Αν θελετε να επισκεφθειτε το χαρεμι των Οθωμανων σουλτανων στο Τοπ Καπι[1] πρεπει να πληρωσετε ξεχωριστο εισιτηριο και μετα να στηθειτε σε μια ατελειωτη ουρα, οπου η συντριπτικη πλειοψηφια των τουριστων ειναι γυναικες!
Και τι γυναικες...Ψιλομοντερνες, ψιλοφεμινιστριες, ψιλοανεξαρτητες, νεες και μοντερνες γυναικες.
Κι ομως!
Αυτες ακριβως θα επρεπε να περνανε απεξω απο το χαρεμι του Τοπ και και να φτυνουνε στις μαρμαρινες αυλες του και οχι να πληρωνουνε τσουχτερο εισιτηριο, προκειμενου να μπουν στα ενδοτερα και να περιηγηθουν με σχεδον νοσηρη περιεργεια τα ονομαστα κολαστηρια, οπου φυλακιστηκαν και βασανιστηκαν επι αιωνες, αμετρητα ατομα του φυλου τους...
Τωρα θα μου πεις, και το Αουσβιτς αποτελει αξιοθεατο στη σημερνη Γερμανια και μαλιστα τα επισκεπτονται αρκετοι Εβραιοι.
Ωστοσο αν σταθειτε στις ουρες του Τοπ Καπι και κοψετε φατσες, θα διαπιστωσετε ευθυς αμεσως οτι δεν εχουν τιποτα απο τη συντριβη, την οργη ή τον τρομο, που σημαδευουν τα προσωπα των Εβραιων επισκεπτων του Νταχαου.
Και πολυ περισσοτερο δεν θα δειτε τις πενθιμες ανθοδεσμες, που αφηνουν στα στρατοπεδα συγκεντρωσης οι απογονοι των θυματων, για να μεινει ζωντανη η μνημη αυτου του εγκληματος κατα της ανθρωποτητας.
Οι φρουροι του χαρεμιου στο Τοπ Καπι, μπορουν να σας βεβαιωσουν οτι δεν βρεθηκε ποτε, ουτε μια κυρια, που να παει και να αφησει μαι χουφτα χρυσανθεμα, στη μνημη ολων εκεινων των γυναικων, που οι ζωες τους ξοδευτηκαν, για να τις γλεντησουνε μια-δυο φορες οι Σουλτανοι, οπως καμουν ας πουμε οι Εβραιες επισκεπτριες του Νταχαου!
Σε αντιθεση με τα μνημεια του ολοκαυτωματος, που προκαλουν σοκ στους επισκεπτες τους, ενα σημαντικο κομματι απο τις τουριστριες που συνωστιζονται στους ονταδες των χαρεμιων, νιωθουν ισχυρη ελξη προς αυτον ακριβως τον εξανδραποδισμο του φυλου τους, που οδηγησε αλλοτε χιλιαδες αλλες γυναικες στην τρελα, στην αυτοκτονια, στην καταθλιψη και, συχνα, στον βασανιστικο θανατο[2]
Κάτι αντίστοιχο δηλαδή με την ισλαμολαγνεία που δέρνει τις σημερνές αμερικανοευρωπαίες και τρέχουν να υποδεχτούν με ανοιχτές τις αγκαλιές και ανοιχτά τα πόδια, τους μελαμψους λαθροεισβολείς από την ισλαμικη αφροασία...
1. Η γοητεια της σκλαβιας
Στην ταινια Ντογκβιλ του Λαρς φον Τριερς, οι κατα τα αλλα φιλησυχοι κατοικοι ενος αμερικανικου χωριου, συνομωτουν για να μετατρεψουν μια κοπελα, σε σεξουαλικη σκλαβα.
Ο Τριερς ηξερε καλα οτι η πλειοψηφια των θεατων θα ταυτιζονταν με τη θεση της πρωταγωνιστριας του, ειτε απο την πλευρα του αφεντη, ειτε απο την πλευρα της σκλαβας, εξασφαλιζοντας σε ενα κατα τα αλλα, δυσπεπτο και απαιτητικο εργο την ποθητη εισπρακτικη επιτυχια.
Κι επεσε μεσα.
Πολυ καιρο ομως πριν εφευρεθει ο κινηματογραφος, ηδη η ζωγραφικη κι η λογοτεχνια, ειχαν να επιδειξουν τετοιου ειδους εμπορικες επιτυχιες, κυριως μεσα απο το κινημα του οριενταλισμου, που αναπτυχθηκε στον 19ο αιωνα και εξιδανικευσε τη μσυτηριωδη γοητεια της εγγυς Ανατολης.
Αν και ο οριενταλισμος δεν αφορουσε αποκλειστικα το ισλαμ, ο μεγαλυτερος ογκος των εργων του περιστρεφονταν γυρω απο τη θεματολογια των χαρεμιων και φυσικα τον εξιδανικευμενο μελαμψο μουσουλμανο, που ατενιζε με λαγνο βλεμμα τις στερημενες επισκεπτριες των ευρωπαίκων γκαλερι.
Οι πινακες του οριενταλισμου, που μπορειτε να θαυμασετε στις διαδικτυακες εικονες του γκουγκλ, απεδειχθησαν οι πιο εμπορικοι της εποχης τους, παροτι καποιες βικτωριανες κυριες σκανδαλιζονταν απο τις γυμνες οδαλισκες, που τις ελουαν σε μαρμαρινα λουτρα, μπρατσωμενοι μαυροι ευνουχοι.
