Βιταμίνη D και κατάθλιψη

Η βιταμίνη D περιλαμβάνει μια ομάδα λιποδιαλυτών σεκοστεροειδών (οργανικές ενώσεις με τρεις κλειστούς και ένα ανοικτό δακτύλιο και συγκεκριμένη διάταξη).

Οι δύο κύριες μορφές της βιταμίνης D στους ανθρώπους είναι η βιταμίνη D2 (εργοκαλσιφερόλη) και η βιταμίνη D3 (χοληκαλσιφερόλη). (Vitamin D, Edited by Feldman D., Pyke J.W., Adams J.S., Academic Press (2011)) Οι δύο προαναφερθείσες μορφές μπορούν να προσληφθούν μέσω της διατροφής: η D2 εντοπίζεται κυρίως στα φυτά και στη ζύμη και η D3 πρωτίστως στα λιπαρά ψάρια. Επιπλέον, η χοληκαλσιφερόλη μπορεί να παραχθεί μέσω των επιδερμικών κυττάρων των θηλαστικών υπό την επήρεια της υπεριώδους ακτινοβολίας Β με την μετατροπή της 7 - υδροχοληστερόλης σε χοληκαλσιφερόλη. (Vitamin D, Edited by Feldman D., Pyke J.W., Adams J.S., Academic Press (2011)) Η πρόσληψη και σύνθεση χοληκαλσιφερόλης μέσω του ηλιακού φωτός κατά κανόνα αρκεί για να διατηρήσει επαρκείς ποσότητες της βιταμίνης στον ορό του αίματος. Οι βιταμίνες D2 και D3 μεταβολίζονται στο συκώτι και είναι σημαντικό να τονιστεί πως συχνά η D βιταμινικής κατάστασης ενός ατόμου αξιολογείται με την μέτρηση των επιπέδων των μεταβολιτών 25 – υδροξυβιταμίνης D2 (25(ΟΗ)D2) και 25 – υδροξυβιταμίνης D3 (25(ΟΗ)D3). (Hollis B.W., Calcif. Tissue Int. 58, 4–5 (1996))

H βιταμίνη D, διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στην ομοιόσταση του ασβεστίου και του φωσφόρου και η έλλειψή της έχει συσχετιστεί με την εμφάνιση ποικίλων ασθενειών, συμπεριλαμβανομένης της οστεοπόρωσης και πολλών μορφών καρκίνου. (Vitamin D, Edited by Feldman D., Pyke J.W., Adams J.S., Academic Press (2011)) Η ανεπάρκεια όμως βιταμίνης D δεν εμπλέκεται μόνο με σωματικές παθήσεις, καθώς έχει συσχετιστεί και με ψυχιατρικές καταστάσεις. (Eyles D.W., Burne T.H., et al., Front. Neuroendocrinol., 34, 47 - 64 (2013)) Εκτός αυτού, θα μπορούσαμε να πούμε ότι η σχέση ανεπάρκειας βιταμίνης D και ψυχικών διαταραχών με μια αναπτυξιακή βάση (π. χ διαταραχές σχιζοφρένειας και φάσματος αυτισμού) είναι κατανοητή (ή/και αναμενόμενη) μιας και ελλιπείς ποσότητες βιταμίνης D στα πρώτα χρόνια της ζωής μπορεί να επηρεάσουν την νευρωσική διαφοροποίηση, την αξονική συνδεσιμότητα καθώς και την εγκεφαλική λειτουργία. (Eyles D., Brown J., et al., Neuroscience, 118, 641–653 (2003)), Ko P., Burkert R., et al., Brain Res. Dev. Brain Res., 153, 61-68 (2004))

