ΟΛΑ ΟΣΑ ΣΥΜΒΑΙΝΟΥΝ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΗ ΜΑΣ

Επισήμανση: Το σύνολο όλων των παρακάτω στοιχείων (πλην των προσωπικών εκτιμήσεων) προέρχεται από βιβλιογραφίες, δελτία αναφοράς υπηρεσιών και παρατηρητηρίων (intelligence) καθώς και "ανοιχτές πηγές" που αφορούν τα παρακάνω γεγονότα.

15.7.2016

Κάθε χρόνο τέτοια εποχή συνηθίζουμε και βγάζουμε ένα δελτίο αναφοράς από το Geopolitics and Daily News με τα όσα διαδραματίζονται στην περιοχή μας, καθώς και θέματα που έχουν προκαλέσει το ενδιαφέρον όλων μας. Στο πρώτο μέρος παρουσιάζουμε στοιχεία που έχουν προκύψει από διασταυρώσεις και πληροφορίες και στο δεύτερο μέρος, με μια πολύ συνοπτική παράγραφο, κάποιες προσωπικές εκτιμήσεις για τα όσα μπορεί να έρθουν πολύ σύντομα ως γεγονότα.

Στοιχεία και πληροφορίες.

1. Το φαινόμενο του Ισλαμικού τρομοκρατικού χαλιφάτου φαίνεται πώς έχει πάρει μια αρνητική τροπή για το ίδιο. Στελέχη του "εκκαθαρίζονται" ενώ έχει χάσει πάνω από το 25% των εδαφών του, με κύρια σημεία αναφοράς την Mosul, την Raqqa , την ευρύτερη περιοχή του Aleppo καθώς και πολύ μεγάλο μέρος της Fallujah. Παράλληλα, είναι εμφανές πώς έχει χάσει ισχυρό έρεισμα στην Ασία που κυριαρχούν οι Ταλιμπάν, ενώ η πρόσφατη άνοδος και ευρύτερη αποδοχή του Hamza Bin Laden ως "φυσικού ηγέτη" της οργάνωσης της "Μεγάλης Βάσης" (al-Qaeda) υποσκελίζει κάθε δυναμική του al-Baghdadi και της οργάνωσης του, ως "ερμηνευτές του προφήτη". Είναι σαφές πώς υπάρχει διάσταση στις ηγεσίες των οργανώσεων αυτών, χωρίς όμως αυτό να σημαίνει ότι μπορεί να χρησιμοποιηθεί κάτι τέτοιο από την Δύση εναντίον τους, αφού μάχονται από κοινού απέναντι της. Είναι σημαντικό όμως να τονιστεί εδώ πώς η παρουσία του Hamza Bin Laden αλλάζει όλα τα δεδομένα πλέον για την στάση των Ισλαμιστών.

Πέρα  από τις εσωτερικές διαφωνίες και διχόνοιες που έχουν οι οργανώσεις, εξίσου σημαντικό πρόβλημα είναι πώς έχουν χάσει το έρεισμα τους σε κέντρα εξουσιών και θα φανεί ιδιαίτερα αυτό μετά την αποχώρηση του B. Obama από τον Λ.Οίκο, ο μοναδικός που θεωρούσε την κατάσταση ως "διπλωματικά επιλύσιμη". Στην πραγματικότητα, τόσο αυτοί όσο και η Αραβική Άνοιξη αποτέλεσαν "μοχλό εφαρμογής" για μια ενιαία οντότητα σε Παν-Αραβικό επίπεδο για την καλύτερη επικοινωνία, όσον αφορά ενεργειακά και άλλα θέματα. Το παραπάνω έχει επισημανθεί ιδιαίτερα από τον H. Kissinger ο οποίος στο τελευταίο του βιβλίο (Νέα Παγκόσμια Τάξη) μιλούσε ανοιχτά για την μετατροπή της περιοχής σε μια οντότητα για πρώτη φορά μετά τον "μεγάλο Ασθενή" (σ.σ. τους Οθωμανούς  Τούρκους) γεγονός που θα διευκόλυνε μια Νέα Τάξη Πραγμάτων.

