύχτα, θα έχουμε το μέγιστο και γρηγορότερο αποτέλεσμα.
Εφαρμόζοντας και τους τρεις τρόπους κάθε ημέρα και νύχτα, θα έχουμε το μέγιστο και γρηγορότερο αποτέλεσμα.
Όμως αν μας φαίνονται πολλά, εφαρμόζουμε τον δεύτερο και τον τρίτο τρόπο, η μόνο των τρίτο και θα έχουμε επίσης καλά αποτελέσματα.
Με ΥΠΟΜΟΝΗ και ΕΠΙΜΟΝΗ κατακτώνται όλα όσα μας ενδιαφέρουν.
Όταν μας ενδιαφέρει κάτι, κάθε ημέρα αφιερώνουμε όσο χρόνο χρειαστεί μέχρι να το πετύχουμε.
Αν έχουμε πείνα μέσα μας για την αγάπη και την σοφία του Πατέρα μας, τότε μπορούμε να μετατρέψουμε τις πέτρες σε ψωμί.
Αν πραγματικά πεινάμε μέσα μας, τότε στρέφουμε όλη την προσοχή μας πάνω στον Πατέρα μας περιμένοντας καρτερικά, με πίστη, με αφοσίωση, να μας δώσει το ψωμί που θα θρέψει, και θα κρατήσει στην ζωή την ψυχή μας. ΚΑΙ ΕΡΧΕΤΑΙ Η ΜΕΓΑΛΗ ΣΤΙΓΜΗ. ΠΑΝΤΑ ΕΡΧΕΤΑΙ ΓΙΑ ΑΥΤΟΝ ΠΟΥ ΤΟ ΚΑΝΕΙ.
Όπως έχετε παρατηρήσει όλα γίνονται με βάση την Θεϊκή συμπαράσταση, αν όμως μας βγει φόβος καθώς εξασκούμε τον αστρικό διαχωρισμό, τότε ζητάμε με δύναμη και πίστη τον θάνατό του.
Όπως έχετε παρατηρήσει όλα γίνονται με βάση την Θεϊκή συμπαράσταση, αν όμως μας βγει φόβος καθώς εξασκούμε τον αστρικό διαχωρισμό, τότε ζητάμε με δύναμη και πίστη τον θάνατό του.
Η ΘΕΙΚΗ ΜΑΣ ΜΗΤΕΡΑ ΕΙΝΑΙ Η ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΗΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ. Ο άνθρωπος που την ΑΓΑΠΑΕΙ και ΠΡΟΣΤΡΕΧΕΙ κοντά της, δεν έχει να φοβηθεί τίποτε.
Δεν θα ξεχάσω ποτέ την πρώτη φορά που βγήκα συνειδητά στην Πέμπτη διάσταση με αστρικό σώμα. Καθώς πετούσα ελεύθερος και χωρίς το βάρος του φυσικού σώματος, σκέφτηκα.
Αν αυτή την στιγμή το σώμα μου βρίσκεται κοιμισμένο στο κρεβάτι και εγώ συνεχίζω να ζω, έτσι θα μπορούσα να συνεχίσω να ζω, ακόμα και αν το σώμα μου βρισκόταν νεκρό στο κρεβάτι.
Συμπέρασμα πρώτο: Όταν βιώνεται συνειδητά ο αστρικός διαχωρισμός, ο φόβος του θανάτου που υπάρχει μέσα στον άνθρωπο, σε μεγάλο ποσοστό εξαφανίζεται.
Συμπέρασμα δεύτερο: Ένας άνθρωπος που εν ζωή έμαθε να ζει συνειδητά στον φυσικό κόσμο, μετά τον θάνατό του θα συνεχίσει να ζει συνειδητός στον αστρικό κόσμο.
Κανείς δεν πρέπει να φοβάται, μιας και κάθε βράδυ όλοι βγαίνουν με αστρικό σώμα στην Πέμπτη διάσταση, και το πρωί, ξανά επιστρέφουν στο φυσικό τους σώμα χωρίς να τους συμβεί τίποτα. Όμως δεν το καταλαβαίνουμε γιατί βγαίνουμε ασυνείδητα, μέσα από της φαντασίες και τα όνειρα.