Η κατάθλιψη δε σχετίζεται συνήθως με ανώμαλη εγκεφαλική λειτουργία και πρόσφατα υποστηρίζεται σθεναρά η θετική συσχέτιση της πρώτης με χαμηλά επίπεδα βιταμίνης D. Η διάγνωση της μείζονος καταθλιπτικής διαταραχής απαιτεί διακριτή αλλαγή της διάθεσης, η οποία χαρακτηρίζεται από θλίψη ή μεγαλύτερη γενικότερη ευαισθησία και συνοδεύεται κατ’ ελάχιστο από ποικίλες ψυχοφυσιολογικές αλλαγές όπως διαταραχές όρεξης, ύπνου ή σεξουαλικής επιθυμίας. (Belmaker R.H., Agam G., N Engl J Med, 358, 55-68 (2008)) Η κατάθλιψη είναι μια ετερογενής διαταραχή με μεταβλητή πορεία. Στο σημείο αυτό να αναφερθεί ότι με τον όρο κατάθλιψη ορίζεται η ετερογενής διαταραχή με μεταβλητή πορεία, ασυνεπή ανταπόκριση στην θεραπεία και μη καθορισμένο μηχανισμό. Φαρμακευτική αλλά και συμπεριφοριστική αγωγή χρησιμοποιούνται συνήθως στην θεραπεία της κατάθλιψης.

Στηριζόμενοι σε μελέτες παρατήρησης αλλά και παρέμβασης όλο και περισσότεροι επιστήμονες συγκλίνουν στη σχέση βιταμίνης D και κατάθλιψης αλλά απαιτούνται ακόμα περισσότερες έρευνες. Το παρόν άρθρο αποτελεί μια ανασκόπηση της επιστημονικής βιβλιογραφίας αναφορικά με τον ρόλο της βιταμίνης D στην αιτιολογία και θεραπεία της κατάθλιψης.

Σχέση βιταμίνης D και κατάθλιψης μέσω μελετών παρατήρησης

 Πολλές μελέτες παρατήρησης (μελέτες ασθενών μαρτύρων, συγχρονικές και μελέτες κοορτής) έχουν δημοσιευτεί αναφορικά με τη βιταμίνη D και την κατάθλιψη. Μία πρόσφατη έρευνα, εξέτασε τη σχέση της 25(ΟΗ)D και επιπολασμού και αγχωτικών διαταραχών. (Jääskeläinen T., Knekt P., et al., Br.J Nutr., 113, 1418-1426

(2015)) Η έρευνα περιείχε ένα αντιπροσωπευτικό δείγμα 5371 Φινλανδών αντρών και γυναικών ηλικίας 30 – 79 χρόνων. Από τα 5371 άτομα, τα 254 είχαν διαγνωσθεί με καταθλιπτικές διαταραχές και 222 με αγχώδεις διαταραχές. Σε μία συγχρονική μελέτη, χρησιμοποιήθηκαν τέσσερις δείκτες κατάθλιψης και ένας δείκτης άγχους ως εξαρτημένες μεταβλητές. Οι επικεφαλείς της μελέτης κατέληξαν στο γεγονός ότι, τα άτομα με υψηλότερες συγκεντρώσεις 25(ΟΗ)D στον ορό του αίματος βρέθηκαν να έχουν μειωμένο κίνδυνο εμφάνισης κατάθλιψης. Οι σχετικές αποδόσεις μεταξύ των υψηλότερων και χαμηλότερων τεταρτημορίων ήταν 0, 65 (95% CI = 0.46-0.93) μετά από προσαρμογή κοινωνικό – δημογραφικών χαρακτηριστικών, μεταβολικών παραγόντων και τρόπου ζωής των συμμετεχόντων.

Τα παραπάνω ευρήματα υποστηρίζουν τη θέση ότι υψηλότερες συγκεντρώσεις 25(ΟΗ)D προστατεύουν εναντίον της κατάθλιψης ακόμη και μετά από προσαρμογή σε μια ποικιλία συγχυτικών παραγόντων.  

Επιπρόσθετα, δύο μετα – αναλύσεις μελετών παρατήρησης σχετικά με τη βιταμίνη D και την κατάθλιψη δημοσιεύτηκαν πρόσφατα. Επίσης, οι επικεφαλείς μιας πρόσφατης συστηματικής ανασκόπησης και μετα – ανάλυσης (Ju S.Y., Lee Y.J., et al., J Nutr.Health Aging, 17, 447-455 (2013)) συνέλεξαν πρόσφατα επιδημιολογικά στοιχεία από συγχρονικές και προοπτικές μελέτες κοορτής τα οποία είχαν αξιολογήσει τη σχέση 25(ΟΗ)D και κινδύνου εμφάνισης κατάθλιψης. Στη συγκεκριμένη μετα – ανάλυση οι ερευνητές διαπίστωσαν αντίστροφη σχέση μεταξύ της 25(ΟΗ)D και κατάθλιψης σε πέντε από τις έντεκα μελέτες ασθενών μαρτύρων και σε δύο από τις πέντε μελέτες κοορτής.