Αυτό όμως σαν ισορροπία, όπως πάντα, δεν τηρήθηκε, λόγω της ισχυρής κόντρας με θρησκευτικό χαρακτήρα που διακατέχει τα Αραβικά φύλα εδώ και αιώνες, οδηγώντας σε μια κατάρρευση χωρίς έλεγχο, που μόνο κέρδος έφερε την αλλαγή ισορροπιών στην περιοχή. Ατυχία για τις ΗΠΑ (κατά δηλώσεις πολλών ειδικών) που οι ίδιες δεν είχαν την εξωτερική πολιτική που θα έπρεπε, με κύρια ευθύνη της H. Clinton και του B. Obama.

Όσον αφορά το αμέσως επόμενο χρονικό διάστημα είναι σημαντικό να αναφερθεί πώς δεν θα υπάρξουν δραστικές αλλαγές, τουλάχιστον όχι σύντομα. Όμως, η ζύμωση της εξουδετέρωσης και της αδρανοποίησης του Ισλαμικού Χαλιφάτου έχει ήδη ξεκινήσει. Οι όσες και όποιες επιθέσεις ενδέχεται  να προκύψουν σε εδάφη εντός της Δύσης, είναι φοβερά δύσκολο να ανατρέψουν την κατάσταση αυτή.

2. Ρωσία. Η Ρώσικη Άρκτος αποτελεί ένα κεφάλαιο από μόνη της. Πληγωμένη σοβαρά η οικονομία της μετά την χειραγώγηση της παραγωγής πετρελαίου, κυρίως από Σ. Αραβία, έχει καταφέρει παρόλα αυτά να διατηρήσει ισχυρή θέση, να πάρει αρκετή μερίδα από το κενό ισχύος που άφησαν οι ΗΠΑ σε Μ.Ανατολή, ενώ οι τελευταίες συμφωνίες με Ισραήλ και Τουρκία της δίνουν προβάδισμα στην Ευρασία. Τόσο μεγάλο προβάδισμα που έχει "εξαναγκάσει το ΝΑΤΟ" να προχωρήσει σε αναβίωση πολιτικών και στρατηγικών που θυμίζουν την εποχή του Ψυχρού  Πολέμου.

Παρόλα αυτά, υπάρχουν επιφυλάξεις από ειδικούς, για το πόσο μακρύ θα είναι αυτό το χρονικό διάστημα ισχύος για ένα και μόνο λόγο. Η όλη ισχύς και παρουσία της Ρωσίας στηρίζεται στον ιδιαίτερα δυναμικό και προσωποκεντρικό χαρακτήρα του V. Putin. Ο πρώην κατάσκοπος, που πέρασε από Δημαρχίες, πολιτικά γραφεία και τέλος μπήκε στο Κρεμλίνο, λειτουργεί με την ίδια άνεση είτε αφορά την διπλωματία, είτε αφορά την χρήση βίας. Είναι πολλοί που τον θεωρούν ένα κοινό εγκληματία σε τρίτες χώρες, αλλά οι ίδιοι οι Ρώσοι τον θεωρούν πρότυπο και εθνικό ήρωα, συγκεντρώνοντας πάνω από το 85% του πληθυσμού της χώρας σε θετικές προτιμήσεις! Δεδομένο είναι το γεγονός πως σε βάθος χρόνου (μετά το 2017 κυρίως) ο όποιος αντικαταστάτης του  θα έχει σοβαρό πρόβλημα διαχείρισης. Εκτός φυσικά και αν μας εκπλήξει ο Πούτιν  και παραμείνει στην ηγετική του θέση για άλλη μια 4ετια. Δεν θα είναι και η πρώτη φορά που το κάνει,άλλωστε.

