Το δικό σου σκαρί

Στο μεγάλο Ταξίδι που λέγεται Ζωή
φρόντισε να είσαι εσύ ο Καπετάνιος στο σκαρί σου.
Βαρύ να λιώνεις μεσοπέλαγα στα χέρια κακού κυβερνήτη
φαύλος αυτός να δίνει εντολές που φανερά σε ξέρα σε οδηγούνε.

Και εσύ ανήμπορος, δειλός να σηκώσεις ανάστημα να πεις «φτάνει»!
Και να ξέρεις…
πως κατέχεις άριστα την τέχνη του αστρολάβου…
πως η πυξίδα στα χέρια σου Δωδωναία δρυς της Αργούς σου μαρτυράει
τον Δρόμο τον Ορθό.
Μα το θάρρος και η αποκοτιά δεν είναι λέξεις δικές σου…
το βλέμμα κρατούσες πάντα χαμηλό…
κοιτάζοντας το χώμα μπροστά έχανες τον ουρανό από πάνω.
Και ξεχνάς τον Νόμο τον αλάθητο…
πως η θάλασσα είναι για τους Ανήσυχους…
όχι για τους υποταγμένους.

Δεν σε ρώτησαν όταν μπάρκαρες για το Μεγάλο Ταξίδι…

βρέθηκες σε ένα σκαρί που γράφει το όνομά σου.
Η Κλωθώ, η Ατραπός και η Λάχεσις το χάραξαν όταν στα σπάργανα ακόμα γέλαγες ανίδεος…
Διόνυσος θεός το ράντισε με το Άγιο Νάμα στο κατευόδιο.

Δεν επέλεξες εσύ το Ταξίδι…
ΕΣΥ θα επιλέξεις αν είσαι Κυβερνήτης…
ή απλά λοστρόμος…
… Στο δικό ΣΟΥ σκαρί …

Νικόλαος Παναγοδημητρόπουλος

nickpanagodimitropoulos

Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