Μία ακόμη μετα – ανάλυση (Anglin R.E., Samaan Z., et al., Br.J Psychiatry, 202, 100-107 (2013)) η οποία συμπεριέλαβε αρκετές από τις έρευνες που χρησιμοποίησαν οι Ju και οι συνεργάτες του, έδειξε ότι χαμηλότερα επίπεδα βιταμίνης D παρατηρήθηκαν σε άτομα με κατάθλιψη σε σύγκριση με την ομάδα ελέγχου.

Οι σημαντικότεροι περιορισμοί των παραπάνω μελετών παρατήρησης σχετικά με τη σχέση βιταμίνης D και κατάθλιψης περιλαμβάνουν τα χαμηλότερης ποιότητας αποδεικτικά στοιχεία συγκριτικά με τυχαιοποιημένες κλινικές δοκιμές, μεταβλητούς ορισμούς ανεπάρκειας βιταμίνης D, αξιολόγηση της κατάθλιψης μέσα από αυτό – αναφορές, απουσία τυφλής αξιολόγησης και μικρά μεγέθη δείγματος. Οι μελέτες παρατήρησης συνήθως παρέχουν συσχετίσεις οι οποίες δε συνεπάγονται απαραίτητα αιτιώδη συνάφεια. Άλλωστε όπως έχει επισημανθεί από τους Rastmanesh και τους συνεργάτες του (Rastmanesh R., Beauchet O., et al., Biofactors, 38, 317-319 (2012)) η σχέση μεταξύ βιταμίνης D και κατάθλιψης μπορεί να είναι ένα τεχνούργημα παρά μια αιτιώδης σχέση. Παραδείγματος χάριν, η σχέση μεταξύ κατάθλιψης και ανεπάρκειας βιταμίνης D μπορεί επίσης να εξαρτάται από τον Δείκτη Μάζας Σώματος (ΔΜΣ) αφού η έλλειψη βιταμίνης D μπορεί να προκύψει λόγω μη φυσιολογικού σωματικού βάρους και συναισθηματικών διαταραχών. (Greenland S., Epidemiology, 14(3), 300-306 (2003)) Παράλληλα η γενετική προδιάθεση ενός ατόμου θα μπορούσε να διαδραματίσει έναν ρόλο στην παραπάνω αντίληψη, δεδομένου ότι η γονιδιακή περιοχή 11p15 εμπλέκεται στον μεταβολισμό της βιταμίνης D (Wang T.J., Zhang F., et al., Lancet, 376(9736), 180-188 (2010)) και φιλοξενεί γονίδια προδιάθεσης διαταραχών διάθεσης. (Huang J., Perlis R.H., et al., Am. J. Psychiatry, 167(10), 1254 - 1263 (2010))

Παρεμβατικές μελέτες που έχουν σχέση με τη βιταμίνη D και τη κατάθλιψη έχουν διεξαχθεί σε ασθενείς με μείζονα κατάθλιψη, άτομα με εποχιακή συναισθηματική διαταραχή, ηλικιωμένους συμμετέχοντες με συμπτώματα κατάθλιψης και γυναίκες με επιλόχεια κατάθλιψη. Ευρήματα των παρεμβάσεων στη κατάθλιψη και την επιλόχεια κατάθλιψη θα ληφθούν υπ’ όψη στη παρούσα σύντομη ανασκόπηση.

