ΝΑΟΣ Η ΠΑΡΑΛΙΑ, ΟΧΙ ΕΚΕΙΝΟΣ ΜΕ ΚΑΜΠΑΝΑΡΙΟ

Μια εκκλησία, ένα γήπεδο, ένα θέατρο, ένα μουσείο, ένα οποιοδήποτε κατασκεύασμα, οικοδόμημα είναι έργο ανθρώπινο. Όχι της φύσης, όχι του Θεού. Ο Θεός, η Φύση έφτιαξε τα βουνά, τα δένδρα, τα ποτάμια, της λίμνες. Ε, γιατί να μη θεωρείται ύβρις στον Δημιουργό, προσβολή στον Μεγαλοδύναμο η επίθεση που κάνει σε μια παραλία με το αποτσίγαρο του ο άνθρωπος;

Δεν ενοχλείται η φύση αν αφοδεύσει ένα ζώο, ένας άνθρωπος, ένα σύνταγμα στρατιωτών. Κανένα πρόβλημα. Η θάλασσα έχει τη δύναμη να ξεπεράσει αυτήν τη βρώμα. Ο τραυματισμός που δέχεται η φύση είναι από το τσιγάρο.

ΕΔΩ ΣΤΗ ΓΗ Η ΚΟΛΑΣΗ ΚΑΙ Ο ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΣ

Δεν υπάρχει πλάσμα, άλλωστε, που να δηλητηριάζει, που να υπονομεύει, που να τρομοκρατεί, που να καταστρέφει με τον τρόπο ζωής του την πλάση, εναέρια, υπόγεια, υποθαλάσσια, εκτός από τον άνθρωπο.

Γιατί μπαίνει μέσα στην εκκλησία, που είναι ανθρώπινο κατασκεύασμα και όχι θείο, θεϊκό; Για να προσευχηθεί, να προσκυνήσει, να έρθει σε πνευματική επαφή με τον δημιουργό του. Ο Θεός, όμως, για να κάνουμε ταμείο, δεν έφτιαξε ναούς κι αεροδρόμια, ούτε γήπεδα και εργοστάσια και ντίσκο. Ο Μεγαλοδύναμος έστησε και γαμώ τους καθεδρικούς ναούς της Φύσεως, κι ένας απ’ αυτούς είναι ο Μύρτος (φωτό) που τον επισκέφθηκε πάλι στην Κεφαλλονιά.

Όχι, δεν είμαι ασεβής.
Δεν είμαι, βέβηλος για να πάω να κολυμπήσω στον Μύρτο με την κάτασπρη άμμο, σ’ αυτό το αληθινό έργο τέχνης, το θαύμα της Φύσεως, με το τσιγάρο και τον φραπέ. Θα νιώσω δέος και προσκυνητής ενός αγιασμένου τόπου.

Έτσι θα νιώσω. Το κτήνος, όμως, ο καπνιστής, αρματωμένος θα κατέβει στον Μύρτο και σε κάθε παραδεισένια, διότι εδώ στη Γη είναι ο Παράδεισος, όπως εδώ είναι και η Κόλαση…

…ΚΙ όχι μόνο με τα τσιγάρα, αλλά και με τα κινητά και με τα τρανζίστορ θα σου κάνει εμφάνιση, διότι αισθάνεται μέγας και τεράστιος, το απόλυτο αρσενικό της παραλίας και γι’ αυτό κουβαλά στην καβάτζα πενταώροφα τοστ, ούζα, Κόκα-Κόλες, δεν λέω για ομπρέλες, αντηλιακά, που είναι απαραίτητα.

Ναι, είναι αμαρτία-βλασφημία είναι και ενοχλούνται τα βράχια και πιο πέρα οι θάμνοι ακόμα και από τη μουσική του μαλάκα, μ’ αυτά τα σουξέ για φτύσιμο και για ξέρασμα που ακούγονται.

Αναδημοσίευση από apodytiriakias

Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