Οπως συμβαινει ομως συνηθως στον χωρο των τεχνων, ο σκανδαλισμος ηταν ευθεως αναλογος με τις πωλησεις των αμαρτωλων εργων.
Φαινεται λοιπον οτι η γοητεια της σκλαβιας παει πολυ πιο πισω απο τα μεσα του 20ου αιωνα, οταν τα πρωτα μεταπολεμικα κυματα τουριστριων αρχισαν να καταφθανουν στην Κωνσταντινουπολη, για να θαυμασουν τα εργα απογονων του Οσμαν, που κρατησαν καποτε στα χερια τους τις τυχες αμετρητων εγκλειστων γυναικων.
Που οφειλεται ομως αυτη η κρυφη γοητεια που ασκει στον ευρωαμερικανικο θηλυκο πληθυσμο, η ωμη σκλαβια των χαρεμιων και ο συνακολουθος υποβιβασμος της γυναικας σε σεξουαλικη σκλαβα?
Ενα απο τα πλεον διαδεδομενα πακετα διαστροφων που προσφερουν στις μερες μας τα μπουρδελα πολυτελειας, ειναι τα προγραμματα BDSM[3]
Οι πελατες που αγοραζουν ενα τετοιο πακετο εχουν τη δυνατοτητα να νιωσουν για μια ή δυο ωρες [αναλογα με το τσουχτερο ποσο που ειναι διατεθειμενοι να πληρωσουν] τι παναπει να σε χρησιμοποιουν περιπου ως σεξουαλικο σκλαβο. Ειδικευμενες αφεντρες [ή αφεντες], με βουρδουλες, ψαλιδες, δονητες και ενα σωρο αλλα οργανα, που συχνα ειναι εμπνευσμενα απο αιθουσες μεσσαιωνικων βασανιστηριων, αναλαμβανουν να δειξουν στον/ην πελατη ή πελατισσα, ποσα απιδια πιανει ο σακος.
Οι φανατικοι αγοραστες τετοιων πακετων ανηκουν και στα τρια φυλα και πληρωνουν αδρα για να αγορασουν τον εξεφτελισμο, τη σεξουαλικη ταπεινωση και τον πρωκτικο πονο.
Η εμπορικη επιτυχια του BDSM, στα πορνεια, στις κρεβατοκαμαρες και στις τσοντες, διδει μια καλη ιδεα του ποσον διαδεδομενη ειναι η κρυφη γοητεια της σεξουαλικης σκλαβιας, συνυπολογιζοντας μαλιστα οτι ενα τετοιο πακετο δεν απευθυνεται παρα μονον σε λιγα βαλαντια, που μπορουν να το αντεξουν.
Αν οι τιμες των σαδομαζοχιστικων οργιων κατεβαιναν ξαφνου σε επιπεδο απλου πηδηματος, να εισαστε βεβαιοι πως το 70% των ευρωαμερικανων πολιτων, ασχετως φυλου, θα γινοντουσαν τακτικοι πελατες των συνοικιακων μπουρδελων.
Δεν χρειαζεται ομως να επιχειρουμε αναγωγες και συγκρισεις με αλλου τυπου, φαντασιωτικες σεξουαλικες καταστασεις, ωστε να ανιχνευσουμε το μεγεθος της ελξης που ασκει στον συγχρονο ανθρωπο η φαντασιωση του χαρεμιου και της σεξουαλικης υποδουλωσης.
Ακομα και η τρεχουσα γλωσσα ειναι γεματη με φρασεις που μαρτυρανε την ενδομυχη επιθυμια της υποδουλωσης στο κρεβατι, ειτε προκειται για βρωμολογα που εκστομιζονται κατα τη διαρκεια ενος αγριου πηδηματος, ειτε προκειται για πιο απαλες καταστασεις.
Παλια μου ερωμενη, καυτη στο σεξ σαν γλωσσα της κολασης, μου ζητουσε επιμονα να την "καμω την τσουλα μου..."
Η ιδια η λεξη τσουλα προερχεται κατευθειαν απο το χαρεμι.
Τσου-λα, σημαινει επακριβως: "η ευνουμενη του κρεβατιου" και αποδιδονταν στη γυναικα που γουσταρε να καλει ο Σουλτανος στο κρεβατι του, πιο συχνα απο ολες τις αλλες. Η τσουλα του χαρεμιου δεν ανηκε απαραιτητως στις νομιμες γυναικες του Σουλτανου, ουτε καν στις καντινες ή στις οδαλισκες αλλα μπορει να ηταν μια απλη σκλαβα ή μια ωραια αιχμαλωτη.
Σημασια ειχε οτι αυτη ικανοποιουσε σεξουαλικα τον αφεντη και εξαιτιας αυτου συνηθως συγκεντρωνε την μηνιν των γυναικων, που την κατηγορουσαν για ιδιαιτερα βρωμικα κολπα στο κρεβατι!
Μου εχει τυχει πολλες φορες να ακουσω απο ερεθισμενες κυριες να μου ζητανε να τις χτυπησω ή να τις πονεσω στο σεξ κι ακομα πιο συχνα, εχω ακουσει αφηγησεις κυριων, που ησαν "κολλημενες" σεξουαλικα με εναν αντρα, οχι επειδη τον αγαπουσαν ή τον σεβονταν αλλα επειδη μαζι του νιωθανε οτι "γινοντουσαν πραγματικα γυναικες!"
Οταν καποτε ρωτησα μια φιλη μου τι ακριβως εννοει με το οτι "την καμει να νιωθει θηλυκια" μου απαντησε αοριστα αλλα πολυ χαρακτηριστικα οτι αυτος "Ξερει να με παιρνει..."