Μία έρευνα από τους Mozaffari-Khosravi και άλλους(Mozaffari-Khosravi H., Nabizade L., et al., J. Clin. Psychopharmacol., 33, 378-385 (2013)).  Διεξήχθη με σκοπό να εκτιμήσει την επίδραση μίας ένεσης των  150,000 IU (N=40) ή των 300,000 IU (N=40) βιταμίνης D με σκοπό τη βελτίωση της κατάθλιψης, όπως εκτιμήθηκε από το «Beck Depression Inventory II», σε άτομα με κατάθλιψη και με έλλειψη βιταμίνης D. Τα επίπεδα κατάθλιψης μετρήθηκαν ξανά μετά από τρείς μήνες. Σημαντική διαφορά βρέθηκε μεταξύ της ομάδας των 300,000 IU και την ομάδα ελέγχου στην οποία δε δόθηκε θεραπεία. Αυτά τα ευρήματα  υποδηλώνουν πως η διόρθωση της έλλειψης βιταμίνης D μπορεί να βοηθήσει στη βελτίωση της κατάθλιψης (Mozaffari-Khosravi H., Nabizade L., et al., J. Clin. Psychopharmacol., 33, 378-385 (2013)). Από τη στιγμή που οι τυχαιοποιημένες ελεγχόμενες δοκιμές που διερεύνησαν την αποτελεσματικότητα της βιταμίνης στη κατάθλιψη επέφεραν ασυνεπή αποτελέσματα, οι Li και άλλοι (Li G., Mbuagbaw L., et al., J. Clin. Endocrinol. Metab, 99, 757-767 (2014) στόχευσαν στη σύνοψη των στοιχείων που βρέθηκαν μέσω των τυχαιοποιημένων ελεγχόμενων δοκιμών πάνω στην αποτελεσματικότητα των συμπληρωμάτων βιταμίνης D σε σύγκριση με το εικονικό συμπλήρωμα που δόθηκε σε άτομα με κατάθλιψη. Έρευνες σε ενήλικες με κίνδυνο εμφάνισης, συμπτώματα ή  αρχική διάγνωση κατάθλιψης συμπεριλήφθηκαν σε αυτή τη συστηματική έρευνα.

‘Εξι τυχαιοποιημένες ελεγχόμενες δοκιμές με 1203 συμμετέχοντες συμπεριλαμβανομένων και 71 ασθενών με κατάθλιψη. Σε πέντε από τις έρευνες αυτές συμμετείχαν ενήλικες με κίνδυνο εμφάνισης κατάθλιψης και μία έρευνα χρησιμοποίησε ασθενείς με κατάθλιψη (Li G., Mbuagbaw L., et al., J. Clin. Endocrinol. Metab, 99, 757-767 (2014). Τα αποτελέσματα κλασσικής ή τύπου Bayesian μετα-ανάλυση δεν έδειξαν κάποια αξιοσημείωτη επίδραση των συμπληρωμάτων βιταμίνης D στα σκορ της κατάθλιψης προ θεραπείας. Η ποιότητα των αποδεικτικών στοιχείων ήταν χαμηλή. Δεν παρουσιάστηκαν σημαντικές διαφορές στις αναλύσεις υποομάδων ή ευαισθησίας (Li G., Mbuagbaw L., et al., J. Clin. Endocrinol. Metab, 99, 757-767 (2014).

Ο στόχος μίας έρευνας από τους Shaffer και άλλους (Shaffer J.A., Edmondson D., et al., Psychosom. Med., 76, 190-196 (2014)) ήταν να επιθεωρήσει τα αποτελέσματα που είχαν τα συμπληρώματα βιταμίνης D στα συμπτώματα της κατάθλιψης στις τυχαιοποιημένες ελεγχόμενες δοκιμές. Η χορήγηση συμπληρωμάτων βιταμίνης D δεν έδειξε να επηρεάζει με κάποιο ιδιαίτερο τρόπο τα συμπτώματα της κατάθλιψης. Η ανάλυση των υποομάδων έδειξε πως τα συμπληρώματα βιταμίνης D σε ασθενείς με κλινικά σημαντικά συμπτώματα κατάθλιψης ή καταθλιπτική διαταραχή είχαν μέτριο, στατιστικά σημαντικό αποτέλεσμα(2 έρευνες), αλλά μικρό, ασήμαντο αποτέλεσμα σε αυτούς που δεν υπέφεραν από κλινικά σημαντική κατάθλιψη (5 έρευνες). Οι έρευνες που συμπεριλήφθηκαν στην ανασκόπηση διέφεραν στο ποσό, τη συχνότητα, τη διάρκεια, και στον τρόπο παράδοσης των συμπληρωμάτων βιταμίνης D (Shaffer J.A., Edmondson D., et al., Psychosom. Med., 76, 190-196 (2014)).