3. Ευρώπη. Το πρόβλημα της Ευρώπης είναι ότι δεν υπάρχει σχέδιο στρατηγικής για το μέλλον. Η Ευρώπη του 21ου αιώνα βασίζεται σε ένα άτοπο και άκυρο γνωμικό που αναφέρει πώς η οικονομία εμποδίζει κάθε πρόβλημα να εκδηλωθεί, αν αυτή πάει καλά. Φυσικά αυτό είναι εν μέρει αληθές, καθώς όντως όταν υπάρχουν χρήματα αρκετοί δεν ασχολούνται με πολλά προβλήματα, όμως αυτό δεν είναι στρατηγική. Η Ευρώπη ως Ένωση πλέον βρίσκεται σε πολύ κρίσιμο σταυροδρόμι. Οι πολιτικοί ηγέτες της φαίνονται κατώτεροι των περιστάσεων, προσκολημένοι σε εθνικά και μικροπολιτικά προβλήματα. Ενώ παράλληλα η Γερμανία που αποτέλεσε την κοιτίδα/λίκνο αυτής της ιδέας (και όχι η Γαλλία όπως θέλουν πολλοί να πιστεύουν) δείχνει επιτέλους γιατί το ευρώ ήταν τέχνασμα στήριξης για την ίδια και όχι για το μέλλον της Ευρώπης (2002, σύνδεση Δυτική με Ανατολική Γερμανία).  Άλλωστε ποτέ στο παρελθόν δεν υπήρξε μια ένωση, ισότιμη και ισόνομη, ανάμεσα σε διαφορετικά έθνη, με διαφορετικές επιδιώξεις και συμφέροντα, χωρίς να υπάρχει μια ηγεμονική φιγούρα. Η Γερμανία αδυνατει να παίξει αυτό τον ρόλο, όχι γιατί δεν μπορεί, αλλά γιατί είναι μια χώρα με πολύ αμαρτωλό παρελθόν και η όλη πολιτική της στάση, μάλλον έχει ίχνη και κατάλοιπα από εκείνη την περίοδο (αντιδράσεις Ρωσίας και Πολωνίας). Ήταν εμφανές άλλωστε από την δήλωση της A. Merkel πώς "η Ε.Ε. κρατάει την Ευρώπη μακριά από πόλεμο".

Η πορεία της Ευρώπης θα δοκιμαστεί μέσα στους επόμενους μήνες , από την Βρετανία που ήδη αποχωρεί και από όσο φαίνεται πολύ λιγότερο πληγωμένη από όσο πιστεύαν κάποιοι. Πράγμα που είναι ακόμα ένα πλήγμα για την Ε.Ε. Επίσης η Ένωση θα δοκιμαστεί και από τις προβληματικές οικονομίες της Ιταλίας, της Πορτογαλίας, της Ισπανίας και φυσικά της χώρας μας. Είναι προφανές πώς το ισχυρό όπλο για πολλούς, όσον αφορά την συνεκτική ισχύ της Ένωσης, τείνει να γίνει ο ισχυρότερος απωθητικός παράγοντας.

4. ΗΠΑ. Μεγάλο ερωτηματικό,πολύ μεγαλύτερο από όσο φανταζόμαστε. Η επερχόμενη εκλογή του προέδρου των ΗΠΑ με εκκίνηση θητείας από το 2017, θα βρεί τις ΗΠΑ σε μειονεκτική θέση, με πολύ μεγάλο χρέος (20 τρις $ περίπου) και με πολλαπλούς παράγοντες στον κόσμο να αμφισβητούν την επιρροή τους. Είναι προφανές πώς η τακτική τους θα αλλάξει και θα γίνει πιο σκληρή, ΟΠΟΙΟΣ ΚΑΙ ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΕΔΡΟΣ. Άλλωστε τόσο η H. Clinton όσο και ο D. Trump είναι κατηγορηματικοί στο θέμα πώς οι ΗΠΑ θα πρέπει να προστατεύσουν τα εθνικά συμφέροντα τους. Είναι μια γραμμή που βρίσκεται σε όλες τις βίβλους μακράς στρατηγικής ( μέχρι το 2025) που αφορούν άμυνα, οικονομία και διπλωματία της χώρας τους. Το ερωτηματικό είναι βέβαια στον τρόπο που θα κάνουν κάτι τέτοιο. Διότι μια επιστροφή στην διπλωματία των κανονιοφόρων σε μια τέτοια οξυμένη κατάσταση, βραχυπρόθεσμα θα τρομάξει και θα μειώσει τις δράσεις όλων.Όμως αυτό και πάλι δεν μπορεί να είναι μακρόπνοη στρατηγική όπως έχει διδάξει το παρελθόν επί Bush.