Σημειωνω οτι η συγκεκριμενη γυναικα δεν εκαμε ποτε το λαθος να χωρισει τον αντρα της και να παει να ζησει με τον εραστη της, οσο και αν την ικανοποιουσε στο σεξ.
- Σιγα μην γινω εγω σκλαβα του... Αλλο πραγμα το σεξ και αλλο η καθημερινοτητα, Λευτερακη μου...
Φαινεται λοιπον οτι στο ασυνειδο υποστρωμα των ευρωμερικανων γυναικων, δεν εχει εξαλειφθει εντελως η αρχεγονη φαντασιωση του θηλυκου, που το αρπαζει ο αντρας απο τα μαλλια και το οδηγει κατευθειαν στην καυτη σπηλια του.
Μια απο τις σημαντικες παραμετρους της γοητειας που ασκει η φαντασιωτικη εικονα του χαρεμιου στα σημερνα θηλυκα, ειναι η επιθυμια της σεξουαλικης υποδουλωσης, δηλαδη η ανευ ορων αποδοχη του αρσενκου ως γονιμοποιου δυναμης, που καμει ακομα καποια φεμινιστικα αιδοια να μουσκευουν.
2. Το προτυπο του αντρα/αφεντη
Η γοητεια του χαρεμιου ειναι ακομα πιο ισχυρη στα αρσενικα, διοτι απλουστατα τους θυμιζει τις ωραιες εποχες οπου μπορουσαν να το παιζουν αναμφισβητητοι κατοχοι και αφεντες των θηλυκων του σπιτιου τους.
Αλλωστε η λειτουργια του χαρεμιου στην αρχεγονη Μογγολικη ορδη, απο οπου προερχονταν και οι Οθωμανοι Τουρκοι, αποσκοπουσε κυριως στο να ανεβασει τον αρχηγο της φυλης στη θεση του "ζωντανου παραδειγματος", του ενεργου προτυπου.
Πολλα απο τα χαρεμια των Οθωμανων σουλτανων περιειχαν τοσες πολλες γυναικες [και αγορια] που ακομα και ενας εξαιρετικα προικισμενος επιβητορας, δεν ηταν πρακτικα δυνατον να τις δοκιμασει ολες, εστω και απο μια φορα.
Σημειωνω εδω οτι τα μαγειρεια του χαρεμιου του Τοπ Καπι, ησαν εξοπλισμενα ωστε να παραγουν τουλαχιστον 6.000 μεριδες φαγητου την ημερα, μαζι με τα γλυκισματα και τα σερμπετια, που μοιραζονταν αφειδως στις οδαλισκες. Επιπλεον, ο σουλτανος δεχονταν σε τακτικη βαση ως δωρα ωραιες αιχμαλωτες, που συχνα μη εχοντας τι να της καμει, της δωριζε σε αξιωματουχους του, ως ενδειξη της ευνοιας του.
Ο ρολος ομως ενος τοσον εκτεταμενου χαρεμιου δεν περιοριζονταν μονον στη σεξουαλικη ικανοποιηση του αφεντη του.
Ο σουλτανος και πιο παλια, ο αρχηγος της Μογγολικης ορδης ή ο πολεμαρχος της Αραβικης φυλης, αποτελουσαν στα ματια των πιστων τους πολεμιστων, το προτυπο του Πρωτου γαζη.
Γαζης στην ορολογια του Κορανιου ειναι ο πολεμιστης της πιστης.
Προκειμενου να τονωσουν τις πολεμικες αρετες των ορδων τους, ο Προφητης και οι χαλιφες του, συνελαβαν και χειριστηκαν αριστα την ιδεα του ισλαμικου παραδεισου. Συμφωνα με τα διδαγματα του Κορανιου, ο γαζης που θα σκοτωθει στη μαχη, παει κατευθειαν στον ισλαμικο παραδεισο, οπου ρεουν ποταμια απο γαλα και μελι, ενω θεϊκες θηλυκες υπαρξεις, οι Ουρι, αναλαμβανουν να ικανοποιησουν καθε σεξουαλικη επιθυμια των πιστων.
Ο αρχηγος της μουσουλμανικης ορδης επρεπε λοιπον να διαδραματισει τον ρολο του επι της γης προτυπου. Να εξελιχθει δηλαδη ο ιδιος σε μια εικονα του ισλαμικου παραδεισου, τον οποιον πιστευουν [ακομα] οτι δικαιουνται ολα τα παληκαρια του ισλαμ, που σφαγιαζονται στο πεδιο της μαχης, εξολοθρευοντας απιστους.
Το χαρεμι συνεπως ηταν και παραμενει μια πανισχυρη φαντασιωτικη εικονα, που αναδεικνυει τις πολεμικες αρετες του αρσενικου και το τοποθετει αυτοματως στην κορυφη της βιολογικης κυριαρχιας, κοβοντας του ταυτοχρονα εισιτηριο ανευ επιστροφης για τον παραδεισο των ηδονων.
Η αρχεγονη αρσενικη φαντασιωση του απολυτου κατοχου των γυναικων, που αντικαθρεπτιζει λιαν επιτυχως το χαρεμι, βρισκεται ακομα βαθια ριζωμενη στο συλλογικο ασυνειδο των ευρωαμερικανων αρσενικων οι οποιοι νιωθουν το αρρενωπο τους εδαφος να γλιστρα διαρκως κατω απο τα ποδια τους.