Σε μία μετα-ανάλυση των τυχαιοποιημένων ελεγχόμενων δοκιμών , οι Gowda και άλλοι (Gowda U., Mutowo M.P., et al., Nutrition, 31, 421-429 (2015)) υπολόγισαν τη σταθμισμένη μέση ισχύ της χορήγησης βιταμίνης D όσο αφορά τη μείωση των συμπτωμάτων της κατάθλιψης ανάμεσα στους συμμετέχοντες με ηλικία μεγαλύτερη των 18 ετών και με διάγνωση κατάθλιψης ή συμπτωμάτων κατάθλιψης. Η ανάλυση συμπεριελάμβανε εννέα δοκιμές με 4923 συμμετέχοντες στο σύνολο. Καμία σημαντική μείωση της κατάθλιψης δεν παρατηρήθηκε μετά τη χορήγηση συμπληρωμάτων βιταμίνης D. Οι περισσότερες από τις έρευνες βέβαια, είχαν συμπεριλάβει άτομα με χαμηλά επίπεδα κατάθλιψης  και ικανοποιητικά επίπεδα βιταμίνης  D στο αίμα. Επιπλέον, οι έρευνες αυτές χρησιμοποίησαν διαφορετικές δόσεις βιταμίνης D με παρεμβάσεις που ποίκιλλαν σε διάρκεια (Gowda U., Mutowo M.P., et al., Nutrition, 31, 421-429 (2015)).

Επίσης, μία συστηματική ανασκόπηση από τους  Spedding  και άλλους (Spedding S., Nutrients., 6, 1501-1518 (2014)) συνέκρινε έρευνες με και χωρίς «βιολογικές ατέλειες». Η έννοια των βιολογικών ατελειών αναφέρεται στους σχεδιαστικούς περιορισμούς των κύριων μελετών που επηρεάζουν την ικανότητά τους να δοκιμάσουν την υπόθεση της έρευνας  . Η ύπαρξη βιολογικών ατελειών στις κύριες έρευνες μπορεί να είναι ο λόγος εξ’ αιτίας του οποίου οι μετα-αναλύσεις απέτυχαν να δείξουν την αποτελεσματικότητα των συμπληρωμάτων βιταμίνης D  στη κατάθλιψη (Heaney R.P., N. Engl. J. Med., 367, 1 (2012)),( Lappe J.M., Heaney R.P., Dermatoendocrinol., 4, 95-100 (2012)). Για παράδειγμα, η υπόθεση πως με τη θεραπεία της έλλειψης βιταμίνης D τα συμπτώματα της κατάθλιψης βελτιώνονται, μπορεί να δοκιμαστεί μόνο εάν μία τιμή έλλειψης βιταμίνης D μπορεί να καθοριστεί ως βάση και η δόση βιταμίνης D που χορηγείται είναι αρκετά μεγάλη ώστε να φτάσει τα επαρκή επίπεδα βιταμίνης D κατά τη διάρκεια της δοκιμής. Μετα-αναλύσεις διεξήχθησαν σύμφωνα με τη παρουσία ή την απουσία βιολογικών ατελειών (Spedding S., Nutrients., 6, 1501-1518 (2014)) .

Μία μετα-ανάλυση όλων των ερευνών που δεν είχαν ατέλειες παρουσίασε μία στατιστικά αξιοσημείωτη βελτίωση της κατάθλιψης με τη χορήγηση συμπληρωμάτων βιταμίνης D. Οι έρευνες με βιολογικές ατέλειες ήταν κυρίως ασαφή, με τη μετα-ανάλυση να αποδεικνύει μία στατιστικά σημαντική επιδείνωση της κατάθλιψης μετά τη χορήγηση συμπληρωμάτων βιταμίνης D. Τα συμπληρώματα βιταμίνης D (≥800 I.U. καθημερινά) ήταν ευνοϊκά στην ρύθμιση της κατάθλιψης σε έρευνες που παρουσίασαν αλλαγή στα επίπεδα βιταμίνης, και το μέγεθος του αποτελέσματος ήταν συγκρίσιμο με αυτό  που επιτυγχάνεται με λήψη αντικαταθλιπτικών φαρμάκων (Spedding S., Nutrients., 6, 1501-1518 (2014)).

