Κάμπιες - Πεταλούδες και... Σ(τ)ΟΛΕΣ στο βηματισμό των Ράιχ (2)

Η διαχρονική διαδικασία μεταμόρφωσης ατόμου και κοινωνίας ° σήμερα °

της Βίκυς Χρυσού

(2η συνέχεια... )

το ελεύθερο πνεύμα του Ράιχ ως ροή Ζωής

Η πράξη η καθημερινή προς το παρόν φανερώνει πως εξελίσσεται μια μαζική συσσώρευση των ανθρώπων εντός της φυλακής του νου τους. Από τη μια πλευρά η αδράνεια και η παθητικότητα του φόβου κι από την άλλη η εύκολα παρασυρόμενη μάζα πίσω από πρόθυμους ηγέτεςπαντός είδους, ενώ τα ενδιάμεσα κενά καλύπτουν οι ενορχηστρωμένες προσπάθειες του καθιερωμένου τρόπου ζωής (ατομικά, κοινωνικά, εθνικά-κρατικά), που συνήθως παρασύρουν προς πολέμους και καταστροφές... και εντέλει στο Θάνατο.

Δεν είναι η ροή της Ζωής που μας παρασύρει σήμερα σαν ποτάμι προς πράξεις, δυστυχώς, αλλά η με μαθηματική ακρίβεια προσχεδιασμένη πορεία προς το αντίθετό της, όχι σαν φυσική συνέπεια του χρόνου, αλλά σαν πρόωρη κατάληξη που καθοδηγείται από τον εξαναγκασμό μας να πάρουμε θέση στα όσα επί δεκαετίας δεν βλέπαμε ή ήμασταν πολύ καλά βολεμένοι για να αντισταθούμε έγκαιρα...

Έτσι, παρατηρείται στις μέρες μας μια νέα συστροφή, μια εντροπία προς το "εγώ" και τα γνώριμα μοτίβα αντίδρασης της "συναισθηματικής πανούκλας", που έμαθε, μετά από τόσους αιώνες επανάληψης να καμουφλάρεται τέλεια πίσω από ανθρώπινες φυσικές ανάγκες, πίσω από ιδανικά και αρετές και πίσω από μια φυσική τάση όλων των ζώντων οργανισμών να συστέλλονται προκειμένου να προστατεύσουν το πολυτιμότερο αγαθό τους: την ίδια τη ζωή τους. 

ο κανόνας της Ζωής που βρίσκει εφαρμογή σε κάθε ζωντανό σύστημα -Β. Ράιχ

Συστολή σε ατομικό επίπεδο, αλλά και συστολή σε κοινωνικό-κρατικό και παγκόσμιο επίπεδο.

σπείρες και μαίανδροι - σημάδια συστολής κ διαστολής της ζωής

Άρα και πρόσφορο έδαφος για ακραίες ιδέες και πολιτικές... όπως πάντα. (Ενώ θα μπορούσε να είναι ο κινητήριος μοχλός προς κάτι καθολικά νέο... πρωτόγνωρο και ευεργετικό για όλους... που ναι μεν υπάρχει, αλλά δυστυχώς δεν έγινε ακόμη η κυρίαρχη τάση...) Μετά την τρελή κούρσα κατάληψης του πλανήτη από άκρη σε άκρη και από νου σε νου, ως σύμπτωμα της αυτοκρατορίας "παγκοσμιοποίησης", σε περίοδο διαστολής, με όλα τα συμπτώματα φόρτισης και έντασης ολοφάνερα, περνάμε σταδιακά στο άλλο άκρο: τη συστολή, με τις φάσεις εκφόρτωσης και χαλάρωσης να εναλλάσσονται σε πλανητικό επίπεδο. (Καταστάσεις που βρίσκουν σαφή αναλογία και με πλείστα γεωλογικά, πλανητικά και γαλαξιακά φαινόμενα εντός της "γαλαξιακής αυτοκρατορίας" σαν σε επανάληψη επεισοδίου STAR WARS , αλλά δεν θα επεκταθούμε προς εκείνη την κατεύθυνση σε τούτο το δοκίμιο...) 

Τα γεγονότα τρομοκρατίας στη Γαλλία ή την Τουρκία, αλλά και η υπερβολική έκθεση αυτών στη δημοσιότητα καλεί ύπουλα τον κάθε έναν από εμάς να πάρει θέση, να οργανωθεί, να συμπαραταχθεί στα σχηματιζόμενα στρατόπεδα.... των άκρων. Φασισμός και Άντι-φασισμός. Ηαριστερόστροφη ή δεξιόστροφη τάση δεν παίζει κανένα μα κανένα ρόλο πρακτικά, διότι τα άκρα ως γνωστών συνδέονται. Και το σφίξιμο ή το ξε-σφιγμα της βίδας ή της βαλβίδας, τόσο ατομικά όσο και συλλογικά, ποτέ δεν προάγει την αρμονία και τη ροή της Ζωής. Βοηθά την έκρηξη ή την καθήλωση και την υποταγή. Βοηθά την υπέρμετρη αδράνεια και παθητικότητα ή την τυφλή υπακοή και συμμετοχή σε εκρήξεις βίας. (Από επίπεδα αισθήσεων και σκέψεων, εντός του ΕΝΟΣ, μέχρι διαπληκτισμούς, χειροδικίες, διαμάχες και πολέμους... μεταξύ δύο και άνω... )

