ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΦΘΑΝΕΙ ΜΙΑ ΓΥΝΑΙΚΑ ΣΤΟΝ ΑΝΔΡΑ

Την βλέπω και ο πόθος διατρέχει όλο μου το κορμί. Κόβεται η ανάσα μου. Είμαι ερωτευμένος με τη δικηά μου, όμως να, που αντικρύζω τούτη την ξένη και τρελλαίνομαι. Αν την χάσω, αν δεν υπακούσω στις γλυκές παρορμήσεις μου, θαρρώ πως δεν θα ξαναδώ τα αστέρια, ίσως και τον ήλιο.

Μια θρησκεία μου φθάνει και μου περισσεύει. Το ίδιο και μια ομάδα. Όχι, όμως, και μια γυναίκα. Γιατί; Είμαι άνδρας. Γι' αυτό, για τι άλλο. Η ανδρική μου φύση δεν μ' αφήνει να βρω τις ισορροπίες μου με μια γυναίκα, όσο κι αν είμαι καψούρης μαζύ της, όσο κι αν την εκτιμώ.

Οι σοφοί λαοί ήξεραν πολύ καλά τι έκαναν. Έβαζαν τον θεό να ευλογάει την πολυγαμία. Να επιτρέπει στον άνδρα να έχει και δύο και τέσσερις και όσες θέλει. Και οι κυρίες να συμβιβάζονται. Και να ανταγωνίζονται ποια θα με φτιάχνει καλύτερα.

Μεγάλη εφεύρεση η θρησκεία. Στη υπηρεσία των δυνατών. Πάντα. Άλλο ότι παίζει το παραμύθι ότι είναι για τους αδύναμους. Και οι μαλάκες, οι φουκαράδες οι αδύναμοι να τσιμπάνε. Μη ξεφεύγουμε.

Με μια γυναίκα πας στον Παράδεισο. Εγγυημένα. Άμα είσαι δυνατός στο παιχνίδι του έρωτα και ρουφάς τα ποτά της θεϊκής ηδονής, θα βρεις τον τρόπο να τρυπώσεις, ακόμα και μέσα από μία χαραμάδα στον Παράδεισο. Την μεγάλη Πύλη, την κεντρική Πύλη του Παραδείσου θα τη διαβείς αν ικανοποιείς περισσότερες από μια και δυο γυναίκες.

Έτσι που λες. Δεν είμαι άπιστος της αγαπημένης μου, ούτε παληοχαρακτήρας όταν βλέπω κάποια άλλη και λιγώνω. Δεν φταίω εγώ. Και γιατί να φταίω, ρε. Η ανδρική μου φύση 
με καλεί. Όπως νοιώθω να μου στέλνει μήνυμα η άλλη. Τράνταξέ με! Μούλιασέ με!

apodytiriakias

Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