Εν ολίγοις δεν υπάρχουν αρκετά στοιχεία επί του παρόντος που να υποστηρίζουν την αποτελεσματικότητα των συμπληρωμάτων βιταμίνης D όσο αναφορά την αντιμετώπιση της κατάθλιψης. Επιπλέον τυχαιοποιημένες ελεγχόμενες δοκιμές που ερευνούν τα αποτελέσματα των συμπληρωμάτων βιταμίνης D σε άτομα τα οποία υποφέρουν και από κατάθλιψη και από έλλειψη βιταμίνης D είναι αναγκαίες.

Βιταμίνη D και επιλόχεια κατάθλιψη

Η επιλόχεια κατάθλιψη είναι μια κοινή διαταραχή που επηρεάζει το 10 – 15 % των γυναικών μετά τον τοκετό. Μέχρι στιγμής λίγα πράγματα είναι γνωστά για τη σχέση μεταξύ επιλόχειου κατάθλιψης και 25(ΟΗ)D ορού. Για το λόγο αυτό, πρόσφατες μελέτες έχουν προσπαθήσει να διερευνήσουν πιθανή σχέση μεταξύ των επιπέδων της βιταμίνης D και τη γέννηση των συμπτωμάτων επιλόχειας κατάθλιψης. Συγκεκριμένα, σε μία πρόσφατη διερευνητική περιγραφική μελέτη, με δείγμα ευκολίας 97 γυναικών μετά από τοκετό, διαπιστώθηκε σημαντική συσχέτιση μεταξύ χαμηλών επιπέδων 25(OH)D και υψηλής EPDS, μιας κλίμακας ενδεικτικής της «ανίχνευσης» επιλόχειας κατάθλιψης. (Murphy P.K., Mueller M., et al., J. Am. Psychiatr. Nurses Assoc., 16, 170-177 (2010))

 Oι Robinson και συνεργάτες στην Αυστραλία, (Robinson M., Whitehouse A.J., et al., Arch. Womens Ment. Health, 17, 213-219 (2014)) μέτρησαν προοπτικά τα επίπεδα της 25(ΟΗ)D σε 796 έγκυες γυναίκες οι οποίες διένυαν την 18η εβδομάδα της κύησης. Οι γυναίκες του δείγματος ανέφεραν μεταγεννητικά καταθλιπτικά συμπτώματα 3 ημέρες μετά τον τοκετό. Οι γυναίκες του χαμηλότερου τεταρτημόριου 25(ΟΗ)D είχαν περισσότερες πιθανότητες να αναφέρουν υψηλότερα επίπεδα μεταγεννητικών καταθλιπτικών συμπτωμάτων σε σχέση με τις γυναίκες που βρίσκονταν στο υψηλότερο τεταρτημόριο βιταμίνης D ακόμη και μετά από μια σειρά συγχυτικών παραγόντων όπως η εποχή της γέννησης, ο ΔΜΣ και των κοινωνικό – δημογραφικών παραγόντων. Τα παραπάνω δεδομένα υποδεικνύουν ότι χαμηλά επίπεδα βιταμίνης D μπορεί να αποτελούν παράγοντα για ανάπτυξη επιλόχειας κατάθλιψης.  

 Μια προοπτική μελέτη από τους Accortt και τους συνεργάτες του (Accortt E.E., Schetter C.D., et al., Arch Womens Ment Health. (2015)) εξέτασε αν χαμηλή προγεννητική 25 (ΟΗ) D μπορεί να «προβλέψει» συμπτώματα επιλόχειας κατάθλιψης. Η βιταμίνη D μετρήθηκε κατά το πρώτο τρίμηνο σε ένα δείγμα 91 Αφροαμερικανών εγκύων γυναικών. Τα καταθλιπτικά συμπτώματα αξιολογήθηκαν μετά τον τοκετό. Μια αντίστροφη συσχέτιση μεταξύ προγεννητικής 25 (ΟΗ) D και ύπαρξης συμπτωματολογίας επιλόχειας κατάθλιψης παρουσιάστηκε στατιστικά σημαντική. (p = 0,058) 