Η διαφορά είναι ότι τώρα πάμε να βγούμε συνειδητά και με την θέλησή μας από το φυσικό σώμα, και συνειδητά να επιστρέψουμε πίσω σε αυτό.
Αυτός ο τρόπος μπορεί να ερευνηθεί από όλους όσους πιστεύουν σε κάποια θρησκεία, από αυτούς που πιστεύουν και δεν ανήκουν σε καμία. Ακόμα και από αυτούς που δεν πιστεύουν και δεν ανήκουν πουθενά. Είναι για ανθρώπους επαναστατικούς που δεν τους αρέσει να τρώνε παραμύθια, μα θέλουν να βιώνουν και να επαληθεύουν από μόνοι τους με γεγονότα την πίστη, η την απιστία τους, και όχι μόνο.
Αυτός ο τρόπος μπορεί να ερευνηθεί από όλους όσους πιστεύουν σε κάποια θρησκεία, από αυτούς που πιστεύουν και δεν ανήκουν σε καμία. Ακόμα και από αυτούς που δεν πιστεύουν και δεν ανήκουν πουθενά. Είναι για ανθρώπους επαναστατικούς που δεν τους αρέσει να τρώνε παραμύθια, μα θέλουν να βιώνουν και να επαληθεύουν από μόνοι τους με γεγονότα την πίστη, η την απιστία τους, και όχι μόνο.
Είναι σεβαστό το ότι ένας άνθρωπος πιστεύει, μα αν δεν έχει ερευνήσει και γνωρίσει ο ίδιος την Ιεραρχία που οδηγεί την πίστη του, τότε μήπως βαδίζει στα τυφλά;
Γι' αυτό ο Ιησούς ανέφερε το, ΤΥΦΛΟΙ ΟΔΗΓΟΙ ΤΥΦΛΩΝ.
Ένας που μαθαίνει να βγαίνει συνειδητά στο Αστρικό παύει να είναι τυφλός, γιατί μαθαίνει να οδηγεί τον εαυτό του, και μαθαίνει να οδηγεί τους άλλους.
Υπάρχει το πίστευε και μη ερεύνα, μα υπάρχει και το αντίθετό του, το πίστευε και ερεύνα.
Η ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ με το να ψηλαφίσει ένα γεγονός συμφιλιώνει τις δύο αντίθετες δυνάμεις, που είναι η πίστη και η απιστία, επαληθεύοντας έτσι μέσα σε αυτές την ΑΛΗΘΕΙΑ ή το ΨΕΜΑ.
Αυτή είναι η κληρονομιά της γνώσης που μας άφησε ο Απόστολος Θωμάς.
Γιατί Φίλε και Φίλη τι κάνουν αυτοί που βρίσκονται σε διάφορες θρησκείες ή σχολές εσωτερισμού, χωρίς να γνωρίζουν αν αυτός που τους οδηγεί είναι αληθινός καθοδηγητής, ή ένας τσαρλατάνος εκμεταλλευτής;
Είναι δικαίωμα του καθενός μέσα από τα ΑΝΤΙΘΕΤΑ να επιλέγει ανάμεσα στο να πιστεύει ή να μην πιστεύει. Μα αν δεν επαληθεύει την επιλογή του αυτή με βιωμένα γεγονότα, τότε η επιλογή του αυτή είναι ΑΦΗΡΗΜΕΝΗ.
Όταν όμως την επαληθεύει με γεγονότα, τότε η επιλογή του να πιστεύει ή να μην πιστεύει είναι περιττή, εξαφανίζεται, χάνεται, πεθαίνει, και στην θέση της γεννιέται η αδελφοποίηση και η ενοποίηση των ανθρώπων, των θρησκειών, της επιστήμης, κλπ.
Δεν παλεύουν πλέον μεταξύ τους, δεν συγκρούονται, δεν αντιμάχονται η μία την άλλη, βαδίζουν παράλληλα, αρμονικά, αγαπημένοι, και αυτό που μένει είναι μια συνειδητή, βαθιά, και αντικειμενική γνώση, της ΑΛΗΘΕΙΑΣ.
Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Επειδη Η Ανθρωπινη Ιστορια Δεν Εχει Ειπωθει Ποτε.....Ειπαμε κι εμεις να βαλουμε το χερακι μας!
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.