ΑΝΟΙΞΤΕ «ΤΡΑΠΕΖΙΚΟ ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟ ΜΕ ΤΟΝ ΘΕΟ» – ΔΕΙΤΕ ΜΙΑ ΑΛΗΘΙΝΗ ΙΣΤΟΡΙΑ – ΑΝΑΣΤΑΙΝΟΝΤΑΣ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΑΣ

Το περασμένο Πάσχα γιορτάστηκε η ανάσταση του Ιησού, του οποίου η ζωή αποτέλεσε τόσο μεγάλο παράδειγμα. Μερικοί άνθρωποι, στους οποίους κάνετε καλό, μπορεί να γυρίσουν και να σας χαστουκίσουν. Η προσδοκία να σας αποζημιώσουν για το καλό που κάνατε είναι κακία, είναι μικροπρέπεια. Κάντε το καλό και ρίξτε το στο γιαλό. Αν ο διπλανός σας σας χαστουκίσει, απλώς σκεφτείτε ότι τόσο του κόβει. Αλλά μην το πείτε φωναχτά. Αναστήστε τον εαυτό σας από τη μικροπρέπεια της ζωής, τα ασήμαντα πράγματα που σας ενοχλούν.

Τυχαίνει να σκέφτεστε ότι η ζωή σας φέρθηκε πολύ άσχημα – νιώθετε ταραγμένοι, διαλυμένοι, μαστιγωμένοι, αδύναμοι? Εξαφανίστε τέτοιες σκέψεις! Έχετε δύναμη. Δεν τη χρησιμοποιείτε. Έχετε όλη τη δύναμη που χρειάζεστε. Δεν υπάρχει τίποτα πιο μεγάλο από τη δύναμη του νου. Αναστήστε τον νου σας από τις μικρές ασήμαντες συνήθειες που σας κρατούν όλη την ώρα δεμένους με τον γήινο κόσμο. Χαμογελάστε μ’ αυτό το αιώνιο χαμόγελο – αυτό το χαμόγελο του Θεού. Χαμογελάστε μ’ αυτό το πανίσχυρο, ισορροπημένα αμέριμνο χαμόγελο – αυτό το χαμόγελο των εκατομμυρίων δολαρίων το οποίο κανείς δεν μπορεί να σας κλέψει.

Πριν από αρκετά χρόνια, όταν ήμουν σ’ ένα τρένο για το Λος Άντζελες, συνάντησα έναν άντρα του οποίου ο τρόπος και το γενικότερο παρουσιαστικό αμέσως μου τράβηξε την προσοχή. Ήταν ένας καλοντυμένος, προφανώς πλούσιος επιχειρηματίας, κι όλα έδειχναν ότι είχε την ευλογία να έχει όλα τα καλά πράγματα της ζωής και είχε κάθε λόγο να είναι ευτυχισμένος. Παρ’ όλα αυτά τον λυπήθηκα γιατί ήταν βαθιά μελαγχολικός. Αναρωτήθηκα: «Σι συμβαίνει μ’ αυτόν τον άνθρωπο? Φαίνεται να έχει θαφτεί κάτω από την αφύσικη συνήθεια της μελαγχολίας. Πρέπει να τον αναστήσω».

Κοιτάζοντάς τον στα μάτια, ρώτησα: «Είστε ευτυχισμένος?». Προσπάθησε να με αποθαρρύνει μ’ ένα αγριεμένο βλέμμα, αλλά συνέχισα να τον κοιτώ στα μάτια. Σκέφτηκα ότι με τη ματιά του με είχε ήδη δολοφονήσει στο νου του, οπότε δεν θα μπορούσε να με σκοτώσει ξανά. Στο τέλος μίλησε: «Δεν είναι δική σας δουλειά αυτό». «Είναι», απάντησα. «Ανασταίνω τους ζωντανούς νεκρούς».

Μετά από λίγο απάντησε: «Ναι, είμαι ευτυχισμένος». «Όχι», επέμεινα. «Μπορώ να ξέρω τι υπάρχει στον νου των ανθρώπων».
«Γιατί δεν θα έπρεπε να είμαι ευτυχισμένος?», ανταπάντησε. Βάζω πενήντα με εξήντα χιλιάδες δολάρια το μήνα στην τράπεζα».
«Καημένη ψυχή!», σκέφτηκα, συνειδητοποιώντας ότι πίστευε ότι η ευτυχία του έγκειται στην κατάθεση αυτών των μεγάλων χρηματικών ποσών στην τράπεζα. Είπα, όμως: «Αύριο μπορεί να μην είστε εδώ και να μην μπορείτε να έχετε ούτε ένα δολάριο μαζί σας. Έχετε ανοίξει “τον τραπεζικό σας λογαριασμό” με το Θεό?».

Αργότερα με κάλεσε σε γεύμα, αλλά συνέχισε να είναι εσωτερικά ανταγωνιστικός μαζί μου. Μετά μιλήσαμε πάλι και έγινε πιο λογικός. «Μη βασίζεστε στα πλούτη», τον συμβούλεψα. Μπορεί να πεθάνετε και να μην έχετε καν την ευκαιρία να γράψετε τη διαθήκη σας. Αυτά τα υλικά πλούτη δεν είναι δικά σας. Ανοίξτε τον “τραπεζικό σας λογαριασμό” με τον Θεό».

Είχε αρχίσει να ενδιαφέρεται κι έτσι μου πρότεινε να τον επισκεφτώ στη Βοστόνη. «Επισκεφθείτε με εσείς στο Λος Άντζελες», αντέτεινα. Αλλά δεν είχε χρόνο. Αργότερα, όταν βρέθηκα στη Βοστόνη, έμεινα στο ξενοδοχείο στο οποίο μου είπε ότι είχε μείνει. Όταν ρώτησα γι’ αυτόν, ο διευθυντής του ξενοδοχείου μού είπε: «Δεν ξέρετε τι του συνέβη? Ερχόταν από έναν αγώνα χόκεϋ και χτυπήθηκε από φορτηγό. Ποτέ δεν ανέκτησε τις αισθήσεις του». Ένωσα πολύ άσχημα. Είχε αφυπνιστεί λίγο, αλλά όχι αρκετά. – 

Παραμαχάνσα Γιογκανάντα

Φίλοι του Παραμαχάνσα Γιογκανάντα, διαλογισμός Κρίγια Γιόγκα, η Αφύπνιση

Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