Ο Gould και οι συνεργάτες του (Gould J.F., Anderson A.J., et al., Aust. N Z J. Obstet. Gynaecol., 55, 446-452 (2015)) καθόρισαν τη σχέση μεταξύ 25 (ΟΗ)D κατά τη γέννηση και επακόλουθου κίνδυνου επιλόχειας κατάθλιψης έξι εβδομάδες έως έξι μήνες μετά τον τοκετό σε μία ομάδα από 1040 γυναίκες. Δεν βρέθηκε κάποια σχέση μεταξύ συγκέντρωσης 25 (ΟΗ) D κατά τη γέννηση και επιλόχειας κατάθλιψης είτε σε έξι εβδομάδες ή έξι μήνες μετά τον τοκετό. Αυτή η μεγαλύτερη μελέτη μέχρι σήμερα αναφορικά με τη σχέση 25 (ΟΗ) D κατά τη γέννηση και επιλόχειας κατάθλιψης δεν αποκάλυψε σύνδεση μεταξύ τους. 

Συνοπτικά, ο περιορισμένος αριθμός των διαθέσιμων μελετών που είναι καταγεγραμμένος στην παγκόσμια βιβλιογραφία προτείνει ότι μπορεί να υπάρχει μια αρνητική συσχέτιση μεταξύ του επιπέδου της βιταμίνης D στην εγκυμοσύνη και επιλόχειας κατάθλιψης. Ωστόσο, τα υπάρχοντα επιδημιολογικά στοιχεία είναι ανεπαρκή για να εξαγάγουν σαφή συμπεράσματα όσον αφορά την παραπάνω σχέση ή να προβούν σε συστάσεις συμπλήρωσης διαιτητικής βιταμίνης D για την πρόληψη επιλόχειας κατάθλιψης.

 Ο ρόλος της βιταμίνης D στην αντιμετώπιση της κατάθλιψης είναι ακόμα ασαφής. Λόγω των μεθοδολογικών προβλημάτων οι μέχρι σήμερα δημοσιευμένες μελέτες, δεν μπορούν να αποτελέσουν κατηγορηματικές αποδείξεις για την ύπαρξη συσχετισμού μεταξύ της κατάστασης της βιταμίνης D και καταθλιπτικών συμπτωμάτων ή διάγνωση της κατάθλιψης. Προς το παρόν, δεν είναι δυνατόν να εκτιμηθεί επαρκώς η αποτελεσματικότητα της βιταμίνης D στην κατάθλιψη, καθώς οι διαθέσιμες δοκιμές είναι αμφιβόλου επιστημονικής αυστηρότητας. Σημαντικά προβλήματα των διαθέσιμων μελετών στις οποίες εξετάζονται οι επιδράσεις της βιταμίνης D στην κατάθλιψη περιλαμβάνουν την έλλειψη τυχαιοποίησης, μη-αντιπροσωπευτικά δείγματα, προβλήματα με τη γενίκευση των ευρημάτων και διαφορετικές μεθόδους που χρησιμοποιούνται στην εκτίμηση των καταθλιπτικών συμπτωμάτων και της κατάθλιψης.

Μελλοντικές μελέτες θα πρέπει να καταστήσουν σαφή τη διάκριση μεταξύ μείζων κατάθλιψης, διπολικής διαταραχής, εποχικής συναισθηματικής διαταραχής, επιλόχειας κατάθλιψης, προεμμηνορροϊκής δυσφορικής διαταραχής και άλλων τύπων κατάθλιψης.

 Συμπερασματικά, τα παρόντα επιστημονικά δεδομένα δεν μπορούν να καθορίσουν οριστικά κατά πόσον η ανεπάρκεια βιταμίνης D αποτελεί μια αιτία ή κίνδυνο για την ανάπτυξη κατάθλιψης ή ακόμα και αν η βιταμίνη D είναι μια αποτελεσματική θεραπεία για την κατάθλιψη.

Αστέριος Ματσούκας
Τελειόφοιτος Διαιτολόγος – Διατροφολόγος

Αναδημοσίευση από logodiatrofis + logodiatrofis + logodiatrofis + logodiatrofis

Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