Μιας και δεν τους ειναι διολου ευκολο να αναθεωρησουν τα προτυπα του ανδρισμου, ζωντας στις περιπλοκες δυτικες κοινωνιες, το βρισκουν πολυ πιο ευκολο να θαυμαζουν την βιοκοινωνικη απλοτητα του ισλαμ, που ξαναβαζει τα πραγματα στις αρχαιες τους θεσεις.
Η κρυφη γοητεια του ισλαμ δεν εξαντλειται ομως μονον στη γοητεια της σεξουαλικης σκλαβιας και της αρσενικης κυριαρχιας, που αποπνεουν οι οδαλισκες, οι φερετζεδες και τα χαρεμια.
Υπαρχουν και αλλες σημαντικες παραμετροι, που ισχυροποιουν την ελξη την οποια ασκει το ισλαμ στις απονευρωμενες συγχρονες ευρωαμερικανικες κοινωνιες των μαζων.
3. Η απωθηση της επιθυμιας και το αγχος του Υπερεγω
Καλη μου φιλη, μου εκμυστηρευθηκε καποτε οτι η πιο δυνατη στιγμη στη σχεση της με τον τοτε συζυγο της, ηταν ενα μεσημερι, που γυρνωντας απο τη θαλασσα, ο αντρας της, την αναγκασε βιαια να γονατισει στο χειλος της μπανιερας και της εκαμε αγριο πρωκτικο σεξ.
Πριν καν ξεπλυθουν απο τα αλατια της θαλασσας.
- Ποναγα για μια βδομαδα αλλα δεν με ενοιαξε καθολου. Ηταν η πρωτη φορα που ενιωσα οτι με ηθελε πραγματικα. Μονο που ηταν κι η τελευταια...
Η ιδια γυναικα μου λεει σημερα οτι απεχθανεται τους μουσουλμανους, οτι οι πιο μελαμψοι απ αυτους βρωμανε αρνισιο λιπος και ξυνιλα, οτι δεν θα πηγαινε με τιποτα να ζησει σε ισλαμικη χωρα, ωστοσο δεν μπορει να αρνηθει οτι καποιες στιγμες νιωθει να υγραινεται, οταν την κοιταζουν λαιμαργα καποια καυτα ματια...
Αν και το ισλαμ γνωρισε μια εκπληκτικη περιοδο ακμης της Γνωσης, της Τεχνης και της Αισθητικης, στην περιοδο των Αββασιδων χαλιφηδων, στη Βαγδατη, η εξελιξη του δεν ηταν αναλογη.
Στην πραγματικοτητα το ισλαμ οπισθοδρομησε πολιτισμικα, οταν τα κεντρα ισχυος του μεταφερθηκαν απο τον αραβοπερσικο κοσμο, στον Τουρκομογγολικο και η εδρα του χαλιφατου εγκατασταθηκε οριστικα πια στην Ισταμπουλ των Οθωμανων σουλτανων[4]
Σε αντιθεση με τον χριστιανικο κοσμο, ο οποιος αλλαξε ριζικα οταν ηρθε σε επαφη με τον ανωτερο πολιτισμο των Αββασιδων και αξιοποιησε πολιτισμικα τις αραβικες μεταφρασεις της αρχαιας Ελληνικης γραμματειας, η τουρκομογγολικη δυναστεια των Οσμανληδων σουλτανων γυρισε το ρωλοϊ της πολιτισμικης ιστοριας του ισλαμ πολυ προς τα πισω.
Με πιο απλα λογια, αν συνεχιζονταν η πολιτισμικη εξελιξη των Αββασιδων, η οποια στηριζονταν κυριως στην Περσικη πολιτιστικη παραδοση, ισως ο ισλαμικος πολιτισμος να ηταν σημερα πιο αναπτυγμενος απο οτι ο Δυτικος, αν και στην ιστορια οι υποθεσεις κρυβουν πολλες παγιδες. Ωστοσο ειναι μαλλον βεβαιο, οτι η καταρρευση του αραβοπερσικου χαλιφατου και η μεταφορα του κεντρου ισχυος του ισλαμ στους τουρκομογγολους Οσμανληδες, σημαινει ταυτοχρονα και την πολιτισμικη υστερηση του ισλαμικου κοσμου, εναντι του δυτικου.
Η πολιτισμικη υστερηση του ισλαμ ομως, ειχε και αλλα παραπλευρα αποτελεσματα.
Ο Φροϋντ ισχυριζεται και ορθως, οτι ο πολιτισμος ειναι μια διαρκης συγκρουση των αρχεγονων ορμων του ανθρωπου, με τις αυστηρες επιταγες της αναγκαστικης συμβιωσης σε μια δομη εννομου ταξεως.
Κι αυτο προκαλει τη δυστυχια του.
Η αναπτυξη του Υπερεγω[5], οπως τουλαχιστον το καθορισε ο Φροϋντ, φαινεται να ειναι ευθεως αναλογη με τον βαθμο στον οποιο το ατομο εχει ενσωματωσει τις νομικες, ηθικες και εθιμικες προσταγες της κοινωνιας του.
Για να το πουμε πιο απλα, οσο περισσοτερο "νομοταγης" εναντι του εθιμικου, ηθικου και νομικου κωδικα αξιων του πολιτισμου του ειναι ο ανθρωπος τοσο πιο ισχυρος ειναι ο ελεγχος που ασκει η "συνειδηση" του, δηλαδη το Υπερεγω του, στις αδυσωπητες επιταγες των αρχεγονων επιθυμιων του.