5. Μεταναστευτικό. Μια εν δυνάμει υβριδική απειλή. Όχι τόσο για το επιφανειακό φαινόμενο συσχετισμού εγκλημάτων και τρομοκρατίας με τους παράνομους μετανάστες (κυρίως). Περισσότερο με το γεγονός πώς ως μαζική μετακίνηση πληθυσμού δημιουργείται μια σταθερή πηγή τριβών και διαφωνιών για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα που λόγω της διαφορετικής κουλτούρας, εθνικής καταγωγής αλλά κυρίως ΘΡΗΣΚΕΙΑΣ πολύ εύκολα μπορεί να οδηγήσει σε κλιμακωτή σύγκρουση σε όλο τον κόσμο. Είναι σημαντικό εδώ να γίνει αντιληπτό πώς σε αντίθεση με όλες τις υπόλοιπες θρησκείες του κόσμου, το Ισλάμ αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της πολιτικής και στρατηγικής χωρών κυρίως στην Αφρική και Μ. Ανατολή.

Σε αντίθεση με τον Χριστιανισμό για παράδειγμα, ο οποίος επικρατεί στις δυτικές χώρες και  επηρεάζει αλλά ελάχιστα και μόνο έμμεσα τις πολιτικές κρατών, το Ισλάμ είναι τρόπος σκέψης και πολιτικής που διεμβολίζει την στρατηγική όλων αυτών των χωρών που το διατηρούν ως οδηγό πράξεων και επιβίωσης. Είναι σημαντικό επίσης να τονιστεί πώς πολιτική σκέψη που στηρίζεται στο "Θείο κριτήριο", απορρίπτει εξορισμού κάθε αντίθετη άποψη, ως μη εμπνευσμένη και πολύ κατώτερη μιας "Θείας σκέψης".

Στους επόμενους μήνες, και ειδικά προς τις αρχές του χειμώνα, είναι πιθανόν το μεταναστευτικό να οδηγήσει σε πολύ επικίνδυνες ατραπούς και συγκρούσεις, ενώ ένα σύμπτωμα που έχουμε ήδη διαπιστώσει είναι πώς αποτελεί τροφή για να φυτρώσουν άλλες ακραίες ιδεολογίες στην Ευρώπη (κυρίως) που είχαμε ξεχάσει.

6. Τουρκία - Ελλάδα - Βαλκάνια. Θυμίζει το ηφαίστειο της Αίτνα που πάντα σιγοκαίει και σε ανύποπτο χρόνο σκάει και λαμπαδιάζει άπαντες, ακόμα και σε πολύ μεγάλες αποστάσεις. Τα Βαλκάνια ήταν και είναι μια γεωγραφική περιοχή που λόγω των διάφορων φύλων αλλά πλέον και των θρησκευτικών διαφορών θέλουν ειδική παρατήρηση. Για την ακρίβεια έχουμε την Ρουμανία που αποτελεί χώρα που στηρίζει την γραμμή άμυνας του ΝΑΤΟ μαζί με Πολωνία και Γεωργία/Γερμανία. Είναι η Βουλγαρία που μαζί με Ελλάδα και Τουρκία έχουν μια άμεση προσέγγιση στα Στενά του Βοσπόρου με ό,τι και αν σημαίνει αυτό. Ακολουθεί πλέον το Κόσοβο που σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία μετατρέπεται σε Ισλαμικό άντρο πρώην ( ;; ) Τζιχαντιστών. Μετά η πΓΔΤΜ που μετά βίας στέκεται αδιαίρετη, με εθνικιστικές αποσχιστικές τάσεις προς Βουλγαρία και Αλβανία. Η ,δε τελευταία, έχει μετατραπεί σε μια χώρα επιθετική που αποζητεί την ουτοπική πραγμάτωση μιας ονείρωξης επέκτασης σε όλη την χερσόνησο.

