«ΑΡΧΑΙΑ ΑΙΓΥΠΤΟΣ: «Διατροφικές συνήθειες»

Υπάρχουν άπειρες τοιχογραφίες που απεικονίζουν την καθημερινή ζωή, απ΄τις οποίες πληροφορούμαστε πως οι αρχαίοι Αιγύπτιοι γνώριζαν την τέχνη της παρασκευής ψωμιού από τα προϊστορικά χρόνια με συνταγές καταγεγραμμένες σε παπύρους. Αιγύπτιοι ψήστες δίδαξαν την τέχνη της αρτοποιΐας στους αρχαίους Έλληνες. 

Αναμφίβολα οι αρχαίοι Αιγύπτιοι έτρωγαν πολύ καλύτερα από άλλους λαούς του αρχαίου κόσμου και αυτό το όφειλαν στην εύφορη κοιλάδα του Νείλου. Το μεγάλο τους ποτάμι επέτρεπε να υπάρχει ιδιαίτερα γόνιμο έδαφος που ευνοούσε την ανάπτυξη της γεωργίας. 

Έψηναν ψωμιά με μαγιά σε τρεις τύπους με σιτάρι για την αριστοκρατία, με κριθάρι για το λαό και με καλαμπόκι για τους φτωχούς.

Το ψωμί και η μπύρα ήταν οι δύο πυλώνες της αιγυπτιακής διατροφής.
Ο καθένας, από τον ανώτατο ιερέα έως τον χαμηλότερο στην ιεραρχία εργάτη, έτρωγε αυτά τα δύο τρόφιμα κάθε μέρα, αν και η ποιότητα των τροφίμων που προορίζονταν για τον ιερέα αναμφίβολα θα ήταν υψηλότερη.

Το ψωμί μπύρας φτιαχνόταν από ζύμη που είχε περισσότερη μαγιά και ψηνόταν σε θερμοκρασία που δεν σκότωνε τις καλλιέργειες ζύμης.

Αρχικά η διαδικασία ψησίματος του ψωμιού γινόταν στην ύπαιθρο ή στα κάρβουνα. Αργότερα χρησιμοποιήθηκαν για το ψωμί μήτρες που προθερμαίνονταν, σκουπίζονταν με λίπος και γέμιζαν με τη ζύμη ή την εποχή του Μέσου Βασιλείου ψηλοί κωνικοί φούρνοι με εστία στο κάτω μέρος και με τρούλο, που ήταν ανοιχτός στην κορυφή. 

Το πρώτο ψωμί είχε σχήμα τηγανίτας, αλλά στη συνέχεια έγινε μεγάλο και στρογγυλό. Καμιά φορά τα παχιά καρβέλια με το κοίλο κέντρο γέμιζαν με φασόλια, λαχανικά και διάφορα άλλα υλικά. Μερικές φορές οι άκρες τους ήταν υπερυψωμένες για να κρατήσουν τα αυγά ή κάποια άλλη γέμιση. 

Πολλές φορές γλύκαιναν το ψωμί με μέλι, γλυκάνισο, σουσάμι και φρούτα.

Συχνά έτρωγαν φασόλια, ρεβίθια, φακές και μπιζέλια, ενώ πράσα και το αιγυπτιακό μαρούλι ήταν επίσης δημοφιλή, όπως και το σκόρδο με το κρεμμύδι που γνώριζαν πως έχουν θεραπευτικές ιδιότητες και τα χρησιμοποιούσαν και για ιατρικούς σκοπούς, όπως μας πληροφορεί ο Ηρόδοτος, που κάνει λόγο και για την κατανάλωση ραπανιού. 

Η ζάχαρη εμφανίζεται πολύ αργά στην αιγυπτιακή ιστορία, αλλά το μέλι χρησιμοποιούνταν πάρα πολύ από τους πλούσιους για γλυκαντικό.Ήταν όμως ακριβό για τους φτωχούς, έτσι εκείνοι έτρωγαν τα δαμάσκηνα, το πιο δημοφιλές φρούτο στην αρχαία Αίγυπτο, πλούσιο σε σάκχαρα. 

Ετρωγαν τα δαμάσκηνα φρέσκα αλλά και αποξηραμένα και πολλές φορές τα χρησιμοποιούσαν για να κάνουν κρασί.

Από τις απεικονίσεις στις τοιχογραφίες γνωρίζουμε, ακόμα, πως από φρούτα έτρωγαν σύκα, σταφύλια, σταφίδες και ρόδια.

ΠΗΓΕΣ: “Food in Ancient Egypt”:Clive Gifford, http://www.medinova.gr/,http://www.gastrotourismos.gr/

The Mythologists

Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