Η συγκρουση αυτη μπορει να φτασει τον ανθρωπο σε σημεια τρελας [νευρωσεων ή ψυχωσεων]
Στην ιστορικη εξελιξη του δυτικου κοσμου και μεσω της θεαματικης διευρυνσης της δημοσιας εκπαιδευσης, του εντυπου περιοδικου λογου, των ΜΜΕ και εν γενει των μεσων με τα οποια οι κοινωνικοι κωδικες αξιων μεταδιδονται και ενδοβαλλονται στα ατομα, φαινεται οτι αναπτυχθηκε ενα υπερτροφικο Υπερεγω, το οποιο δεσμευει και απωθει τις αρχεγονες επιθυμιες, σε σημειο απανθρωπο.
Ο ευρωαμερικανος πολιτης νιωθει να συμπιεζεται απο ενα απιστευτα διευρυμενο δικτυο ηθικων, νομικων και εθιμικων απαγορευσεων, που εξακτινωνονται απο την πιο απλη καθημερινοτητα του, οπως η απαγορευση του καπνισματος, ισαμε τις πιο προσωπικες του στιγμες, οπως το οτι δεν πρεπει να απαταει τη γυναικα του
Οι αυστηρες επιταγες του ευρωαμερικανικου πολιτισμου δεν διαθετουν ομως τη μεταφυσικη επικυρωση ενος νομοθετουντος θεου αλλα επιβαλλονται στο ονομα του ιδιου του ανθρωπου, μεταφεροντας το βαρος της ενοχης στη δικη του συνειδηση.
Ενας υγιεινιστης για παραδειγμα απωθει την επιθυμια του να δαγκωσει μια ζουμερη χοιρινη μπριζολα, υπο τον τρομο της καταστροφης της δικιας του υγειας, ενω ο μουσουλμανος αποφευγει το χοιρινο επειδη απλα το προσταζει ο Προφητης.
Ο ενας ειναι υπολογος απεναντι στην κοινωνια και στον εαυτο του, ο αλλος ειναι υπολογος απεναντι στον Θεο. Ο ευρωαμερικανος λοιπον διδασκεται να αναπτυσσει το Υπερεγω του, μετατρεποντας το σε εναν πανταχου παροντα Κριτη, ενω ο μουσουλμανος εναποθετει την ευλογια του και τις ενοχες του, στα χερια του Θεου, ο Οποιος ομως του υποσχεται πως οταν τελειωσουν ολα αυτα, θα ανταμειφθει με τις χαρες των αιωνιων απολαυσεων.
Η πολιτισμικη υστερηση του ισλαμ εναντι της δυσεως, απαλλαξε τους μουσουλμανους απο την αναπτυξη ενος απανθρωπου και υπερτροφικου υπερεγω, αφηνοντας ετσι χωρο στην αρχεγονη επιθυμια, ωστε να εκφραστει, με πολυ πιο αμεσο και απτο τροπο.
Αυτη η brutalite, η ακατανικητη ελξη της βαρβαροτητας, δεν θα μπορουσε παρα να γεννα τη νοσταλγια στους υπερπολιτισμενους ευρωαμεριακνους, για μια εποχη οπου οι ανδρες και οι γυναικες ησαν πολυ πιο ελευθεροι να πουν και να πραξουν, αυτο που τους προσταζουν τα ενστικτα τους.
Τα καυτα βλεμματα των μουσουλμανων που καρφωνονται απανω στα σχεδον ξεγυμνωμενα κορμια των ευρωαμερικανιδων, υπενθυμιζουν στους ευνουχισμενους δυτικους την παναρχαια και στερεα εντολη της φυσεως, που λεγει ωμα: "Σε θελω, σε παιρνω!"
Κι ακομα πιο σοφα, οπως αλλωστε το λεγουν και οι μουλαδες του ισλαμ, "αν δεν θες να σε παρουν, μην προκαλεις..."
Η απωθηση της επιθυμιας στον ευρωαμερικανο ανθρωπο τον εχει καταντησει πια ενα ευνουχισμενο πλασμα, που κοντευει να ξεχασει τις φωτιες της φυσεως, που καινε στα σπλαχνα του.
Σε αντιθεση με τους ευνουχισμενους δυτικους, οι μουσουλμανοι ζουν και κινουνται ακομα σε εναν κοσμο με πιο απλες εντολες, οι οποιες επιπλεον διαθετουν και τη μεταφυσικη επικυρωση του Προφητη.
Το βρισκω λοιπον ανθρωπινιο, πολυ ανθρωπινο, το ισλαμ να γοητευει κρυφα ή φανερα τους αντρες και τις γυναικες της δυσης, οι οποιοι εχουνε φτασει σε τετοιο σημειο αυτοελεγχου και αυτοκριτικης, που ντρεπονται να σηκωσουν το βλεμμα για να κοιταξουν εναν ωραο κωλο, απο τον φοβο μην και η συνειδηση τους, τους κατηγορησει για σεξιστικη συμπεριφορα.
Ισως, αν δεν υπηρχανε οι μουσουλμανοι λαθρομεταναστες στη ζωη μας, να επρεπε να τους εφευρουμε...
4. Η γοητεια του σταθερου κοσμου
Ενα απο τα μεγαλυτερα αγχη του ευρωαμερικανου ανθρωπου ειναι η αισθηση οτι ζει σε εναν κοσμο που διαρκως μεταβαλλεται.
Τα σπιτια μας, οι δουλειες μας, οι ερωτικοι μας συντροφοι, η γειτονια μας, το αυτοκινητο μας, τα επιπλα μας, τα παντα όλα, μπορει να αλλαξουν ανα πασαν στιγμη. Ειτε επειδη εμεις το θελουμε, ειτε επειδη ειμαστε αναγκασμενοι να τα αφησουξε πισω μας.