Σε όλα αυτά έχουμε την Ελλάδα στα νότια και την Τουρκία να προσπαθεί να γίνει"προστάτης" και ερμηνευτής όλων αυτών των επιθυμιών.

 6α. Ελλάδα. Είναι σημαντικό εδώ να γίνει αντιληπτό πώς η Ελλάδα πλέον είναι σε διεθνή ανυποληψία. Το κακό ξεκίνησε από το 2010 αλλά, ειδικά το τελευταίο έτος η Ελλάδα θεωρείται παρίας του δυτικού κόσμου, ενώ το ακόμα χειρότερο είναι πώς η ίδια πλέον έχει χάσει πολύ μεγάλο μέρος της αποτρεπτικής της ισχύς τόσο σε πολιτικο-οικονομικό επίπεδο, όσο και σε στρατιωτικό. Οι πρόσφατες προσπάθειες για συμμετοχή σε περιφερειακές συμμαχίες με Ισραήλ και Αίγυπτο δεν ολοκληρώθηκαν ποτέ. Παράλληλα, διάφορες αφελείς δηλώσεις και τακτικές, έφεραν την Ελλάδα πάντα στο αρνητικό επίκεντρο προσοχής για διάφορους λόγους, που τις περισσότερες φορές είχαν σχέση με την έλλειψη ικανότητας των ηγετών της. Όλα αυτά έχουν λειτουργήσει ως ένα βαρίδι για την χώρα μας που μέσα στους επόμενους μήνες, πέρα από μια οικονομική κρίση που έχει να περάσει, θα κληθεί να αντιμετωπίσει σημαντικές εδαφικές αλλαγές  στην περιοχή με κυριότερη αναφορά σε Συρία, Κουρδιστάν, ίσως και κάποιες αλλαγές, ακόμα και στα βόρεια σύνορα της. Οι επόμενοι μήνες για την Ελλάδα δείχνουν πολύ σοβαρές εξελίξεις που μόνο αρνητικές μπορεί να τις χαρακτηρίσει κάποιος.

6β. Τουρκία. Ο "μπαλαντέρ" της περιοχής, καθώς πρόκειται για μια περιφερειακή δύναμη που όλοι την θέλουν για να γίνει η "βρώμικη δουλειά" αλλά ουδείς πραγματικά θέλει σοβαρές σχέσεις και δεσμούς μαζί της. Από τις ΗΠΑ και την Ε.Ε., μέχρι και την Ρωσία με την Κίνα, καμία υπερδύναμη ουσιαστικά δεν λογίζει ως υπολογίσιμη σύμμαχο την Τουρκία σε βάθος χρόνου, και πάντα λαμβάνει χώρα η ίδια,  σε σχέδια στρατηγικής ως ο "χρήσιμος μοχλός". Αυτό το γνωρίζει φυσικά και ο T. Erdogan που κινείται αντίστοιχα σε κάθε παράμετρο και χρονική συγκυρία η οποία θα προκύψει. Η πρόσφατη άλλωστε τακτική υποχώρηση του απέναντι στην Ρωσία καθώς και η επαναπροσέγγιση με το Ισραήλ, δείχνει πώς το καλύτερο δόγμα για την ημισέληνο δεν είναι το " zero problems diplomacy" αλλά το " better the devil you know".

Τα προβλήματα άλλωστε για την Τουρκία είχαν πάντα εσωτερική μορφή. Οι Κούρδοι, οι προοδευτικοί/κοσμικοί του Τουρκικού κράτους, οι Αρμένιοι, μέρος μόνο των δικών τους προβλημάτων που θεωρούν πώς είναι πολύ πιο επείγοντα προς επίλυση παρά μια αμφισβητούμενη προσπάθεια για είσοδο στην Ε.Ε. για παράδειγμα.