Η μέση οδός... ή ο ισοσκελής σταυρός εντός ενός κύκλου, αν προτιμάτε, παραμένει ακόμη και στους πιο φιλάνθρωπους και φιλειρηνικούς του είδους μας, όραμα θερινής νυκτός... προς το παρών. Διότι πολύ εύκολα ξυπνά το κτήνος και δαγκώνει, ειδικά αν του απειλήσεις την όποια ιδιοκτησία ή ιδιότητα φέρει... που στηρίζεται σε ταξικό τρόπο σκέψης και δράσης, φανερό ή μη. Πολύ εύκολα παραβιάζεται ο σεβασμός του "άλλου", τα υγιή όρια που έχει θέσει για το άτομο του... όπως εύκολα παραβιάζονται και κάποιες κοινά συμφωνημένες αρχές, που έξυπνα στηρίζουν συνήθως μόνο τη μία από τις συμβαλλόμενες πλευρές: την εκάστοτε ευνοούμενη... που τυχαίνει να είναι αυτή του κυρίαρχου στο εκάστοτε "παιχνίδι"...

Ίσως η ανοχή στη διαφορετικότητα να αποτέλεσε θεμέλιο λίθο της ελευθερίας σκέψης και δημιουργίας, ωστόσο στις ρίζες της democracy, (της ψευδο-δημοκρατίας) και με την απουσία ΠΑΙΔΕΙΑΣ έθρεψε το ίδιο το "κτήνος", που κατοικεί στην εσωτερική πανούκλα του καθενός από εμάς. Δυστυχώς δε μάθαμε από την ιστορία... ή ακόμη κι αν μάθαμε τα μαθήματα τα εφαρμόσαμε με εσφαλμένο τρόπο.

Όταν εύκολα ξεχνάμε τις καλές προθέσεις μας για συνΔημιουργία ή όταν αυτές προάγονται μέσα από ένα λανθάνον "κτήνος", που προκειμένου να απαιτήσει την διατήρηση των κεκτημένων του, σε υλικό ή πνευματικό επίπεδο, λειτουργεί,  όχι σαν ηγέτης, σαν παράδειγμα ή συνδημιουργός, αλλά σαν δικτάτορας-χειραγωγός και δεν επιτρέπει πλέον το διάλογο ή τον ελεύθερο στοχασμό... η κατάληξη είναι γνωστή...

Όπως και σε άλλες εποχές, από τη μία πλευρά έχουμε ηγέτες απίθανα πολλών θεωριών στα πνευματικά μονοπάτια κι από την άλλη απίθανα πολλούς ηγέτες κομμάτων σε κάθε είδους πολιτικά συστήματα, όλοι τους όμοιοι στην τάση αντίδρασης απέναντι σε όποιον τολμήσει να πειράξει το "μαντρί" ή το "βασίλειο" του...
πολύ καλά οχυρωμένοι πίσω από μάζες οπαδών πρόθυμων να προτάξουν τα στήθια τους για να λιντσάρουν τον "απείθαρχο", τον "εισβολέα"... τον ελεύθερο (!) και πολύ γνώριμα συναγελαζόμενοι με ομοίους τους ανεξαρτήτως "αποχρώσεων" βολεμένους...

Σας φαίνεται παράλογο και υπερβολικό; 

• Πόσοι δάσκαλοι πνευματικών συστημάτων είναι πρόθυμοι να συζητήσουν φανερά την πιθανότητα να κάνουν λάθος σε κάποιο σημείο;
• Πόσοι επιστήμονες είναι πρόθυμοι να ρισκάρουν την περίοπτη κοινωνική τους καταξίωση, παραδεχόμενοι δημόσια κάποιο σφάλμα που διαπίστωσαν; 
• Πόσοι απλοί καθημερινοί άνθρωποι είναι πρόθυμοι να ζητήσουν συγνώμη από το φίλο τους, το συνάνθρωπο τους, όταν συνειδητοποιήσουν πως με τον άλφα ή βήτα τρόπο, φέρθηκαν υπερβολικά εγωιστικά και τον έβλαψαν;

Πόσοι είναι πρόθυμοι να παραδεχτούν δημόσια (ή έστω ενδόμυχα) το σφάλμα τους;

Β.Χ. 

Πηγή: vickytoxotis

Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