Θυμαμαι πως ο παππους μου, γνωρισε τη γιαγια μου στα δεκατεσσερα του, την παντρευτηκε στα εικοσιδυο του και εζησαν μαζι μεχρι το τελος του βιου τους στο ιδιο σπιτι, αντικρυζοντας κάθε πρωι την ιδια λεμονια, στο ιδιο κηπακι και στην ιδια γειτονια, οπυ ειχανε μεγαλωσει μαζι από πιτσιρικια.
Ο παππους μου όπως και οι περισσοτεροι ανθρωποι της παλιας Ελλαδας, ειχε την αισθηση ενός σχετικα σταθερου κοσμου, οπου τα σημεια αναφορας που τον συνεδεαν μαζι του, ηταν πολύ δυσκολο να αλλαξουν.
Σε αντιθεση με μενα και τους περισσοτερους ανθρωπους της γεννιας μου, που ζουμε ουσιαστικα σαν ξενοι, μετεωροι σε έναν κοσμο ψυχρο, απομακρο και αδιαφορον.
Οι ανδρες και οι γυναικες που παρακολουθουν μανιωδως τα τουρκικα σηριαλ, διαπιστωνουν μαλλον με αγαλλιαση ότι εκει περα ο κοσμος παραμενει ακομα σχετικα σταθερος.
Οι παραδοσιακες αξιες, όπως ο σεβασμος των παιδιων προς τους γονεις, η συνοχη της οικογενειας, η αγαπη μεταξυ των συζυγων, η μεριμνα για τον διπλανο, η πιστη στον Θεο, η αφοσιωση προς την πατριδα και προπαντος, η σταθερη και ευδιακριτη διαφοροποιηση των ρολων των φυλων, παραμενουν σχεδον ακλονητα.
Στα Τουρκικα σηριαλ, μπορει για παραδειγμα να υφισταται η μοιχεια αλλα στο τελος θριαμβευει ο γαμος. Μπορει να υπαρχουν κλυδωνισμοι στην οικογενεια αλλα στο τελος θριαμβευει η συγγενικη αγαπη και το αισθημα της υποχρεωσης απεναντι στους δικους σου ανθρωπους.
Και μιλαμε για σαπουνοπερες που η δραση τους εξελισσεται στη δικη μας εποχη.
Ο μετεωρος, φοβισμενος και αμηχανος ανθρωπος της δυσης, παρακολουθει συγχρονους ανδρες και γυναικες, ΄που όμως δεν συνθλιβονται καθημερινα από τα δικα του αγχη και που, τελος παντων, εχουν να ακουμπησουν σε μια σταθερη γωνια του κοσμου, γεματη αγαπη, φροντιδα και παρηγορια, για οσους και οσες ξεστρατισαν.
Γνωστη μου ηλικωμενη κυρια, μου ελεγε ότι αυτό που της αρεσει πιο πολύ απ όλα στην τουρκικη κοινωνια [την οποια φυσικα γνωριζει μεσα από τα σηριαλ] είναι το οτι τα παντα εκει εχουν τη θεση τους.
- Οι αντρες βρε αγορι μου είναι αντρες και οι γυναικες είναι γυναικες. Η συζυγος είναι συζυγος και η πορνη ειναι πορνη. Ο κακος είναι κακος και ο καλος είναι καλος… Δεν βλεπεις εκει να βγαινει ο γιος και να λεει στη μανα: Μαμα ξερεις,ειμαι γκεη! Που ακουστηκαν αυτά τα πραγματα?
Η σεβασμια φιλη μου λοιπον, νιωθει πολύ πιο βολικα σε έναν σταθερο και αναγνωρισιμο κοσμο, οπου τα σκοτεινα σημεια της ανθρωπινης φυσης, οι διαστροφες, οι μυχιες ενοχές, τα ανειπωτα και τα παραλογα της ψυχης, αποσιωπουνται και εξαφανιζονται από το καθαρο μετωπο των πρωταγωνιστων.
Δεν εχει σημασια το γεγονος ότι η αρσενοκοιτια είναι ιστορικα πολυ πιο διαδεδομενη στις ισλαμικες χωρες από ότι στη δυση [αρκει να δειτε τι παιζεται στα χαμαμ]
Εκεινο που μετραει είναι το ότι η ομοφυλοφιλια, ακομα και αν ακμαζει, τοποθετειται στις διαστροφες και εξοβελιζεται στα σκοταδια του ασυνειδου ή του κοινωνικου περιθωριου.
Αντιθετως οι ρολοι των φυλων, στο ισλαμ είναι ξεκαθαροι και διακριτοι.
Κι ο καθενας νιωθει ότι ακουμπαει σε έναν κωδικα αξιων, που παταει γερα στη γη και δεν προκειται να αλλαξει, ακομα και αν παει σε αλλον ψυχοθεραπευτη.
5. Η βαθια αρρωστημενη κοινωνια της δυσης
Αν δεν υπηρχε η τηλεοραση και τα ψυχοφαρμακα, οι δυτικες κοινωνιες θα κατερρεαν πολυ πιο γρηγορα απ' οτι κατερρευσε η Ρωμη, μετα τις πρωτες επιδρομες των βαρβαρων.
Θυμαμαι οτι στο κινημα αμφισβητησης των δεκαετιων 60/70, οι ευρωαμερικανικες νεολαιες ειχαν καταγοητευθει απο εξωτικους πολιτισμους, οπως ο Ιαπωνικος, ο Ινδικος και ο Ισλαμικος.
Στο περιφημο φεστιβαλ του Γουνστοκ, εξον απο τον Ραβι Σανκαρ που εκληθη να παιξει το σιταρ του, ειχε εμφανιστει επισης και ενας πασιγνωστος γκουρου της εποχης, που χαρισε απλοχερα τους πνευματικους επαινους του, στα εκατομμυρια των νεαρων χιππιδων, που τον ακουαν εκστασιασμενοι στη σταση του λωτου.
Η βαθια αρρωστημενη ευρωαμερικανικη κοινωνια ανακαλυψε μετα το περας των δυο πιο αιματηρων πολεμων στην ιστορια, οτι της ελειπαν τραγικα οι ιδεες.
Η αεναη ευφορια της υπερκαταναλωσης, ο αθλητισμος και η οικολογια, δεν ηταν αρκετα για να γεμισουν τις αδειανες ψυχες των δυτικων, που ενιωθαν τα εδαφη του νοηματος να φευγουν κατω απο τα γυμνασμενα ποδια τους. Οι επαναστατικες ιδεες του φασισμου και του κομμουνισμου ειχαν εχασει οριστικα τη λαμψη τους, ενταφιασμενες στα γκουλαγκς και στα νταχαου, ενω το αμερικανικο μοντελο του καταναλωνω αρα υπαρχω, δεν μπορουσε να ικανοποιησει παρα μονο τους πιο ηλιθιους απο τους νεαρους ευρωαμερικανους.
Η δυση αναζητουσε απεγνωσμενα ενα φαρμακο για την αρρωστεια της και προσπαθησε να το ανακαλυψει στον μιμητισμο.
Το προβλημα με τις δυτικες κοινωνιες ειναι οτι δεν σταθηκαν ικανες να βρουνε τους δικους τους πνευματικους δρομους, μετα την καταρρευση των μεγαλων ιδεολογιων που σημαδεψαν τον 19ο αιωνα και οδηγησαν στις εκατομβες των παγκοσμιων πολεμων.
Οπως συμβαινει και σημερα, η δυτικη διανοηση αποδεικνυεται πολυ ελλειπης για να δημιουργησει ενα συλλογικο οραμα, που θα εδινε νοημα και αξια στο δυσκολο μονοπατι της ζωης. Αντι αυτου, οι ευρωαμερικανικες μαζες το βρισκουν πολυ πιο ευκολο να ζουν τη φαντασιωση ενος δανεικου Εγω, μεσα απο τις εικονικες τηλεοπτικες πραγματικοτητες καποιων αλλων πολιτισμων, οπως το ισλαμ ή η ινδουϊστικη ινδια ή οι φυλες του αφρικανικου βουντου.
Οι πολιτισμοι ομως δεν οικοδομουνται με δανεικες ιδεες, οπως και οι παραδεισοι δεν κερδιζονται με δανεικες ψυχες...
Η οσμωση των ιδεων και η γονιμη ανταλλαγη πολιτισμικων επιτευγματων ειναι ενας απο τους σημαντικοτερους αξονες απανω στους οποιους στηριζεται η εξελιξη ενος πολιτισμου, ωστοσο αυτο ειναι πολυ διαφορετικο απο την αδυναμια μιας κοινωνιας να παραγει δικες της ιδεες και να προσπαθει να πιθηκισει ιδεες αλλωνων.
Το Κορανι, οι χαντιθ, ο σουφισμος, οι βεδες, το Ζεν, ο ταοϊσμος, μπορουν να μας ανοιξουν οριζοντες αλλα μονον οταν ενσωματωσουμε τον νοηματικο τους πυρηνα στη δικη μας γλωσσα και στη δικη μας εξελιξη.
Αλλιως μας γυριζουνε πισω στον αρχοντοχωριατισμο του πολιτισμικου επαρχιωτη.
Η τυφλη λατρεια των αρρωστημενων ευρωαμερικανων προς το πριμιτιφ, το πρωτογονο, το εξωτικο, δεν σημαινει διολου οτι ανοιγουν τους οριζοντες τους, για να ενταξουν γονιμα αλλα πολιτισμικα στοιχεια, που θα τους πανε κι αυτους πιο μπροστα.
Ειναι σαν να λεμε δηλαδη οτι ζηλεψαμε τους κεδρους του Λιβανου και τους κοψαμε για να τους φυτεψουμε στη γλαστρα της βεραντας μας!
Αν δεν εχεις μαθει να αγαπας την ποιηση, την τεχνη, τον στοχασμο στην ιδια σου τη γλωσσα, τοτε δεν ειναι δυνατον να τα αγαπησεις οσες ξενες γλωσσες και αν μαθεις.
Η κρυφη γοητεια του ισλαμ αλλα και αλλων εξωτικων [για τον δυτικο ανθρωπο] πολιτισμων λειτουργουν στις βαθια αρρωστημενες ευρωαμερικανικες κοινωνιες, περιπου οπως τα ψυχοφαρμακα και τα πραισθησιογονα [συμπεριλαμβανομενης της τηλεορασης]
Προσφερουν ενα δανεικο οραμα, σε πνευματικως ευνουχισμενα πλασματα, που εχουν καταδικαστει να επιβιωνουν δια παντος, στην απεραντη ερημο της ελλειψης καθε νοηματος...
Σημειωσεις
[1] Τοπ Καπι σημαινει ακριβως "Υψηλη Πυλη".
Προκειται για το ιστορικο παλατι των Οθωμανων σουλτανων, που θελεμλιωθηκε απο τον Μωαμεθ τον Πορθητη, στην τοποθεσια οπου υπηρχε παλαιοτερα το αυτοκρατορικο παλατι του Ιουστινιανου.
Το Τοπ Καπι στεγασε τα χαρεμια και τις υπηρεσιες των σουλτανων, μεχρι την εποχη του Ταζιματ, της προσπαθειας δηλαδη των σουλτανων να εξευρωπαϊσουν την Τουρκια.
Ο Αβδουλ Χαμιτ ηταν ο πρωτος που το εγκατελειψε, χτιζοντας για τον εαυτο του και τους διαδοχους του το Ντολμα Μοπαχτσε, στις οχθες του Βοσπορου.
Σημερα το Τοπ Καπι ειναι μουσειο.
Μπορειτε να επισκεφθειτε με το ιδιο εισιτηριο ολες τις αλλες αιθουσες του, πλην απο το χαρεμι, οπου η κοσμοσυρροη ειναι τοση, ωστε απαιτειται ξεχωριστο αντιτιμο!
[2] Λιγα λογια σχετικα με τη διαρθρωση του οθωμανικου χαρεμιου...
Επικεφαλης του χαρεμιου ηταν η Βαλιδε σουλτανα, δηλαδη η σουλτανομητωρ. Αμεσως μετα στην ιοεραρχια του χαρεμιου ερχοντουσαν οι τεσσερις νομιμες συζυγοι του σουλτανου και ακολουθουσαν οι καντινες, δηλαδη αυτες που ειχαν γεννησει αγορια.
Ολες αυτες λογιζοντουσαν ως κυριες στο χαρεμι και διεθεταν δικο τους διαμερισμα στο χαρεμι, τον οντα.
Οι ονταλισκες ησαν ομορφες υπηρετριες, διαπιστευμενες στην υπηρεσια μιας κυριας και ζουσαν στον οντα της. καποιες απο αυτες οι κυθριες τις προετοιμαζαν για την τερψη του σουλτανου, εκπαιδευοντας τες στις ερωτικες τεχνες, στο τραγουδι και στον χορο.
Τελευταιες στην ιεραρχια του χαρεμιου ερχοντουσαν οι σκλαβες, που δεν ειχαν κανενα απολυτως δικαιωμα, εξον και τυχαια τις επαιρνε το ματι του αφεντη και καλουσε καμια απο αυτες στο κρεβατι του.
Τις εκατονταδες [ή και χιλιαδες] γυναικες του χαρεμιου, τις επεβλεπαν και τις υπηρετουσαν οι μαυροι ευνουχοι, στους οποιους απεκοπταν και τους ορχεις, σε αντιθεση με τους λευκους ευνουχους, που τους εκοβαν μονον το πεος.
Ο Κιζλαρ αγας ηταν ο επικεφαλης μαυρος ευνουχος του χαρεμιου και αναμεσα στις αρμοδιοτητες του ηταν να εκτελει τις καταδικαστικες αποφασεις του σουλτανου για καποια απο τις γυναικες του.
Οι τιμωριες και τα βασανιστηρια στα οποια υποβαλλονταν οι εγκλειστες ησαν ποικιλλα, ωστοσο λαμβανονταν μεριμνα για να μην χαλασει η ομορφια τους, απο τυχον αγρια μαστιγωματα ή αποκοπες οργανων [ρινοτομια, οφθαλμοτομια, ωτοκοπια κ.λπ.] Γι αυτο και η πιο συνηθισμενη μεθοδος ξυλοδαρμου σε οδαλισκες ή κυριες ήταν η φαλαγγα, η οποια παραμορφωνε μονον τις πατουσες τους κι αυτο για μικρο χρονικο διαστημα.
Οι θανατικες καταδικες ησαν συνηθισμενες στα χαρεμια.
Την θανατικη ποινη την εκτελουσε ο Κιζλαραγας, με τους βοηθους του και διεθετε συγκεκριμενο τυπικο.
Εδεναν στα ποδια της καταδικασμενης μια πετρα, την εχωναν σε ενα σακι και τη φουνταριζαν στον Βοσπορο. Λενε μαλιστα οτι ακομα υπαρχουν στον βυθο του Βοσπορου οι σκελετοι εκατονταδων ωραιων γυναικων, που ειχαν την ατυχια να δυσαρεστησουν καποτε τον σουλτανο....
[3] Για το BDSM μπορειτε να βρειτε χρησιμες πληροφοριες στο αρθρο: "Αφεντρες και σκλαβοι"
[4] Για μια Μικρη ιστορια του Ισλαμ μπορειτε να διαβασετε το αναλογο αρθρο εδω στο μπλογκ, οπου αναφερονται και οι διαδοχικες μετακινησεις του χαλιφατου...
[5] Πολυ χονδρικα, ο Φροϋντ διεκρινε τρεις "συνιστωσες" στον ψυχισμο του ατομου: το Αυτο, το Εγω και το Υπερεγω.
Το Αυτο ειναι η δεξαμενη των σκοτεινων αρχεγονων ενστικτων, παθων και επιθυμιων, που συνηθως ειναι απωθημενα στο ασυνειδο.
Το Υπερεγω ειναι ενα ειδος "συνειδησης" που οικοδομειται απο τις προστακτικες και τις απαγορευσεις της κοινωνιας, της οικογενειας και του πολιτισμου, στα οποια εντασσεται το ατομο.
Το Εγω ειναι μια συνθεση που οικοδομει ο καθενας μας, μεσα στο διαβα της ζωης και τις θανασιμες συγκρουσεις πολιτισμικων και αρχεγονων δυναμεων.
Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Επειδη Η Ανθρωπινη Ιστορια Δεν Εχει Ειπωθει Ποτε.....Ειπαμε κι εμεις να βαλουμε το χερακι μας!
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.