7. BREXIT. Γράφτηκαν, γράφονται και θα γραφτούν ακόμη περισσότερες αναλύσεις  για την έξοδο της Βρετανίας από την Ε.Ε. Όμως, είναι σημαντικό να κρατηθούν τρία δεδομένα: Το πρώτο είναι πώς στη Βρετανία ακόμα και αν οι ειδικοί αποφάνθηκαν ότι μια έξοδος θα σημάνει αυτοκτονία, το πολιτικό της σύστημα επέλεξε να ακολουθήσει την δημοκρατία όπως ακριβώς ορίζεται και προχωρά προς έξοδο. Το δεύτερο είναι πώς η Βρετανία είναι ειδική περίπτωση και η έξοδος της (όποτε γίνει) δεν έχει απολύτως καμία ομοιότητα με την προσπάθεια της Ελληνικής κυβέρνησης στο παρελθόν. Άλλα μεγέθη, άλλη οικονομία, άλλη σχέση με την Ένωση(εκτός ευρώ). Το τρίτο και κυριότερο είναι πώς μια πιθανή επιτυχημένη έξοδο της Βρετανίας και σύντομη ανάκαμψη της σε πολιτικο-οικονομικό επίπεδο, θα αποτελέσει μεγάλο πλήγμα για την Ένωση που έχει ως σημαία την απόλυτη καταστροφή κάθε αποχωρήσαντα. Έστω και αν τα μεγέθη είναι διαφορετικά για κάθε χώρα. Το τι θα γίνει τώρα, θα φανεί σύντομα μόλις ενεργοποιηθεί το άρθρο 50 της Λισσαβώνας.

8. Πυρηνικά. Είναι μια λέξη που στο μυαλό όλων αμέσως δίνει συναγερμό. Γιατί όμως τώρα; Διότι πολύ απλά υπάρχει μια προσπάθεια κρατών που δεν ανήκουν πλέον στην συμφωνία για πυρηνικά να αναπτύξουν σχετικό οπλοστάσιο. Η Β.Κορέα με τον μισότρελο νεαρό ως ηγέτη, Kim Jong Un, που δείχνει σοβαρές ψυχολογικές διαταραχές να έχει αναπτύξει μια προσπάθεια απόκτησης ICBM. Και από την άλλη πλευρά στην Μ.Ανατολή, Ιράν, Αίγυπτο, Τουρκία, Ισραήλ, Σ.Αραβία να διαγωνίζονται στο ποιός θα έχει πλέον πυρηνική ικανότητα. Τα πράγματα γίνονται σοβαρότερα, αν κάποιος σκεφτεί το γεγονός της αστάθειας στις χώρες αυτές, και τι μπορεί να προκύψει όχι μόνο με τις σημερινές παραμέτρους, αλλά και στο μέλλον όταν κάποιος άλλος πιο ακραίος ίσως παράγοντας αναλάβει την διαχείριση τέτοιου οπλοστασίου.

Επίσης σημαντικό είναι να τονιστεί πώς υπάρχουν συνεχείς κλοπές σε ραδιενεργά υλικά (μη εμπλουτισμένα) που πολύ εύκολα μπορούν να αποτελέσουν εκρηκτικό μέρος σύνθεσης μια αυτοσχέδιας βόμβας στα χέρια τρομοκρατών, όχι μεγαλύτερη σε διαστάσεις από μια βαλίτσα, η οποία  αν πυροδοτηθεί θα εξαφανίσει οικοδομικά τετράγωνα και θα τα κάνει ακατοίκητα για χιλιάδες χρόνια!

ΣΥΝΤΟΜΕΣ ΠΡΟΒΛΕΨΕΙΣ - ΠΡΟΣΩΠΙΚΕΣ ΕΚΤΙΜΗΣΕΙΣ.

- Οι αναταραχές και η αστάθεια στην περιοχή ΕΜΕΑ θα συνεχιστούν και ίσως θα κλιμακωθούν μέσα στους επόμενους μήνες, καθώς η εμφανής απουσία ισχυρού παράγοντα στην περιοχή, δεν έχει ολοκληρωτικά καλυφθεί από την Ρωσία.

- Η Ισλαμική τρομοκρατία σαν δύναμη επιρροής, σε αντίθεση με ό,τι αναφέρεται στα δελτία θα σημειώσει κάποια ύφεση, κυρίως λόγω των ανακατατάξεων στις οργανώσεις που σχετίζονται με αυτήν. Δεν αποκλείω ακόμα και την πολιτική πλέον προσέγγιση κυρίως από την οργάνωση της Χεζμπολάχ.

- Η κατάσταση στην Ε.Ε. είναι μη προβλέψιμη. Κυρίως επειδή έχει χαθεί ο συνεκτικός κρίκος της ιδρυτικής ιδεολογίας και έχει απομείνει μόνο το οικονομικό σκέλος. Όσο αυτό είναι ρευστό, τόσο θα είναι και η δομή της.

- Ασφάλεια. Είναι ένας τομέας που θα πρέπει να αναπροσαρμοστεί και να λειτουργήσει με γνώμονα την διάφανη πλευρά προς τον προστατευόμενο και την συμπαγή και επιθετική πλευρά προς κάθε απειλή. Η συνεχής μείωση ελευθεριών προς όφελος της ασφάλειας σύντομα θα κουράσει και θα οδηγήσει σε αδιαφορία τήρησης μέτρων, ενώ είναι εμφανές πώς κάτι τέτοιο θα αποτελεί και μια ευχάριστη εξέλιξη για πάσης λογής κακόβουλη οντότητα.

- Ελλάδα. Είναι το τελευταίο κομμάτι προσωπικών εκτιμήσεων και αφορά κυρίως το τι περιμένουμε και σεποιά κατάσταση είναι κάποια πράγματα. Με την παρούσα μορφή της κατάστασης,  η Ελλάδα οδεύει προς μια νέα πολιτική τροπή μέχρι και τα τέλη Σεπτεμβρίου καθώς τα δεδομένα δείχνουν πώς δεν μπορεί να αποφευχθεί μια εκτροπή σε μέτρα και συμφωνίες με δανειστές. Παράλληλα, είναι προφανές πώς η ασφάλεια της χώρας φθίνει συνεχώς εσωτερικά και εξωτερικά, ενώ η συνεχιζόμενη απαξιωτική αναφορά της σε διεθνείς οργανισμούς λόγω της στάσης της ηγεσίας της , σε διάφορα θέματα, σίγουρα δεν βοηθά. Είναι σαφές πώς η χώρα ταλανίζεται χωρίς ηγετική παρουσία, ενώ ειδικό ενδιαφέρον (και μεγάλη ανησυχία) παρουσιάζει η εξέλιξη για το θέμα ονομασίας της πΓΔΤΜ αλλά και του Κυπριακού, όπου η Ελλάδα ως χώρα στήριξης Ελληνικών συμφερόντων απλά δεν παρίσταται.

πηγές/αναφορές:

https://www.stratfor.com/regions/middle-east/turkey/situation-report
https://www.stratfor.com/video/conversation-challenges-europe-2016
http://www3.weforum.org/docs/Media/TheGlobalRisksReport2016.pdf
https://www.lawfareblog.com/2016-worldwide-threat-assessment-us-intelligence-community
http://www.ecfr.eu/publications/summary/putins_hydra_inside_russias_intelligence_services
https://www.amazon.com/Russia-After-Putin-Richard-Kirkus/dp/1584876166
https://www.amazon.com/World-Order-Henry-Kissinger/dp/1594206147
http://www.zerohedge.com/news/2015-05-23/secret-pentagon-report-reveals-us-created-isis-tool-overthrow-syrias-president-assad
http://www.nti.org/analysis/reports/2016-nti-nuclear-security-index-report/
http://reports.weforum.org/global-competitiveness-report-2015-2016/report-highlights/



Αλέξανδρος Νίκλαν
Σύμβουλος Θεμάτων Ασφαλείας. 

geopolitics

Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